Zakup łodzi powinien być uznany przez podatnika za zakup środka trwałego, w sytuacji gdy podatnik nabył na własność ten składnik majątku, jest on kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania, a jego przewidywany okres używania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jest dłuższy niż rok. O ile nabyta łódź będzie wykorzystywana wyłącznie do celów działalności gospodarczej podatnika, od jej nabycia można odliczyć 100% podatku naliczonego. Koszty eksploatacji łodzi oraz odpisy amortyzacyjne będą w 100% obciążać koszty podatnika. Łódź motorowa nie jest pojazdem samochodowym. Nie będą więc miały zastosowania w odniesieniu do tej jednostki pływającej ograniczenia w odliczaniu VAT oraz w zaliczaniu do kosztów, odnoszące się do samochodów. Podatnik ma możliwość potrącić podatek naliczony, jeśli towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem należnym.
Od zakupu łodzi, która ma służyć wyłącznie działalności gospodarczej, podatnik może odliczyć 100% podatku naliczonego na zasadach ogólnych. Wykorzystanie łodzi do celów marketingowych ma również związek z działalnością prowadzonego przedsiębiorstwa. Tabor pływający może być nośnikiem reklamy marki własnej firmy, a tym samym służyć promocji produktów podatnika lub jego usług oraz zwiększeniu sprzedaży. Podatnikowi przysługuje uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup łodzi również z tego względu, co potwierdził Dyrektor KIS w piśmie z 19.7.2024 r. (0114-KDIP4-2.4012.283.2024.3.MŻA).
Zaznaczyć trzeba, że względem jednostek pływających nie ma zastosowania ograniczenie zawarte w art. 86a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: VATU), zgodnie z którym od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi prawo do odliczenia podatku wynosi 50% kwoty VAT. Limitowaniu do 75% nie będą również podlegały wydatki eksploatacyjne związane z używaniem łodzi do celów mieszanych na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 46a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: PDOFizU) i art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: PDOPrU).
Przez pojazdy samochodowe na potrzeby VATU oraz PDOFizU i PDOPrU rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t. Tak wynika z art. 2 pkt 34 VATU, art. 5a pkt 19a PDOFizU oraz art. 4a pkt 9a PDOPrU.
Łodzie nie są pojazdami samochodowymi, w ogóle nie są pojazdami przeznaczonymi do poruszania się po drodze lub do tego przystosowanymi. Zasady poruszania się jednostek pływających po wodach normują przepisy żeglugowe. Przepisy ruchu drogowego nie mają zatem zastosowania względem jednostek pływających. Skutkiem tego ograniczenia w odliczaniu VAT oraz w zaliczaniu do kosztów, które odnoszą się do pojazdów samochodowych, nie będą mieć zastosowania dla łodzi motorowych.
Nabycie łodzi najpewniej będzie stanowić dla podatnika nabycie środka trwałego. Zgodnie z definicją zawartą w art. 22a ust. 1 PDOFizU oraz art. 16a ust. 1 PDOPrU środki trwałe, to m.in. stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub podobniej umowy.
Jeśli zatem powyższe warunki zostały spełnione, to podatnik musi uznać zakupioną jednostkę pływająca za swój środek trwały ujmowany w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Przypomnieć warto, że w sytuacji gdy wartość składnika majątku wpisującego się w definicję środka trwałego nie przekracza kwoty 10 000 zł, podatnik może nie wprowadzać tego składnika do ewidencji środków trwałych, a wydatki na jego nabycie zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania do używania. Podatnik może również zakwalifikować składnik majątku do środków trwałych, ująć w ewidencji i amortyzować na zasadach ogólnych lub zamortyzować jednorazowo w miesiącu oddania do używania lub w miesiącu następnym.
Warto również zaznaczyć, że jeśli łódź będzie przez podatnika używana sezonowo, to podatnik może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od jej wartości początkowej na zasadach określonych w art. 22h ust. 1 pkt 3 PDOFizU i art. 16h ust. 1 pkt 3 PDOPrU, tj. wyłącznie w okresach faktycznego wykorzystania łodzi w działalności (por. interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 23.7.2024 r., 0114-KDIP3-2.4011.445.2024.4.MG).