Zawiadomienie komornika o przyszłej wypłacie świadczenia z zfśs
Należy zawiadomić komornika o przyszłej wypłacie świadczenia z zfśs na rzecz dłużnika. Podkreślenia jednak wymaga, że jeśli komornik rozszerzy zajęcie o inne wierzytelności lub wystawi nowe, to dofinansowanie wypoczynku z zfśs nie będzie korzystało z żadnej ochrony i przejdzie w całości na rzecz zadłużenia. Pozostaje więc otwarte pytanie, czy jest uzasadnione, by pracownik w ogóle składał wniosek o taką dopłatę skoro i tak jej faktycznie nie otrzyma.
Na wstępie należy zaznaczyć, że egzekucja z wynagrodzenia za pracę jest wszczynana i przebiega na podstawie art. 880–888 KPC.
Do egzekucji z wynagrodzenia za pracę komornik przystępuje przez jego zajęcie.
Komornik zawiadamia dłużnika, że do wysokości egzekwowanego świadczenia i aż do pełnego pokrycia długu nie wolno mu odbierać wynagrodzenia poza częścią wolną od zajęcia ani rozporządzać nim w żaden inny sposób. Dotyczy to w szczególności periodycznego wynagrodzenia za pracę i wynagrodzenia za prace zlecone oraz nagród i premii przysługujących dłużnikowi za okres jego zatrudnienia, jak również związanego ze stosunkiem pracy zysku lub udziału w funduszu zakładowym oraz wszelkich innych funduszach, pozostających w związku ze stosunkiem pracy.
Dokonując zajęcia wynagrodzenia za pracę, komornik wzywa ponadto pracodawcę, aby w ciągu tygodnia:
- przedstawił za okres trzech miesięcy poprzedzających zajęcie, za każdy miesiąc oddzielnie, zestawienie periodycznego wynagrodzenia dłużnika za pracę oraz oddzielnie jego dochodu z wszelkich innych tytułów;
- podał, w jakiej kwocie i w jakich terminach zajęte wynagrodzenie będzie przekazywane wierzycielowi;
- w razie istnienia przeszkód do wypłacenia wynagrodzenia za pracę złożył oświadczenie o rodzaju tych przeszkód, a w szczególności podał, czy inne osoby roszczą sobie prawa, czy i w jakim sądzie toczy się sprawa o zajęte wynagrodzenie i czy oraz o jakie roszczenia została skierowana do zajętego wynagrodzenia egzekucja przez innych wierzycieli.
Pracodawca obowiązany jest do niezwłocznego zawiadomienia komornika oraz wierzyciela o każdej zmianie okoliczności wymienionych wyżej.
Zatem, świadczenia z zfśs, podobnie jak zasiłki z ubezpieczenia społecznego, nie należą do kategorii wynagrodzenia za pracę. Egzekucję z tych świadczeń przeprowadza się na podstawie art. 895 KPC i nast.
Z praktyki wynika, że komornicy często rozszerzają zajęcie wynagrodzenia za pracę o inne wierzytelności. Wówczas można na tej podstawie również dokonywać potrąceń z tych należności. Jednakże o ile zasiłki są chronione poprzez stosowanie do nich EmRentyFUSU, o tyle świadczenia z zfśs są wyłączone spod jakiejkolwiek ochrony. Żadnych ograniczeń się tu nie stosuje.
Jeśli więc zajęcie, poza wynagrodzeniem za pracę, wymienia wprost jedynie zasiłki chorobowe, to na podstawie tego pisma nie dokonywałabym potrącenia świadczeń z zfśs. Natomiast nie ma wątpliwości, że pracodawca ma obowiązek zawiadomić komornika o zamiarze wypłaty pracownikowi dofinansowania wypoczynku z zfśs. Pracodawca w ramach obowiązków informacyjnych musi podawać także dochody z wszelkich innych tytułów, ponieważ one mają wpływ na przebieg egzekucji i kwestie zaspakajania wierzyciela.
Podsumowując, pracodawca musi powiadomić komornika o wypłacie świadczenia z zfśs i albo komornik wystawi nowe, odrębne zajęcie na inne wierzytelności, albo rozszerzy dotychczasowe o inne wierzytelności/świadczenia z zfśs.
Nowe rodzaje opinii podatkowych w związku z opodatkowaniem wyrównawczym
Opinia w sprawie opodatkowania wyrównawczego
Z uzasadnienia do projektu ustawy wynika, że opinia w sprawie opodatkowania wyrównawczego będzie stanowić kwalifikowany rodzaj interpretacji indywidualnej. Nowe przepisy zostaną zgrupowane w ramach rozdziałów 1b i 1c działu II OrdPU.
