Podróże służbowe członków zarządu spółki z o.o. a podatek dochodowy
Zwrot kosztów podróży powinien być dokonywany w granicach określonych w przepisach rozporządzenia w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej. Trzeba jednak pilnować limitów wypłat do celów estońskiego CIT. Należności z tytułu podróży służbowych, które wypłacane są w ramach obowiązujących limitów, będą kosztem spółki. Dla członka zarządu będzie to przychód bez PIT i składek społecznych. Do zapłaty będzie natomiast składka zdrowotna (ZUS i organy rządowe tak twierdzą, natomiast jest to wbrew przepisom ustawowym).
W przypadku estońskiego CIT podatek dochodowy płaci się m.in. od wypłat na rzecz udziałowców oraz od ukrytych zysków. Przez ukryte zyski rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem.
Do ukrytych zysków nie zalicza się jednak m.in. wynagrodzeń ze stosunku pracy, umów cywilnoprawnych oraz zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłaconych osobie fizycznej – w części, w jakiej suma tych wynagrodzeń i zasiłków wypłacona w danym miesiącu tej osobie nie przekracza pięciokrotności średniego miesięcznego wynagrodzenia wypłacanego przez podatnika ze stosunku pracy lub umów cywilnoprawnych, nie więcej jednak niż pięciokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, przy czym średnie miesięczne wynagrodzenie ustala się za miesiąc poprzedzający miesiąc dokonania wypłat osobie fizycznej. Jeżeli wypłaty będą mieściły się w tym zakresie, to nie będą podlegały opodatkowaniu ani w spółce, ani u członków zarządu. Jeżeli zarząd nie będzie rekrutował się z udziałowców i osób z nimi powiązanych, wysokość wypłat będzie bez znaczenia dla celów estońskiego CIT.
Jeżeli członek zarządu nie ma podstawy prawnej działania, to nie jest członkiem zarządu. W spółce z o.o. zarząd się powołuje (robi to zgromadzenie wspólników lub rada nadzorcza, a pierwszy zarząd często powołuje się w umowie spółki). Oznacza to, że jeżeli z zarządem nie została zawarta umowa (o pracę lub cywilnoprawna), to jest to powołanie. Dlatego też limit będzie miał zastosowanie. Jeżeli jednak jedyne świadczenia to należności z tytułu delegacji, wówczas jest to bez znaczenia, bo limit na pewno będzie zachowany.
Zwrot kosztów podróży będzie u członka zarządu wolny od PIT (w granicach obowiązujących limitów) i składek społecznych. Będzie natomiast podlegał składce zdrowotnej. Mimo że podstawą tej składki jest jedynie wynagrodzenie, to zarówno ZUS, jak i organy rządowe twierdzą, że jest to przychód w rozumieniu podatkowym, a tym samym należności z tytułu delegacji podlegają składkom zdrowotnym. Oczywiście można się z tym nie zgadzać i próbować dochodzić swoich racji przed sądem, ale na chwilę obecną dominuje pogląd, że składki zdrowotne należne są do zapłaty.
Zakres przetwarzanych danych osobowych w regulaminie pracy
Pracodawca nie może w ten sposób rozszerzyć zakresu pobieranych danych osobowych.
Pracodawca żąda od osoby ubiegającej się o zatrudnienie podania danych osobowych obejmujących:
1) imię (imiona) i nazwisko,
2) datę urodzenia,
3) dane kontaktowe wskazane przez taką osobę,
4) wykształcenie,
5) kwalifikacje zawodowe,
6) przebieg dotychczasowego zatrudnienia (od 24.12.2025 r. z wyłączeniem informacji o wynagrodzeniu w obecnym stosunku pracy oraz w poprzednich stosunkach pracy).
Bardzo istotną regulacją jest przepis art. 221 § 2 Kodeksu pracy, zgodnie z którym pracodawca żąda od kandydata do pracy podania danych osobowych, wskazanych powyżej w pkt 4–6, gdy jest to niezbędne do wykonywania pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku.
Od pracownika pracodawca żąda podania dodatkowo danych osobowych obejmujących:
1) adres zamieszkania,
2) numer PESEL, a w przypadku jego braku – rodzaj i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość,
3) inne dane osobowe pracownika, a także dane osobowe dzieci pracownika i innych członków jego najbliższej rodziny, jeżeli podanie takich danych jest konieczne ze względu na korzystanie przez pracownika ze szczególnych uprawnień przewidzianych w prawie pracy,
4) wykształcenie i przebieg dotychczasowego zatrudnienia, jeżeli nie istniała podstawa do ich żądania od osoby ubiegającej się o zatrudnienie,
5) numer rachunku płatniczego, jeżeli pracownik nie złożył wniosku o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych.
