Sprzedaż nieruchomości a zachowanie prawa do ulgi termomodernizacyjnej

Pytanie dziennikarza skierowane do Ministerstwa Finansów

Czy jeżeli podatnik poniesie wydatki na termomodernizację swojego domu i odliczy je w zeznaniu PIT złożonym w dniu 10 stycznia następnego roku, a pod koniec tego samego miesiąca sprzeda nieruchomość, to czy zachowa preferencję?

Odpowiedź Ministerstwa Finansów na zapytanie dziennikarza

Zgodnie z art. 26h ust. 1 PDOFizU podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30 ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Ponadto, jak wynika z objaśnień podatkowych dotyczących tej preferencji podatkowej w ramach ulgi termomodernizacyjnej podatnik może odliczyć tylko te wydatki z listy wydatków, które poniósł na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym, którego jest właścicielem lub współwłaścicielem. Warunek dotyczący tytułu prawnego musi być spełniony na moment zastosowania ulgi (rozliczenia podatkowego) w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym podatnik poniósł wydatki kwalifikujące do objęcia ulgą termomodernizacyjną (zob. Objaśnienia podatkowe z 30.3.2023 r. dotyczące formy wsparcia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w podatku dochodowym od osób fizycznych, DD3.8203.1.2021).

Z kolei art. 45 ust. 1 PDOFizU stanowi, że podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

W zapytaniu faktyczny termin złożenia zeznania to 10.1.2025 r. Przepisy nie uniemożliwiają podatnikowi wywiązania się z obowiązku podatkowego przed 15 lutego. Urząd skarbowy nie może odmówić podatnikowi przyjęcia jego deklaracji podatkowej nawet gdyby chciał to uczynić 2 stycznia. W takim przypadku Urząd Skarbowy przyjmie datę 15 lutego jako datę wpływu zeznania (dla innych celów niż stosowanie ulgi), co samo w sobie nie wpłynie na warunek określony w art. 26h ust. 1 PDOFizU.

Źródło: Informacja Ministerstwa Finansów przekazywana do mediów na zapytania dziennikarzy z 4.7.2024 r. (opubl. dnia 10.7.2024 r., https://eureka.mf.gov.pl/, ID informacji: 594150)

W czasie upałów pracodawca musi dbać o bezpieczeństwo pracowników. MRPiPS rozpoczęło prace nad rozwiązaniami wzmacniającymi ochronę pracowników

Narastający problem

Z powodu zmian klimatycznych letnie miesiące są coraz cieplejsze, a dni z temperaturą powyżej 30 czy 35°C są coraz częstsze. Pracownicy oraz związki zawodowe zwracają uwagę na ten problem, jednak poprzedni rząd nie podjął adekwatnych działań. Tematyka obciążenia cieplnego pracowników w środowisku gorącym jest badana przez CIOP w ramach programu wieloletniego „Rządowy Program Poprawy Bezpieczeństwa i Warunków Pracy”, realizowanego w latach 2023–2025.

Nad sprawą pochyliła się również Rada Ochrony Pracy, która w zaleceniu z posiedzenia 7.5.2024 r., zaleca upowszechnianie problematyki zmian klimatu w środowisku pracy. Rada uważa za niezbędne wypracowanie systemu prac legislacyjnych, który uwzględnia zmiany klimatu w środowisku pracy.

Wielu pracodawców zgłasza wątpliwości wokół tego, w jakich przypadkach może zwolnić pracowników ze świadczenia pracy albo skrócić godziny pracy. Przejrzyste uregulowanie tej kwestii będzie więc z korzyścią dla wszystkich stron.

Doświadczenia międzynarodowe

Na spotkaniu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, które odbyło się 11.7.2024 r., były poruszane takie kwestie jak trudności z wyznaczeniem uniwersalnej temperatury maksymalnej – ze względu na różnice zarówno wynikające z warunków zewnętrznych, takich jak przepływ powietrza czy wilgotność, ale również z uwarunkowań indywidualnych pracownic i pracowników. Badania pokazują, że pracownicy i pracownice po przekroczeniu 50 r.ż. dużo gorzej adaptują się do wysokich temperatur. Bardzo groźne dla zdrowia są również duże zmiany w temperaturze (zwłaszcza powyżej 15°C).

