Opis sytuacji: Nasz kontrahent z Turcji razem z towarem przesłał pakiet katalogów z towarami z jego oferty, które zostały oclone na podstawie faktury proforma, nie będącej podstawą zapłaty (jedynie wystawioną do celów dokonania odprawy). Wartość celna została określona na 20$. Czy nieodpłatne otrzymanie katalogów kontrahenta o wartości 20 $ stanowić będzie dla naszej spółki przysporzenie i przychód podatkowy w CIT? Czy powinnam je ująć jako przychód w księgach?
Z kolei kolejna przesyłka zawiera gadżety reklamowe (190 sztuk rzeczy: smyczki, kubki, pendrive, koszulki, plecaki, o wartości niepodlegającej opłacie a wycenionej do celów odprawy na 37$). Kontrahent przekazał te materiały reklamowe dla naszych odbiorców i w celu promowania jego marki na rynku krajowym m.in. na targach. Dystrybucja tych gadżetów nie będzie nigdzie rejestrowana. Czy otrzymanie takich gadżetów przez spółkę stanowi dla niej przychód w podatku CIT? Czy przekazanie tych gadżetów wymaga od nas odprowadzenia od nas podatku należnego VAT?
W mojej ocenie otrzymane katalogi z towarami kontrahentów nie będą stanowiły przychodu podatkowego na gruncie PDOPrU), gdyż przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe oraz wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu FinPubU oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.
Z kolei na gruncie podatku VAT należałoby się zastanowić, czy przekazane gadżety nie stanowią prezentów małej wartości (z treści pytania nie wynika komu i o jakiej wartości są przekazywane).
Nieodpłatne świadczenia a przychód podatkowy
Jeżeli otrzymane materiały promocyjne nie stanowią towaru handlowego i nie są przeznaczone do dalszego obrotu, nie stanowią dla Wnioskodawcy trwałego przysporzenia majątkowego mającego konkretny wymiar finansowy. Powyższe potwierdził Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 8.7.2020 r. (0111-KDIB1-2.4010.188.2020.2.DP, Legalis) wskazując, iż „Przepisy ustawy o CIT nie definiują pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą sądów administracyjnych, powszechnie akceptowaną przez organy podatkowe, pojęcie nieodpłatnego świadczenia z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym i obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (definicja przywołana w uchwale siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18.11.2002 r. FPS 9/02, Legalis). Definicja ta została następnie przywołana m.in. w uchwale siedmiu sędziów z 16.10.2006 r. (II FPS 1/06, Legalis).
Jednocześnie organy podatkowe wskazują, że przychody zawsze wiążą się z pewnym przysporzeniem majątkowym, tj. korzyścią znajdującą, chociażby pośrednio, odzwierciedlenie w majątku podatnika. Odnosi się to również do nieodpłatnych świadczeń, przez które należy rozumieć te wszystkie zdarzenia gospodarcze osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątkowe mające konkretny wymiar finansowy. A zatem przychód podatkowy będzie stanowiła ta wartość, która przyczyni się do przyrostu aktywów lub zmniejszeniu pasywów (np. interpretacja indywidualna z 2.8.2012, IPTPB3/423-144/12-4/MF, Legalis)”.
W pytaniu drugim powyższe rozważania mają także zastosowanie z punktu widzenia podatku dochodowego od osób prawnych.
Prezent małej wartości a dostawa towarów
W odniesieniu z kolei do VATU, na gruncie art. 7 VATU przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Jednocześnie nie stanowi dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu VAT prezent małej wartości, jeśli:
1) są one o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł (bez podatku), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2) których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 20 zł.