Pomijając nieistotną dla pytania kwestię zgody pracownika lub kandydata, podania innych danych osobowych pracodawca żąda, gdy jest to niezbędne do zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa.
W przepisach nie wskazuje się przy tym na „prawo pracy” (w zakres którego wchodzi faktycznie regulamin pracy) ale na przepisy prawa. Nawet jednak przy szerokim ujęciu znaczenia tego określenia nie pozwala ono na rozszerzenie zakresu pobieranych danych w regulaminie. Pracodawca jest w tym zakresie związany regulacjami Kodeksu pracy (i innych ustaw rozszerzających zakres danych) i wprowadzenie własnego katalogu w regulaminie byłoby ewidentnie obchodzeniem ograniczeń ustawowych.
Dodatkowo, w pytaniu wskazuje się konkretnie na dane o wyrokach skazujących, które są szczególne mocno chronione. Informacje o wyrokach skazujących i naruszeniach prawa przetwarzane mogą być wyłącznie, wówczas gdy przepis prawa tworzy wprost taką możliwość i w zakresie objętym tą możliwością. Wyraźnie w Kodeksie pracy wyłączono możliwość przetwarzania tych informacji, nawet na podstawie zgody kandydata do pracy lub pracownika. Absolutnie niedopuszczalne i nieskuteczne prawnie byłoby wprowadzenie możliwości ich przetwarzania w regulaminie pracy.
Legalność zatrudniania obywateli Ukrainy po 30 września 2025 roku
Nie, gdyż na skutek obowiązującej od 30.9.2025 r. nowelizacji PomocUkrainaU, po dniu 30.9.2025 r. nadal mogą Państwo bez zmian zatrudniać obywatela Ukrainy, którego dotyczy pytanie.
PomocUkrainaU, o którą Państwo pytają, ostatnio została znowelizowana ustawą z 12.9.2025 r. o zmianie niektórych ustaw w celu weryfikacji prawa do świadczeń na rzecz rodziny dla cudzoziemców oraz o warunkach pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa, która weszła w życie 30.9.2025 r. Dzięki tej nowelizacji obecnie art. 2 ust. 1 PomocUkrainaU stanowi samodzielną podstawę do legalnego pobytu obywateli Ukrainy na terytorium Polski do dnia 4.3.2026 r. (zamiast dotychczasowej daty 30.9.2025 r.). I choć art. 22 PomocUkrainaU również został znowelizowany, to jednak nie w zakresie wprowadzenia jakiegoś wymogu związanego z Państwa pytaniem. Również sama ustawa z 12.9.2025 r. o zmianie niektórych ustaw w celu weryfikacji prawa do świadczeń na rzecz rodziny dla cudzoziemców oraz o warunkach pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa nie zawiera przepisów przejściowych wprowadzających jakiś wymóg związany z Państwa pytaniem.
Dlatego należy stwierdzić, że na skutek obowiązującej od 30.9.2025 r. nowelizacji PomocUkrainaU, po dniu 30.9.2025 r. nadal mogą Państwo bez zmian zatrudniać obywatela Ukrainy, którego dotyczy pytanie.
Podatki i inne należności budżetowe wpłacane za pośrednictwem mikrorachunku podatkowego
W Dz.U. z 2025 r. pod poz. 1305 opublikowano rozporządzenie Ministra Finansów i Gospodarki z 25.9.2025 r. w sprawie rodzajów podatków, opłat lub niepodatkowych należności budżetowych, których wpłata jest realizowana przy użyciu mikrorachunku podatkowego.