Opinia w sprawie opodatkowania wyrównawczego będzie dokumentem wydawanym przez Dyrektora KIS na wniosek zainteresowanego i przyznającym zainteresowanemu w przypadku zastosowania się do jego treści ochronę o charakterze analogicznym jak w przypadku interpretacji indywidualnej prawa podatkowego. Przepisy o opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego uwzględniają jednak specyfikę regulacji dot. podatku wyrównawczego m.in. poprzez zastosowanie następujących rozwiązań:
1) ograniczenie kręgu podmiotów mogących wystąpić o wydanie opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego do zasadniczo, podatników podatku wyrównawczego;
2) zawężenie zakresu zapytań wyłącznie do zdarzeń przyszłych, w tym czynności planowanych lub rozpoczętych i niezakończonych;
3) konieczność uiszczenia opłaty wstępnej w wysokości 25 000 zł oraz opłaty głównej, której wysokość uzależniona jest od zakresu i stopnia skomplikowania problematyki wniosku. Opłata główna nie może być jednak wyższa niż 75 000 zł;
4) przeprowadzenie przez organ wydający opinię spotkania uzgodnieniowego, w celu wyjaśnienia wątpliwości co do treści wniosku – jako elastycznego rozwiązania istniejącego obok klasycznego wezwania;
5) utworzenie Rady do Spraw Podatku Wyrównawczego. Na wniosek organu wydającego opinię Rada opracowuje dokument opiniujący w zakresie prawidłowego rozumienia wytycznych OECD dot. podatku wyrównawczego, w tym w zakresie rachunkowości, w sytuacji przedstawionej we wniosku;
6) ustalenie maksymalnego terminu na wydanie opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego (z uwzględnieniem zawieszenia biegu terminu w związku z pracami Rady oraz w związku z zasięgnięciem opinii innych organów), który wyniesie 12 miesięcy;
7) obowiązywanie opinii przez 5 lat od dnia jej wydania, chyba że w trakcie tego okresu zostanie zmieniona, uchylona lub wygaśnie z mocy prawa.
Rozwiązania te mają na celu w szczególności uwzględnienie poziomu skomplikowania materii, której przedmiotem będą wnioski o wydanie opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego – zarówno w zakresie zawiłości samych przepisów ustawy jak i złożoności prezentowanych zdarzeń (zważywszy, że dotyczyć one będą bardzo dużych grup międzynarodowych i przeprowadzanych przez nie działań gospodarczych).
Opinia zabezpieczająca w sprawie opodatkowania wyrównawczego
W uzasadnieniu do projektu ustawy wskazano, że opinia zabezpieczająca w sprawie opodatkowania wyrównawczego będzie stanowić kwalifikowany rodzaj opinii zabezpieczającej. Nowe przepisy zostaną zgrupowane w ramach rozdziału 6 działu IIIA OrdPU.
Organem wydającym opinię zabezpieczającą w sprawie przepisów o opodatkowaniu wyrównawczym będzie Szef KAS. Procedura wydawania nowego instrumentu pozostaje zbliżona do procedury wydawania opinii zabezpieczających. Jednak ze względu na specyfikę podatku wyrównawczego, konieczne były pewne modyfikacje pozwalające na realne wykorzystanie narzędzia interpretacyjnego. Opinia zabezpieczająca w sprawie stosowania przepisów o opodatkowaniu wyrównawczym skierowana jest do określonego enumeratywnie kręgu adresatów, analogicznego do kręgu adresatów przy projektowanej opinii w sprawie opodatkowania wyrównawczego.
