Zgodnie z art. 59 Kodeksu karnego wykonawczego (dalej: KKW), jeżeli w stosunku do skazanego zatrudnionego, zamiast obowiązku wykonywania wskazanej pracy, orzeczono potrącanie określonej części wynagrodzenia za pracę, sąd przesyła odpis orzeczenia zakładowi pracy zatrudniającemu skazanego, podając jednocześnie, na czyją rzecz mają być dokonywane potrącenia, dokąd powinny być wpłacane, oraz wskazując, z jakich składników wynagrodzenia za pracę i w jaki sposób należy ich dokonywać.
Wypłacając wynagrodzenie skazanemu, potrąca się określoną w orzeczeniu część wynagrodzenia i bezzwłocznie przekazuje potrąconą kwotę stosownie do otrzymanych wskazań, zawiadamiając o tym sąd. Koszty związane z przekazywaniem tych kwot odlicza się od dokonywanych potrąceń. Odpis orzeczenia sądu powinien zawierać wskazówki co do tego, z jakich składników wynagrodzenia za pracę i w jaki sposób należy dokonać potrącenia wskazanej części wynagrodzenia. Jeżeli jednak brakuje takiego doprecyzowania, wydaje się, że skoro w KKW nie ma żadnego odwołania do przepisów KP z zakresu ochrony wynagrodzenia, a mowa jest o potrąceniu części wynagrodzenia, a nie potrąceniu „z wynagrodzenia”, w opinii autora należy: obliczyć kwotę do potrącenia stanowiącą 15% całego wynagrodzenia brutto, a następnie potrącić tę kwotę od wynagrodzenia netto (po odliczeniu składek ZUS, podatku, wpłaty na PPK) bez zachowywania kwoty wolnej, chyba że coś innego wynika z orzeczenia sądu – wówczas należy zastosować się do tego orzeczenia. Należy zaznaczyć, że można się spotkać także z odmienną interpretacją w tym zakresie, niemniej jednak większość głosów popiera takie stanowisko.
Jeżeli wpłynęłoby zajęcie, np. sądowe, potrącenie na podstawie KKW powinno być realizowane niezależnie od egzekucji sądowej. Po potrąceniu komorniczym przeprowadzonym zgodnie z przepisami KP, należałoby jeszcze potrącić tę wskazaną część na podstawie orzeczenia sądu, bez zachowywania kwoty wolnej.
