Ministerstwo Finansów zapowiada duże zmiany w podatkach dochodowych

W wykazie prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów pojawiła się informacja o przygotowywanym przez Ministerstwo Finansów projekcie ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (projekt nr UD 126). Przygotowywany projekt nowelizacji przewiduje m.in. nałożenie na tzw. „duże” podmioty (takie, które miały przychody powyżej 50 mln euro) dodatkowego obowiązku informacyjnego. Firmy te będą zobowiązane do publikacji sprawozdań o strategii podatkowej zawierającej określone dane m.in. o transakcjach z podmiotami powiązanymi, planowanych restrukturyzacjach, liczbie zgłoszonych schematów podatkowych i inne. Przy czym z obowiązku publikacji zostaną wyłączone informacje dotyczące tajemnicy handlowej, przemysłowej, zawodowej lub procesu produkcyjnego. Niewypełnienie obowiązku może skutkować nałożeniem wysokich kar.

Ministerstwo Finansów proponuje także zmiany limitów wpływających na uzyskanie statusu „Małego podatnika”. Po zmianach podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych będą mogli skorzystać z obniżonej 9-procentowej stawki podatku osiągając przychód do 2 mln euro. Stanowić to będzie niemal dwukrotny wzrost wysokości limitu przychodów pozwalających na skorzystanie z preferencyjnej stawki podatku.

Resort planuje także ograniczenie ulgi abolicyjnej. Będzie obowiązywała specjalna kwota wolna od podatku dla osób zarabiających za granicą. Jeśli dochody osiągnięte poza granicami kraju nie przekroczą kwoty 8 tys. zł, będą one rozliczane na dotychczasowych zasadach.

W ramach projektowanych zmian planowane są także duże zmiany w ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych. Przede wszystkim od stycznia 2021 r. zostanie podwyższony do kwoty 2 mln zł limit przychodów uprawniający do skorzystania z tej formy rozliczenia. Katalog podmiotów wyłączonych z możliwości rozliczania się w ryczałtem zostanie mocno ograniczony. Ponadto zaproponowano m.in. obniżenie stawek ryczałtu, czy też ujednolicenie stawki podatku dla najmu.

Przychód pracownika związany z wykorzystywaniem samochodu służbowego do celów prywatnych – interpretacja ogólna

Interpretacja ogólna dotyczy stosowania art. 12 ust. 2a PDOFizU, w zakresie ujmowania w zryczałtowanym przychodzie pracownika świadczenia polegającego na finansowaniu przez pracodawcę kosztów eksploatacyjnych, w tym również paliwa, do samochodu służbowego wykorzystywanego przez pracownika do celów prywatnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 2a PDOFizU wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych ustala się w wysokości:

1) 250 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm³,

2) 400 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1600 cm³.

Organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych zajmowały stanowisko, że kwoty ryczałtu, o których mowa w art. 12 ust. 2a PDOFizU, obejmują koszty użytkowania samochodu takie jak: ubezpieczenie, bieżące naprawy i przeglądy, z wyłączeniem jednak paliwa, do którego powinno się stosować zasady ustalania przychodu przewidziane w art. 11 ust. 2 i ust. 2a pkt 4 ww. ustawy. Stanowisko to podzielane było również przez Ministerstwo Finansów. Pogląd ten budził jednak wątpliwości, w wyniku czego ukształtowana została linia orzecznicza NSA. Linia ta jednolicie opowiada się za stanowiskiem prezentowanym przez płatników i podatników, uznając, że w ramach zryczałtowanego przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 2a PDOFizU, mieszczą się również koszty paliwa zakupionego przez pracodawcę.

Zaistniała zatem rozbieżność pomiędzy praktyką organów a orzecznictwem sądów administracyjnych, co skłoniło Ministra Finansów do wydania interpretacji ogólnej.

