W opinii autora, odprawę emerytalną należałoby wypłacić.
Zgodnie z przepisami, pracownikowi spełniającemu warunki do uzyskania emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na emeryturę lub rentę, przysługuje odprawa w wysokości miesięcznego wynagrodzenia.
Pracownik, który już raz otrzymał odprawę emerytalną, nie może nabyć prawa do niej ponownie. Kwestia nabycia prawa do odprawy była wielokrotnie rozstrzygana przez sądy. Ukształtowało się stanowisko, że prawo do odprawy emerytalnej lub rentowej powstaje, gdy spełnione są łącznie 4 warunki:
- pracownik spełnia przesłanki do uzyskania emerytury lub renty,
- przechodzi na emeryturę lub rentę,
- dochodzi do rozwiązania stosunku pracy,
- istnieje związek między ustaniem zatrudnienia a przejściem na emeryturę lub rentę.
Spełnienie przez pracownika warunków uprawniających do emerytury lub renty, czyli po prostu nabycie prawa do tych świadczeń, nie wystarcza do przejścia na emeryturę lub rentę. Przejście na emeryturę lub rentę musi poprzedzać przyznanie przez organ rentowy jednego z tych świadczeń. Jednak także przyznanie świadczenia nie stanowi samo przez się o przejściu na emeryturę lub rentę. Przejście na emeryturę lub rentę następuje bowiem zawsze i tylko przez ustanie stosunku pracy. Zatem najpierw (albo równocześnie) muszą zostać spełnione warunki do świadczenia z ubezpieczenia społecznego, a dopiero wtórnie (albo jednocześnie) zatrudnienie pracownicze powinno się zakończyć. Zdarzeniem prawnym powodującym powstanie prawa do odprawy jest więc ustanie stosunku pracy w związku z przejściem na emeryturę lub rentę. W konsekwencji, jeden jest w istocie warunek nabycia prawa do odprawy emerytalnej lub rentowej – przejście na emeryturę lub rentę (wyrok SN z dnia 11.10.2007 r., III PK 40/07, LEX nr 338805). Innymi słowy, przejście na emeryturę (rentę) oznacza utratę statusu pracownika w zamian za uzyskanie statusu emeryta (rencisty). Odprawa emerytalna/rentowa przysługuje więc pracownikowi przechodzącemu na emeryturę/rentą nie abstrakcyjnie, lecz od pracodawcy, u którego pracownik przechodzący na emeryturę/rentą był zatrudniony w chwili przejścia na to świadczenie.
Związek między rozwiązaniem stosunku pracy, a nabyciem prawa do emerytury lub renty może mieć charakter czasowy tj. rozwiązanie stosunku pracy zbiega się w czasie z nabyciem prawa do świadczenia, niezależnie od przyczyny rozwiązania stosunku pracy.
Biorąc pod uwagę powyższe tezy, z jednej strony wydaje się, że skoro pracownik ma zamiar dalej pracować u innego pracodawcy, to odprawa emerytalna u obecnego pracodawcy mu nie przysługuje. Niemniej jednak po pierwsze pracownik spełnia warunki nabycia prawa do emerytury, po drugie następuje rozwiązanie stosunku pracy i tu można uchwycić opisany wyżej związek czasowy między tym ustaniem zatrudnienia a przejściem na emeryturę.
Wydaje się, że nie należy odbierać prawa do odprawy z tego powodu, że pracownik na razie deklaruje chęć podjęcia dalszej pracy. Przepisy Kodeksu pracy nie wymagają by pracownik faktycznie składał wniosek do organu rentowego o przyznanie emerytury. Ponadto, może się zdarzyć, że mimo zamiaru pracownik jednak nie zechce kontynuować zatrudnienia i po pewnym czasie i tak wystąpi o odprawę, ponieważ jest to świadczenie, które każdy pracownik powinien raz w życiu otrzymać.
Gdyby natomiast pracownik podjął kolejne zatrudnienie i dopiero po jego zakończeniu przeszedł formalnie na emeryturę, drugi pracodawca nie byłby już zobowiązany do wypłaty odprawy (o jej wypłacie powinna znaleźć się informacja w świadectwie pracy).