Przypomnijmy, że wpłata podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych dokonywana na rachunek urzędu skarbowego jest realizowana przy użyciu rachunku bankowego urzędu skarbowego albo identyfikującego podatnika, płatnika lub urząd skarbowy indywidualnego rachunku podatkowego, czyli na mikrorachunek podatkowy (art. 61b § 1 OrdPU). Wykaz tych należności budżetowych stanowi załącznik do nowego rozporządzenia. Za pośrednictwem mikrorachunku podatkowego realizuje się wpłatę podatków i należności budżetowych w zakresie:
- CIT – CIT-6AR, CIT-R, CIT-8, CIT-8A, CIT-8AB, CIT-8B, CIT-E, CIT-8FR, CIT-9R, CIT-10Z, CIT-11R, CIT-14, CIT-CFC, CIT-ISN, CIT-NZ oraz TWPOD (wynikający z płatności organu egzekucyjnego za zadłużenia zobowiązanego objęte tytułem wykonawczym);
- PIT – PIT-4R, PIT-7, PIT-8AR, PIT-28, PIT-28S, PIT-36, PIT-36L, PIT-36LS, PIT-36S, PIT-37, PIT-38, PIT-39, PIT-CFC, PIT-ISN, PIT-NZ, PIT-NZS, PIT-PZ, PIT-STD, PPD, PPE, PPL, PPW oraz TWPOD;
- VAT – JPK-V7K, JPK-V7M, VAT-7, VAT-7D, VAT-7K, VAT-8, VAT-9M, VAT-10, VAT-12, VAT-14, VAT-In, VAT-KU (dodany, tzn. wynikający z obowiązku zapłaty przez płatnika VAT od kaucji pobranych przez wprowadzających produkty w opakowaniach na napoje za opakowania objęte systemem kaucyjnym, które nie zostały zwrócone w tym systemie), VAT-Z oraz TWPOD;
- Podatku wyrównawczego (dodany) – GLB-I1, GLB-D1, GLB-U1 oraz TWPOD;
- Podatki od spadków i darowizn – PSD-1, TWPOD;
- Podatku od wydobycia niektórych kopalin – KOP-MS, KOP-RG, P-KOP/MS, P-KOP/RG oraz TWPOD;
- Podatku od gier hazardowych – POG-4, POG-5, POG-P oraz TWPOD;
- Dopłaty w grach liczbowych, loteriach pieniężnych i grze telebingo – GHD-1 oraz TWPOD;
- Daniny solidarnościowej – DSF-1 oraz TWPOD;
- Opłaty od napojów alkoholowych w opakowaniach do 300 ml – ALK-1 oraz TWPOD;
- Opłaty od środków spożywczych – CUK-1 oraz TWPOD;
- Opłaty wnoszonej przez podmioty świadczące usługę będącą reklamą napojów alkoholowych – DRA-2 oraz TWPOD;
- Opłaty za udzielenie informacji komornikom sądowym – WRO oraz TWPOD;
- Opłaty za wydanie wypisu z rejestru zastawów skarbowych lub zaświadczenia, o którym mowa w art. 46c § 2 OrdPU – WRO.
Skutki naruszania obowiązków związanych z wystawianiem faktur ustrukturyzowanych przy użyciu KSeF
1. Niewszczynanie postępowań w sprawie o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe
Jak stanowić będzie dodawany z dniem 1.2.2026 r. art. 106ni ust. 4 VATU, w przypadku niedopełnienia przez podatnika obowiązku, o którym mowa w art. 106ga ust. 1, art. 106nda ust. 2, art. 106nf ust. 4 lub art. 106nh ust. 2 VATU, nie wszczyna się postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe. W konsekwencji postępowania takie nie będą wszczynane, jeżeli podatnik wbrew obowiązkowi wynikającemu z:
- art. 106ga ust. 1 VATU nie wystawi faktury ustrukturyzowanej,
- art. 106nda ust. 2 VATU nie prześle w terminie do KSeF faktury wystawionej w trybie offline24,
- art. 106nf ust. 4 VATU nie prześle w terminie do KSeF faktury wystawionej w okresie awarii KSeF zgodnie ze wzorem faktury ustrukturyzowanej,
- art. 106nh ust. 2 VATU nie prześle w terminie do KSeF faktury wystawionej w okresie trwania niedostępności KSeF.
W dniu 20.4.2025 r. będąca podatnikiem VAT osoba fizyczna obowiązana do wystawiania faktur ustrukturyzowanych wystawi spółce „zwykłą” fakturę, a tym samym naruszy obowiązek wystawienia faktury ustrukturyzowanej przy użyciu KSeF. Osobie tej nie będzie z tego tytułu grozić pociągnięcie do odpowiedzialności karnej skarbowej.