Prawidłowa wykładania art. 12 ust. 2a PDOFizU prowadzi do wniosku, że koszty paliwa finansowane przez pracodawcę, udostępniającego pracownikowi samochód służbowy do wykorzystywania do celów prywatnych, mieszczą się w zryczałtowanym przychodzie, o którym mowa w art. 12 ust. 2a PDOFizU. Skoro ustawodawca określa przychód z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych ryczałtowo, bez rozbicia na poszczególne koszty, które przy zwykłym użyciu pojazdu musiałby ponieść pracownik i nie wyłącza z tej kwoty wydatków na paliwo, to należy przyjąć, że określona ryczałtowo wartość nieodpłatnego świadczenia obejmuje wszystkie wydatki związane z normalną eksploatacją samochodu, w tym także na paliwo. Jeśli ustawodawca chce wyłączyć pewne kwoty z ogólnej kwoty ryczałtu, to używa zwrotu „z wyłączeniem” czy „za wyjątkiem”.

Minister stwierdził, przyjmując argumentację zawartą w jednolitej linii orzeczniczej sądów administracyjnych w zakresie interpretacji art. 12 ust. 2a PDOFizU, że ryczałtowo określona w tym przepisie wartość nieodpłatnego świadczenia obejmuje ponoszone przez pracodawcę koszty związane z utrzymaniem i ogólnym użytkowaniem samochodu, takie jak: paliwo, ubezpieczenie, wymiana opon, bieżące naprawy, okresowe przeglądy, które zakład pracy –jako właściciel samochodu – musi ponieść, aby samochód był sprawny i mógł uczestniczyć w ruchu drogowym. Używanie tak udostępnionego samochodu czasami wiąże się z dodatkowymi kosztami, takimi jak opłaty parkingowe czy opłaty za przejazdy autostradą, które nie mogą być uznawane za świadczenia objęte kwotą określoną w art. 12ust. 2a PDOFizU. Ustawodawca wskazał bowiem wyraźnie, że chodzi o świadczenie związane z wykorzystaniem samochodu służbowego (czyli z oddaniem do używania – bezpłatnie – dla celów prywatnych) a nie wszelkimi pochodnymi kosztami związanymi z podróżą samochodem udostępnionym do wykorzystywania w celach prywatnych.

0111-KDIB2-1.4010.238.2020.6.AT – Interpretacja indywidualna z dnia 25-09-2020

Interpretacja indywidualna z dnia 25-09-2020

Budowa i utrzymanie obiektów i urządzeń związanych z obronnością i ochroną granicy państwowej jako cel publiczny

Zmiana dotyczy także ustawy z 21.8.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 65 ze zm.; dalej: GospNierU). Celem publicznym w rozumieniu GospNierU jest m.in., wymieniona w art. 6 pkt 7 GospNierU (w brzmieniu zmienionym nowelizacją), budowa, utrzymywanie obiektów oraz urządzeń, niezbędnych na potrzeby obronności państwa, a także ustanowienie strefy ochronnej terenu zamkniętego, wynikających z umów lub porozumień międzynarodowych, ochrony granicy państwowej lub ze względu na zapewnienie bezpieczeństwa publicznego, w tym budowa i utrzymywanie aresztów śledczych, zakładów karnych oraz zakładów dla nieletnich.

Przed zmianą była to budowa i utrzymywanie obiektów oraz urządzeń niezbędnych na potrzeby obronności państwa i ochrony granicy państwowej, a także do zapewnienia bezpieczeństwa publicznego, w tym budowa i utrzymywanie aresztów śledczych, zakładów karnych oraz zakładów dla nieletnich.

Obowiązek wydania warunków przyłączenia do sieci wodociągowej albo uzasadnienie odmowy ich wydania

Obowiązek wydania warunków przyłączenia do sieci wodociągowej albo uzasadnienie odmowy ich wydania

Zmiany wprowadzono m.in. w ustawie z 7.6.2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1437 ze zm.; dalej: WodaŚciekU). Dodano przepisy art. 19a WodaŚciekU, zgodnie z którym na pisemny wniosek podmiotu ubiegającego się o przyłączenie do sieci przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane wydać warunki przyłączenia do sieci albo uzasadnić odmowę ich wydania, w terminie:

W szczególnie uzasadnionych przypadkach przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne może przedłużyć te terminy, odpowiednio o kolejne 21 albo 45 dni, po uprzednim zawiadomieniu podmiotu ubiegającego się o przyłączenie do sieci z podaniem uzasadnienia przyczyn tego przedłużenia. Poza tym, do terminów tych nie wlicza się terminów przewidzianych w przepisach prawa do dokonania określonych czynności, terminów na uzupełnienie wniosku o wydanie warunków przyłączenia do sieci, okresów innych opóźnień spowodowanych z winy podmiotu wnioskującego o przyłączenie do sieci albo z przyczyn niezależnych od przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego.

