Nowelizacją objęty zostanie art. 15 ust. 4 PlanZagospU, stanowiący aktualnie, że plan miejscowy przewidujący możliwość lokalizacji budynków umożliwia jednocześnie lokalizację urządzenia wytwarzającego energię z odnawialnych źródeł energii, wykorzystującego energię wiatru, o mocy nie większej niż moc mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z 20.2.2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2389 ze zm.; dalej: OdnŹródłaEnU) również w przypadku innego przeznaczenia terenu niż produkcyjne, chyba że ustalenia planu miejscowego zakazują lokalizacji takich urządzeń.
Nowe brzmienie art. 15 ust. 4 PlanZagospU pozbawione będzie już odniesienia do wskazania, iż plan miejscowy ‒ przewidujący możliwość lokalizacji budynków ‒ umożliwia także lokalizację urządzenia wytwarzającego energię z tych odnawialnych źródeł energii, które: z jednej strony
a) wykorzystują (jedynie) energię wiatru, z drugiej zaś posiadają określoną
b) moc nie większą niż moc wskazana – poprzez zawarte odesłanie – w komentowanym przepisie.
Wprowadzona zmiana zdaniem jej autorów doprecyzowuje zatem dotychczasową zasadę dotyczącą planu zagospodarowania przestrzennego, który umożliwiając lokalizację budynków powinien umożliwić również lokalizowanie na nich mikroinstalacji wykorzystujących nie tylko technologię wiatrową, ale w szczególności fotowoltaiczną, którą najprościej zintegrować z budynkami mieszkalnymi.
Zmianą objęty zostanie także art. 61 ust. 3 PlanZagospU, zgodnie z którego dotychczasową treścią, spełnienie – na potrzeby wydania decyzji o warunkach zabudowy – następujących warunków:
1) by co najmniej jedna działka sąsiednia, dostępna z tej samej drogi publicznej, była zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu; oraz
2) by teren miał dostęp do drogi publicznej;
– nie znajduje zastosowania do linii kolejowych, obiektów liniowych i urządzeń infrastruktury technicznej.
Zgodnie z nowym brzmieniem art. 61 ust. 3 PlanZagospU, wskazanych wyżej warunków nie będzie stosowało się także i do instalacji odnawialnego źródła energii w rozumieniu art. 2 pkt 13 OdnŹródłaEnU.
Uzasadnieniem dla wprowadzonej zmiany była konieczność zniwelowania rozbieżności stosowania w orzecznictwie dotychczasowych przepisów w zakresie kwalifikowania budowy urządzeń wytwarzających energię ze źródeł odnawialnych do kategorii urządzeń infrastruktury technicznej w rozumieniu art. 61 ust. 3 PlanZagospU. Jak zauważono bowiem, dotychczasowe unormowania przesądzały lub nie o wymaganiu ‒ przy ustalaniu warunków zabudowy dla tych urządzeń infrastruktury technicznej ‒ spełnienia zasady dobrego sąsiedztwa oraz warunku dostępu do drogi publicznej. Powołane rozbieżności wynikały zaś z braku zdefiniowania pojęcia „urządzenia infrastruktury technicznej”, co powodowało konieczność odwołania się do przepisów innych ustaw i stosowania ich wykładni. Z jednej strony prezentowany był więc pogląd, według którego urządzenia wytwarzające energię ze źródeł odnawialnych energii stanowią urządzenia infrastruktury technicznej, a tym samym nie wymaga się przy ustalaniu warunków zabudowy realizacji zasady dobrego sąsiedztwa (wyr. NSA z 27.9.2017 r., II OSK 158/16; z 21.6.2017 r., II OSK 2637/15; z 13.11.2012, II OSK 762/12).
Natomiast stosownie do poglądu przeciwnego, urządzenia służące wytwarzaniu energii elektrycznej nie mogą być zakwalifikowane do urządzeń infrastruktury technicznej w rozumieniu art. 61 ust. 3 PlanZagospU (wyr. NSA z 29.5.2015 r., II OSK 2657/13; wyr. WSA w Szczecinie z 7.9.2017 r., II SA/Sz 678/17; wyr. WSA w Olsztynie z 27.6.2017, II SA/Ol 381/17). Istotą pojęcia „urządzenie infrastruktury technicznej” jest to, że powstaje ono zawsze dla obsługi określonych jednostek przestrzenno-gospodarczych. Infrastruktura wspiera działalność produkcyjną, służy rozwojowi produkcji i konsumpcji, ale sama nie bierze bezpośredniego udziału w produkcji. Urządzenia te z założenia nie naruszają więc zastanej funkcji w zakresie zabudowy i zagospodarowania terenu. Natomiast obiekty wytwarzające energię z odnawialnych źródeł, w tym np. elektrownie słoneczne, z reguły wprowadzają nowy sposób zagospodarowania terenu. Ponadto należy podkreślić, że urządzenia wytwarzające energię ze źródeł odnawialnych służą działalności produkcyjnej, natomiast urządzenia infrastruktury technicznej są urządzeniami do przesyłania.
W związku zatem z rozbieżnością w judykaturze, z punktu widzenia potrzeb procesu inwestycyjnego w branży odnawialnych źródeł energii przeżywającej dynamiczny rozwój, zaproponowano rozszerzenie art. 61 ust. 3 PlanZagospU o instalacje odnawialnego źródła energii. Przy ustalaniu warunków zabudowy dla tych instalacji nie będzie wymagane więc spełnienie zasady dobrego sąsiedztwa oraz warunku dostępu do drogi publicznej. Nowe brzmienie komentowanego przepisu potwierdza zarazem, że urządzenia wytwarzające energię z odnawialnych źródeł nie stanowią urządzeń infrastruktury technicznej.