2. Nakładanie kar pieniężnych
Z początkiem 2027 r. wejdą w życie przepisy komentowanego artykułu przewidujące nakładanie na podatników kar pieniężnych za naruszenia obowiązków związanych z obowiązkiem wystawiania faktur przy użyciu KSeF. Przedmiotowe kary nakładane będą, jeżeli podatnik wbrew obowiązkowi:
- nie wystawi faktury ustrukturyzowanej przy użyciu KSeF,
- w okresie trwania awarii KSeF albo niedostępności KSeF, albo w przypadku wystawiania faktury w trybie offline24 wystawi fakturę niezgodnie z udostępnionym wzorem,
- nie prześle w wymaganym terminie do KSeF faktury wystawionej w trybie offline24, faktury wystawionej w okresie awarii KSeF zgodnie ze wzorem faktury ustrukturyzowanej lub faktury wystawionej w okresie trwania niedostępności KSeF.
W przypadkach takich naczelnik urzędu skarbowego nakładać będzie na podatnika, w drodze decyzji, karę pieniężną w wysokości do 100% kwoty podatku wykazanego na tej fakturze wystawionej poza KSeF, a w przypadku faktury bez wykazanego podatku – karę pieniężną w wysokości do 18,7% kwoty należności ogółem wykazanej na tej fakturze wystawionej poza KSeF (zob. art. 106ni ust. 1 VATU). Karę tę podatnicy będą obowiązani uiszczać, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji o nałożeniu tej kary (zob. art. 106ni ust. 3 VATU).
Z przepisów nie będzie przy tym wynikać, aby w omawianym zakresie odpowiednie zastosowanie miały przepisy określające tzw. czynny żal. W konsekwencji ryzyka nałożenia przedmiotowych kar pieniężnych nie będzie można wyłączyć dokonując zawiadomienia w ramach czynnego żalu.
Dodać należy, że w zakresie nieuregulowanym przepisami art. 106ni VATU do nakładania przedmiotowych kar pieniężnych stosowane będą przepisy działu IVA Kodeksu postępowania administracyjnego (zob. art. 106ni ust. 5 VATU), w tym art. 189da KPA. W konsekwencji – jak czytamy w uzasadnieniu projektu ustawy nowelizującej: „w zależności od wagi popełnionego wykroczenia kara pieniężna w wyniku prowadzonego postępowania będzie miarkowana. Wymierzając administracyjną karę pieniężną, organ administracji publicznej będzie brał pod uwagę wagę i okoliczności naruszenia prawa, częstotliwość niedopełniania w przeszłości obowiązku, uprzednie ukaranie za to samo zachowanie, stopień przyczynienia się strony, działania podjęte przez stronę dobrowolnie w celu uniknięcia skutków naruszenia prawa, wysokość korzyści, którą strona osiągnęła, a w przypadku osoby fizycznej warunki osobiste strony, na którą administracyjna kara pieniężna jest nakładana. W przypadku gdy do naruszenia prawa doszło wskutek działania siły wyższej, organ podatkowy będzie mógł także odstąpić od nałożenia kary”.
Ponadto do nakładania przedmiotowych kar pieniężnych nie będzie się stosować art. 21a PrPrzed (zob. art. 106ni ust. 7 VATU), czyli przepisów o wzywaniu przedsiębiorców do usunięcia stwierdzonych naruszeń prawa przed nałożeniem na niego grzywny lub administracyjnej kary pieniężnej. W konsekwencji kary pieniężne za naruszenia obowiązków związanych z obowiązkiem wystawiania faktur przy użyciu KSeF nakładane będą bez dokonywania takich wezwań.
3. Skutki po stronie nabywców
Wejściu w życie przepisów określających obowiązek wystawiania faktur ustrukturyzowanych przy użyciu KSeF nie będzie towarzyszyło dodanie przepisów określających negatywne skutki po stronie podatników otrzymujących faktury. W konsekwencji:
- faktury wystawione po 31.1.2026 r. z naruszeniem obowiązku wystawienia faktury ustrukturyzowanej przy użyciu KSeF będą mogły być przez otrzymujących je podatników na zasadach ogólnych rozliczane; w szczególności na podstawie takich faktur odliczany będzie mógł być podatek VAT naliczony,
- nabywcom towarów i usług otrzymujących, opłacających oraz rozliczających podatkowo faktury wystawione po 31.1.2026 r. z naruszeniem obowiązku wystawienia faktury ustrukturyzowanej przy użyciu KSeF nie będą z tego tytułu grozić żadne sankcje.
