We wskazanej sytuacji podatnik obowiązany jest rozpoznać WNT naliczając należny VAT od kwot brutto z otrzymanych faktur.

 

Zastosowanie prawidłowej stawki VAT przez dostawcę

W pierwszej kolejności wskazać pragnę, że stawka VAT w wysokości 20% została w przedstawionej sytuacji zastosowana przez dostawcę, przy czym przepisami właściwymi do oceny czy ta stawka została zastosowana prawidłowo oraz czy w związku z rejestracją VAT UE klienta może zostać skorygowana do stawki 0% są przepisy państwa członkowskiego, z którego towar został klientowi dostarczony. Polskie przepisy nie mają w tym zakresie zastosowania.

Więcej treści podatkowych po zalogowaniu. Nie posiadasz dostępu? Przetestuj

Kiedy mamy do czynienia z WNT?

Jedną z czynności podlegających opodatkowaniu VAT jest WNT za wynagrodzeniem na terytorium kraju (zob. art. 5 ust. 1 pkt 4 VATU). Do wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów dochodzi najczęściej, jeżeli spełnione są łącznie cztery warunki:

  • doszło do nabycia prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz (zob. art. 9 ust. 1 VATU), oraz
  • nabywcą towarów był podatnik, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, lub nabywcą towarów jest osoba prawna niebędąca podatnikiem,
  • dokonujący dostawy jest podatnikiem,
  • nie ma zastosowania żadne z określonych przepisami art. 10 VATU wyłączeń występowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Jeżeli warunki te są spełnione, obowiązkiem podatników nabywających towary jest rozpoznawanie WNT. Jest tak również, jeżeli dostawy towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów zostały przez dostawców błędnie opodatkowane VAT.

Powoduje to, że we wskazanej sytuacji podatnik obowiązany jest rozpoznać WNT. Przy czym podstawą opodatkowania tych wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów jest zapłacona kwota (zob. art. 30a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 1 VATU), a więc polski należny VAT z tytułu wskazanych wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów powinien obliczać należny VAT od kwot brutto z otrzymanych faktur.

Zwrot VAT w przypadku WNT

We wszystkich państwach członkowskich obowiązują przepisy umożliwiające uzyskanie zwrotu VAT podatnikom zagranicznym. W przypadkach takich podatników obowiązują przede wszystkim przepisy państwa, w którym ubiegają się o zwrot.

Jednak w procedurze zwrotu VAT w innych państwach członkowskich swój udział mają również państwa członkowskie siedziby podatników występujących o zwrot, za których pośrednictwem przekazywane są wnioski o zwrot.

Ważne

Polska pośredniczy w przekazywaniu do innych państw członkowskich wniosków o zwrot VAT podatników posiadających siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski. Są to wnioski VAT-REF, których zasady składania określone są przepisami art. 89 ust. 1h–1k VATU.

Szkolenia z zakresu podatków – aktualna lista szkoleń Sprawdź

Wnioski te podatnicy składają elektroniczne (poprzez system e-Deklaracje) za pośrednictwem właściwych dla siebie naczelników urzędów skarbowych. Wnioski takie składane mogą być nie później niż do dnia 30 września roku następującego po roku podatkowym, którego wniosek dotyczy (zob. art. 7 i 15 Dyrektywy Rady 2008/9/WE z 12.2.2008 r. określającej szczegółowe zasady zwrotu podatku od wartości dodanej, przewidzianego w dyrektywie 2006/112/WE, podatnikom niemającym siedziby w państwie członkowskim zwrotu, lecz mającym siedzibę w innym państwie członkowskim, Dz.Urz. UE L Nr 44, str. 23; dalej: ZwrotPodDyr oraz § 2 ust. 1 WniosPodR).

Powoduje to, że we wskazanej sytuacji wchodzi w grę odzyskanie przez podatnika zapłaconych kwot zagranicznego VAT w drodze złożenia – za pośrednictwem właściwego dla siebie naczelnika urzędu skarbowego – wniosku VAT-REF.

Zaliczenie w koszty zakupów dokonanych w państwach członkowskich

W piśmie z 20.1.2020 r. Ministerstwo Finansów (pismo to stanowiło odpowiedź na interpelację poselską nr 1025) wskazało przy tym, że dla celów podatku dochodowego sformułowania „podatek od towarów i usług” oraz „podatek od wartości dodanej” stanowią synonimy. Tym samym Ministerstwo Finansów opowiedziało się za stanowiskiem dominującym wśród sądów administracyjnych (zob. przykładowo wyroki NSA z 11.1.2018 r., II FSK 3371/15, Legalis, z 8.5.2018 r., II FSK 926/16, Legalis czy z 21.1.2020 r., II FSK 576/18, Legalis), jak również prezentowanym od około dwóch lat przez organy podatkowe (zob. przykładowo interpretacje indywidualne Dyrektora KIS z 29.8.2019 r., 0112-KDIL3-3.4011.251.2019.1.AA, z 10.12.2019 r., 0111-KDIB1-2.4010.411.2019.2.MZA czy z 31.12.2019 r., 0112-KDIL2-2.4011.38.2019.1.MM).

Zgodnie z brzmieniem art. 23 ust. 1 pkt 43 PDOFizU oraz art. 16 ust. 1 pkt 46 PDOPrU, koszty dokonywanych w innych państwach członkowskich zakupów opodatkowanych VAT najczęściej mogą być w Polsce zaliczane do podatkowych kosztów uzyskania przychodów jedynie w kwotach netto, a jednocześnie otrzymywane przez nich z innych państwach członkowskich zwroty kwot VAT nie stanowią przychodów podatkowych – zob. art. 14 ust. 3 pkt 3a PDOFizU oraz art. 12 ust. 4 pkt 6a PDOPrU. Powoduje to, że na podstawie wskazanych faktur zakupowych koszty uzyskania przychodów mogą zostać rozpoznane tylko w kwotach netto.

Więcej praktycznych wyjaśnień po zalogowaniu. Nie posiadasz dostępu? Odbierz