Zakres przedmiotowy wniosku, w porównaniu do zwykłej opinii zabezpieczającej, zostanie rozszerzony o elementy takie jak:
1) dane identyfikacyjne jednostek składowych grupy, w tym ich numery identyfikacji podatkowej, jeżeli zostały nadane;
2) państwa, w których jednostki składowe grupy posiadają siedziby;
3) rodzaj jednostek składowych określony zgodnie z art. 2 pkt 12–18 i 20, art. 5 ust. 1 oraz art. 11 ust. 2 ustawy o opodatkowaniu wyrównawczym jednostek składowych grup międzynarodowych i krajowych;
4) informację na temat ogólnej struktury korporacyjnej grupy, w tym w zakresie udziałów konsolidujących w jednostkach składowych tej grupy będących w posiadaniu innych jednostek składowych tej grupy;
5) opis podstawowej działalności wnioskodawcy, w tym:
a) wskazanie przedmiotu prowadzonej działalności;
b) opis strategii gospodarczej;
c) wykaz pozostałych jednostek składowych uczestniczących w zdarzeniu przyszłym, wraz ze wskazaniem siedziby lub miejsca ich zarządu, numeru identyfikacji podatkowej, a w przypadku jego braku – innego numeru identyfikacyjnego wraz z określeniem jego rodzaju, a także przedmiotu prowadzonej przez nich działalności;
d) opis przyjętych zasad (polityki) rachunkowości w zakresie, w jakim mają one zastosowanie do zdarzenia przyszłego, stosowanych przez wnioskodawcę i pozostałe jednostki składowe uczestniczące w zdarzeniu przyszłym;
e) umowy, porozumienia wewnątrzgrupowe lub inne dokumenty dotyczące zdarzenia przyszłego;
f) wskazanie na wszystkie inne dokumenty lub informacje niezbędne do dokonania oceny stanowiska zainteresowanego.
Ponadto, z uwagi na fakt, że podatek wyrównawczy jest nowym podatkiem w polskim systemie prawa, zasadne jest ograniczenie zakresu wniosku jedynie do zdarzenia przyszłego, w tym w szczególności czynności planowanej lub rozpoczętej i niezakończonej (art. 119zfob § 1 OrdPU).
Jednocześnie, ze względu na skomplikowany charakter przepisów o podatku wyrównawczym, zasadne jest ustalenie dłuższego terminu wydania opinii, który wyniesie nie więcej niż 12 miesięcy, jednakże do terminu tego nie wlicza się terminów i okresów, o których mowa w art. 139 § 4 (art. 119zfof OrdPU).
Wniosek o wydanie opinii zabezpieczającej podlegać będzie opłacie w wysokości 100 000 zł, płatnej w ciągu 7 dni od dnia złożenia wniosku. Opłata podlegać będzie zwrotowi jedynie w przypadku wycofania wniosku w terminie 6 miesięcy od dnia jego złożenia – w połowie – oraz uiszczenia jej w kwocie wyższej niż należna – w odpowiedniej części.
Z uwagi na ograniczenie legitymacji do wystąpienia z wnioskiem o wydanie opinii zabezpieczającej w sprawie stosowania przepisów o opodatkowaniu wyrównawczym, a także wysoki koszt wydania opinii, nie została przewidziana możliwość występowania z wnioskiem wspólnym.
Wejście w życie
Wnioski w sprawie wydania nowych rodzajów opinii podatkowych będzie można składać od 1.1.2025 r., czyli wraz z wejściem w życie nowej ustawy.
Źródło: https://legislacja.rcl.gov.pl/
Wybór formy opodatkowania przelewem bankowym jest niedozwolony
W rozpoznawanej przez Dyrektora KIS sprawie podatnik zapytał czy mógł opodatkować swoje przychody za lata 2019–2023 ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.
We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej podatnik wskazał, że za 2019 r., w ustawowym terminie do 20.2.2019 r., złożył pisemne oświadczenie woli o wyborze formy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – wykonując właściwy przelew wpłaty ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany miesiąc PPE (PIT-28). Przelew pochodził od podatnika z podanym nr NIP i był kierowany do właściwego naczelnika urzędu skarbowego. W tytule wykonanego przelewu w ustawowym terminie, znalazło się wyraźne oświadczenie, iż jest to wpłata zaliczki na PIT-28, tj. na podatek w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Za poszczególne lata 2019, 2020, 2021, 2022 podatnik nie osiągnął przychodu, który przekraczałby w roku podatkowym ustawowy limit wybranej formy opodatkowania, a wszystkie przelewy PPE (PIT-28) za te lata podatnik realizował w ustawowym terminie.
Prawidłowość wyboru formy opodatkowania przelewem bankowym podatnik argumentował m.in. wyrokiem NSA z 22.2.2024 r. (II FSK 710/21, Legalis), w którym stwierdzono, że tytuł przelewu stanowi wystarczające oświadczenie podatnika o tym, że chce on korzystać z danej formy opodatkowania i na tej podstawie może on korzystać z tej formy opodatkowania. W wydanym wyroku NSA podkreślił również, że przelew bankowy można uznać za jeden z rodzajów oświadczenia pisemnego.
