Praca zdalna na kwarantannie

Dotychczas pracownik skierowany na kwarantannę był z mocy prawa zwolniony z obowiązku świadczenia pracy, a w okresie kwarantanny przysługiwało mu automatycznie wynagrodzenie chorobowe albo zasiłek chorobowy (mimo, że osoba na kwarantannie jest zdrowa, a nie chora – chorzy podlegają bowiem nie kwarantannie, ale izolacji). Zmiana w przepisach ma umożliwić zainteresowanym pracownikom świadczenie w trakcie kwarantanny pracy zdalnej (i otrzymywanie za to wynagrodzenia za pracę, a nie świadczeń chorobowych).

Co to jest kwarantanna?

Kwarantanną jest odosobnienie osoby zdrowej, która była narażona na zakażenie, w celu zapobieżenia szerzeniu się chorób szczególnie niebezpiecznych i wysoce zakaźnych. Kwarantannie są zatem poddawani pracownicy, którzy (jeszcze) nie chorują i czują się dobrze.

W związku z tym nowelizacja specustawy covidowej, tj. ustawy z 2.3.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID­­‑19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, dokonywana ustawą z 28.10.2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID­­‑19, wprowadza prawną dopuszczalność, aby pracownik, który przebywa na kwarantannie, mógł świadczyć pracę zdalną.

W tym celu do ww. ustawy z 2.3.2020 r. wprowadzony został art. 4h, z którego wynika, że:

Kto decyduje o pracy zdalnej na kwarantannie?

Z ww. przepisu wynika zatem, że inicjatorem świadczenia pracy zdalnej może być tylko pracownik (lub inna osoba zatrudniona). Jeżeli pracownik jest taką pracą zainteresowany, to może (nie musi) zwrócić się do pracodawcy o polecenie/umożliwienie mu wykonywania pracy zdalnej, a pracodawca może (nie musi) wyrazić na to zgodę. Jeżeli pracodawca wyrazi zgodę, to pracownik będzie świadczył pracę zdalną i otrzymywał za nią swoje (normalne) wynagrodzenie za pracę – a nie wynagrodzenie chorobowe albo zasiłek chorobowy.

Jakie są zasady wykonywania pracy zdalnej na kwarantannie?

Do wykonywania pracy zdalnej w trakcie kwarantanny stosowane muszą być ogólne zasady wykonywania pracy zdalnej, określone w art. 3 ww. ustawy z 2.3.2020 r., tj.:

Jeżeli pracodawca cofnie pracownikowi polecenie pracy zdalnej (czy też w tym przypadku raczej zgodę na pracę zdalną), to oczywiście ze względu na kwarantannę pracownik nie będzie mógł świadczyć pracy w swoim stałym miejscu pracy, np. w siedzibie pracodawcy, ale będzie kontynuował kwarantannę z prawem do wynagrodzenia chorobowego/zasiłku chorobowego.

Od kiedy?

Ustawa została podpisana przez Prezydenta w dniu 3.11.2020 r. i w ww. zakresie wejdzie w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia w Dzienniku Ustaw. Obecnie ustawa jeszcze nie została opublikowana, znajduje się w Senacie, gdzie trwają prace nad poprawkami.

Jak ułatwić biznes: Dziesiątka Rzecznika MŚP

Pakiet propozycji sformułowali przedstawiciele 205 organizacji, zrzeszonych w Radzie Przedsiębiorców przy Rzeczniku MŚP. Dotyczy m.in. zmian w ZUS, ustalania płacy minimalnej czy realnej odpowiedzialności urzędników.

Mały ZUS Plus bez limitu

Przedsiębiorcy chcieliby wykreślenia z ustawy „Mały ZUS Plus” limitu przychodów nie wyższego niż 120 tys. złotych. Czemu to ważne? Dzięki temu będzie można objąć Małym ZUS-em przedsiębiorców, którzy mają wprawdzie wyższy przychód, ale ze względu na specyfikę działalności (np. handel, pośrednictwo) nie przekłada się to na ich dochód. Ponadto, należałoby zlikwidować opłacanie obniżonych składek max. przez 36 miesięcy w ciągu ostatnich 60 miesięcy prowadzenia działalności, aby Mały ZUS Plus stał się „progiem podatkowym”. W zamian przedsiębiorcy proponują składki dobrowolne, by przedsiębiorca decydował o tym, czy chce oszczędzać na emeryturę samodzielnie.

