Wydatki za najem miejsc parkingowych, które nie są przypisane do konkretnych samochodów, spółka może zaliczyć w całości do kosztów uzyskania przychodów. Natomiast wydatki za najem parkingu dla konkretnych samochodów pracowników oraz osób współpracujących na (B2B) spółka może zaliczyć do kosztów podatkowych tylko w proporcji 75% kosztów podatkowych tego najmu.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: PDOPrU) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 PDOPrU. Ta definicja kosztów ma charakter ogólny, z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Należy zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.
W przypadku opisanym w pytaniu, gdy najem miejsc parkingowych nie jest związany z użytkowaniem konkretnych pojazdów samochodowych, tylko wynika z całokształtu funkcjonowania spółki, to spółka ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów koszt najmu miejsc parkingowych w pełnej wysokości. Są to wydatki ogólne związane z działalnością spółki. Koszty najmu takich miejsc parkingowych nie wiążą się z konkretnymi pojazdami, lecz z całokształtem działalności spółki – z wynajmowanych miejsc korzystają zarówno pracownicy, współpracownicy, jak i kontrahenci spółki. Celem najmu tych miejsc jest więc ułatwienie dostępu do siedziby spółki oraz sprawne funkcjonowanie firmy. Takie stanowisko potwierdził Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z 14.5.2024 r. (0114-KDIP2-2.4010.131.2024.3.PK).
Inaczej będzie w przypadku wynajmu tych paru miejsc, które przypisane są do konkretnych samochodów prywatnych pracowników oraz osób współpracujących (B2B).
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 51 PDOPrU nie uważa się za koszty uzyskania przychodów 25% poniesionych wydatków, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 30 PDOPrU, z tytułu kosztów używania samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej – jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.
Natomiast art. 16 ust. 1 pkt 30 PDOPrU brzmi: „Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby podatnika:
a) w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) – w wysokości przekraczającej kwotę ustaloną przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu,
b) w jazdach lokalnych – w wysokości przekraczającej wysokość miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo w wysokości przekraczającej stawki za jeden kilometr przebiegu pojazdu”.
Zatem na podstawie ww. art. 16 ust. 1 pkt 51 PDOPrU do kosztów uzyskania przychodów spółka może zaliczyć 75% poniesionych wydatków na najem parkingu dla konkretnych samochodów osobowych, które są wykorzystywane również do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością. Z objaśnień podatkowych z 9.4.2020 r. pt. „Wykorzystywanie samochodu osobowego w prowadzonej działalności – zmiany w podatkach dochodowych od 2019 roku” wynika, że: „Samochód osobowy jest wykorzystywany dla celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika również w przypadku, gdy samochód jest wykorzystywany dla celów prywatnych przez pracownika podatnika oraz innych osób związanych z podatnikiem, np. zleceniobiorców, członków zarządu, akcjonariuszy, udziałowców”. Zatem koszt najmu parkingu dla konkretnych samochodów pracowników i zleceniobiorców może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów spółki w wysokości 75% wydatków poniesionych na ten najem.