Wniosek o wydanie warunków przyłączenia do sieci zawiera co najmniej:

1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby podmiotu ubiegającego się o przyłączenie do sieci;

2) wskazanie lokalizacji nieruchomości lub obiektu, który ma zostać przyłączony do sieci, w tym jego adres i numer działki ewidencyjnej, na której się znajduje;

3) informacje o przeznaczeniu i sposobie wykorzystywania nieruchomości lub obiektu, który ma zostać przyłączony do sieci;

4) określenie dobowego zapotrzebowania na wodę z podziałem na wodę do celów bytowych, technologicznych, przeciwpożarowych oraz innych, z uwzględnieniem przepływów średniodobowych i maksymalnych godzinowych oraz wielkości ładunku zanieczyszczeń;

5) określenie ilości i jakości odprowadzanych ścieków z podziałem na ścieki bytowe i przemysłowe;

6) plan zabudowy lub szkic sytuacyjny, określający usytuowanie przyłącza w stosunku do istniejącej sieci wodociągowej lub kanalizacyjnej oraz innych obiektów i sieci uzbrojenia terenu.

Z nowych przepisów art. 19a WodaŚciekU wynika również, że:

Kara pieniężna

Zgodnie z nowymi przepisami dodanymi do art. 29 WodaŚciekU. Wynika z nich, że karze pieniężnej podlega przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, które nie wydaje warunków przyłączenia do sieci podanych wyżej w terminach określonych w art. 19a ust. 1 lub 2 WodaŚciekU, natomiast wysokość tej kary wynosi 500 zł za każdy dzień zwłoki (art. 29 ust. 3a i ust. 6 pkt 3 WodaŚciekU).

Warto przypomnieć, że karę taką organ regulacyjny wydaje w drodze decyzji. Kara jest płatna w ciągu 14 dni, od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna. Natomiast kary pieniężne nieuiszczone w terminie podlegają przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach ustawy z 17.6.1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1427).

Przepisy przejściowe

Zgodnie z ar 35 nowelizacji:

Tarcza 5.0 tzw. Tarcza branżowa podpisana przez prezydenta

Ustawa została opublikowana w Dzienniku Ustaw z 23.9.2020 r. pod poz. 1639. Wejdzie w życie po 21 dniach od ogłoszenia w Dzienniku Ustaw, tj. 15.10.2020 r. Od tego dnia będzie można wnioskować o wsparcie z ZUS na Platformie Usług Elektronicznych (PUE) ZUS.

Przepisy tej ustawy wskazują branżowo przedsiębiorców, którzy będą mogli skorzystać ze świadczenia postojowego i dodatkowego świadczenia postojowego oraz ze zwolnienia z obowiązku opłacania składek za lipiec, sierpień i wrzesień 2020 r.

Ustawa wprowadza trzy formy wsparcia udzielanego przez ZUS przedstawicielom branży turystycznej, estradowej i wystawienniczej:

1. świadczenie postojowe

Prawo do świadczenia postojowego uzyskali przedsiębiorcy, którzy prowadzą przeważającą działalność jako agenci turystyczni i przewodnicy turystyczni.

1. dodatkowe świadczenie postojowe

Prawo do dodatkowego świadczenia postojowego będzie przysługiwało przedsiębiorcom, dla których przeważającym rodzajem prowadzonej działalności gospodarczej jest:

1. zwolnienie z opłacania składek za lipiec, sierpień i wrzesień 2020 r.

