Rząd planuje wydłużyć termin na podjęcie uchwał budżetowych przez JST
16 listopada br. mija termin na składanie przez zarządy jednostek samorządu terytorialnego projektów uchwał budżetowych na 2021 r.:
1) organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego,
2) regionalnej izbie obrachunkowej celem zaopiniowania.
Wraz z projektem uchwały budżetowej przedkładane są organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego i regionalnej izbie obrachunkowej:
1) uzasadnienie do projektu uchwały budżetowej;
2) inne materiały określone w uchwale, o której mowa w art. 234 FinPubU.
Warto też wspomnieć, że opinię regionalnej izby obrachunkowej o projekcie uchwały budżetowej zarząd jednostki samorządu terytorialnego jest obowiązany przedstawić, przed uchwaleniem budżetu, organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego.
Wskazane terminy „budżetowe” nie uległy więc żadnych modyfikacjom, w tym zakresie żadnych zmian nie przewiduje tzw. tarcza antykryzysowa, czyli KoronawirusU, ani jej kolejne nowelizacje.
Co jednak istotne, pojawiły się „sygnały” ze strony rządowej, że zmianie mają ulec inne terminy ważne z perspektywy budżetów jednostek samorządu terytorialnego. Mianowicie, chodzi o zmiany terminu uchwalenia podstawowego dokumentu w gospodarce finansowej jednostek samorządu terytorialnego, czyli po prostu – uchwały budżetowej. Według dotychczasowej i aktualnej nadal regulacji art. 239 FinPubU – uchwałę budżetową organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego podejmuje przed rozpoczęciem roku budżetowego, a w szczególnie uzasadnionych przypadkach – nie później niż do dnia 31 stycznia roku budżetowego. Zasadą jest więc podjęcie uchwały budżetowej do końca danego roku kalendarzowego, czyli do 31 grudnia br., z zastrzeżeniem ww. wyjątku. Jednocześnie na uwagę zasługuje regulacja art. 240 FinPubU, gdzie m.in. postanowiono, że do czasu podjęcia uchwały budżetowej, jednak nie później niż do dnia 31 stycznia roku budżetowego, podstawą gospodarki finansowej jest projekt uchwały budżetowej przedstawiony organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego, o którym mowa w art. 238 ust. 1 FinPubU. Z kolei, w ust. 3 ww. art. 240 FinPubU postanowiono, że w przypadku niepodjęcia uchwały budżetowej w terminie, o którym mowa w ust. 1 (czyli do 31 stycznia), regionalna izba obrachunkowa, w terminie do końca lutego roku budżetowego, ustala budżet jednostki samorządu terytorialnego w zakresie zadań własnych oraz zadań zleconych. Do dnia ustalenia budżetu przez regionalną izbę obrachunkową podstawą gospodarki finansowej jest projekt uchwały, o której mowa w ust. 1.
Z zapowiedzi rządu (po konsultacjach z samorządami) wynika, że zmiana dotyczyłaby terminów związanych z ww. procedurą budżetową, a ściślej rzecz ujmując chodziłoby o przesunięcie wyjątkowo w 2021 r. – terminu ustawowego na podjęcie uchwały budżetowej z ww. 31.1.2021 r. do 31.3.2021 r.
