Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy, intencją ustawodawcy wprowadzającego art. 146aa do VATU było powiązanie poziomu stawek tego podatku ze stanem finansów publicznych i z ogólną kondycją gospodarki. Na podstawie danych za rok 2019 r., polska gospodarka spełniła ww. określone warunki, co oznaczałoby powrócenie do niższych stawek VAT od 2021 r. Jednak warunki te, z uwagi na epidemię COVID-19, nie zostały spełnione w sposób trwały. Jak wyjaśnia projektodawca ze względu na obowiązujący stan epidemii oraz konieczność odbudowy gospodarki obniżka stawek VAT nie byłaby obecnie działaniem uzasadnionym. Do przepisów VATU wprowadzono zmiany, które mają na celu skorelowanie poziomu stawek tego podatku ze stanem finansów publicznych, a więc i z ogólną kondycją gospodarki, w związku z trwającym obecnie stanem epidemii.

Do VATU wprowadzono nową konstrukcję przepisu art. 146aa ust. 1a, która odracza powrót do stawek VAT w wysokości 22% i 7% i przewiduje, że powrót ten nastąpi w roku następującym po roku, w którym łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

  • jest stosowana stabilizująca reguła wydatkowa,
  • osiągnięte zostaną wartości wskaźników, o których mowa w ust. 1 tego przepisu.

Obniżenie stawek VAT będzie zatem powiązane z trwale dobrą kondycją budżetu, co jest uzasadnione faktem, że wpływy z VAT stanowią główne źródło dochodów Skarbu Państwa.