Zwrot gminom utraconych dochodów z tytułu zwolnienia z podatku od nieruchomości gruntów pod wodami za 2017 r. oraz lata wcześniejsze
W Dz.U. z 2018 r. pod poz. 1722 opublikowano ustawę z 20.7.2018 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw (dalej: nowelizacja). Nowelizacja nawiązuje także do zwolnienia z art. 7 ust. 1 pkt 8a ustawy z 12.1.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1445 ze zm.; dalej: PodLokU), zgodnie z którym wolne od podatku od nieruchomości są będące własnością Skarbu Państwa grunty:
1) pod wodami powierzchniowymi płynącymi jezior;
2) zajęte pod sztuczne zbiorniki wodne, z wyjątkiem gruntów przekazanych w posiadanie innym podmiotom niż wymienione w art. 212 ust. 1 oraz art. 213 ust. 1 i 3 ustawy z 20.7.2017 r. – Prawo wodne (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1566 ze zm.), czyli Wodom Polskim, ministrowi gospodarki morskiej, ministrowi żeglugi śródlądowej, nadleśniczemu oraz JST i ich związkom.
Zgodnie z art. 9 nowelizacji, zwrotu gminom utraconych dochodów z tytułu tego zwolnienia dokonują wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej (WFOŚGW) za:
1) 2017 r.;
2) 2017 r. i za lata wcześniejsze, w związku z korektą deklaracji podatkowej złożonej przez podatnika lub wydaniem nowej decyzji przez organ podatkowy.
Wysokość powyższych utraconych dochodów gminy wykazują we wniosku stanowiącym załącznik do nowelizacji. We wniosku gmina wykazuje:
1) podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości dla gruntów, które według stanu na dzień 31 grudnia roku, za który sporządzany jest wniosek, były zwolnione z tego podatku na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 8a PodLokU;
2) stawki podatku od nieruchomości, ustalone przez radę gminy, obowiązujące w roku, za który sporządzany jest wniosek;
3) wysokość faktycznie utraconych dochodów, ustaloną jako suma kwot wyliczonych odrębnie dla gruntów na podstawie danych, o których mowa w pkt 1 i 2.
Gmina może złożyć:
1) korektę wniosku w terminie 60 dni od dnia wejścia w życie nowelizacji, tj. do 19.11.2018 r. (korektę złożoną po terminie pozostawia się bez rozpatrzenia);
2) wniosek lub korektę wniosku po terminie do WFOŚGW, wykazując w nich faktyczne roczne utracone dochody, o których mowa wyżej, w związku z korektą deklaracji podatkowej złożonej przez podatnika lub wydaniem nowej decyzji przez organ podatkowy.
Wniosek lub korekta wniosku złożone w postaci elektronicznej podpisuje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP.
WFOŚGW sprawdza wniosek lub korektę wniosku pod względem rachunkowym i formalnym. W przypadku stwierdzenia we wniosku lub korekcie wniosku braków lub błędów WFOŚGW wezwie gminę do ich usunięcia w ciągu 7 dni od dnia doręczenia wezwania. W razie nieusunięcia braków lub błędów w tym terminie wniosek lub korektę wniosku pozostawia się bez rozpatrzenia.
WFOŚGW przekazuje na rachunek budżetu gminy kwotę środków stanowiącą równowartość wysokości utraconych dochodów w terminie:
1) 90 dni od dnia wejścia w życie nowelizacji, tj. do 19.12.2018 r. – w przypadku utraconych dochodów za 2017 r.;
2) 90 dni od dnia złożenia wniosku lub korekty wniosku – w przypadku utraconych dochodów za 2017 r. i za lata wcześniejsze, w związku z korektą deklaracji podatkowej złożonej przez podatnika lub wydaniem nowej decyzji przez organ podatkowy.
