Sposób postępowania zależy od tego czy jesteście Państwo w stanie odzyskać błędny paragon. Jeżeli nie jest to możliwe, korekty należy moim zdaniem dokonać poprzez dokonanie stosownych zapisów w ewidencji korekt (bez dołączania do ewidencji oryginału błędnego paragonu i wystawieniu nowego paragonu) na podstawie innych dokumentów niż oryginał paragonu (np. na podstawie oświadczenia nabywcy), które to dokumenty powinny zostać dołączone do ewidencji korekt.
Z § 3 ust. 4 i 5 KasyR wynika, że w razie wystąpienia oczywistej pomyłki (tj. pomyłki łatwej do zauważenia, nasuwającej się każdemu bez potrzeby dodatkowych ustaleń, dokumentów – zob. przykładowo interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12.2.2014 r., IPPP2/443-1213/13-5/KOM) w ewidencji podatnik dokonuje niezwłocznie jej korekty przez:
1) ujęcie w odrębnej ewidencji:
- błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży (wartość sprzedaży brutto i wartość podatku należnego),
- krótkiego opisu przyczyny i okoliczności popełnienia pomyłki oraz dołączenie oryginału paragonu fiskalnego potwierdzającego dokonanie sprzedaży, przy której nastąpiła oczywista pomyłka,
2) zaewidencjonowanie z zastosowaniem kasy sprzedaży w prawidłowej wysokości.
Przepisy te nie mają jednak zastosowania w przypadku pomyłek innych niż oczywiste, w tym przypadku pomyłek ujawnianych po upływie pewnego (choćby krótkiego) czasu od dokonania sprzedaży (zob. przykładowo interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 31.7.2014 r., IPTPP4/443-366/14-2/BM). Nie oznacza to jednak, że w takich przypadkach nie jest dopuszczalne korygowanie sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kas rejestrujących. Jak czytamy w wyroku NSA z 27.9.2018 r., I FSK 1753/16, Legalis, „Wymienione w przepisach „zwroty towarów oraz uznane reklamacje” i „oczywiste pomyłki” nie wyczerpują wszystkich zdarzeń mogących stanowić przyczynę korekty, nie oznacza to jednak, że korekta w innych sytuacjach nie powinna mieć miejsca. Możliwość, a wręcz konieczność jej dokonania, wynika bowiem bezpośrednio z przepisów ustawy o VAT określających podstawę opodatkowania oraz wysokość opodatkowania”.
Co istotne, w przypadkach takich nie jest konieczne posiadanie oryginału paragonu. Jak bowiem dalej czytamy w cytowanym powyżej wyroku „Nie jest przy tym przeszkodą brak oryginału paragonu fiskalnego wydanego nabywcy, który jest wymagany przy korektach powodowanych „oczywistymi pomyłkami”, zgodnie z § 3 ust. 5 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących. W przypadku błędów i pomyłek, dla przeprowadzenia uzasadnionej korekty (przywrócenia prawidłowości rozliczeń) nie jest konieczne posiadanie dowodu w postaci oryginału paragonu. Dowodzenie istnienia błędu na podstawie innych dokumentów niż oryginał paragonu nie jest więc sprzeczne z obowiązującymi przepisami prawa”.
W świetle powyższego uważam, że w przypadku pomyłek innych niż oczywiste, korekty dokonywane mogą być na jeden z dwóch sposobów, tj.:
- na zasadach podobnych do obowiązujących w przypadku dokonywaniu korekt dotyczących oczywistych pomyłek, a więc w drodze dokonania stosownych zapisów w ewidencji korekt, dołączenia oryginału błędnego paragonu i wystawieniu nowego paragonu,
- jedynie w drodze dokonania stosownych zapisów w ewidencji korekt (bez dołączania do ewidencji oryginału błędnego paragonu i wystawieniu nowego paragonu) na podstawie innych dokumentów niż oryginał paragonu (np. na podstawie oświadczenia nabywcy), które to dokumenty powinny zostać dołączone do ewidencji korekt.
Jeżeli jesteście Państwo w stanie odzyskać błędny paragon, korekty możecie Państwo dokonać na oba wskazane sposoby. W przeciwnym razie korekty możecie Państwo dokonać tylko na drugi z tych sposobów, a więc bez wystawiania nowego paragonu.
