Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2041 Z 19.10.2022 R. w sprawie adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w Unii Europejskiej weszła w życie rok temu, bo 14.11.2022 r., ale jej przepisy powinny zostać zaimplementowane do 15.11.2024 r. Czy będzie miała duży wpływ na polskie przepisy o minimalnym wynagrodzeniu? Wszystko wskazuje na to, że tak.
Państwa członkowskie, w których obowiązują ustawowe wynagrodzenia minimalne, będą musiały ustanowić niezbędne procedury ustalania i aktualizowania ustawowych wynagrodzeń minimalnych. Podstawą tego będą kryteria, które mają przyczynić się do adekwatności wynagrodzeń w celu osiągnięcia godnego poziomu życia, zmniejszenia ubóstwa pracujących, a także wspierania spójności społecznej i pozytywnej równości społecznej oraz zmniejszenia luki płacowej między kobietami a mężczyznami.
Kryteriami do ustalania minimalnego poziomu wynagrodzeń będą co najmniej następujące elementy:
a) siła nabywcza ustawowych wynagrodzeń minimalnych, z uwzględnieniem kosztów utrzymania;
b) ogólny poziom wynagrodzeń i ich rozkład;
c) stopa wzrostu wynagrodzeń;
d) długoterminowe krajowe poziomy produktywności i ich zmiany.
Dyrektywa nie określa konkretnego poziomu wynagrodzeń minimalnych, który państwa członkowskie miałyby zapewnić. Przewiduje jednak, że minimalne wynagrodzenie powinno stanowić od 50 do 60% średniej krajowej. Ściślej zaś stanowi, że do oceny adekwatności ustawowych wynagrodzeń minimalnych państwa członkowskie wykorzystają orientacyjne wartości referencyjne. W tym celu mogą one stosować orientacyjne wartości referencyjne powszechnie stosowane na poziomie międzynarodowym, takie jak 60% mediany wynagrodzeń brutto i 50% przeciętnego wynagrodzenia brutto lub orientacyjne wartości referencyjne stosowane na poziomie krajowym. Przyjęcie tego drugiego wskaźnika (60%), ku czemu zdaje się skłaniać obecnie rząd, powodowałoby, że np. gdyby obowiązywało ono już dziś, płaca minimalna wynosiłaby nie 3490 zł (od 1 lipca 3600 zł), ale 4130 zł brutto.