Wzór wniosku
WNIOSEK O ZWROT UTRACONYCH DOCHODÓW Z TYTUŁU ZWOLNIENIA Z PODATKU
OD NIERUCHOMOŚCI GRUNTÓW POD WODAMI POWIERZCHNIOWYMI PŁYNĄCYMI JEZIOR
ORAZ GRUNTÓW ZAJĘTYCH POD SZTUCZNE ZBIORNIKI WODNE,
BĘDĄCYCH WŁASNOŚCIĄ SKARBU PAŃSTWA
|
Skutki ustawowego zwolnienia z podatku od nieruchomości, określonego w art. 7 ust. 1 pkt 8a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1445, z późn. zm.) za rok …. |
||||
|
Nazwa gminy: ……………………………………………………………………….. Nazwa powiatu: ……………………………………………………………………….. Nazwa województwa: ……………………………………………………………………….. Nazwa banku i nr rachunku, na który dokonuje się zwrotu: ……………………………………………………………………….. ……………………………………………………………………….. |
Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ………………………………………………….. |
|||
|
Symbole1) |
||||
|
WOJEWÓDZTWO |
POWIAT |
GMINA |
RODZAJ GMINY |
|
|
Wyszczególnienie |
Podstawa opodatkowania podatkiem od nieruchomości (powierzchnia w ha)2) |
Stawka podatku od nieruchomości 3) |
Wysokość utraconych dochodów w pełnych złotych (kol. 2 x kol. 3) |
|
|
1 |
2 |
3 |
4 |
|
|
I. JEZIORA |
||||
|
1. |
||||
|
II. SZTUCZNE ZBIORNIKI WODNE |
||||
|
1. |
||||
|
III. OGÓŁEM (I+II)4) |
||||
|
……………………………………………….. ……………………………………………………….. (główny księgowy/skarbnik) (wójt, burmistrz, prezydent miasta) nr telefonu służbowego: …………………………………… ………………………………………….. (rok, miesiąc, dzień) |
||||
OBJAŚNIENIA:
1) Cyfrowe symbole (identyfikatory) jednostek podziału administracyjnego są określone w przepisach wydanych na podstawie art. 49 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2018 r. poz. 997, z późn. zm.).
2) Podstawę opodatkowania podatkiem od nieruchomości podaje się odrębnie dla gruntów pod wodami powierzchniowymi płynącymi jezior oraz gruntów zajętych pod sztuczne zbiorniki wodne, które według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedzającego rok, w którym sporządzany jest wniosek, są zwolnione z tego podatku.
3) Stawka podatku od nieruchomości, ustalona przez radę gminy, obowiązująca w roku, za który sporządzany jest wniosek.
4) Wysokość utraconych dochodów ustala się jako sumę kwot wyliczonych odrębnie dla gruntów pod wodami powierzchniowymi płynącymi jezior oraz gruntów zajętych pod sztuczne zbiorniki wodne, na podstawie danych zawartych w kolumnie 2 i 3.
W studium nie można dokonywać interpretacji przeznaczenia terenów
Rada gminy przyjęła uchwałę dotyczącą zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy. To, co organ stanowiący zawrze w jej treści, podlega jednak ścisłym regulacjom. Wojewoda, w ramach kontroli nadzorczej, uznał ustalenia studium – w zakresie ochrony przed powodzią – za sprzeczne z ustawą Prawo wodne. Polegało to m.in. na wyznaczeniu obszarów przeznaczonych pod zabudowę na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią (dawniej obszarów bezpośredniego zagrożenia powodzią).
Doprowadziło to do niezgodności studium z przepisami ustawy Prawo wodne, które co do zasady, wprost zakazują budowy na terenach zagrożonych powodzią. Wojewoda zauważył, że skoro ustawodawca chciał w szczególny sposób chronić daną kategorię terenów narażonych na zalewanie, to nie można tych zapisów zmieniać, powołując się na zgodność z obowiązującymi planami miejscowymi, istniejącym zagospodarowaniem oraz kontynuacją i uzupełnieniem dotychczasowego przeznaczenia terenów i pozwalać na zabudowę na terenie zalewowym.
Co może zawierać studium?
Rada określiła również w ten sposób zasady interpretacji zgodności planów z ustaleniami studium, co wykraczało poza delegację z art. 10 ustawy z 27.3.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1073 ze zm.; dalej: PlanZagospU). Zakres ustaleń studium powinien dotyczyć problematyki uregulowanej w art. 10 PlanZagospU. Dopiero w momencie uchwalania planu miejscowego dochodzić może do interpretacji zapisów studium (w kontekście poczynionych w projekcie planu miejscowego ustaleń), nigdy zaś odwrotnie.
Zarzutów było więcej. Uzgodnienia, dokonane z Regionalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska, miały tylko charakter formalny, bez merytorycznego sprawdzenia. Rozwiązania przyjęte w projekcie studium powinny zostać zbadane przez organ specjalistyczny w zakresie jego kompetencji określonych w stosownych przepisach. Brak takiego sprawdzenia spowoduje braki również na etapie badania legalności podejmowanej uchwały.