Dyrektor KIS uznał jednak stanowisko podatnika za nieprawidłowe, albowiem zgodnie z przepisami RyczałtU oświadczenie o wyborze formy opodatkowania powinno być złożone w formie pisemnej (tj. na piśmie) właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, w przewidzianym w RyczałtU terminie. Ponadto Dyrektor KIS wskazał, że powyższe rozstrzygnięcie NSA zostało wydane w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym, a zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji RP do źródeł prawa powszechnie obowiązującego w Polsce należą wyłącznie konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Przywołany przepis nie przewiduje analogicznej mocy dla orzeczeń sądów, w tym sądów administracyjnych.
Pomimo zaprezentowanego stanowiska Dyrektora KIS należy mieć jednak na uwadze, że w przypadku złożenia przez podatnika skargi do sądu administracyjnego na powyższą interpretację indywidualną wysoce prawdopodobne jest, iż otrzyma on korzystny dla siebie wyrok. Można także przypuszczać, że większa ilość skarg na podobne interpretacje indywidualne Dyrektora KIS ukształtuje jednolite orzecznictwo sądów administracyjnych w tym zakresie, co w efekcie może spowodować niepodejmowanie przez Dyrektora KIS takich rozstrzygnięć.
Do 25 września 2024 r. pracodawcy mają czas na wdrożenie przepisów o ochronie sygnalistów
Rodzaj naruszeń prawa
Ustawa z 14.6.2024 r. o ochronie sygnalistów (Dz.U. z 2024 r. poz. 928) implementuje dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z 23.10.2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii.
Do przedmiotowych naruszeń należy zaliczyć działanie lub zaniechanie niezgodne z prawem lub mające na celu obejście prawa, co dotyczy przede wszystkim zamówień publicznych, usług i finansów, bezpieczeństwa produktów i sieci teleinformatycznych, ochrony środowiska i zdrowia publicznego, ochrony konsumentów, RODO oraz bezpieczeństwa finansów Skarbu Państwa RP, jednostek samorządu terytorialnego a także UE.
Zgodnie z przyjętymi poprawkami Senatu przez Sejm pod ustawę o ochronie sygnalistów nie będą podlegać takie kwestie, jak np. mobbing, molestowanie seksualne w miejscu pracy, wstrzymywanie przez pracodawcę wynagrodzeń czy zmuszanie pracownic i pracowników do bezpłatnych nadgodzin.
Ustawowa ochrona sygnalisty
Ochroną zostały objęte osoby pracujące w sektorze prywatnym lub publicznym, które dokonają zgłoszenia lub ujawnienia informacji albo uzasadnionych podejrzeń naruszenia prawa.
Sygnalistą będzie mógł zostać zarówno pracownik – niezależnie od podstawy i formy świadczenia pracy, jak i były pracownik, funkcjonariusz, żołnierz zawodowy, zleceniobiorca, stażysta czy wolontariusz.
Nowe przepisy zakładają, że sygnalista, który doświadczył działań odwetowych, będzie mógł wystąpić o zadośćuczynienie lub odszkodowanie. Wyniesie ono nie mniej niż przeciętne miesięczne wynagrodzenie w gospodarce narodowej w poprzednim roku.
Instytucją odpowiedzialną za udzielanie wsparcia sygnalistom jest Rzecznik Praw Obywatelskich.
Rola pracodawców
Po wejściu w życie ustawy pracodawca będzie miał obowiązek opracowania procedury zgłoszeń wewnętrznych określających zasady przyjmowania takich zgłoszeń. Będzie musiał także stworzyć kanały ich przyjmowania.
W procedurze zgłoszeń wewnętrznych pracodawca powinien wskazać:
- wewnętrzną jednostkę organizacyjną lub osobę w ramach struktury organizacyjnej podmiotu prawnego albo podmiot zewnętrzny upoważniony do przyjmowania zgłoszeń wewnętrznych,
- sposoby przekazywania zgłoszeń wewnętrznych
- wewnętrzną jednostkę organizacyjną lub osobę w ramach struktury organizacyjnej podmiotu prawnego, upoważnioną do podejmowania działań następczych.
Termin wejścia w życie
Ustawa wejdzie w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, czyli 25.9.2024 r. z wyjątkiem przepisów dotyczących zgłoszeń zewnętrznych, dla których przewidziano termin 6 miesięczny.