W kontekście aktualnej sytuacji epidemii wydaje się, że takie rozwiązanie jest jak najbardziej uzasadnione, i to różnymi względami. Podstawową kwestią są znacznie utrudnione wzajemne kontakty urzędników, względnie radnych samorządowych, wskutek czego poważnie ograniczone są możliwości wnikliwej analizy sytuacji finansowej danej jednostki samorządu terytorialnego. Jak bowiem pokazuje praktyka procedowania w aktualnych szczególnych uwarunkowaniach spowodowanych COVID-19, zdalny tryb procedowania, jakkolwiek jest niewątpliwie trybem bezpiecznym dla jego uczestników, to faktycznie stwarza także dla nich wiele różnych ograniczeń, choćby ze względów techniczno-organizacyjnych. W konsekwencji procedura decyzyjna ulega częstokroć wydłużeniu. W obliczu zaś końca roku budżetowego i podejmowania oprócz uchwał budżetowych – szczególnie w jednostkach samorządu terytorialnego o statusie gmin – wielu uchwał z innych zakresów przedmiotowych (np. uchwał podatkowych, dotacyjnych), a dotyczących także 2021 r., wydaje się koniecznym, aby podstawowy dokument gospodarki finansowej na 2021 r. w postaci uchwały budżetowej był przygotowany z możliwie największą rozwagą i z uwzględnieniem wszechstronnej analizy strony dochodowej i wydatkowej. Postulat ten ma zaś szczególne znaczenie, w obliczu najtrudniejszej od wielu lat sytuacji finansowej wielu jednostek samorządu terytorialnego. W tym kontekście wydłużenie ostatecznego terminu na podjęcie uchwały budżetowej z 31.1.2021 r. na 31.3.2021 r. jest jak najbardziej uzasadnione. Pozwoli to także zapewne uniknąć ewentualnych nieprawidłowości, które mogą być stwierdzane przez regionalne izby obrachunkowe w trakcie weryfikowania zapisów uchwał budżetowych poszczególnych jednostek samorządu terytorialnego.
Podsumowując powyższe, wskazane jest przyjęcie możliwie szybkich rozwiązań legislacyjnych w poruszonym zakresie przedmiotowym, bowiem tak naprawdę czasu na przyjęcie uchwał budżetowych na 2021 r. nie jest wiele. Z kolei jednostka samorządu terytorialnego posiadając wiedzę o wydłużonym terminie na podjęcie uchwały budżetowej na 2021 r., będzie mogła efektywniej przeanalizować wszystkie sfery gospodarki finansowej, co finalnie będzie z korzyścią zarówno dla danej jednostki, jak i dla organu nadzoru, czyli właściwej miejscowo regionalnej izby obrachunkowej, które będzie następnie oceniać legalność przyjętych rozwiązań budżetowych.
Stawki minimalne podatku od środków transportowych w 2021 roku
Zgodnie z ustawą o podatkach i opłatach lokalnych, wysokość stawek podatku od środków transportowych jest ustalana w drodze uchwały rady gminy. Jednak stawki te nie mogą być wyższe niż górne granice stawek kwotowych obowiązujące w danym roku podatkowym, a także nie mogą być niższe niż minimalne stawki obowiązujące w danym roku. Minimalne stawki obwieszcza minister finansów. Są one przeliczane na następny rok podatkowy zgodnie z procentowym wskaźnikiem kursu euro na pierwszy dzień roboczy października danego roku w stosunku do kursu euro w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Stawki podatku na 2021 rok zamieszczono w rozporządzeniu Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z 8.10.2020 r. w sprawie stawek minimalnych podatku od środków transportowych obowiązujących w 2021 r. (M.P. z 2020 r., poz. 1002) i stanowią one aktualizację załączników do ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Rządowy Fundusz Rozwoju Dróg – planowane inwestycje samorządowe
Projekt nowelizacji zakłada rozszerzenie katalogu zadań mogących uzyskać dofinansowanie z RFRD o zadania:
- obwodnicowe w ciągu dróg wojewódzkich;
- miejskie – polegające na budowie, przebudowie lub remoncie dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych zarządzanych przez prezydenta miasta na prawach powiatu, będącego siedzibą wojewody lub sejmiku województwa;
- polegające na poprawie bezpieczeństwa pieszych na przejściach.
Limit środków przeznaczonych na obwodnice na drogach wojewódzkich ma wynieść 2 mld zł, natomiast na zadania miejskie – 1 mld zł. Nabór wniosków na te zadania ma być realizowany przez ministra właściwego do spraw transportu. Listy zadań rekomendowanych do dofinansowania będą zatwierdzane przez Prezesa Rady Ministrów.