Rada argumentowała, że studium nie jest aktem prawa miejscowego, a jedynie aktem o charakterze bardziej ogólnym od planu miejscowego. Objęcie w studium terenu zasięgiem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej nie jest równoznaczne z dopuszczeniem takiej zabudowy na całym obszarze już w uchwalonych miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego.
Rozstrzygnięcie WSA
Skarga wojewody trafiła w końcu do WSA (IV SA/Wa 1596/15), a ten uznał, że zasługuje na uwzględnienie – zgodnie z art. 28 ust. 1 PlanZagospU podstawą do stwierdzenia nieważności uchwał rady gminy w całości lub części jest naruszenie zasad sporządzania studium. W art. 10 PlanZagospU określono szczegółowo problematykę, którą powinno regulować studium, a dokument podlegający kontroli nie spełniał tych kryteriów.
Jak podkreślił Sąd: „Niewątpliwie więc określenie w studium kierunków zmian w strukturze przestrzennej gminy oraz w przeznaczeniu terenów (art. 10 ust. 2 pkt 1) nie może kolidować z ustawowymi wymogami z zakresu ochrony przeciwpowodziowej”. Taka kolizja miała zaś miejsce w sytuacji, gdy rada gminy dopuściła w studium do zabudowy na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią, a zabraniał tego art. 88l ust. 1 ustawy z 18.7.2001 r. Prawo wodne (Dz.U. z 2001 r. nr 115, poz. 1229).
Orzeczenie NSA
Naczelny Sąd Administracyjny utrzymał w mocy wyrok Sądu I instancji (II OSK 2053/16). Naczelny Sąd Administracyjny nie zgodził się z zarzutem naruszenia art. 94 SamGminU – studium może być wyeliminowane z obrotu prawnego nawet po roku od jego uchwalenia.
Ustawodawca chciał chronić tereny zalewowe, zatem wprowadził zakaz budowy na tych obszarach. W studium nie można dokonywać interpretacji funkcji danego terenu. Zdaniem NSA rada ustaliła, że plan miejscowy jest zgodny ze studium w zakresie zabudowy, czyli naruszyła przepisy – przekraczając zakres ustaleń studium dopuszczony przez ustawodawcę.
Zabezpieczenie kwater dla dzieci to zadanie własne gminy
W piątek Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną fiskusa w sprawie o podatkowy status samorządu. Po raz kolejny po przedszkolach, stołówkach szkolnych, domach opieki społecznej urzędnicy fiskusa upierają się, że gmina – choć wykonuje zadania własne – działa jako podatnik VAT.
W tym konkretnym przypadku chodziło o bursy szkolne. Z wnioskiem o interpretację wystąpił Poznań. Stolica Wielkopolski chciała się upewnić, czy odpłatne zakwaterowanie uczniów szkół w bursie – jednostce budżetowej miasta – wykonującej zadania własne gminy, jest wyłączone z VAT na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT.
Miasto nie miało wątpliwości, że dbając o zakwaterowanie dzieci szkolnych za pośrednictwem swoich jednostek nie występuje jako podmiot gospodarczy.
Miejski zespół szkół, w tym bursa, wykonuje zadania własne gminy o charakterze obowiązkowym wynikające z przepisów prawa. We wniosku podkreślono, że do wyłączenia organów władzy publicznej (w tym samorządu) z kategorii podatników VAT konieczne jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek: działalność musi być wykonywana przez podmiot prawa publicznego i wykonywana w celu sprawowania władzy publicznej. Obydwa zdaniem miasta są spełnione, bo chodzi o wykonywanie zadań własnych gminy.
Ta argumentacja nie przekonała jednak fiskusa. Co prawda przyznał, że miasto wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań własnych, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych. A w takim przypadku gmina jest podatnikiem VAT. Odpłatne usługi świadczy bowiem w tym przypadku w reżimie cywilnoprawnym, a nie publicznoprawnym.
Tego profiskalnego podejścia nie udało się jednak obronić w sądzie. Najpierw rację samorządowcom przyznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu. Podkreślił, że relacje między bursą szkolną a rodzicami opierają się na regulacjach administracyjnoprawnych. Obie strony nie mają swobody w kształtowaniu warunków pobytu dzieci czy wysokości opłaty za zakwaterowanie. WSA nie miał wątpliwości, że opłaty za bursę nie są ceną, bo regulują je przepisy i nie mają charakteru ekwiwalentnego. W charakterze zbliżone są więc do daniny publicznej, nie ceny.