Źródło: gov.pl
Meta wstrzymuje wykorzystywanie danych użytkowników do trenowania sztucznej inteligencji
Zgodnie z nową polityką prywatności META do 26 czerwca br. użytkownicy Facebooka mogli wypełnić specjalny formularz i wyrazić sprzeciw wobec takiego wykorzystania ich danych osobowych. Jego uwzględnienie obwarowane było jednak pewnymi obostrzeniami, np. koniecznością wskazania uzasadnienia.
Skargi na nową politykę prywatności za sprawą organizacji NOYB (None Of Your Business), znanej też jako Europejskie Centrum Praw Cyfrowych, trafiły do 11 organów ochrony danych, w tym do Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych.
Irlandzki organ ochrony danych będzie kontynuował prowadzenie rozmów ze spółką META w niniejszej kwestii. Będzie też informował o wynikach tych rozmów pozostałe organy ochrony danych.
„Stosowanie przepisów RODO powinno być jednakowe w całej Unii Europejskiej, dlatego także działania UODO w tej sprawie muszą być zharmonizowane z tymi, jakie podejmują inne organy, w tym irlandzki organ nadzorczy, który jest wiodącym w tej sprawie z uwagi na lokalizację siedziby przedstawicielstwa spółki META” – mówi Mirosław Wróblewski, prezes UODO.
Prezes UODO zaznacza, że przetwarzanie danych osobowych z wykorzystaniem mechanizmów sztucznej inteligencji musi się odbywać z poszanowaniem przepisów o ochronie danych osobowych i organy nadzorcze będą wspólnie podejmować działania i wspierać się w sytuacji, gdy będzie istniało ryzyko dla naruszenia prywatności osób, których dane dotyczą.
Źródło: https://uodo.gov.pl
Skierowanie pracownika na badania wstępne po zmianie czynników narażenia
W opisanej sytuacji pracownik powinien ponownie zostać skierowany na wstępne badania lekarskie z uwzględnieniem wszystkich czynników szkodliwych.
Stosownie do postanowień art. 229 KP, pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom, na swój koszt, profilaktyczną opiekę lekarską na zasadach określonych w przepisach rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 30.5.1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w kodeksie pracy (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 607 ze zm.). Na tę opiekę składają się trzy rodzaje badań: (1) wstępne, dla osób przyjmowanych do pracy lub pracowników młodocianych przenoszonych na inne stanowiska pracy i innych pracowników przenoszonych na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe; (2) okresowe, w terminie wyznaczonym przez lekarza medycyny pracy, oraz (3) kontrolne, w przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą.
Zgodnie art. 229 § 4 KP, pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie.
Sporządzając skierowanie na badania profilaktyczne, pracodawca powinien w nim m.in. określić:
1) rodzaj pracy,
2) podstawowe czynności oraz
3) sposób i czas ich wykonywania.
Nie oznacza to jednak, że w skierowaniu należy wymieniać wszelkie możliwe czynności, jakie pracownik jest obowiązany wykonywać zgodnie z ustalonym zakresem obowiązków, ale jedynie te, które mogą mieć znaczenie dla lekarza przeprowadzającego badania profilaktyczne i mogą wpłynąć na wynik. Ponadto, dokonując opisu warunków pracy w skierowaniu, należy podać m.in. informacje o występujących na stanowisku pracy czynnikach szkodliwych dla zdrowia ze wskazaniem wielkości narażenia oraz aktualnych wyników badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia wykonanych na tych stanowiskach.
W przypadku zmiany narażeń występujących na stanowisku pracy pracownik powinien ponownie zostać skierowany na wstępne badania lekarskie z uwzględnieniem wszystkich czynników szkodliwych, które na danym stanowisku występują.
Wycofanie samochodu z majątku firmowego oraz jego sprzedaż
Jeśli przy nabyciu samochodu podatnik nie mógł odliczyć VAT, to przy jego sprzedaży oraz przy wycofaniu nie powinien być naliczony VAT.
Istotne znaczenie przy ustalaniu skutków podatkowych sprzedaży samochodu ma to, czy przedsiębiorca będzie działał jako podatnik oraz czy przy nabyciu przysługiwało mu prawo do odliczenia VAT.
