Zmiany w ustawie o rachunkowości odnoszą się do:

1) rozszerzenia katalogu jednostek mikro mogących stosować uproszczenia w sprawozdawczości finansowej o firmy prowadzone przez osoby fizyczne – próg przychodów o równowartości w walucie polskiej nie mniej niż 2 mln euro i nie więcej niż 3 mln euro;

2) zwiększenia zakresu jednostek (objętych i nieobjętych dyrektywą w sprawie rachunkowości) mogących korzystać z uproszczeń dla małych jednostek poprzez podniesienie progów dla tej kategorii jednostek z 17 mln zł na 25,5 mln zł w przypadku sumy aktywów bilansu oraz z 34 mln zł na 51 mln zł w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów. Oznacza to, że jednostki te będą mogły korzystać z uproszczeń przewidzianych dla tej kategorii w zakresie sprawozdawczości finansowej, tj. możliwości sporządzania uproszczonego bilansu, rachunku zysków i strat oraz informacji dodatkowej, a także zwolnienia ze sporządzania rachunku przepływów pieniężnych, zestawienia zmian w kapitale (funduszu) własnym oraz sprawozdania z działalności;

3) zwiększenia progów uprawniających jednostki do stosowania uproszczeń w ewidencji księgowej w zakresie:

a) klasyfikowania umów leasingu w sposób uproszczony, tj. według zasad określonych w przepisach podatkowych,

b) stosowania uproszczonych zasad kalkulacji kosztu wytworzenia produktu,

c) niestosowania rozporządzenia ministra finansów w sprawie szczegółowych zasad uznawania, metod wyceny, zakresu ujawniania i sposobu prezentacji instrumentów finansowych,

d) odstąpienia od ustalania aktywów i tworzenia rezerw z tytułu odroczonego podatku dochodowego;

4) wprowadzenia możliwości odstąpienia przez jednostki mikro, jednostki małe, określone organizacje pozarządowe (w tym fundacje i stowarzyszenia), z wyłączeniem spółek objętych dyrektywą w sprawie rachunkowości (np. spółek kapitałowych), od tworzenia rezerw na zobowiązania i odpisów aktualizujących wartość aktywów;

5) wprowadzenie możliwości stosowania przez jednostki, o których mowa w pkt 4, przepisów podatkowych w zakresie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do prowadzenia ksiąg rachunkowych i sprawozdawczości finansowej;

6) wprowadzenia możliwości nietworzenia przez jednostki, o których mowa w pkt 4, biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów dotyczących przyszłych świadczeń na rzecz pracowników, w tym świadczeń emerytalnych,

7) skrócenia okresu obowiązkowego przechowywania zatwierdzonych sprawozdań finansowych z trwałego do 5 lat, licząc od początku roku następującego po roku obrotowym, w którym nastąpiło ich zatwierdzenie – art. 74 ust. 1 ustawy z 29.9.1994 r o rachunkowości (t.j. Dz. U z 2018 r. poz. 395 ze zm.).