Ostatecznie to, że miasto z tytułu odpłatnego zakwaterowania uczniów szkół w bursie nie jest podatnikiem VAT, potwierdził NSA. Jego też nie przekonała koncepcja, że o opodatkowaniu w spornym przypadku przesądza umowa cywilna. Bo choć została zawarta, nie zmienia to faktu, że sporne świadczenia objęte są regulacją publicznoprawną. Jak tłumaczył sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, to ona kształtuje zasady pobytu czy kalkulacji opłat. Wyrok jest prawomocny.
sygnatura akt: I FSK 988/16
0115-KDIT1-3.4012.362.2018.2.AT – Interpretacja indywidualna z dnia 10-09-2018
Interpretacja indywidualna z dnia 10-09-2018
0115-KDIT1-2.4012.595.2018.1.KSZ – Interpretacja indywidualna z dnia 10-09-2018
Interpretacja indywidualna z dnia 10-09-2018
0115-KDIT1-2.4012.604.2018.1.KSZ – Interpretacja indywidualna z dnia 10-09-2018
Interpretacja indywidualna z dnia 10-09-2018
0113-KDIPT1-1.4012.564.2018.1.MH – Interpretacja indywidualna z dnia 10-09-2018
Interpretacja indywidualna z dnia 10-09-2018
Nowe wzory uchwał spółki z o.o. w sprawie zatwierdzenia sprawozdania finansowego
W Dz.U. z 2018 r. poz. 1565 opublikowano rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 1.8.2018 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia wzorców dotyczących spółki z ograniczoną odpowiedzialnością udostępnionych w systemie teleinformatycznym.
Nowe wzorce uchwały spółki z o.o. przyjęły brzmienie jak poniżej:
|
WZORZEC UCHWAŁY O ZATWIERDZENIU SPRAWOZDANIA FINANSOWEGO SPÓŁKI Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ, KTÓRA NIE MIAŁA OBOWIĄZKU PODDANIA BADANIU SPRAWOZDANIA FINANSOWEGO Uchwała nr ………. z dnia ………. § 1 Zgromadzenie wspólników spółki …………………………………………………………… po rozpatrzeniu sprawozdania finansowego za rok obrotowy: (data pierwszego dnia roku obrotowego: dzień, miesiąc, rok – data ostatniego dnia roku obrotowego: dzień, miesiąc, rok) zatwierdza: 1) bilans spółki; 2) rachunek zysków i strat; 3) informację dodatkową obejmującą: wprowadzenie do sprawozdania finansowego oraz dodatkowe informacje i objaśnienia. § 2 Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. Uchwała została podjęta jednogłośnie / za uchwałą oddano …. głosów za, …. głosów przeciw. Podpisy wspólników: 1) ……………………… 2) ……………………… 3) ……………………… |
|
WZORZEC UCHWAŁY O ZATWIERDZENIU SPRAWOZDANIA FINANSOWEGO SPÓŁKI Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ, KTÓRA MIAŁA OBOWIĄZEK PODDANIA BADANIU SPRAWOZDANIA FINANSOWEGO Uchwała nr ………. z dnia ………. § 1 Zgromadzenie wspólników spółki …………………………………………………………… po rozpatrzeniu sprawozdania finansowego za rok obrotowy: (data pierwszego dnia roku obrotowego: dzień, miesiąc, rok – data ostatniego dnia roku obrotowego: dzień, miesiąc, rok) zatwierdza: 1) bilans spółki; 2) rachunek zysków i strat; 3) informację dodatkową obejmującą: wprowadzenie do sprawozdania finansowego oraz dodatkowe informacje i objaśnienia; 4) zestawienie zmian w kapitale własnym; 5) rachunek przepływów pieniężnych. § 2 Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. Uchwała została podjęta jednogłośnie / za uchwałą oddano …. głosów za, …. głosów przeciw. Podpisy wspólników: 1) ………………….. 2) ………………….. 3) ………………….. |
Czyn nieuczciwej konkurencji polegający na naruszeniu tajemnicy przedsiębiorstwa
W Dzienniku ustaw została opublikowana Ustawa z 5.7.2018 r. o zmianie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji oraz niektórych innych ustaw (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1637).
Zmiany wprowadzono przede wszystkim w Ustawie z 16.4.1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 419 ze zm.; dalej ZwalczNieuczciwKonkurU). Zmodyfikowano art. 11 ZwalczNieuczciwKonkurU, któremu nadano nowe brzmienie.