Wypadek w trakcie realizacji umowy zlecenia
W przypadku, w którym osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę wykonuje na rzecz swojego pracodawcy inne prace na podstawie umowy cywilnoprawnej (zlecenia) i ulega wypadkowi przy pracy, pracodawca-zleceniodawca powinien sporządzić kartę wypadku przy pracy.
Zgodnie z art. 3 ust. 1 WypadkiU, za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą:
1) podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych,
2) podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia,
3) w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.
Ponadto, zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 6 i 8 WypadkiU, za wypadek przy pracy uważa się również nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w okresie ubezpieczenia wypadkowego z danego tytułu podczas wykonywania pracy na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, a także podczas wykonywania zwykłych czynności związanych z prowadzeniem działalności pozarolniczej w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych.
Okoliczności i przyczyny zdarzenia wypadkowego, w którym poszkodowanym jest pracownik w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, zgodnie z przepisami OkolWypR, analizuje zespół powypadkowy (co do zasady składający się z pracownika służby BHP oraz społecznego inspektora pracy), który powinien tego dokonać nie później niż w terminie 14 dni od dnia uzyskania zawiadomienia o wypadku, sporządzając protokół powypadkowy według wzoru ustalonego w przepisach rozporządzenia MRPiPS z 24.5.2019 r. w sprawie wzoru protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy (Dz.U. z 2019 r. poz. 1071).
W przypadku, gdy poszkodowanym jest osoba świadcząca pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej lub prowadząca działalność gospodarczą, tryb postępowania powypadkowego określają przepisy WypPrzyPracR.
Zgodnie z § 5 WypPrzyPracR, niezwłocznie po otrzymaniu zawiadomienia o wypadku, podmiot obowiązany do ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku (w tym przypadku podmiot, na którego rzecz wykonywana jest praca na podstawie umowy zlecenia), są obowiązane powiadomić pisemnie właściwą terenową jednostkę organizacyjną ZUS o wszczęciu postępowania dotyczącego ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy. W postępowaniu tym może uczestniczyć przedstawiciel ZUS.
Mając na uwadze powyższe, w przypadku, w którym osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę wykonuje na rzecz swojego pracodawcy inne prace na podstawie umowy cywilnoprawnej (zlecenia) i ulega wypadkowi przy pracy, pracodawca –zleceniodawca powinien sporządzić kartę wypadku przy pracy.
Objęcie regulaminem pracy zleceniobiorców
Regulamin pracy nie obejmuje osób niebędących pracownikami, np. osób zaangażowanych na podstawie umów cywilnoprawnych (umowa o dzieło, umowa zlecenia, kontrakt menedżerski), czy samozatrudnionych przedsiębiorców. Co do zasady pracodawca nie ma obowiązku informowania osób niebędących pracownikami o treści regulaminu pracy.
Regulamin pracy obejmuje swoim zasięgiem wszystkich pracowników zatrudnionych u danego pracodawcy. Kluczowe dla określenia zakresu podmiotowego tego regulaminu jest zatem zdefiniowanie pojęcia pracodawcy oraz pracownika. Nie mają natomiast znaczenia inne kwestie, np. rodzaj łączącej strony umowy o pracę, wymiar czasu pracy, czy też rodzaj działalności prowadzonej przez pracodawcę.
W sprawie możliwości obejmowania zakresem podmiotowym regulaminu pracy osób niemających statusu pracownika wyrażane są różne stanowiska. Osoby niebędące pracownikami nie powinny być traktowane na tych samych zasadach, jakie obowiązują pracowników. Mogłoby wtedy powstać podejrzenie o ukrywanie stosunku pracy pod nazwą umowy cywilnoprawnej. Z drugiej strony wszystkie osoby znajdujące się na terenie zakładu muszą się stosować do niektórych wymogów organizacyjnych, np. w kwestii ubrania ochronnego albo sposobu odznaczania wejścia na teren zakładu. Wydaje się zatem, że niektóre postanowienia regulaminu pracy, stosownie do specyfiki działalności pracodawcy, mogą być podmiotowo rozszerzone na wszystkie osoby przebywające na terenie zakładu pracy. Odwołanie do niektórych postanowień regulaminu i zobowiązanie do ich stosowania może zostać zawarte w umowie z osobami zaangażowanymi na podstawie innych relacji prawnych niż stosunek pracy.
