Przepisy nie nakładają na pracodawcę obowiązku zapewnienia indywidualnego miejsca parkingowego dla niepełnosprawnego pracownika.
Stosownie do postanowień art. 207 § 2 Kodeksu pracy, pracodawca ma chronić zdrowie i życie pracowników przez zapewnienie im bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. W szczególności pracodawca jest obowiązany organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy, zapewniać przestrzeganie w zakładzie pracy przepisów bhp, wydawać polecenia usunięcia uchybień w tym zakresie oraz kontrolować wykonanie tych poleceń, a także reagować na ich potrzeby oraz dostosowywać środki podejmowane w celu doskonalenia istniejącego poziomu ochrony zdrowia i życia pracowników, biorąc pod uwagę zmieniające się warunki wykonywania pracy.
W myśl art. 4 ust. 5 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, posiadanie orzeczenia o znacznym albo umiarkowanym stopniu niepełnosprawności nie wyklucza możliwości zatrudnienia takiej osoby u pracodawcy niezapewniającego warunków pracy chronionej, w przypadkach:
1) przystosowania przez pracodawcę stanowiska pracy do potrzeb osoby niepełnosprawnej,
2) zatrudnienia w formie telepracy.
Biorąc pod uwagę powyższe, przepisy nie obligują pracodawcy do dostosowania stanowisk pracy dla osób posiadających orzeczenie o stopniu niepełnosprawności w stopniu lekkim.
Przepisy nie nakładają również obowiązku, bez względu na stopień niepełnosprawności pracownika, aby pracodawca zapewniał takiej osobie indywidualne miejsce parkingowe. Obowiązek zapewnienia miejsc dla osób niepełnosprawnych, przy czym też nie indywidualnych, a ogólnodostępnych, może spoczywać na zarządcy danego budynku, przy czym nie muszą to być miejsca nieodpłatne. Liczba takich miejsc, zgodnie z przepisami rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych, powinna być uzależniona od łącznej liczby miejsc postojowych, przy czym nie powinna być mniejsza niż:
1) 1 stanowisko dla osób niepełnosprawnych – jeżeli liczba stanowisk wynosi 6–15,
2) 2 stanowiska dla osób niepełnosprawnych – jeżeli liczba stanowisk wynosi 16–40,
3) 3 stanowiska dla osób niepełnosprawnych – jeżeli liczba stanowisk wynosi 41–100,
4) 4% ogólnej liczby stanowisk – jeżeli ogólna liczba stanowisk wynosi więcej niż 100.
Mając na uwadze powyższe, zapewnienia indywidualnego miejsca parkingowego dla niepełnosprawnego pracownika stanowi wyłącznie dobrą wolę pracodawcy. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku pracownika pracodawca może pobierać od niego opłaty w takiej samej wysokości, jak od pozostałych pracowników.
