Na gruncie podatku od nieruchomości przyjmuje się, że podatnikiem jest leasingodawca (finansujący).
Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (dalej: PodLokU) podatnikami podatku od nieruchomości są m.in. właściciele nieruchomości lub obiektów budowlanych. Natomiast według art. 3 ust. 1 pkt 2 PodLokU podatnikami są posiadacze samoistni nieruchomości lub obiektów budowlanych.
Jak wskazano w art. 336 Kodeksu cywilnego posiadaczem rzeczy jest zarówno ten, kto nią faktycznie włada jak właściciel (posiadacz samoistny), jak i ten, kto nią faktycznie włada jak użytkownik, zastawnik, najemca, dzierżawca lub mający inne prawo, z którym łączy się określone władztwo nad cudzą rzeczą (posiadacz zależny). Przepis art. 336 Kodeksu cywilnego wyróżnia dwa rodzaje posiadania: posiadanie samoistne i posiadanie zależne. Posiadaczem samoistnym rzeczy jest ten, kto nią włada jak właściciel, wyrażając tym samym wolę wykonywania w stosunku do niej prawa własności. Posiadaczem zależnym natomiast jest ten, kto włada rzeczą w zakresie innego prawa niż prawo własności, na przykład użytkowania, zastawu, najmu, dzierżawy. Nie rości więc on sobie do rzeczy prawa własności, lecz zachowuje się tak jak uprawniony z innego prawa, z którym łączy się określone władztwo nad rzeczą.
W przypadku zawarcia umowy leasingu leasingodawca (finansujący) jest właścicielem obiektu budowlanego, natomiast leasingobiorca (korzystający) jest posiadaczem zależnym. Z kolei posiadacz zależny byłby podatnikiem w szczególnych sytuacjach, gdyby nieruchomości lub obiekty budowlane zajęte przez niego były własnością Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego (art. 3 ust. 1 pkt 4 PodLokU).
Zgodnie ze stanowiskiem, które zostało zawarte w wyroku WSA w Szczecinie z 25.9.2019 r. (I SA/Sz 361/19, Legalis):
Leasingodawca jako właściciel urządzeń spornej myjni, w okolicznościach faktycznych rozpoznawanej sprawy, jest podatnikiem podatku od nieruchomości w tym zakresie. Zasadnie przyjęły organy podatkowe, że korzystanie w zakresie wyznaczonym treścią umową leasingu, przez korzystającego z przedmiotu leasingu, nie nosi znamion posiadania samoistnego, albowiem korzystający jako strona umowy leasingu nie włada nią jak właściciel. Oczywistym jest bowiem, że zakres uprawnień korzystającego z przedmiotu leasingu w odniesieniu do niego jest węższy od zakresu uprawnień finansującego, będącego w rozpoznawanej sprawie właścicielem przedmiotu leasingu.
