Regulamin pracy nie obejmuje osób niebędących pracownikami, np. osób zaangażowanych na podstawie umów cywilnoprawnych (umowa o dzieło, umowa zlecenia, kontrakt menedżerski), czy samozatrudnionych przedsiębiorców. Co do zasady pracodawca nie ma obowiązku informowania osób niebędących pracownikami o treści regulaminu pracy.
Regulamin pracy obejmuje swoim zasięgiem wszystkich pracowników zatrudnionych u danego pracodawcy. Kluczowe dla określenia zakresu podmiotowego tego regulaminu jest zatem zdefiniowanie pojęcia pracodawcy oraz pracownika. Nie mają natomiast znaczenia inne kwestie, np. rodzaj łączącej strony umowy o pracę, wymiar czasu pracy, czy też rodzaj działalności prowadzonej przez pracodawcę.
W sprawie możliwości obejmowania zakresem podmiotowym regulaminu pracy osób niemających statusu pracownika wyrażane są różne stanowiska. Osoby niebędące pracownikami nie powinny być traktowane na tych samych zasadach, jakie obowiązują pracowników. Mogłoby wtedy powstać podejrzenie o ukrywanie stosunku pracy pod nazwą umowy cywilnoprawnej. Z drugiej strony wszystkie osoby znajdujące się na terenie zakładu muszą się stosować do niektórych wymogów organizacyjnych, np. w kwestii ubrania ochronnego albo sposobu odznaczania wejścia na teren zakładu. Wydaje się zatem, że niektóre postanowienia regulaminu pracy, stosownie do specyfiki działalności pracodawcy, mogą być podmiotowo rozszerzone na wszystkie osoby przebywające na terenie zakładu pracy. Odwołanie do niektórych postanowień regulaminu i zobowiązanie do ich stosowania może zostać zawarte w umowie z osobami zaangażowanymi na podstawie innych relacji prawnych niż stosunek pracy.
Artykuł pochodzi z Systemu Legalis Ksiegowość Kadry Biznes. Zaloguj się lub kup dostęp
