Aby skorzystać z ulgi dla seniorów wystarczy osiągnięcie wymaganego wieku (60 lat u kobiet i 65 lat u mężczyzn). Uzyskiwanie decyzji nie jest konieczne.
Świadczenia otrzymywane przez daną osobę stanowią co do zasady przychody podatkowe. Ustawodawca przewidział jednak ponad 100 wyjątków od tej zasady. Wolne od podatku dochodowego są m.in. przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, z umów zlecenia, z zasiłku macierzyńskiego oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca PDOFizU (skala podatkowa, podatek liniowy, IP-BOX) albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, otrzymane przez podatnika po ukończeniu 60. roku życia w przypadku kobiety i 65. roku życia w przypadku mężczyzny, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, pod warunkiem, że podatnik podlega z tytułu uzyskania tych przychodów ubezpieczeniom społecznym oraz podatnik, mimo nabycia uprawnienia, nie otrzymuje emerytury lub renty rodzinnej.
Z przepisów wynika zatem, że warunkami do ulgi są:
a) odpowiedni wiek,
b) opłacanie składek społecznych,
c) nabycie prawa do emerytury lub renty rodzinnej,
d) niepobieranie emerytury lub renty rodzinnej,
e) uzyskiwanie przychodów objętych prawem do ulgi.
Mimo że bez decyzji świadczenie nie jest wypłacane, ZUS stoi na stanowisku, że nie jest ona wymagana. Według organu rentowego wystarczy samo osiągnięcie wieku emerytalnego. Pogląd ten przyjął również fiskus – na PIT-11 wyraźnie rozdzielono przychody uzyskiwane przed ukończeniem wieku emerytalnego i od jego ukończenia. W efekcie należy uznać, że decydujące znaczenie ma ukończenie wieku, a nie uzyskanie decyzji.