Czynem nieuczciwej konkurencji jest ujawnienie, wykorzystanie lub pozyskanie cudzych informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa, przy czym:
1) przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, które jako całość lub w szczególnym zestawieniu i zbiorze ich elementów nie są powszechnie znane osobom zwykle zajmującym się tym rodzajem informacji albo nie są łatwo dostępne dla takich osób, o ile uprawniony do korzystania z informacji lub rozporządzania nimi podjął, przy zachowaniu należytej staranności, działania w celu utrzymania ich w poufności;
2) pozyskanie informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa stanowi czyn nieuczciwej konkurencji w szczególności, gdy następuje bez zgody uprawnionego do korzystania z informacji lub rozporządzania nimi i wynika z nieuprawnionego dostępu, przywłaszczenia, kopiowania dokumentów, przedmiotów, materiałów, substancji, plików elektronicznych obejmujących te informacje lub umożliwiających wnioskowanie o ich treści;
3) wykorzystanie lub ujawnienie informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa stanowi czyn nieuczciwej konkurencji w szczególności, gdy następuje bez zgody uprawnionego do korzystania z informacji lub rozporządzania nimi i narusza obowiązek ograniczenia ich wykorzystywania lub ujawniania wynikający z ustawy, czynności prawnej lub z innego aktu albo gdy zostało dokonane przez osobę, która pozyskała te informacje, dokonując czynu nieuczciwej konkurencji;
4) ujawnienie, wykorzystanie lub pozyskanie informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa stanowi czyn nieuczciwej konkurencji także wówczas, gdy w chwili ich ujawnienia, wykorzystania lub pozyskania uzyskania osoba wiedziała lub przy zachowaniu należytej staranności mogła wiedzieć, że informacje zostały pozyskane bezpośrednio lub pośrednio od tego, kto wykorzystał lub ujawnił je w okolicznościach określonych wyżej;
5) wykorzystywanie informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa polegające na produkowaniu, oferowaniu, wprowadzaniu do obrotu, a także przywozie, wywozie i przechowywaniu w tych celach towarów stanowi czyn nieuczciwej konkurencji jeżeli osoba dokonująca wskazanej czynności wiedziała lub przy zachowaniu należytej staranności mogła wiedzieć o tym, że właściwości towarów, w tym estetyczne lub funkcjonalne, proces ich wytwarzania lub zbywania zostały w znacznym stopniu ukształtowane w następstwie czynu niedozwolonego, dokonanego w okolicznościach określonych wyżej;
6) pozyskanie informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa nie stanowi czynu nieuczciwej konkurencji , jeżeli nastąpiło w wyniku niezależnego odkrycia lub wytworzenia, albo obserwacji, badania, rozłożenia na części, testowania przedmiotu dostępnego publicznie lub posiadanego zgodnie z prawem przez osobę, która pozyskała informacje i której uprawnienie do pozyskania informacji nie było ograniczone w chwili ich pozyskania;
7) ujawnienie, wykorzystanie lub pozyskanie informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa nie stanowi czynu nieuczciwej konkurencji , gdy nastąpiło w celu ochrony uzasadnionego interesu chronionego prawem, w ramach korzystania ze swobody wypowiedzi lub w celu ujawnienia nieprawidłowości, uchybienia, działania z naruszeniem prawa dla ochrony interesu publicznego, lub gdy ujawnienie informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa wobec przedstawicieli pracowników w związku z pełnieniem przez nich funkcji na podstawie przepisów prawa było niezbędne dla prawidłowego wykonywania tych funkcji.
W razie dokonania czynu nieuczciwej konkurencji polegającego na naruszeniu tajemnicy przedsiębiorstwa sąd, na wniosek uprawnionego, może zobowiązać pozwanego do podania do publicznej wiadomości informacji o wyroku albo treści wyroku, w oznaczony sposób i w oznaczonym zakresie. Dzieje się tak, jeżeli jest to uzasadnione ze względu na okoliczności dokonania czynu nieuczciwej konkurencji, w szczególności:
- sposób dokonania czynu,
- wartość informacji, których dotyczył czyn,
- skutek czynu oraz
- prawdopodobieństwo dokonania czynu nieuczciwej konkurencji w przyszłości
– a w przypadku, gdy pozwanym jest osoba fizyczna, jeżeli dodatkowo nie sprzeciwia się temu uzasadniony interes pozwanego, w szczególności wzgląd na ochronę jego dóbr osobistych.
