Opis sprawy wskazuje na organizację transportu przez kontrahenta „C”.
W art. 22 ust. 2 VATU wskazano, że w przypadku gdy te same towary są przedmiotem kolejnych dostaw oraz są wysyłane lub transportowane bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy, wysyłkę lub transport przyporządkowuje się wyłącznie jednej dostawie. Przepisy nie wskazują jednak, w jaki sposób należy przyporządkować transport danej wystawie. Wskazówek w tym zakresie dostarcza orzecznictwo.
W interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 27.8.2024 r. (0111-KDIB3-3.4012.278.2024.2.JSU) wskazano, że:
„Podmiotem, który w przedstawionym łańcuchu organizuje i koordynuje całość procesu logistycznego i transportowego towaru i zlecającym przewóz (za pośrednictwem Wnioskodawcy) jest Kontrahent. Kontrahent, za pośrednictwem Wnioskodawcy działającego na jego rzecz, organizuje transport wykonując m.in. następujące czynności: ustalenie terminu załadunku z firmą przewozową, ustalenie terminu dostawy, ustalenie stawki za przewóz, ustalenie miejsca przeznaczenia, które Kontrahent przekaże Wnioskodawcy (w formie przesłanego zlecenia transportowego). Ustalenie warunków dostawy z firmą przewozową pozostaje więc w takim przypadku w zakresie samodzielnej decyzyjności Kontrahenta”.
Natomiast w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 19.7.2024 r. I0112-KDIL1-3.4012.252.2024.2.MR), możemy przeczytać, że:
„Z opisu sprawy wynika, że zarówno w transakcjach przeprowadzanych w Modelu A, jak i w Modelu B, zgodnie z ustaleniami stron, każdorazowo Dystrybutor, tj. drugi podmiot w ramach łańcucha dostaw, jest zobowiązany do zapewnienia, że towar zostanie przetransportowany z Polski do odpowiedniego państwa na terytorium Unii Europejskiej lub poza nią. Dystrybutor, jako podmiot odpowiedzialny za organizację transportu, jest obowiązany m.in. do: wyboru przewoźnika i ustalenia z nim daty i miejsca wywozu towarów, ustalenia szczegółów oraz warunków transportu z przewoźnikiem, w tym potwierdzenia dostępności towarów i ich gotowości do odbioru oraz ilości przewożonych towarów, należytego dostarczenia towarów do miejsca docelowego, w tym do bieżącego nadzoru i kontroli nad prawidłowym wykonaniem usługi transportu do miejsca docelowego, bezpośredniego kontaktu z przewoźnikiem przed, w trakcie i ewentualnie po dostarczeniu towarów. Jednocześnie, to Dystrybutor ponosi ryzyka ewentualnej utraty lub zniszczenia towarów w trakcie transportu”.
Z przekazanych informacji wynika, że kontrahent „C” zawiera umowę z przewoźnikiem, ustala stawkę za przewóz, ponosi jego koszty. Autor wnioskuje, że przekazuje on także przewoźnikowi informacje dotyczące terminu i miejsca odbioru towaru oraz miejsca przeznaczenia. Wskazuje to na organizowanie transportu przez kontrahenta „C”.
Na podstawie art. 22 ust. 2e pkt 2 VATU, gdy transport jest organizowany przez ostatniego nabywcę, to wysyłkę lub transport przyporządkowuje się dostawie dokonanej do tego nabywcy.
Organizacja transportu przez kontrahenta „C” w przypadku sprzedaży towarów do krajów UE wskazuje więc na to, że: kontrahent „A” powinien wystawić fakturę ze stawką 23% VAT, kontrahent „B” powinien zarejestrować się dla potrzeb VAT w Polsce i wykazać WDT ze stawką 0% VAT, a kontrahent „C” powinien rozpoznać WNT w kraju przeznaczenia.
Jeśli transport organizuje kontrahent „C”, to nie można zastosować uproszczenia dla transakcji trójstronnych.