Samorząd województwa będzie mógł otrzymać dofinansowanie zadania obwodnicowego albo miejskiego w wysokości do 80 proc. kosztów jego realizacji. W przypadku zadań obwodnicowych kwota przyznanych środków nie może być większa niż 100 mln zł, a w przypadku zadań miejskich – 30 mln zł. Rozwiązanie to ma na celu dofinansowanie zadań prowadzonych przez możliwie największą liczbę jednostek samorządowych, uwzględniając limit środków, którymi będzie dysponował fundusz. RFRD zakłada finansowanie tych zadań jako inwestycji wieloletnich do 2028 r.
Dodatkowe wsparcie ma się przyczynić do pobudzania aktywności gospodarczej przedsiębiorców i skuteczniejszej walki ze skutkami spowolnienia gospodarczego wywołanego pandemią COVID-19.
Z informacji wynika też, że w 2020 r. wsparcie rządowe uzyska 2 297 zadań, w tym 623 powiatowe i 1 674 gminne. Realizowana jest budowa, przebudowa lub remont 3 467 km dróg: 1 708 km powiatowych i 1 759 km gminnych. Łączna wartość środków FDS przeznaczonych na dofinansowanie realizacji inwestycji w 2020 r. to 3,2 mld zł.
Natomiast w lipcu 2020 r. wojewodowie ogłosili nabór wniosków na dofinansowanie zadań powiatowych oraz zadań gminnych w 2021 r. Na wsparcie zadań na drogach samorządowych zaplanowano 3,2 mld zł, w tym 2,6 mld zł na dofinansowanie budowy, przebudowy lub remontu dróg gminnych i powiatowych.
Więcej informacji na stronie www.gov.pl
Nowa broszura dotycząca JPK dla ksiąg rachunkowych
Nowa broszura dotycząca JPK dla ksiąg rachunkowych znajduje się na stronach internetowych ministerstwa finansów. W nowej broszurze JPK_KR(1) znajdują się zaktualizowane opisy niektórych elementów JPK dla ksiąg rachunkowych. Jak informuje ministerstwo wprowadzenie zmian, które wynikają z nowych opisów, nie będzie wymagać aktualizacji oprogramowania. Broszura będzie obowiązywać od 1.1.2021 r.
Nowa broszura na temat struktury logicznej postaci elektronicznej ksiąg podatkowych i dowodów księgowych, dotycząca JPK dla ksiąg rachunkowych, jest dostępna na stronie https://www.gov.pl/web/kas/struktury-jpk/
Zmiana w określeniu limitu produkcji piwa, dla którego zostało określone zwolnienie z akcyzy
W ramach nowelizacji rozporządzenia Ministra Finansów z 28.12.2018 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego w §13 dodano regulację, na mocy której limit produkcji nie będzie obejmował ilości piwa rozlanego usługowo, tj. na rzecz podmiotu, który to piwo wytworzył. Przy obliczaniu limitu produkcji określonego dla zwolnienia, na mocy którego prawodawca zwolnił od akcyzy podatników produkujących piwo, którzy w roku kalendarzowym wyprodukowali do 200 000 hl piwa – w wysokości 50% kwoty akcyzy obliczonej z zastosowaniem stawki akcyzy określonej w art. 94 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym, podmioty rozlewające piwo wytworzone przez innych producentów, nie będą uwzględniać ilości rozlanego piwa w tym limicie, jeżeli piwo przeznaczone do rozlania, jak i piwo już rozlane zostanie przemieszczone między podmiotem dokonującym jego rozlewu i podmiotem, który wytworzył piwo, w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Jednocześnie doprecyzowano, iż podatnicy dokonujący wyłącznie usługowego rozlewu piwa nie korzystają ze zwolnienia dla małych browarów.
Zmiany w przepisach będą obowiązywały od dnia wejścia ich w życie. Zatem do ostatniego dnia przed dniem wejścia w życie nowelizacji, podatnicy obliczając limit zwolnienia będą uwzględniali ilość piwa wyprodukowanego oraz rozlanego usługowo w polskim browarze.
Planowana waloryzacja rent i emerytur w 2021 r.
Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej przygotowało projekt nowelizacji ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw. Z projektu wynika, że świadczenia mają wzrosnąć o wskaźnik waloryzacji, jednak nie mniej niż o kwotę 50 zł.