Sposób i zakres podania do publicznej wiadomości informacji o wyroku albo treści wyroku nie może prowadzić do ujawnienia tajemnicy przedsiębiorstwa (art. 18 ust. 3 ZwalczNieuczciwKonkurU).
Ponadto, kto, wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi w stosunku do przedsiębiorcy, ujawnia innej osobie lub wykorzystuje we własnej działalności gospodarczej informację stanowiącą tajemnicę przedsiębiorstwa, jeżeli wyrządza to poważną szkodę przedsiębiorcy, podlega grzywnie, karze ograniczenia albo pozbawienia wolności do lat 2.
Zgodnie z art. 23 ust. 3 ZwalczNieuczciwKonkurU, karze powyższej podlega też ten, kto ujawnia lub wykorzystuje informację stanowiącą tajemnicę przedsiębiorstwa, z którą zapoznał się, biorąc udział w rozprawie lub w innych czynnościach postępowania sądowego dotyczącego roszczeń z tytułu czynu nieuczciwej konkurencji polegającego na naruszeniu tajemnicy przedsiębiorstwa albo przez dostęp do akt takiego postępowania, jeżeli w postępowaniu tym została wyłączona jawność rozprawy.
Odpisy amortyzacyjne od środka trwałego otrzymanego w darowiźnie po zmianach przepisów podatkowych
Od 1.1.2018 r. zmieniły się przepisy Ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 200 ze zm.; dalej PDOFizU) w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od nabytych nieodpłatnie rzeczy lub praw w drodze spadku lub darowizny. Powstał problem, co z amortyzacją takich środków rozpoczętą przed wejściem w życie tych zmian. W ocenie organów podatkowych nie ma możliwości kontynuowania amortyzacji w takiej sytuacji. Sprawę ostatecznie rozwiązał ustawodawca kolejną nowelizacją, która uprawnia do wydłużenia odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez darczyńcę.
Zmianę art. 23 ust. 1 pkt 45 lit. a PDOFizU wprowadziła Ustawa z 27.10.2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r., poz. 2175; dalej ZmPDOFizPrRyczłtU17). Zgodnie z nią od 1.1.2018 r. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, jeżeli:
- nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw,
- dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego,
- nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn ,
- nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
Na tej podstawie nie są kosztem podatkowym odpisy amortyzacyjne od środków trwałych nabytych nieodpłatnie w drodze spadku bądź darowizny jeśli nabywca (spadkobierca, obdarowany) korzysta ze zwolnienia z podatku od spadków i darowizn. Pojawił się problem z rozumieniem tych przepisów w przypadku, gdy amortyzacja takiego środka trwałego rozpoczęła się przed wejściem w życie ZmPDOFizPrRyczłtU17. Podatnicy będący w takiej sytuacji utrzymywali, że prawo do kontynuowania tych odpisów zapewnia art. 4 ust. 1 ZmPDOFizPrRyczłtU17. Jednak przeciwnego zdania były organy podatkowe.
Ostatecznie problem został rozwiązany w kolejnej nowelizacji, tj. Ustawą z 15.6.2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1291; dalej ZmPDOFPrRyczałt18). Nowelizacja ta do art. 23 ust. 1 pkt 45a PDOFizU w lit. a wprowadziła do wyliczenia wyłączenie środków trwałych nabytych nieodpłatnie w drodze spadku. Zatem mogą być kosztem uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie w drodze spadku (nawet jeśli były zwolnione od podatku od spadków i darowizn). Jednocześnie do art. 23 PDOFizU dodano ust. 9, zgodnie z którym: „Przepisu ust. 1 pkt 45a lit. a nie stosuje się do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nabytych w drodze darowizny, jeżeli darczyńca dokonywał odpisów amortyzacyjnych od tych składników. W tym przypadku stosuje się odpowiednio przepisy art. 22g ust. 12 oraz art. 22h ust. 3 i nie stosuje się przepisu art. 22g ust. 15”. W takiej sytuacji kontynuuje się zatem zasady amortyzacji dokonywane przez darczyńcę i są one kosztem podatkowym w działalności obdarowanego. Inaczej jest, jeśli darczyńca nie dokonywał odpisów amortyzacyjnych, a przedmiot darowizny był zwolniony od podatku od spadków i darowizn, wówczas zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a odpisy od takiej darowizny nie są kosztem podatkowym.
Należy zaznaczyć, że przepisy w takim brzmieniu, tj. nadanym ZmPDOFPrRyczałt18 (art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a i ust. 9 PDOFizU) mają zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1.1.2018 r.
