W obecnie obowiązującym stanie prawnym obowiązkowe składki na Fundusz Pracy są ustalone od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne wynoszących w przeliczeniu na okres miesiąca, co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę (art. 104 ust. 1 ustawy z 20.4.2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy; t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 690 ze zm.).
Założenia projektu ustawy o aktywności zawodowej
Ministerstwo Rodziny i Pracy przygotowało projekt ustawy o aktywności zawodowej. Przewiduje on zmiany w zakresie wysokości wynagrodzenia jaką bezrobotny musi uzyskać za pracę, aby nabyć prawo do zasiłku dla bezrobotnych. Pociąga to za sobą konieczność zmiany zasad płacenia składek na Fundusz Pracy na niekorzyść pracodawców.
Projekt przewiduje, że obowiązkowe składki na Fundusz Pracy będą ustalane od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wynoszących w przeliczeniu na okres miesiąca co najmniej połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Zmiana sposobu podziału pieniędzy z Funduszu Pracy
Projekt zmienia przepisy dotyczące sposobu ustalania na dany rok budżetowy limitów środków Funduszu Pracy na zadania w zakresie finansowania realizowanych przez powiatowe urzędy pracy form pomocy dla bezrobotnych i poszukujących pracy.
Rezerwa pozostająca w dyspozycji ministra pracy ma wynosić 15% (w obecnie obowiązujących przepisach jest to 10%) kwoty środków ujętych w planie finansowym Funduszu Pracy na finansowanie form pomocy realizowanych przez powiatowe urzędy pracy.
Projekt przewiduje, że z Funduszu Pracy finansowane mogą być wyłącznie zadania w niej określone. Szczegółowe określenie zadań będą mogły zostać wskazane w innej ustawie niż projektowana ustawa. Oznacza to, że z pieniędzy Funduszy Pracy będą mogły zostać wydatkowe pieniądze na inne cele, niż związane z rynkiem pracy.
Omawiany projekt ustawy o aktywności zawodowej trafi teraz pod obrady rządu.