Sytuacja w kraju w związku z pandemią jest wyjątkowa, dodatkowo przyszłoroczny wskaźnik waloryzacji emerytur i rent będzie znany dopiero w lutym 2021 r. W związku z tym w projekcie jest przewidywane rozwiązanie na wypadek, gdyby ten ogłoszony w lutym przyszłego roku wskaźnik waloryzacji okazał się wyższy niż 104,16 %, co zapewnia, przy świadczeniach najniższych, wzrost o gwarantowaną kwotę 50 zł
Obecnie renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, renta rodzinna i renta socjalna oraz minimalna emerytura wynoszą 1200 zł brutto. Renta z tytułu częściowej niezdolności do pracy to 900 zł brutto.
Zgodnie z zapowiedziami ministerialnymi od 1 marca 2021 r. najniższe emerytury, renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, renty rodzinne i renty socjalne mają być podniesione do 1250 zł, natomiast renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 937,50 zł.
Źródło:
gov.pl
Nowe wzory formularzy podatkowych dla płatników PIT
W Dz.U. z 2020 r. pod poz. 1940 opublikowano rozporządzenie Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z 21.10.2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Zmieniono wzory formularzy podatkowych dla płatników podatku dochodowego od osób fizycznych w wersjach: PIT-4R(10), PIT-8AR(9) oraz PIT-11(26).
W części C deklaracji PIT-4R wykreślono wiersz 9 „Nadpłaty wynikające z rozliczenia za rok ubiegły oraz zwrot nadpłat w gotówce, zaliczone na poczet należnej zaliczki”. Natomiast w części D dodano podpunkt D.2. „Informacje dodatkowe”. Wypełnia go płatnik, który poniósł negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19 i zgodnie z obowiązującymi przepisami skorzystał z przesunięcia terminu przekazania zaliczek na podatek pobranych za miesiące: marzec, kwiecień i maj 2020 r. (poz. 159, 160 i 161).
W części C deklaracji PIT-8AR dodano wiersze 25–30, które dotyczą dochodów uczestników pracowniczych planów kapitałowych (PPK),a także ich małżonków lub byłych małżonków z tytułu wypłaty lub zwrotu środków, a także wypłaty transferowej. Wynika to ze zmiany art. 30a ustawy o PIT wprowadzającej ryczałtowe opodatkowanie takich dochodów.
Także w nowej wersji wzoru deklaracji PIT-8AR dodano część D „Informacje dodatkowe” wypełnianą przez płatnika, który poniósł negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19 i zgodnie z obowiązującymi przepisami skorzystał z przesunięcia terminu przekazania zryczałtowanego podatku pobranego za miesiące: marzec, kwiecień i maj 2020 r. (poz. 430, 431 i 432).
Wzory formularzy PIT-4R, PIT-8AR oraz PIT-11 w nowych wersjach stosuje się do przychodów, dochodów (strat) uzyskanych (poniesionych) od 1.1.2020 r.
Niemcy przedstawiają nowe zasady dotyczące metadanych w związku z COVID-19
Niemiecka propozycja w zakresie wspomnianego kontrowersyjnego rozporządzenia wycofuje z projektu zapisy dotyczące uzasadnionego interesu w zakresie przetwarzania metadanych. Zgodnie z tekstem – przetwarzanie metadanych pochodzących z łączności elektronicznej może być dozwolone, jeżeli jest niezbędne w celu ochrony interesu mającego znaczenie dla życia osób fizycznych, w tym będących użytkownikami końcowymi.
Pod pojęciem metadanych kryją się wszelkie informacje ujawniające dane o lokalizacji, czas oraz osoby zaangażowane w komunikację. Propozycja niemiecka opierała się na umożliwieniu przetwarzania metadanych w niektórych sytuacjach bez zgody przez dostawców usług komunikacyjnych. Przetwarzania takie mogą się odbywać m.in. w ramach realizacji celów humanitarnych, w tym monitorowania rozprzestrzeniania się epidemii, a także sytuacjach kryzysowych takich jak klęski żywiołowe.