Będzie przysługiwało płatnikom sektora turystycznego, hotelarskiego, organizacji i obsługi targów, konferencji, wystaw (na podstawie kodu przeważającej działalności przedsiębiorcy według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) 2007).

Świadczenie postojowe

Świadczenie postojowe po raz pierwszy przysługuje osobom prowadzącym działalność oznaczoną na dzień złożenia wniosku, jako rodzaj przeważającej działalności kodem 79.11.A, 79.90.A (agenci i przewodnicy turystyczni).

1. prawo do świadczenia będą mieli przedsiębiorcy, którzy prowadzą przeważającą działalność oznaczoną kodem 79.11.A (agenci turystyczni) jeśli:

Świadczenie postojowe przysługuje w wysokości 80% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, obowiązującego w 2020 r. nie więcej niż trzykrotnie. Jeżeli świadczenie wcześniej zostało już trzykrotnie wypłacone to nie przysługuje ono ponownie.

1. prawo do świadczenia postojowego będą mieli przedsiębiorcy, którzy prowadzą przeważającą działalność oznaczoną kodem 79.90.A (przewodnicy turystyczni) jeśli:

Świadczenie postojowe przysługuje w wysokości 80% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, obowiązującego w 2020 r. nie więcej niż trzykrotnie. Jeżeli świadczenie wcześniej zostało już trzykrotnie wypłacone to nie przysługuje ono ponownie.

Dodatkowe świadczenie postojowe

O dodatkowe świadczenie postojowe mogą ubiegać się osoby, które na dzień złożenia wniosku, prowadziły jako przeważającą działalność oznaczoną kodem PKD 49.39.Z, 77.39.Z, 90.01.Z, 90.02.Z, 93.29.A, 93.29.B, 93.29.Z (wykaz PKD poniżej), jeśli:

Dodatkowe świadczenie postojowe przysługuje w takiej samej wysokości co wcześniej wypłacone świadczenie i przysługuje nie więcej niż trzykrotnie.

Zwolnienie z obowiązku opłacania składek za lipiec, sierpień i wrzesień 2020 r.

Zwolnienie z opłacania należnych składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych lub Fundusz Emerytur Pomostowych za lipiec, sierpień i wrzesień 2020 r. przysługuje płatnikom składek, którzy na dzień złożenia wniosku prowadzili jako przeważający rodzaj działalności, działalność oznaczoną kodami PKD 49.39.Z, 55.10.Z, 77.39.Z, 79.11.A, 79.90.A, 82.30.Z, 90.01.Z, 90.02.Z, 93.29.A, 93.29.B, 93.29.Z (wykaz PKD poniżej), jeśli:

Zwolnienie będzie przysługiwało niezależnie od tego czy zostały opłacone składki za wskazany we wniosku okres.

Tabela „Wykaz kodów według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) 2007”

Forma wsparcia Tarcza 5.0	PKD	Rodzaj działalności
Świadczenie postojowe	79.11.A	Działalność agentów turystycznych
Świadczenie postojowe	79.90.A	Działalność pilotów wycieczek i przewodników turystycznych
Dodatkowe świadczenie postojowe	49.39.Z	Pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany
Dodatkowe świadczenie postojowe	77.39.Z	Wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowana
Dodatkowe świadczenie postojowe	90.01.Z	Działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych
Dodatkowe świadczenie postojowe	90.02.Z	Działalność wspomagająca wystawianie przedstawień artystycznych
Dodatkowe świadczenie postojowe	93.29.A	Działalność pokojów zagadek, domów strachu, miejsc do tańczenia i w zakresie innych form rozrywki lub rekreacji organizowanych w pomieszczeniach lub w innych miejscach o zamkniętej przestrzeni
Dodatkowe świadczenie postojowe	93.29.B	Pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna, gdzie indziej niesklasyfikowana
Dodatkowe świadczenie postojowe	93.29.Z	Pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna
Zwolnienie ze składek	49.39.Z	Pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany
Zwolnienie ze składek	55.10.Z	Hotele i podobne obiekty zakwaterowania
Zwolnienie ze składek	77.39.Z	Wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowana
Zwolnienie ze składek	79.11.A	Działalność agentów turystycznych
Zwolnienie ze składek	79.90.A	Działalność pilotów wycieczek i przewodników turystycznych
Zwolnienie ze składek	82.30.Z	Działalność związana z organizacją targów, wystaw i kongresów
Zwolnienie ze składek	90.01.Z	Działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych
Zwolnienie ze składek	90.02.Z	Działalność wspomagająca wystawianie przedstawień artystycznych
Zwolnienie ze składek	93.29.A	Działalność pokojów zagadek, domów strachu, miejsc do tańczenia i w zakresie innych form rozrywki lub rekreacji organizowanych w pomieszczeniach lub w innych miejscach o zamkniętej przestrzeni
Zwolnienie ze składek	93.29.B	Pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna, gdzie indziej niesklasyfikowana
Zwolnienie ze składek	93.29.Z	Pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna

Źródło:

zus.pl

Znamy terminy egzaminów na doradcę podatkowego

Poznaliśmy terminy części ustnej we wrześniu i październiku. Zgodnie z Informacją Nr 21/VII/2020 we wrześniu część ustna egzaminu na doradcę podatkowego jest zaplanowana na:

W październiku są wyznaczone dwa terminy:

Terminy egzaminów są wyznaczane po złożeniu wniosku. Wniosek można złożyć: e-mailem na adres: [email protected], pocztą tradycyjną, faksem: (22) 694 51 95.

Mają do tego prawo kandydaci, którym ustawowy termin upłynął w marcu, ale zgodnie z art. 31l ust. 1 ustawy antycovidowej (Dz.U. z 2020 r. poz. 374 ze zm.) mają prawo do przystąpienia do tej części jeden raz – wyznaczenie terminu oznacza, że kandydat to prawo wykorzystał.
Kandydaci, którym od 1.4.2020 r. zawieszono bieg terminu na przystąpienie do egzaminu ustnego – także mogą przystąpić do tej części egzaminu, po złożeniu wniosku do Sekretarza Komisji. Złożenie wnisoku oznacza odwieszenie biegu rocznego terminu, a za datę odwieszenia uznaje się datę wpływu wniosku do Ministerstwa Finansów.

Nie ma jeszcze decyzji o terminie części pisemnej egzaminu. Jak informuje Sekretarz Komisji, zostanie on wyznaczony po ustaleniu wytycznych w sprawie organizacji oraz przeprowadzania tej części egzaminu w obecnej sytuacji oraz reżimie sanitarnym. Sekretarz Komisji prosi „o śledzenie komunikatów dotyczących egzaminów na doradcę podatkowego”.

Nowa interpretacja Ministra Finansów dotycząca autorskich kosztów uzyskania przychodu

Kiedy można zastosować podwyższone koszty uzyskania przychodu?

Minister Finansów zauważył, że uzyskane w ramach umowy o pracę lub umów cywilnoprawnych wynagrodzenie może stanowić honorarium autorskie, do którego przysługują 50% koszty uzyskania przychodów. Podatnicy, którzy chcą część wynagrodzenia zaliczyć do honorarium autorskiego i skorzystać z preferencyjnych kosztów powinni pamiętać o kilku zasadach.

Minister wyjaśnił, że zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodów do honorarium autorskiego jest możliwe, gdy:

1. powstanie w ramach stosunku pracy utwór będący przedmiotem prawa autorskiego,
2. podatnik będzie dysponował obiektywnymi dowodami potwierdzającymi stworzenie przez pracownika utworu będącego przedmiotem prawa autorskiego;
3. wyraźnie zostanie wyodrębnione honorarium autorskie od innych składników wynagrodzenia pracownika-twórcy.

