Przychody zagraniczne mogą być objęte ulgą na powrót, jeśli rozliczane są na zasadzie odliczenia proporcjonalnego.
Ulga na powrót polega na zwolnieniu z podatku dochodowego przychodów podatnika w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego (art. 21 ust. 1 pkt 152 PDOFizU). Podatnik może zatem wybrać początek terminu, w którym przysługuje zwolnienie – będzie to albo 1 stycznia w roku powrotu (w przykładzie 1.1.2022 r.) albo 1 stycznia kolejnego roku.
Nie sposób wskazać, czy zwolnienie obejmie wszystkie przychody, w tym osiągnięte za granicą. Zależy to od sposobu unikania podwójnego opodatkowania – w przypadku wyłączenia z progresją zagraniczne dochody będą z podatku zwolnione, ulga na powrót ich więc nie obejmie (art. 21 ust. 1, ust. 39 PDOFizU), w przypadku odliczenia proporcjonalnego dochody globalne będą w Polsce opodatkowane, więc będą w ramach ulgi na powrót uwzględnione.
Warto więc skalkulować, czy w przypadku osiągania przychodów zagranicznych nie jest korzystniejsze w metodzie odliczenia proporcjonalnego skorzystanie z ulgi na powrót dopiero od kolejnego roku podatkowego.