Pojęcie żywotnych interesów zostało uregulowane w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27.4.2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
Uzasadnione interesy
Niektóre z praktyk, które uznane zostały za spełniające kryterium uzasadnionego interesu, dotyczyły wykrywania nadużyć mogących wystąpić w związku z korzystaniem z łączności elektronicznej. Wycofanie niektórych przepisów z treści proponowanego tekstu spotkało się z negatywną opinią przedstawicieli branży telekomunikacyjnej. Zgodnie z ich stanowiskiem takie działanie może skutkować ograniczeniem potencjału innowacji w zakresie danych.
W liście wysłanym do poszczególnych ministerstw lobby telekomunikacyjne wskazuje, że nowe brzmienie omawianego tekstu jest regresem względem pierwotnej wersji. Pomija on osiągnięte do tej pory konstruktywne kompromisy. Ponadto, neguje stanowiska oraz interesy wielu państw będących członkami Unii Europejskiej, zagrażając także stabilności gospodarki cyfrowej oraz potencjałowi jej wzrostu.
Legalne przechwytywanie
Zgodnie ze stanowiskiem Niemiec rozporządzenie o prywatności i łączności nie powinno wpływać na możliwość państw członkowskich do legalnego przechwytywania komunikacji elektronicznej. Dotyczy to także wymogów stawianych dostawcom w zakresie pomocy organom w przeprowadzaniu zgodnych z prawem przechwytów.
Unia Europejska prowadzi dyskusję dotyczącą przechwytywania komunikacji w sieciach telekomunikacyjnych nowej generacji. Celem rozmów jest umożliwienie organom ściągania przeprowadzanie przechwytów w świetle zaostrzonych protokołów bezpieczeństwa.
Źródło:
https://www.euractiv.com/section/digital/news/german-presidency-charts-new-covid19-metadata-rules-in-leaked-eprivacy-text/
Związanie WSA wykładnią dokonaną przez NSA
Tak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (wyr. WSA w Gdańsku z 21.10.2020 r., I SA/Gd 530/20, Legalis).
Zgodnie z art. 190 ustawy z 30.8.2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej: PostAdmU), sąd, któremu przekazano sprawę, jest związany wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny. Nie można oprzeć skargi kasacyjnej od orzeczenia wydanego po ponownym rozpoznaniu sprawy na podstawach sprzecznych z wykładnią prawa ustaloną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny.
Z art. 185 PostAdmU wynika bowiem, że NSA w razie uwzględnienia skargi kasacyjnej uchyla zaskarżone orzeczenie w całości lub w części i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania sądowi, który wydał orzeczenie, a gdyby sąd ten nie mógł rozpoznać jej w innym składzie innemu sądowi. W razie przekazania sprawy do ponownego rozpoznania, sąd rozpoznaje ją w innym składzie.
Jak stwierdził WSA w Gdańsku, art. 190 PostAdmU w sposób jednoznaczny wyznacza kierunek postępowania sądu pierwszej instancji, który nie posiada już, na tym etapie postępowania sądowoadministracyjnego, swobody w zakresie wykładni prawa, jak również nie może odstąpić od wskazań co do dalszego postępowania.
Przy czym, zdaniem WSA w Gdańsku, z określenia „związany wykładnią prawa” należy wyprowadzić wniosek, że WSA nie jest związany oceną NSA co do stanu faktycznego sprawy, albowiem ocena ta nie jest wykładnią przepisów prawa. Jednakże w pozostałym zakresie ocena wyrażona przez NSA wiąże sąd rozpoznający sprawę ponownie. Poza ty, co najważniejsze, WSA może odstąpić od zawartej w orzeczeniu NSA wykładni prawa jedynie w wyjątkowych sytuacjach, w szczególności, jeżeli stan faktyczny sprawy ustalony w wyniku ponownego jej rozpoznania uległ tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego należy stosować przepisy prawa odmienne od wyjaśnionych przez NSA (por. wyr. Sądu Najwyższego z 9.7.1998 r., I PKN 226/98, Legalis), jak również w przypadku, gdy przy niezmienionym stanie faktycznym sprawy, po wydaniu orzeczenia przez NSA, zmienił się stan prawny.