Od 1.1.2026 r. niższe limity do zaliczania w KUP wydatków na zakup i leasing samochodów spalinowych
Ustawa z 2.12.2021 r. o zmianie ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 2269 ze zm.) wprowadza zmiany m.in. w przepisach PDOFizU i PDOPrU, które zaczną obwiązywać od 1.1.2026 r. Zmiany dotyczą wprowadzenia nowych limitów rozliczania kosztów podatkowych w zależności od emisji CO₂ samochodu. Dotyczy to zarówno amortyzacji samochodów będących środkami trwałymi, opłat z tytułu leasingu, jak i najmu.
Od nowego roku zgodnie z art.23 ust. 1 pkt 4 PDOFizU (odpowiednio art. 16 ust. 1 pkt 4 PDOPrU) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków przewyższających kwotę:
a) 225 000 zł – w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z 11.1.2018 r. o elektromobilności i paliwach oraz w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem napędzanym wodorem w rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy,
b) 150 000 zł – jeśli emisja CO2 silnika spalinowego samochodu osobowego, określona na podstawie danych zawartych w centralnej ewidencji pojazdów, o której mowa w art. 80a ustawy z 20.6.1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, wynosi mniej niż 50 g na kilometr,
c) 100 000 zł – jeśli emisja CO2 silnika spalinowego samochodu osobowego, określona na podstawie danych zawartych w centralnej ewidencji pojazdów, o której mowa w art. 80a ustawy z 20.6.1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, jest równa lub wyższa niż 50 g na kilometr.
Nowy próg emisji CO2 – 50 g na km – jest restrykcyjny i ograniczy możliwość skorzystania z dotychczasowego limitu w wysokości 150 000 zł. Zatem do kosztów uzyskania przychodu podatnicy w większości będą mogli zaliczyć odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia samochodu spalinowego tylko wtedy, gdy jego wartość nie przekracza 100 000 zł (obecnie jest to 150 000 zł).
Te same zasady odnośnie limitów dotyczą leasingu samochodów osobowych (art. 23 ust. 1 pkt 47a i ust. 5e PDOFizU i art. 16 ust. 1 pkt 49a i ust. 5e PDOPrU).
Przepisy przejściowe
Ponadto, w przepisach przejściowych ustawy zmieniającej z 2.12.2021 r. przewidziano możliwość stosowania dotychczasowych limitów dla samochodów osobowych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych podatnika przed dniem wejścia w życie zmienionych przepisów tj. przed 1.1.2026 r. Zatem samochód spalinowy zakupiony w 2025 roku i wprowadzony do ewidencji środków trwałych do 31.12.2025 r. będzie korzystał z limitu 150 000 zł. W przepisach przejściowych nie przewidziano jednak wprost takiej zasady w odniesieniu do samochodów wykorzystywanych przez podatników w oparciu o umowy leasingu operacyjnego, najmu czy dzierżawy. Ta nieprecyzyjność w przepisach będzie powodować spory podatników z organami podatkowymi, które mogą interpretować przepis przejściowy niekorzystnie dla podatników, tzn. tak, że samochody osobowe wykorzystywane na podstawie umów leasingu operacyjnego, najmu czy dzierżawy, zawartych przed 1.1.2026 r. będą objęte od 1.1.206 r. na nowe limity.
Planowane przez rząd podwyżki podatków i opłat w 2026 roku
CIT od banków
Rada Ministrów 29.9.2025 r. przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i ustawy o podatku od niektórych instytucji finansowych (UD288). Jak informuje ministerstwo finansów najważniejsze rozwiązania dotyczące banków przewidują podwyższenie CIT do:
1) 30% podstawy opodatkowania w 2026 roku;
2) 26% podstawy opodatkowania w 2027 roku;
3) 23% podstawy opodatkowania w 2028 roku i latach kolejnych.
Obecnie banki płacą 19% CIT. Projekt dostosowuje także odpowiednio nową wysokość podatku w stosunku do banków będących tzw. małymi podatnikami, które objęte są obecnie stawką 9%. Dla nich CIT zostanie podwyższony do:
1) 20% w 2026 roku;
2) 16% w 2027 roku;
3) 13% w 2028 roku i latach kolejnych.
