W przypadku, gdy rachunek płatniczy płatnika nie będzie prowadzony przez bank prowadzący rachunek płatniczy odbiorcy – także bank odbiorcy będzie zobowiązany do podjęcia działań nakierowanych na odzyskanie kwoty błędnego przelewu. Nowe przepisy ustalą też odpowiednie procedury działania w takich sprawach. Zmiany zaczną obowiązywać od 11.8.2018 r.
Do ustawy z 19.8.2011 r. o usługach płatniczych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2003 ze zm.) została dodana procedura postępowania w przypadku zgłoszenia przez płatnika informacji o transakcji płatniczej wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora, która prowadzić ma do zwrotu środków na rachunek płatnika.
Nową instytucją, która pojawi się w systemie prawnym w następstwie nowelizacji będzie rachunek zwrotu. Ustawodawca nałożył bowiem na dostawców usług płatniczych (banki) obowiązek prowadzenia nieoprocentowanego, technicznego rachunku, w celu wykonania obowiązków i działań zmierzających do odzyskania kwoty transakcji płatniczej wykonanej z użyciem nieprawidłowego unikatowego identyfikatora (w celu „czasowego przechowania” środków zwróconych przez odbiorcę).
Bank płatnika, który otrzyma zgłoszenie o transakcji płatniczej wykonanej z użyciem błędnego numeru rachunku, w ciągu trzech kolejnych dni będzie musiał podjąć określone działania. Błędnie przelane środki będą zwracane za pośrednictwem wprowadzonego rachunku zwrotu, chyba że odbiorca dokona dobrowolnego zwrotu, tak jak mógł to uczynić dotychczas. Na rachunku tym zwrócone środki będą tymczasowe przechowywanie do czasu ich przekazania płatnikowi.
Jeżeli odbiorca błędnego przelewu nie będzie chciał zwrócić kwoty, to bank udostępni płatnikowi dane odbiorcy. Dzięki temu płatnik otrzyma możliwość wniesienia powództwa o odzyskanie środków.