W tym zakresie, jak wskazało Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na pytanie dziennikarzy z 28.7.2023 r. (554847):
Na gruncie ustawy o VAT sprzedaż – pozostającego w majątku prywatnym właściciela – samochodu osobowego, który był wykorzystywany w sposób mieszany w firmie (np. w drodze użyczenia), nie podlega co do zasady opodatkowaniu VAT. Ministerstwo Finansów potwierdza, że w przypadku sprzedaży pojazdu z majątku prywatnego, od którego nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia VAT, wyprowadzonego wcześniej z działalności gospodarczej i niewykorzystywanego w tej działalności po wyprowadzeniu do majątku prywatnego, sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT. W przypadku gdy pojazd użytkowany w działalności gospodarczej znajduje się w majątku prywatnym i podatnik nie miał prawa do odliczenia od nabycia tego pojazdu, fakt odliczania bieżących kosztów związanych z eksploatacją danego samochodu w działalności, jak np. zakup paliwa do tego pojazdu, które zostanie zużyte w związku z użytkiem mieszanym pojazdu w działalności gospodarczej, nie powinien wpływać na opodatkowanie sprzedaży pojazdu VAT.
Jeśli więc podatnik nabywając samochód nie mógł odliczyć VAT, ponieważ nie pozwalały na to przepisy obowiązujące w 2010 r., bądź też nabył go wyłącznie na cele prywatne, to można uznać, że nie będzie dokonywał sprzedaży takiego samochodu jako podatnik VAT.
Okoliczność, czy przysługiwało prawo do odliczenia przy nabyciu samochodu, ma istotne znaczenie również przy ewentualnym wycofaniu samochodu z działalności.
Zgodnie z art. 7 ust. 2 VATU przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne darowizny
– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Jeśli więc przy nabyciu samochodu nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT, to jego wycofanie na cele prywatne nie będzie opodatkowane VAT.
Płaca minimalna wzrośnie o ponad 300 zł od 1 stycznia 2025 roku
Do 15.6.2024 r. Rada Ministrów przedstawia Radzie Dialogu Społecznego propozycję wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz minimalnej stawki godzinowej w roku następnym. W dalszym kroku nad propozycjami będą pracować przedstawiciele pracodawców i pracowników. Jeżeli porozumienia nie uda się osiągnąć, to Rada Ministrów samodzielnie określi wysokość płacy minimalnej na 2025 r. najpóźniej w dniu 15.9.2024 r. Co ważne w 2025 r. będziemy mieli jedną a nie jak w 2023 r. oraz 2024 r. dwie podwyżki płacy minimalnej.
Minimalne wynagrodzenie za pracę oraz minimalna stawka godzinowa dla określonych umów cywilnoprawnych
Proponowana kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę od 1.1.2025 r., czyli 4626 zł, oznacza wzrost o 326 zł w stosunku do kwoty, która będzie obowiązywała od 1.7.2024 r. (4300 zł), czyli o 7,6%.
Proponowana minimalna stawka godzinowa dla określonych umów cywilnoprawnych od 1.1.2025 r., czyli 30,20 zł, oznacza wzrost o 2,10 zł w stosunku do kwoty, która będzie obowiązywała od 1.7.2024 r. (28,10 zł), czyli o 7,5%.
Ministerstwo Rodziny Pracy i Polityki Społecznej szacuje, że liczba osób objętych podwyżką płacy minimalnej wyniesie ponad 3,1 mln osób.
Płaca minimalna a PPK
Obecnie limit obniżenia wpłaty podstawowej w ramach PPK wynosi 5090,40 zł brutto, a od 1.7.2024 r. wyniesie 5160 zł brutto, co oznacza, że każdy uczestnik PPK, którego wynagrodzenie nie przekroczy wskazanego limitu, będzie mógł obniżyć swoją wpłatę podstawową w ramach PPK. W związku z podwyżką płacy minimalnej w 2025 r. wskazany limit również ulegnie podwyższeniu. Od 1.1.2025 r. wzrośnie zgodnie z propozycją płacy minimalnej do kwoty 5551,20 zł.
Uczestnik, którego łączne wynagrodzenie jest nie większe niż 120% płacy minimalnej, ma prawo do obniżenia wysokości wpłaty podstawowej z 2% do co najmniej 0,5%, np. do 1,25% lub do 1,25% swojego wynagrodzenia. Dzięki możliwości obniżenia wpłaty podstawowej o wysokość minimalnego wynagrodzenia zdecydowanie większa część pracowników może skorzystać z tego rodzaju możliwości. Tego rodzaju możliwość sprawia, że pracodawcy, u których uczestnicy PPK korzystają z obniżenia wpłaty podstawowej do PPK, będą mieli większą liczbę obowiązków w ramach PPK, bowiem każdą taką osobę należy weryfikować w każdym miesiącu, ponieważ nawet jedna premia może spowodować, że uczestnikowi w którymś miesiącu nie przysługuje prawo do obniżenia wpłaty podstawowej.