Nowe przepisy przewidują też obniżenie stawki podatku od niektórych instytucji finansowych (tzw. podatku bankowego). Dotyczyć to będzie banków krajowych, oddziałów banków zagranicznych, oddziałów instytucji kredytowych oraz SKOK. Rozwiązanie oznacza obniżenie tzw. podatku bankowego:
1) w 2027 roku z 0,0366% podstawy opodatkowania na 0,0329% podstawy opodatkowania;
2) od 2028 roku z 0,0366% podstawy opodatkowania na 0,0293% podstawy opodatkowania.
Podatek od wygranych
W projekcie ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych (UD289) przewiduje się w zmianę w art. 30 ust. 1 pkt 2 PDOFizU, polegającą na podwyższeniu stawki zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową z 10% do 15% wygranej lub nagrody od 2026 roku. Projekt ma trafić do Sejmu w IV kwartale.
Akcyza
Z projektu UD289 wynika wzrost od 1.1.2026 r. akcyzy nakładanej na alkohol. Planuje się podwyższenie stawek akcyzy na wszystkie napoje alkoholowe. Proponuje się: urealnienie dotychczasowej mapy drogowej, które obejmie podwyższenie stawek akcyzy na napoje alkoholowe w latach 2026-2027, tj.:
1) w 2026 r. – 15% w stosunku do stawek z roku 2025
2) w 2027 r. – 10% w stosunku do stawek z roku 2026.
Opłata cukrowa
W projekcie ustawy o zmianie ustawy o zdrowiu publicznym oraz niektórych innych ustaw (UD290) rząd planuje wzrost opłaty cukrowej. Przewiduje się podwyższenie wysokości tzw. opłaty cukrowej:
1) stałej za zawartość cukrów w ilości równej lub mniejszej niż 5g w 100 ml napoju, lub za zawartość w jakiejkolwiek ilości co najmniej jednej substancji słodzącej, o których mowa w rozporządzeniu nr 1333/2008: z 0,50 zł do 0,70 zł,
2) zmiennej za każdy gram cukrów powyżej 5g w 100 ml napoju: z 0,05 zł do 0,10 zł,
3) za zawartość dodatku kofeiny lub tauryny: z 0,10 zł do 1,00 zł,
4) maksymalnej: z 1,20 zł do 1,80 zł
– w przeliczeniu na 1 litr napoju.
Przetwarzanie danych osobowych w projektach finansowanych ze środków europejskich 2021–2027
Tak, na etapie realizacji projektu podstawą przetwarzania danych osobowych jest art. 6 ust. 1 lit. c oraz art. 9 ust. 2 lit. g RODO. Taka sama podstawa prawna znajduje zastosowanie również na etapie rekrutacji uczestników do projektu, przed ich formalnym zakwalifikowaniem.
Zgodnie z art. 87 FinZadŚrEuropU, beneficjenci oraz wnioskodawcy mogą przetwarzać dane osobowe niezbędne do realizacji zadań wynikających z programów współfinansowanych ze środków europejskich. Zakres przetwarzanych danych obejmuje dane osobowe zarówno zwykłe, jak i szczególne kategorie danych, w tym m.in. dane dotyczące zdrowia, niepełnosprawności czy sytuacji społecznej, które są przetwarzane w celu zapewnienia zgodności z zasadą równości szans i niedyskryminacji.
Na gruncie RODO podstawą prawną przetwarzania danych zwykłych jest art. 6 ust. 1 lit. c, czyli obowiązek prawny ciążący na administratorze danych – w tym przypadku obowiązek wynikający z ustawy o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich. Dla danych wrażliwych (np. dane o zdrowiu) podstawą jest art. 9 ust. 2 lit. g RODO, który umożliwia przetwarzanie takich danych, jeżeli jest to niezbędne ze względów związanych z ważnym interesem publicznym na podstawie prawa Unii lub prawa państwa członkowskiego.
Zgodnie ze stanowiskiem Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych (m.in. w wytycznych i analizach dotyczących projektów unijnych), obowiązki informacyjne, dokumentacyjne i ewaluacyjne, jakie są nakładane na beneficjentów, powodują, że podstawą przetwarzania danych osobowych jest obowiązek prawny, a nie zgoda osoby, której dane dotyczą. Dotyczy to również etapu rekrutacji, który stanowi integralny element realizacji projektu. Już bowiem na etapie naboru uczestników do projektu, beneficjent realizuje obowiązki wynikające z ustawy o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europejskich, co uprawnia go do przetwarzania danych osobowych bez zgody.
