Od 2023 roku składki ZUS w części finansowanej przez płatnika, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który wynagrodzenia są należne, pod warunkiem, że składki zostaną opłacone w terminie wynikającym z odrębnych przepisów. W przypadku uchybienia tym terminom, składki te będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w miesiącu ich opłacenia do ZUS. Zatem nie ma już znaczenia moment wypłaty wynagrodzenia.
Od 1.1.2023 r. na podstawie ustawy z 9.6.2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych ustaw (Dz.U. z 2022 r. poz. 1265) – art. 22 ust. 6bb PDOFizU oraz na podstawie ustawy z 7.10.2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2022 r. poz. 2180) – art. 15 ust. 4h PDOPrU otrzymały nowe brzmienie.
Od 1.1.2023 r. zgodnie z art. 15 ust. 4h PDOPrU (i odpowiednio art. 22 ust. 6bb PDOFizU) składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g (i odpowiednio ust. 6ba PDOFizU), określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40 PDOPrU (i odpowiednio art. 23 ust. 1 pkt 37 PDOFizU), stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem, że składki zostaną opłacone w terminie wynikającym z odrębnych przepisów. W przypadku uchybienia temu terminowi do składek tych stosuje się przepisy art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d PDOPrU (i odpowiednio art. 23 ust. 1 pkt 55a i ust. 3d PDOFizU).
Wprowadzone zmiany dotyczą składek należnych od 1.1.2023 r.