Nie tylko płaca minimalna
Rada Ministrów przyjęła 13.6.2024 r. również propozycję zwiększenia wskaźnika waloryzacji emerytur i rent w 2025 r. przygotowaną przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Rząd zaproponował Radzie Dialogu Społecznego pozostawienie zwiększenia wskaźnika waloryzacji emerytur i rent w 2025 r. na ustawowym poziomie, który wynosi 20% realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w 2024 r. Oznacza to, że w przyszłym roku emerytury i renty wzrosną o co najmniej 6,78%.
Rząd prognozuje, że wskaźnik waloryzacji emerytur i rent w 2025 r. wyniesie nie mniej niż 106,78%. Przy takim wskaźniku, prognozowany koszt waloryzacji świadczeń emerytalno-rentowych i innych świadczeń, które są podwyższane wskaźnikiem waloryzacji emerytur i rent, wyniesie ok. 28,1 mld zł. Emerytury i renty podlegają corocznej waloryzacji od 1 marca.
Podwyżki w budżetówce
Rada Ministrów przyjęła również propozycję średniorocznych wskaźników wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej na 2025 r. przygotowane przez Ministerstwo Finansów. Średnioroczne wskaźniki wzrostu wynagrodzeń są corocznie przedmiotem negocjacji w ramach Rady Dialogu Społecznego. Rada Ministrów przedłoży je także do opinii ogólnokrajowym organizacjom związków zawodowych zrzeszających pracowników państwowej sfery budżetowej. Rada Ministrów proponuje średnioroczny wskaźnik wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej w 2025 r. w wysokości 104,1% w ujęciu nominalnym. Oznacza to, że wynagrodzenia oraz kwoty bazowe w 2025 r., zostaną zwaloryzowane o 4,1%, czyli o prognozowaną średnioroczną dynamikę cen towarów i usług konsumpcyjnych na 2025 r.
Program wspierający cyfrową transformację mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw
Jak informuje Ministerstwo Rozwoju i Technologii:
Program grantowy Digitrans oferuje wyjątkową możliwość otrzymania pomocy o wartości do 30 tys. zł. Może ona przyjmować kilka form:
- dotacji w wysokości do 8 tys. zł na zakup licencji i oprogramowania cyfrowego,
- oceny poziomu cyfryzacji (porównanie poziomu cyfryzacji firmy z innymi firmami w Polsce),
- planu transformacji cyfrowej (jakie kroki należy podjąć, aby zwiększyć konkurencyjność firmy poprzez cyfryzację),
- indywidualnego doradztwa (wsparcie we wdrażaniu technologii cyfrowych określonych w planie transformacji cyfrowej),
- profesjonalnego szkolenia przeprowadzającego przez praktyczne aspekty transformacji cyfrowej.
Właściciele mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw już teraz mogą wypełnić prosty formularz zgłoszeniowy do projektu: https://lnkd.in/dNSGby8A
Szczegółowe informacje i warunki udziału w projekcie znajdują się na stronie www.digitranspoland.com
Źródło: Ministerstwo Rozwoju i Technologii (www.gov.pl)
Nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług
Projekt nowelizacji
W wykazie prac rządu ukazała się wzmianka o planowanym projekcie ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (numer projektu: UC56). Planowany termin przyjęcia projektu to III kwartał bieżącego roku.
Zaproponowana przez rząd nowelizacja obejmie zmiany w zakresie:
1) procedury szczególnej dla małych przedsiębiorstw,
2) regulacji dotyczących miejsca świadczenia usług,
3) procedury szczególnej dotyczącej dzieł sztuki.
Zmiany te wynikają z konieczności implementacji przepisów:
1) dyrektywy Rady (UE) 2020/285 z 18.2.2020 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do procedury szczególnej dla małych przedsiębiorstw oraz rozporządzenie (UE) nr 904/2010 w odniesieniu do współpracy administracyjnej i wymiany informacji do celów monitorowania i prawidłowego stosowania procedury szczególnej dla małych przedsiębiorstw;
2) dyrektywy Rady (UE) 2022/542 z 5.4.2022 r. w sprawie zmiany dyrektyw 2006/112/WE i (UE) 2020/285 w zakresie stawek podatku od wartości dodanej, zakresie, w jakim wprowadza regulacje dotyczące miejsca świadczenia usług oraz procedury szczególnej dotyczącej dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków.
