Właściciel mieszkania chciał rozszerzyć działalność gospodarczą o wynajem i zarządzanie nieruchomościami. Mieszkanie, kupione w 2011 r., chciał wprowadzić do ewidencji środków trwałych. Poprzedni właściciel użytkował je krócej niż 60 miesięcy. Obecny właściciel zapytał, czy przysługuje mu indywidualna stawka amortyzacji? Było to o tyle ważne, że właściciele mieszkań mogą obniżyć podatek od najmu dzięki amortyzacji. Standardowa stawka wynosi 1,5%, jednak dla pewnej grupy środków trwałych możliwe jest zastosowanie indywidualnych stawek amortyzacji. Można by wtedy odliczyć rocznie nawet 10%.
Dyrektor Izby Skarbowej orzekł, że nie ma podstaw do takiego odliczenia. Zwrócił uwagę, że środki na nabycie i ulepszenie środków trwałych nie mogą być odliczane jednorazowo, ale w formie amortyzacji.
Na podstawie art. 22j ust. 3 pkt 1 PDOFizU można by w tym przypadku zastosować indywidualną stawkę amortyzacji, jeśli przed nabyciem lokal byłby używany przez sprzedawcę przez 60 miesięcy – w tym stanie faktycznym jednak tak nie było.
Nie ma znaczenia, że obecny właściciel wykorzystywał lokal przez taki okres. Według Dyrektora KIS nie można zaliczyć mieszkania do kategorii środków trwałych, którym przysługuje indywidualna stawka amortyzacji.
Odliczenia wynoszącego do 10% wartości lokalu w skali roku mogą dokonać także właściciele nieruchomości, którzy rozliczają najem prywatny, czyli zawierają stosowną umowę poza działalnością gospodarczą i wybrali opodatkowanie na zasadach ogólnych, według stawek 17% i 32%.
W zakresie najmu prywatnego możliwe jest też rozliczanie się innym sposobem, czyli ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych – tutaj stawki wynoszą 8,5% oraz 12,5%. W tym przypadku nie odlicza się żadnych kosztów.
