Tak wynika z interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 15.4.2019 r., PT9.8101.1.2019, który wypowiedział się w sprawie statusu komorników sądowych wykonujących czynności w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym jako podatników VAT, po wejściu w życie ustawy z 22.3.2018 r. o komornikach sądowych (Dz.U. z 2018 r. poz. 771 ze zm.; dalej: KomSądU) oraz ustawy z 28.2.2018 r. o kosztach komorniczych (Dz.U. z 2018 r. poz. 770).

Minister zauważył, że w świetle regulacji ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.; dalej: VATU), w celu ustalenia statusu komorników sądowych jako podatników VAT w pierwszej kolejności należy ustalić czy wykonują oni samodzielnie działalność gospodarczą.

Przy ocenie istnienia więzów prawnych między komornikiem a Skarbem Państwa uwzględnić należy, że działa on co do zasady na terenie swojego rewiru i nie wolno mu odmówić przyjęcia sprawy, do prowadzenia której jest właściwy. Dodatkowo komornik podlega daleko idącym ograniczeniom w zakresie przyjmowania spraw spoza rewiru, albowiem może przyjmować sprawy jedynie w granicach apelacji. Od dnia złożenia ślubowania komornika łączy stosunek podległości służbowej z prezesem sądu, przy którym działa.

Przepisy KomSądU wprowadziły również istotne zmiany w zasadach wynagradzania komorników sądowych. Obecnie komornicy otrzymują wynagrodzenie prowizyjne. Wysokość wynagrodzenia komorników stanowić ma pochodną sumy opłat uzyskanych w danym roku kalendarzowym, obliczaną według degresywnych stawek.

Skarb Państwa jest odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu czynności solidarnie z komornikiem. Tym samym komornik sądowy nie ponosi wyłącznie samodzielnie odpowiedzialności z tytułu prowadzonej działalności.

Zdaniem ministra ww. zmiany w zasadach prowadzenia działalności przez komorników sądowych, oceniane całościowo, powodują, że należy uznać, iż komornicy sądowi nie wykonują samodzielnie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 VATU, a co za tym idzie nie są podatnikami VAT. Na powyższą kwalifikację nie ma wpływu okoliczność, że w świetle art. 33 ust. 3 KomSądU, do komorników stosuje się przepisy ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.; dalej: PDOFizU), dotyczące osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą. Dla celów opodatkowania VAT stosuje się bowiem regulacje krajowe oraz unijne, które mają charakter autonomiczny względem zasad opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tym samym komornicy nie podlegają opodatkowaniu VAT.