Bez względu na sposób wykorzystania i formę opodatkowania, według obowiązujących przepisów podatkowych nieruchomości mieszkalne nie podlegają amortyzacji podatkowej.
Chociaż obowiązujące obecnie przepisy budzą wątpliwości co do ich zgodności z konstytucyjnymi zasadami prawa, jego tworzenia czy raczej wdrażania, zwłaszcza w kontekście ochrony praw nabytych, to ich treść jest jasna. Ponad wszelką wątpliwość nie ma możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od nieruchomości mieszkalnych. Nie chodzi przy tym o brak prawa do rozliczenia kosztów, a o zakaz amortyzacji.
Całkowicie bez znaczenia przy tym jest to, jak owa nieruchomość mieszkalna jest wykorzystywana, w ramach jakich aktywności, a także w jaki sposób opodatkowany jest dochód lub przychód uzyskiwany przez podatnika w związku z jej używaniem.
Jednym słowem, tak w przypadku najmu prywatnego nieruchomości mieszkalnych, jak i ich wynajmu w ramach działalności gospodarczej, ale również wykorzystywania w inny sposób na potrzeby działalności gospodarczej (np. jako lokal biurowy), według przepisów nie mogą być dokonywane odpisy amortyzacyjne od jej wartości początkowej.
Na gruncie PIT taka decyzja prawodawcy nie jest dla Autora w pełni zrozumiała. Trzeba bowiem wziąć pod uwagę to, że w przypadku osób fizycznych sprzedaż nieruchomości mieszkalnych dokonana po upływie pięciu lat po zakończeniu roku ich nabycia lub wybudowana nie wygeneruje przychodu podatkowego. Dotyczy to również zbycia nieruchomości mieszkalnych wykorzystywanych przez podatnika w działalności gospodarczej.