Przeniesienie praw autorskich w ramach stosunku pracy

W interpretacji wyjaśniono także kwestie przeniesienia autorskich praw majątkowych w ramach stosunku pracy. W przypadku programistów, co do zasady pracodawca nabywa te prawa w całości już z chwilą ich powstania (pierwotne nabycie). Oznacza to, że twórca programu komputerowego nie korzysta z praw autorskich, ani nie rozporządza tymi prawami. Programista nie otrzymuje honorarium autorskiego, co wyklucza prawo do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów do wynagrodzenia programisty. Obowiązujące przepisy pozwalają odmiennie uregulować tę kwestię w umowie o pracę. W przypadku wtórnego nabycia praw autorskich, pracodawca, przyjmując od pracownika (programisty) utwór (program), jest obowiązany zastosować do wypłacanego z tego tytułu wynagrodzenia (honorarium autorskiego) 50% koszty uzyskania przychodów.

Obowiązki płatnika wypłacającego honorarium

Minister Finansów wskazał na wymogi dotyczące wypłacania honorarium autorskiego. Zgodnie z interpretacją, to płatnicy są zobowiązani do poboru miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy, a także ustalając dochód, od którego zostanie pobrana zaliczka na podatek – do określenia wysokości honorarium autorskiego, do którego będą mieć zastosowanie 50% koszty uzyskania przychodów. Pamiętając, że podwyższone koszty uzyskania przychodów mogą mieć zastosowanie wyłącznie do wynagrodzenia stanowiącego honorarium, nie zaś do całego przychodu ze stosunku pracy.

Co z kosztami, gdy utwór nie powstał ?

Interpretacja odpowiada również na to pytanie. Z wyjaśnień w niej zawartych wynika, że utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną. Oznacza to, że podmioty wypłacające część należnego honorarium (nawet, gdy utwór nie powstał) nie mają obowiązku korygowania kwot wpłaconych zaliczek. MF wyjaśniło ponadto, że pracodawca w rocznej informacji PIT-11 ma obowiązek wykazać koszty uzyskania przychodów faktycznie zastosowane przez niego przy obliczaniu zaliczek na podatek. Natomiast jeżeli w rocznej deklaracji PIT-4R pracodawca wykazał przychody z uwzględnieniem 50% kosztów uzyskania przychodu (a dzieło nie powstało), to nie wykazał też poprawnej wysokości należnych zaliczek na podatek dochodowy, wobec czego jest obowiązany do dokonania korekty tej deklaracji.

Inne kwestie poruszone w interpretacji

W celu zapewnienia jednolitego stosowania prawa MF poruszył w interpretacji także inne ważne kwestie. Organ wyjaśnił, kiedy płatnik nie może zastosować 50% kosztów uzyskania przychodów przy poborze zaliczki na podatek. Odniósł się także do obowiązku monitorowania przez płatnika kwoty przychodów objętych ulgą dla młodych oraz kwoty podwyższonych kosztów uzyskania przychodów. W interpretacji zauważono także, że zasady ustalania wysokości honorarium nie podlegają ustawie o podatku dochodowym, gdyż leży to w zakresie swobody kontraktowej. Minister udzielił także wyjaśnień dotyczących szczególnych uwarunkowań pracy twórczej wynikający z odrębnych ustaw (np. dotyczących nauczycieli akademickich, pracowników naukowych i pionów badawczych). Wyjaśnienia objęły swoim zakresem także problematykę odpowiedniego dokumentowania wysokości honorarium dla zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

Praca zdalna lub łączona pozostanie standardem po pandemii

Z badania „Odmrażanie pracy” przeprowadzonego przez CIONET, Deloitte i VMware wynika, że przymusowa pandemia, a tym samym przejście na pracę zdalną, nie wpłynęło negatywnie na produktywność – takiego zdania jest niemal połowa badanych. W opinii 26 % praca zdalna przełożyła się nawet na wzrost produktywności. W efekcie 88 % pracodawców zapowiada zmianę polityki pracy po zakończeniu pandemii i chce zwiększyć możliwość pracy zdalnej.

Z badania Grafton Recruitment wynika, że 26 % wróciło do pracy w pełnym wymiarze. 64 % zdecydowało się na tryb mieszany, który łączy pracę zdalną i stacjonarną. Pracę zdalną w pełni wprowadziło 10 % firm i to głównie z sektora IT. Ta branża przoduje także pod względem zatrudniania nowych pracowników. Tylko 17 % przedsiębiorstw IT nie prowadzi nowych rekrutacji.