Płaca minimalna powinna mieć odniesienie do obiektywnego parametru ekonomicznego, bo nie można jej ustalać sztywno dla całego kraju. Przedsiębiorcy uważają, że odpowiednie będzie ustalenie płacy minimalnej w wysokości połowy przeciętnego wynagrodzenia w powiecie.

Mniej biurokracji

Mikrofirmy miałyby być generalnie wyłączone z nowych obowiązków bądź obostrzeń formalno-prawnych. Dla przedsiębiorców uciążliwe jest też dublowanie się danych, przekazywanych do różnych instytucji oraz np. obowiązki informacyjne RODO czy baza danych odpadowych. Z tym wiąże się inny postulat. Częste zmiany w prawie negatywnie odbijają się na prowadzeniu biznesu, dlatego przedsiębiorcy proponują, by zmiany prawa gospodarczego, wprowadzające obowiązki dla przedsiębiorców, miały obowiązkowe vacatio legis, wynoszące minimum 6 miesięcy.

Ryczałt dla wszystkich

Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych powinna dawać możliwość korzystania z ryczałtu niezależnie od osiąganego przychodu oraz rodzaju działalności. Stawki należy ustalić tak, aby w poszczególnych branżach dawały budżetowi wpływy podobne jak podatek dochodowy.

Przedsiębiorcy krytykują też przepisy podatkowe, które prowadzą do nadużyć. Taką możliwość daje zawieszanie postępowania podatkowego z chwilą wszczęcia postępowania karno-skarbowego. Dlatego proponują uchylenie przepisów, pozwalających na zawieszenie biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego przez wszczęcie postępowania karno-skarbowego. Chcą też, by przedłużanie terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego ze względu na trwające postępowanie podatkowe, mogło być dokonane tylko w szczególnie uzasadnionych przypadkach, jeden raz i na ściśle określony czas.

Miałby powstać nowy organ – rada odwoławcza przy Ministrze Finansów. Jej zadaniem byłoby rozpatrywanie zasadności odwołań od wyroków Wojewódzkich Sądów Administracyjnych do NSA, gdy wyrok jest korzystny dla przedsiębiorcy i można stosować zasady Konstytucji dla Biznesu.

Urzędnicy mieliby odpowiadać za naruszenie prawa (niekoniecznie rażące), a od wymierzenia kary uwalniałoby niewielkie zawinienie bądź znikoma szkoda.

Zbyt częste aresztowania

Przedsiębiorcy skarżą się na nadużywanie tymczasowych aresztowań w kontekście przestępstw gospodarczych, gdzie większość dowodów gromadzi się z dokumentów, a nie z przesłuchania świadków. W Dziesiątce proponuje się skrócenie tymczasowego aresztowania do 9 miesięcy (po 3 miesiące na każdy etap postępowania) i zastępowanie tego środka dozorem elektronicznym.

Ostatnia propozycja dotyczy skrócenia czasu postępowań gospodarczych. Rozstrzygnięcie ma zapadać najpóźniej po 6 miesiącach od dnia złożenia odpowiedzi na pozew. Do tego potrzebna jest cyfryzacja postępowań, m.in. sprawny system e-doręczeń czy zdalne prowadzenie części rozpraw.

Propozycje zostały przesłane premierowi, a pomysłodawcy postulują, by włączyć je do pakietu ustaw tzw. Tarczy Prawnej, która ma pomóc przedsiębiorcom dotkniętym skutkami pandemii COVID-19.

Rząd rozmawia z Komisją Europejską na temat Krajowego Planu Odbudowy

Jednym ze sposobów walki z kryzysem ma być stworzony przez Unię Europejską Fundusz odbudowy. Podstawą do otrzymania pieniędzy przez Polskę będzie Krajowy Plan Odbudowy. W prace nad nim zaangażowane są różne resorty, regiony, eksperci, podmioty gospodarcze, a wszystko koordynuje Ministerstwo Funduszy i Polityki Regionalnej.