Jeżeli sąd pierwszej instancji w okolicznościach rozpoznawanej sprawy nie stwierdzi zaistnienia przesłanek umożliwiających odstąpienie od oceny prawnej wyrażonej we wskazanym wyroku NSA, dalsze rozważania na temat legalności zaskarżonego aktu trzeba prowadzić w oparciu o stanowisko sądu wyższej instancji.
Reguły udzielania zamówień bagatelnych w rozumieniu PZP w ramach projektów UE
Stanowi ono ważną wskazówkę dla beneficjentów będących zamawiającymi publicznymi udzielającymi zamówień klasycznych w rozumieniu PZP. Pojawiały się już bowiem wątpliwości o relację obowiązków odnośnie do zamówień bagatelnych określonych w PZP w stosunku do wymagań przy udzielaniu zamówień zgodnie z zasadą konkurencyjności. Ma to związek z faktem, że przepisy PZP, które zaczną obowiązywać od 1.1.2021 r. wprowadzają w art. 2 ust. 2 PZP nowe reguły w zakresie udzielania zamówień bagatelnych, tj. zamówień klasycznych, których wartość dotycząca jednorazowego zakupu bez podatku od towarów i usług jest mniejsza niż 130 000 zł, nie mniejsza jednak niż 50 000 zł, udzielanych przez zamawiających publicznych. Jednocześnie, zgodnie z pkt 1 sekcji 6.5.2 Wytycznych w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach EFRR, EFS oraz FS na lata 2014–2020, beneficjent projektu UE udziela zamówienia o wartości przekraczającej 50 000 zł netto zgodnie z zasadą konkurencyjności. Dalej, zgodnie z pkt 4 sekcji 6.5.2 przywołanych Wytycznych, w przypadku beneficjenta będącego zamawiającym w rozumieniu przepisów ZamPublU, zasadę konkurencyjności uznaje się za spełnioną, jeżeli postępowanie o udzielenie zamówienia przeprowadzone jest na zasadach i w trybach określonych w ZamPublU.
Powyższe zdaniem Ministerstwa oznacza, że beneficjenci będący zamawiającymi publicznymi będą udzielać od 1.1.2021 r. zamówień bagatelnych zgodnie z właściwymi przepisami PZP, a nie jak dotychczas (w większości przypadków) – w oparciu o zasady ww. Wytycznych.
Dla przypomnienia, z przywołanego art. 2 ust. 2 PZP wynika przede wszystkim (poprzez odesłanie do stosowania art. 268 ust. 1 PZP) wymóg upublicznienia ogłoszenia o zamówieniu bagatelnym w BZP. Co więcej, zgodnie z art. 268 ust. 3 PZP w uzasadnionym przypadku zamawiający może odstąpić od zamieszczenia ogłoszenia o zamówieniu bagatelnym w BZP. Zauważa się zatem, że możliwe są zgodnie z PZP dwa rodzaje postępowań o udzielenie zamówienia bagatelnego, tj. z publikacją albo bez publikacji ogłoszenia o zamówieniu bagatelnym w BZP. W związku z tym, że przepisy PZP są prawem powszechnie obowiązującym, nie należy – zdaniem Ministerstwa – nakładać na zamawiających publicznych udzielających zamówień bagatelnych dodatkowych wymogów związanych z zasadą konkurencyjności. Niemniej, z uwagi na brak w PZP procedury udzielania zamówień bagatelnych, beneficjenci będą – jak wskazuje się w stanowisku – najprawdopodobniej ją określać samodzielnie (np. w regulaminie wewnętrznym). Dla właściwych instytucji oznacza to, że przy prowadzeniu kontroli zamówień bagatelnych realizowanych w ramach projektów UE, oprócz zgodności z PZP powinny weryfikować również zgodność czynności beneficjenta z postanowieniami regulaminu wewnętrznego (lub innych regulacji wewnętrznych), odnoszącymi się do zamówień bagatelnych.