Zmiany w procedurze szczególnej dla małych przedsiębiorstw
W zaprezentowanych założeniach wskazuje się, że projekt pozwoli na korzystanie ze zwolnienia z VAT w Polsce przez małe przedsiębiorstwa mające siedzibę działalności gospodarczej w innym państwie członkowskim UE. Z drugiej strony polskie małe przedsiębiorstwa będą mogły również korzystać ze zwolnienia z VAT w innych państwach członkowskich UE. Zmiany są zatem skierowane do małych przedsiębiorstw prowadzących działalność w różnych państwach członkowskich UE.
Rozszerzenie procedury szczególnej dla małych przedsiębiorstw (dalej: procedura SME) na podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej w państwie zwolnienia likwiduje nieproporcjonalne obciążenia związane z przestrzeganiem przepisów, z którymi borykają się małe przedsiębiorstwa.
Małe przedsiębiorstwa będą mogły korzystać ze zwolnienia transgranicznie pod warunkiem rejestracji w państwie siedziby działalności gospodarczej oraz składania kwartalnie informacji o obrotach osiąganych w każdym państwie członkowskim UE. Dodatkowo podatnicy korzystający ze zwolnienia w państwie członkowskim, w którym nie posiadają siedziby działalności gospodarczej, będą obowiązani – poza limitem krajowym zwolnienia – do przestrzegania także ogólnego limitu unijnego (100 tys. euro). Po przekroczeniu jednego z tych limitów prawo do zwolnienia przestanie przysługiwać.
Polska działająca jako państwo członkowskie siedziby działalności gospodarczej będzie obsługiwać sprawy polskich podatników ubiegających się lub korzystających ze zwolnienia VAT w innych państwach członkowskich UE w ramach procedury SME. Jednocześnie Polska działająca jako państwo członkowskie zwolnienia będzie potwierdzać kwalifikację do zwolnienia podatnikom posiadającym siedzibę działalności gospodarczej w państwie członkowskim UE innym niż Polska.
Po zmianie możliwe będzie dalsze stosowanie zwolnienia w Polsce przez podatników posiadających siedzibę na terytorium kraju, którzy będą korzystali ze zwolnienia tylko w Polsce.
Zmiany dotyczące miejsca świadczenia
Nowe zasady określania miejsca świadczenia dotyczą, po pierwsze, świadczonych na rzecz podatników usług, takich jak usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usługi pomocnicze związane z usługami wstępu na te imprezy, w przypadku gdy obecność ostatecznego odbiorcy (podatnika lub niepodatnika) takich usług jest wirtualna.
Po drugie, nowe zasady określania miejsca świadczenia obejmują również usługi związane z działalnością kulturalną, artystyczną, sportową, naukową, edukacyjną, rozrywkową lub podobną, taką jak targi i wystawy, w tym również świadczenie usług przez organizatorów takiej działalności, a także usługi pomocnicze do ww. usług, w przypadku gdy są one świadczone na rzecz osoby niebędącej podatnikiem (konsumenta), jeżeli usługa jest transmitowana lub w inny sposób udostępniana wirtualnie.
Przyjęte rozwiązanie będzie przeciwdziałać negatywnemu zjawisku w postaci zakłócenia konkurencji, z uwagi na ryzyko przenoszenia siedziby działalności gospodarczej przedsiębiorstwa do państwa członkowskiego stosującego niższe stawki VAT lub do państw trzecich w celu uzyskania realnej korzyści podatkowej przy kalkulacji ceny brutto usługi.
Zmiany w procedurze szczególnej dotyczącej dzieł sztuki
W zakresie procedury szczególnej dotyczącej dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków projekt przewiduje:
1) ustalenie stawki podstawowej do dostawy dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków oraz
2) możliwość zastosowania szczególnej procedury do dostawy:
a) dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków uprzednio przez niego zaimportowanych,
b) dzieł sztuki nabytych od ich twórców lub spadkobierców twórców,
c) dzieł sztuki nabytych od podatnika niekorzystającego z procedury oraz od podatnika podatku od wartości dodanej innego niż podatnik podatku od wartości dodanej odpowiadający podatnikowi korzystającemu ze szczególnej procedury, jeżeli dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki zaimportowane lub nabyte przez tego podatnika nie podlegały opodatkowaniu według obniżonej stawki.
Źródło: https://www.gov.pl/