Warunkiem otrzymania pieniędzy z Unii Europejskiej jest przedstawienie konkretnych inwestycji, które pomogą odbudować gospodarkę, ale także wskazanie reform w dziewięciu obszarach, których ma dotyczyć wsparcie w ramach KPO, czyli innowacyjności, edukacji, cyfryzacji, rynku pracy, spójności terytorialnej, zrównoważonego transportu, redukcji ubóstwa i wykluczenia społecznego, zdrowia oraz transformacji energetycznej.

W ramach pierwszego etapu prac nad KPO nadeszło ponad 1200 projektów, dotyczących różnych dziedzin: 588 nadesłały regiony, a 662 resorty.

Wszystkie zostały poddane analizie i zostały zweryfikowane pod kątem tego, czy mogą być sfinansowane z KPO.

Przedstawiciele Ministerstwa Funduszy i Polityki Regionalnej oceniają, że KPO może być gotowy na początku 2021 roku. Już teraz Polska rozpoczęła nieformalny dialog z Komisją Europejską – jak zapewnia resort – jako jeden z pierwszych krajów UE. Spotkania mają na celu omówienie kluczowych kwestii związanych z przygotowaniem Krajowego Planu Odbudowy.

20–30 % zatrudnionych Polaków pracuje na umowach czasowych i cywilnoprawnych

Nawet o 7 % spadło zatrudnienie wśród osób pracujących na umowach cywilnoprawnych w wyniku kryzysu wywołanego pandemią. To dużo bardziej zauważalny spadek niż w przypadku umów o pracę. Spowodowało to wzrost bezrobocia głównie wśród osób poniżej 30. roku życia, bo w tej grupie wiekowej zatrudnienie na podstawie umów cywilnoprawnych wynosi prawie 60 %. W efekcie wśród osób młodych liczba bezrobotnych wzrosła o 23 %.

Z analizy Polskiego Instytutu Ekonomicznego (PIE) wynika, że w czasie pandemii wzrosła także liczba samozatrudnionych. Fakt, że w trudnych dla gospodarki czasach rośnie zainteresowanie prowadzeniem jednoosobowej działalności gospodarczej, może wynikać jednak z optymalizowania kosztów pracy przez pracodawców i proponowania pracownikom innej formy współpracy.

Polska jest krajem, który ma jeden z najwyższych poziomów zatrudnienia na umowy czasowe w Europie. Dane OECD pokazują, że tylko w Hiszpanii przed kryzysem ten wynik był wyższy.

Jak pokazują analizy PIE, tylko 42 % osób, które rozpoczęły karierę zawodową od pracy na umowie cywilnoprawnej, po trzech latach znajduje pracę na umowie o pracę na czas określony lub nieokreślony (odpowiednio 22 i 20 %). 28 % wciąż pracuje na umowie cywilnoprawnej, a 23 % traci pracę. Jeśli na początku pracownik otrzymuje umowę o pracę na czas nieokreślony, ma znacznie większe szanse, że po trzech latach będzie również pracował na podstawie takiej umowy.

W ramach walki z dualizmem rynku pracy PIE proponuje wprowadzenie jednolitego kontraktu na pracę. Miałby on zastąpić dotychczasowe umowy o pracę i umowy-zlecenia oraz część innych, bardziej elastycznych kontraktów, poza umową o dzieło.

Jak zauważa ekspert PIE, istnieje również koncepcja wprowadzenia jednolitej daniny na pracę, czyli ujednolicenia wszystkich kosztów pracy do jednego poziomu, żeby nie można było optymalizować kosztów zatrudnienia na podstawie różnych rodzajów umów.

Źródło:

Newseria.pl

Co wybór Bidena na prezydenta USA będzie oznaczał dla prywatności oraz cyberbezpieczeństwa?

Zgodnie z informacjami przekazanymi przez Janis Kastenbaum będącej partnerem
w Perkins Coise, po nowym prezydencie USA możemy spodziewać się większego zainteresowania kwestiami prywatności.