Raport CIONET Polska wskazuje, że 40 % firm zapowiada, że wprowadzi zmianowy system pracy (z czego 60 % zmiany tygodniowe, a 40 % – dzienne), natomiast 16 % pozwoli pracownikom pracować zdalnie według ich uznania.

Częstsza praca zdalna wymusi jednak na pracodawcach wprowadzenie nowych systemów zarządzania pracą. To m.in. rozliczanie czasu pracy w przypadku systemów zmianowych, digitalizacja procesów (np. telemedycyna w przypadku zakażenia czy organizacja zdalnych spotkań), a także zarządzanie rotacją i przestrzenią, czyli zarządzanie zmianami czy wprowadzenie systemów rezerwacji biurek.

Według „Raportu o cyberbezpieczeństwie pracy zdalnej 2020” firmy Fortinet 60 % przedsiębiorstw doświadczyło w okresie pandemii prób naruszenia bezpieczeństwa IT w związku z przejściem na pracę zdalną. Jako największe wyzwania wskazywały one zapewnienie bezpiecznych połączeń, ciągłości działania i dostępu do aplikacji o krytycznym znaczeniu dla biznesu. To wymusiło inwestycje w kluczowe technologie. Połowa firm przeznaczyła kolejne środki na rozwiązania VPN i bezpieczeństwo chmury obliczeniowej, a 40 % zatrudniło wykwalifikowanych specjalistów IT lub kupiło rozwiązania kontrolujące dostęp do sieci. Niemal wszystkie deklarują, że będą dalej inwestować w ten obszar.

Źródło:

Newseria.pl

Rzecznik TSUE: użytkowanie wieczyste zamieniane na własność podlega VAT

Sprawa zaczęła się w styczniu 2019 r. od wystąpienia gminy Wrocław do dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie interpretacji indywidualnej. W pytaniu chodziło o to, czy opłaty za przekształcenie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Gmina była właścicielem nieruchomości oddanych w użytkowanie wieczyste, jak też zarejestrowanym podatnikiem VAT (czynnym). Ustawa przekształceniowa przenosiła własność części gruntów na dotychczasowych użytkowników za opłatą, wnoszoną przez 20 lat lub jednorazowo. Fiskus odpowiedział, że w takiej sytuacji gmina będzie działała w charakterze podatnika VAT i opłaty będą podlegały opodatkowaniu.

Gmina w skardze do WSA stwierdziła, że nie powinna płacić VAT, bo samo przekształcenie użytkowania wieczystego nie wpływa na „władztwo rzeczy”, którym już wcześniej użytkownik mógł rozporządzać jak właściciel. Nie może być traktowana jako ponowna dostawa tego samego towaru. Z tego względu nie można mówić o opodatkowaniu VAT. Sąd zadał TSUE pytania: czy przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości z mocy prawa stanowi dostawę towarów w rozumieniu dyrektywy VAT oraz czy gmina, pobierając opłaty z tego tytułu, jest podatnikiem VAT w rozumieniu tej dyrektywy.

Rzecznik generalna zaproponowała, by TSUE uznał przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności za, z mocy prawa, dostawę towarów w rozumieniu dyrektywy VAT. Uważa też, że pobierając opłaty nie działa w charakterze organu władzy publicznej, ale jako podatnik VAT.
Dotychczasowe opłaty z tytułu użytkowania wieczystego podlegały opodatkowaniu, jako wynagrodzenie za dostawę towarów, i uzyskanie statusu właściciela nie zmienia podatkowego charakteru płatności. Na drugie pytanie rzecznik odpowiedziała, że podmioty prawa publicznego działają w charakterze organów władzy publicznej tylko wtedy, gdy nie wykonują działalności na takich warunkach jak przedsiębiorcy. Chociaż obowiązek przekształcenia pochodzi z ustawy, to opłata nie była ustalana przez gminę jako organ władzy publicznej na podstawie właściwego dla niej reżimu prawnego w ramach postępowania administracyjnego. Co więcej, gmina pobierała opłatę działając jak właściciel nieruchomości.