Opis stanu faktycznego
Skarżąca wystąpiła o wydanie zgody na zastosowanie wyłącznie oświetlenia światłem sztucznym we wszystkich pomieszczeniach sprzedaży w prowadzonym przez siebie sklepie w oparciu o § 52 ust. 2 WarunkiTechR, następnie o § 25 OgPrzBHPR.
Postanowieniem wydanym na podstawie art. 106 § 5 KPA oraz § 25 OgPrzBHPR, wydano opinię, że nie zostały spełnione przesłanki do prowadzenia postępowania w sprawie wyrażenia zgody na zastosowanie oświetlenia wyłącznie elektrycznego w pomieszczeniu sprzedaży sklepu, mieszczącego się w budynku mieszkalnym wolnostojącym.
W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, że pomieszczenie stałej pracy wymienione we wniosku, stanowi pomieszczenie handlowe, nie jest zatem pomieszczeniem produkcyjnym. Z tego względu w niniejszej sprawie nie ma zastosowania § 25 OgPrzBHPR, który znajduje zastosowanie wyłącznie wobec pracodawców, prowadzących działalność produkcyjną.
Skarżąca wniosła zażalenie na powyższe postanowienie.
Orzeczenie NSA
Naczelny Sąd Administracyjny podniósł, że „Zgodnie § 58 ust. 1 WarunkiTechR dopuszcza się oświetlenie pomieszczenia przeznaczonego na pobyt ludzi wyłącznie światłem sztucznym, jeżeli:
- oświetlenie dzienne nie jest konieczne lub nie jest wskazane ze względów technologicznych,
- jest uzasadnione celowością funkcjonalną zlokalizowania tego pomieszczenia w obiekcie podziemnym lub w części budynku pozbawionej oświetlenia dziennego.
W przypadku gdy pomieszczenie, o którym mowa w ust. 1, jest pomieszczeniem stałej pracy w rozumieniu ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, dla zastosowania wyłącznie oświetlenia światłem sztucznym, w tym elektrycznym, jest wymagane uzyskanie zgody właściwego państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego, wydanej w porozumieniu z właściwym okręgowym inspektorem pracy – § 58 ust. 2 WarunkiTechR.
Z brzmienia § 58 ust. 2 WarunkiTechR wynika, że obowiązek uzyskania zgody na zastosowanie wyłącznie oświetlenia światłem sztucznym istnieje jedynie w odniesieniu do pomieszczeń stałej pracy w rozumieniu ogólnych przepisów BHP. A zatem, § 58 ust. 2 WarunkiTechR w kwestii oświetlenia pomieszczeń stałej pracy światłem sztucznym odsyła do ogólnych przepisów BHP.
Jak stanowi § 2 pkt 4 OgPrzBHPR przez pomieszczenie „stałej pracy” – rozumie się pomieszczenie pracy, w którym łączny czas przebywania tego samego pracownika w ciągu jednej doby przekracza 4 godziny. Kwestie związane z oświetleniem takich pomieszczeń zostały uregulowane w § 25 OgPrzBHPR .
Stosownie do § 25 OgPrzBHPR w pomieszczeniach stałej pracy należy zapewnić oświetlenie dzienne, chyba że jest to niemożliwe lub niewskazane ze względu na technologię produkcji, a na stosowanie oświetlenia wyłącznie elektrycznego pracodawca uzyskał zgodę właściwego państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego wydaną w porozumieniu z okręgowym inspektorem pracy.
W tym stanie prawnym przepis § 58 WarunkiTechR nie stanowi samodzielnej podstawy prawnej do wydania zgody, o jakiej w nim mowa. Ma zastosowanie tylko w sytuacjach, które zgodnie z ogólnymi przepisami BHP wymagają uzyskania zgody inspektora pracy”.
Wnioski dla pracodawcy
Zastosowanie w zakładzie pracy wyłącznie elektrycznego źródła światła na podstawie § 25 OgPrzBHPR jest dopuszczalne, jeżeli łącznie spełnione są dwa warunki:
- zapewnienie światła dziennego jest niemożliwe lub niewskazane oraz
- przyczyna przeszkody określonej w pkt 1 tkwi w technologii produkcji.
To zaś oznacza, że względy technologii produkcji ograniczają zakres podmiotowy zastosowania § 25 OgPrzBHPR, a tym samym przepis ten nie może znajdować zastosowania względem pracodawców prowadzących działalność inną niż produkcyjna, w tym usługowo-handlową. A zatem, przepis § 58 ust. 2 WarunkiTechR dotyczy obowiązku uzyskania zgody właściwych organów Inspekcji Pracy, gdy pomieszczenie, w którym ma być zastosowane wyłącznie oświetlenie światłem sztucznym spełnia wymogi określone w § 25 OgPrzBHPR w związku z jego § 2 pkt 4 OgPrzBHPR , tzn. jest pomieszczeniem stałej pracy, w którym prowadzona jest działalność produkcyjna (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: z 26.9.2021 r., I OSK 2461/11; z 29.4.2009 r., I OSK 814/08, z 14.10.2015 r., II OSK 368/14).
Wyrok NSA z 18.10.2022 r., III OSK 1532/21, Legalis.