Federalne przepisy z zakresu prywatności

Przez ostatnie 18 miesięcy oba obozy polityczne w Stanach Zjednoczonych pracowały nad projektami propozycji regulujących federalne ustawodawstwo dotyczące prywatności. Jesienią starania zaowocowały ustawą o ustanowieniu amerykańskich ram zapewniających dostęp do danych, przejrzystość i odpowiedzialność (SAFE DATA Act Setting an American Framework to Ensure Data Access, Transparency, and Accountability Act).

Administracja Bidena wywołała falę optymizmu w zakresie ustawodawstwa dotyczącego prywatności. Zarówno Demokraci, jak i Republikanie są zainteresowani jego propagowaniem oraz kompleksowym ustawodawstwem w tym zakresie.

Jak podkreślił Alan Charles Raul (partner w Sidley Austin), nie było to priorytetem w trakcie prezydentury Donalda Trumpa. Zdaniem Raula konieczne jest ujednolicenie systemu ochrony prywatności w gospodarce, która jest nie tylko krajowa, ale również międzynarodowa.

Tarcza Prywatności EU-US oraz transfery danych

Kwestią, na którą warto zwrócić uwagę, to rola jaką może odegrać administracja Bidena, biorąc pod uwagę decyzję „Schrems II” dotyczącą międzynarodowych transferów danych. Janis Kastenbaum stoi na stanowisku, że dzięki zmianie za sterami USA mogą zostać ułatwione negocjacje z Komisją Europejską w kwestii nowej Tarczy Prywatności. Niemniej jednak jak podkreśliła, orzeczenie Schrems II istnieje bez względu na to, kto urzęduje w Białym Domu.

Bez względu na powyższe można mieć jednak nadzieję, że komunikacja na linii USA-UE będzie o wiele skuteczniejsza. Tym bardziej że zwycięstwo Bidena może wpłynąć na większą otwartość niektórych unijnych przywódców.

Cyberbezpieczeństwo

Poza kwestiami prywatności administracja Bidena dużo uwagi poświęci także kwestiom cyberbezpieczeństwa. Alan Charles Raul wskazał w swojej wypowiedzi na raport Komisji Cyberspace Solarium, w ramach którego zaznaczony został powód nieustannych problemów
w zakresie cyberbezpieczeństwa w USA.

Zgodnie z wypowiedzią Raula nadszedł czas na zwiększenie odpowiedzialności rządu
w obronie przed cyberatakami. Stanowią one największe zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego Stanów Zjednoczonych zarówno pod kątem geopolitycznym, jak i gospodarczym.

Źródło:

https://iapp.org/news/a/what-could-a-biden-administration-mean-for-privacy-cybersecurity/

Zaniechanie poboru podatku dochodowego od nagród za przyczynienie się do szybkiej likwidacji choroby zakaźnej zwierząt

Przygotowano projekt rozporządzenia w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów (przychodów) z tytułu nagród za przyczynienie się do szybkiej likwidacji choroby zakaźnej zwierząt. Nagrody te przyznawane są na podstawie art. 49 ust. 9 ustawy z 11.3.2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz.U. z 2020 r. poz. 1421). Nagrody przyznaje wojewódzki lekarz weterynarii, na wniosek powiatowego lekarza weterynarii, osobom, którym nie przysługuje odszkodowanie. Zaniechanie poboru podatku będzie mieć zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób fizycznych od 1.1.2020 r. do 31.12.2021 r. Rozporządzenie wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Przeprowadzanie egzaminu na biegłego rewidenta dla osób niepełnosprawnych

W ramach nowelizacji w rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Finansów z 19.12.2017 r. w sprawie postępowania kwalifikacyjnego na biegłych rewidentów – wprowadzono równe szanse dla kandydata na biegłego rewidenta będącego osobą niepełnosprawną – w rozumieniu ustawy z 27.8.1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych – przy zdawaniu egzaminów w trakcie postępowania kwalifikacyjnego, w tym możliwości wydłużenia czasu trwania egzaminów z wiedzy oraz części pisemnej egzaminu dyplomowego oraz egzaminu z prawa gospodarczego. Skorzystanie z powyższych rozwiązań będzie możliwe po złożeniu przez kandydata na biegłego rewidenta wniosku do Komisji Egzaminacyjnej. Do wniosku, kandydat ten będzie musiał dołączyć: kopię aktualnego orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność, zaświadczenie lekarskie stwierdzające w jakich warunkach powinien zostać przeprowadzony egzamin, z uwagi na posiadany przez kandydata rodzaj niepełnosprawności, a także oświadczenie o wyrażeniu zgody na przetwarzanie danych osobowych.

