W opisanym przypadku pracodawca ma prawo rozwiązać z pracownikiem umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.
Stosownie do postanowień art. 52 § 1 KP, pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie:
1) ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych;
2) popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem;
3) zawinionej przez pracownika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku.
Pracodawca, dysponując informacją o zaistnieniu przesłanki pozwalającej na rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, nie powinien zwlekać z podjęciem decyzji w tym zakresie, ponieważ ustawodawca związał go terminem, którego przekroczenie uniemożliwia zastosowanie tej procedury. Czynność ta nie może bowiem nastąpić po upływie 1 miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy.
W tym miejscu warto przypomnieć, że pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika także w czasie jego urlopu, albo innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy (wyrok SN z 27.9.1983 r., I PRN 108/83).
Oświadczenie pracodawcy o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinno nastąpić na piśmie, a także powinien on wskazać przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy. W oświadczeniu pracodawcy o rozwiązaniu umowy bez wypowiedzenia powinno być zawarte także pouczenie o przysługującym pracownikowi prawie odwołania do sądu pracy. Należy również pamiętać o obowiązku konsultacji z zakładową organizacją związkową, bowiem pracodawca, podejmując decyzję w sprawie rozwiązania umowy powinien uprzednio zasięgnąć opinii reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej, którą zawiadamia o przyczynie uzasadniającej rozwiązanie umowy. W razie zastrzeżeń co do zasadności rozwiązania umowy zakładowa organizacja związkowa wyraża swoją opinię niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 3 dni.
Bez wątpienia stwierdzony stan nietrzeźwości stanowi uzasadnioną przyczynę tej formy rozwiązania stosunku pracy jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych (por. wyrok SN z 30.1.1986 r., II PRN 20/85). Tym samym pracodawca może skorzystać z takiego rozwiązania.
