Samo przeniesienie praw autorskich nie jest podstawą do zastosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów.
Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 PDOFizU: „Koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami – w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód”.
W myśl art. 22 ust. 9b PDOFizU przepis art. 22 ust. 9 pkt 3 PDOFizU stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu:
1) działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa,
2) działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej, estradowej, tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki i instrumentalistyki,
3) produkcji audialnej i audiowizualnej,
4) działalności publicystycznej,
5) działalności muzealniczej w dziedzinie wystawienniczej, naukowej, popularyzatorskiej, edukacyjnej oraz wydawniczej,
6) działalności konserwatorskiej,
7) prawa zależnego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 PrAut, do opracowania cudzego utworu w postaci tłumaczenia,
8) działalności badawczo–rozwojowej, naukowej, naukowo–dydaktycznej, badawczej, badawczo–dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej.
Lista ta ma charakter zamknięty.
Warunkiem naliczenia 50% kosztów uzyskania przychodów jest przede wszystkim stworzenie utworu w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i pokrewnych. Dopiero osiągnięty przychód musi być związany z korzystaniem lub rozporządzaniem z prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi (wyrok WSA z 26.9.2017 r., I SA/Bd 795/17, Legalis).
W myśl art. 1 PrAut utworem jest m.in. każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, w tym utwory literackie. Autor nie uznałby jednakże e–maila za przejaw utworu literackiego. Podobnie Autor oceniłby napisanie postu.
Trudno natomiast ocenić, na ile artykuł na blogu jest utworem literackim, ale Autor podszedłby do tego raczej sceptycznie. W orzecznictwie sądowym charakteryzuje się utwór jako „kreacyjny, subiektywnie nowy, oryginalny wytwór intelektu, wywołany niepowtarzalną osobowością twórcy, który – wykonany przez kogoś innego – wyglądałby inaczej” (wyrok SN z 5.7.2002 r., III CKN 1096/00, Legalis). Artykuł gościnny artykułowi gościnnemu nie jest równy, więc trudno jest jednoznacznie odpowiedzieć, czy może mieć cechy utworu, a tym samym – czy takie czynności mogą uzasadniać zastosowanie 50% kosztów uzyskania przychodów.