Rozporządzenie wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Leki na odporność dla pracowników a koszty uzyskania przychodów pracodawcy

W okresie jesienno-zimowym, a obecnie przypadającym jeszcze w dobie pandemii koronawirusa, pracodawcy obawiają się o zdrowie pracowników. Absencje spowodowane chorobami infekcyjnymi, przeziębieniem, grypą, anginą, nieraz dziesiątkują personel co znacznie utrudnia funkcjonowanie przedsiębiorstwa. W interesie pracodawcy jest więc dbałość o stan zdrowia i kondycję podwładnych czego przejawem jest np. obejmowanie ich opieką zdrowotną (pakiety medyczne). Ale to nie wszystko. W ramach profilaktyki zakład może także ufundować im np. szczepienia przeciwko grypie. Od wielu lat spotykana jest taka praktyka, choć w obecnej sytuacji zagrożenia COVID-19 firmowe akcje szczepienne jeszcze zyskały na popularności.

Przedmiot interpretacji

Pewna spółka zajmująca się produkcją i sprzedażą okien poszła jeszcze dalej i postanowiła zakupić dla pracowników leki i produkty lecznicze wzmacniające odporność organizmu w okresie epidemii, w tym witaminę C, a także inne preparaty wydawane pracownikom, o działaniu ochronnym.

Pracodawca zwrócił się do organu podatkowego o interpretację, czy powyższe zakupy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Wnioskodawca podkreślił, że jego siedziba znajduje się na terenie włączonym do czerwonej strefy (nim objęto „czerwienią” cały kraj) gdzie występuje dużo zachorowań. Pracodawca tłumaczył, że podjął środki zaradcze mające zabezpieczyć pracowników przed ewentualnym zarażeniem się i zachorowaniem na COVID-19, a tym samym stara się ograniczyć ryzyko dla spółki polegające na uszczupleniu mocy produkcyjnych. Zakupiono więc szczepienia przeciwko grypie oraz szereg preparatów leczniczych poprawiających odporność.

Zakład wyraził własne stanowisko, że powyższe wydatki może ująć w ciężar kosztów podatkowych. Między innymi powołał się na objaśnienia podatkowe MF z 21.7.2020 r., zgodnie z którymi jeżeli przedsiębiorca ponosi wydatki, które wynikają z obowiązku w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy (prowadzenia działalności gospodarczej) albo wytycznych lub zaleceń organów (instytucji) kompetentnych w obszarze bezpieczeństwa sanitarnego, albo własnej decyzji i racjonalnego przeciwdziałania zagrożeniu epidemicznemu (epidemii), to takie wydatki stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 PDOPrU.

Zdaniem organu

W świetle art. 15 ust. 1 PDOPrU, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Organ wyjaśnił, że wszystkie poniesione wydatki, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie, zwiększenie przychodu albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu).

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile spełniają powyższe przesłanki.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić wcześniej opisany związek. Przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu).

Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu.

Organ zgodził się z wnioskodawcą i jego argumentacją, że poniesienie wskazanych wydatków ma na celu racjonalne zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Poprzez sfinansowanie zakupu leków, produktów leczniczych i innych preparatów wzmacniających odporność organizmu oraz szczepień przeciwko grypie, zakład ogranicza ryzyko wystąpienia wśród pracowników zwolnień chorobowych czy kwarantanny. Niewątpliwie zbyt duża liczba absencji pracowników mogłaby się przyczynić do pomniejszenia produktywności przedsiębiorstwa, a tym samym do zmniejszenia jego obrotów, co negatywnie odbiłoby się na jego sytuacji ekonomicznej.

