W praktyce okazało się, że konieczne jest przygotowanie propozycji ulg, dzięki którym osoby zarabiające do kwoty około 133 tys. złotych nie będą tracili na wszystkich zmianach.
- W przypadku podatników, których – podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ustawy PIT – roczne przychody z pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT (z wyjątkiem przychodów, do których mają zastosowanie 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy PIT) mieszczą̨ się̨ w przedziale od 68 412 zł do 102 588 zł, kwota obniżki korygującej wynosi: (przychody z pracy x 0,06684549) – 4 572 zł / 0,17.
- W przypadku podatników, których – podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ustawy PIT – roczne przychody z pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy PIT (z wyjątkiem przychodów, do których mają zastosowanie 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy PIT) są̨ wyższe od 102 588 zł i nie przekraczają̨ kwoty 133 692 zł, kwota ulgi wynosi: – (przychody z pracy x 0,07346090) + 9821,75 zł / 0,17.
Ulga dla pracowników stosowana będzie w rozliczeniu rocznym oraz przy obliczaniu zaliczek na podatek między innymi przez zakłady pracy, które będą stosować ulgę̨ za miesiące, w których podatnik uzyska od tego zakładu pracy przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy (podlegające opodatkowaniu zgodnie z art. 27 ustawy, z wyłączeniem przychodów, do których mają zastosowanie koszty uzyskania przychodów, o których mowa art. 22 ust. 9 pkt 3) w wysokości od 5 701 zł do 11 141 zł.
Jeżeli warunek wysokości i rodzajów przychodów będzie spełniony, zakład pracy pomniejszy dochód o kwotę ulgi dla pracowników w wysokości obliczonej według jednego z wzorów: (A x 0,06684549) – 381 zł / 0,17
– gdzie A oznacza przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy (które podlegają̨ opodatkowaniu zgodnie z art. 27 ustawy, z wyłączeniem przychodów, do których mają zastosowanie koszty uzyskania przychodów, o których mowa art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy) w wysokości wyższej od 5701 zł i nieprzekraczającej kwoty 8549 zł miesięcznie,
albo – (A x 0,07346090) + 818,48 zł / 0,17
– gdzie A oznacza uzyskane przez podatnika w roku podatkowym przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy (które podlegają̨ opodatkowaniu zgodnie z art. 27 ustawy, z wyłączeniem przychodów, do których mają zastosowanie koszty uzyskania przychodów, o których mowa art. 22 ust. 9 pkt 3) w wysokości wyższej od 8549 zł i nieprzekraczającej kwoty 11 141 zł miesięcznie.
Warto podkreślić, że komentowane ulgi nie obejmują osób świadczących pracę na podstawie stosunku zlecenia. Szczególnie, że trwają obecnie prace mające na celu całkowite oskładkowanie (chociaż z pewnymi wyjątkami) umów zlecenia. W tym zakresie warto jeszcze poczekać na kolejne wersje projektów ustaw, ponieważ może się okazać, że przepisy dotyczące zleceniobiorców będą ulegały dalszym zmianom.