Prace nad tzw. podatkiem estońskim w Senacie

W nowelizacji przewidziano dwa alternatywne warianty opodatkowania:

1. ryczałt od dochodów spółek kapitałowych, czyli system wiążący dochód do opodatkowania z kategoriami prawa bilansowego i polegający na znacznej modyfikacji podstawowych zasad opodatkowania, obowiązujących w PDOPrU (zmianie ulega m.in. moment powstania obowiązku podatkowego, podstawa opodatkowania, stawki podatkowe), zwany dalej: ryczałtem;
2. specjalny fundusz inwestycyjny, który w sensie ekonomicznym umożliwia szybsze rozliczenie amortyzacji środków trwałych w kosztach podatkowych z uwzględnieniem dotychczasowych („klasycznych”) zasad opodatkowania, obowiązujących w PDOPrU.

Wybór opodatkowania na nowych zasadach jest fakultatywny, a pozostałe instrumenty podatkowe (np. w zakresie wspierania innowacyjności czy niższej 9% stawki CIT) pozostają dostępne dla podmiotów nieobjętych ryczałtem.

Z rozwiązania będą mogły skorzystać spółki spełniające łącznie warunki:

1. nieposiadające udziałów w innych podmiotach, 
2. zatrudniające co najmniej 3 pracowników oprócz udziałowców, 
3. których przychody pasywne nie przewyższają przychodów z działalności operacyjnej, 
4. wykazujące nakłady inwestycyjne. 

Proponowane zmiany zakładają, że zarówno przesunięcie w czasie obowiązku podatkowego, jak i szybsze rozliczenie inwestycji w kosztach podatkowych, będzie dla przedsiębiorców stanowić zachętę inwestycyjną.

Nowe rozwiązania mają wejść w życie od 1.1.2021 r.

Przedłużenie zapłaty zaliczek na podatek PIT w niektórych branżach

W projekcie rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej w sprawie przedłużenia terminów przekazania przez niektórych płatników zaliczek na podatek dochodowy i zryczałtowanego podatku dochodowego – niektórym płatnikom przesunięto terminy na przekazanie zaliczek na podatek/zryczałtowanego podatku pobranego od podatników.

Przedłuża się terminy przekazania podatku przewidziane w art. 38 ust. 1 oraz w art. 42 ust. 1 PDOFizU.

Przedłużone terminy upływają:

1) 20.5.2021 r. –podatek pobrany przez płatników w październiku 2020 r.,

2) 20.6.2021 r. – podatek pobrany przez płatników w listopadzie 2020 r.,

3) 20.7.2021 r. – podatek pobrany przez płatników w grudniu 2020 r.

Przedłużenie terminów dotyczy płatników, którzy ponieśli negatywne konsekwencje z powodu COVID-19, prowadzących na dzień 30.9.2020 r. pozarolniczą działalność gospodarczą oznaczoną według PKD 2007, jako rodzaj przeważającej działalności, kodem: 47.71.Z, 47.81.Z, 47.82.Z, 47.89.Z, 56.10.A, 56.10.B, 56.29.Z, 56.30.Z, 59.11.Z, 74.20.Z, 77.21.Z, 82.30.Z, 85.51.Z, 86.90.A, 86.90.D, 90.01.Z, 90.02.Z, 93.11.Z, 93.13.Z, 93.19.Z, 93.21.Z, 93.29.A, 93.29.B, 93.29.Zi96.04.Z. Zatem dotyczy to m.in. sprzedaży odzieży w wyspecjalizowanych sklepach; żywności, napojów i wyrobów tytoniowych na straganach i targowiskach. Obejmie również działalność restauracji i innych stałych placówek gastronomicznych, działalność związaną z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych; działalność związaną z organizacją targów, wystaw i kongresów; działalność fizjoterapeutyczną; działalność związaną z wystawianiem przedstawień artystycznych, a także działalność służącą poprawie kondycji fizycznej, czy rozrywce.

Rozporządzenie ma wejść w życie z dniem ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.