W czasie spotkania eksperci przyglądali się również regulacjom w innych krajach. Obecnie Unia Europejska nie ma wspólnych regulacji w tym zakresie, ale apeluje o to Europejska Konfederacja Związków Zawodowych (ETUC), zrzeszająca ponad 92 związki zawodowe z całej Europy. Wezwała ona Komisję Europejską do wprowadzenia przepisów określających maksymalną dopuszczalną temperaturę w miejscu pracy na terenie całej Unii Europejskiej.

W krajach członkowskich niektórzy ustawodawcy zdecydowali się na wprowadzenie maksymalnej temperatury w pomieszczeniach, (np. 28°C na Słowenii), a w innych temperatura jest zależna od wykonywanej pracy. W wielu krajach po przekroczeniu pewnej temperatury pracownik ma prawo do płatnej przerwy od pracy albo odpoczynku w chłodnym pomieszczeniu. Inną możliwością jest taka zmiana organizacji pracy, żeby w czasie największego upału pracownicy mieli przerwę.

Obecne rozwiązania prawne

W Kodeksie pracy obowiązują przepisy prawa regulujące kwestie dotyczące zapewnienia pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. W art. 207 § 2 Kodeksu pracy znajdują się regulacje prawne, które wskazują na konieczność podejmowania przez pracodawców działań mających na celu ochronę zdrowia i życia pracowników przez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, m.in.: organizowanie pracy w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy, reagowanie na potrzeby w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy (np. przez skrócenie czasu pracy pracowników lub wprowadzenie dodatkowych przerw w pracy) oraz dostosowywanie środków podejmowanych w celu doskonalenia istniejącego poziomu ochrony zdrowia i życia pracowników, biorąc pod uwagę zmieniające się warunki wykonywania pracy.

Zawarte są one m.in. w:

Do obowiązków wskazywanych w ww. rozporządzeniach należy m.in. konieczność:

Dodatkowo, dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach istnieje możliwość wprowadzenia dodatkowych przerw w pracy – wynika to z art. 145 § 1 Kodeksu pracy, który stanowi, że skrócenie czasu pracy poniżej norm określonych w art. 129 dla pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych lub szczególnie szkodliwych dla zdrowia może polegać na ustanowieniu przerw w pracy wliczanych do czasu pracy albo na obniżeniu tych norm.

Zgodnie z art. 210 Kodeksu pracy, w razie gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia pracownika, albo gdy wykonywana przez niego praca grozi takim niebezpieczeństwem innym osobom, pracownik ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego.

Źródło: gov.pl

Kara dla platformy sprzedażowej Vinted

Postępowanie w sprawie Vinted zostało zainicjowane przez Państwowy Inspektorat Ochrony Danych (litewski organ nadzorczy) na skutek skarg przekazanych mu przez UODO w 2021 i 2022 r. Użytkownicy platformy sprzedażowej w skargach zarzucali, że spółka nie realizuje ich żądań związanych z prawem do bycia zapomnianym (art. 17 RODO) oraz prawem dostępu do danych (art. 15 RODO).

Polscy użytkownicy serwisu wskazywali, że chociaż rejestracja w serwisie jest prosta, to już wypłacenie środków zgromadzonych za sprzedane tam rzeczy jest skomplikowane i wymaga podania wielu danych osobowych. Firma wymaga m. in. przesłania skanu dowodu osobistego. Jeżeli użytkownik nie przekazał tych danych, to środki zgromadzone przez niego ze sprzedaży ubrań były blokowane i ich wypłata była niemożliwa.

Spółka Vinted informowała osoby, które wnioskowały o usunięcie ich danych, że nie podejmie w ich sprawie żadnych działań, gdyż we wniesionych przez nich żądaniach brak było wskazania „konkretnych podstaw” zgodnie z treścią art. 17 RODO. Państwowy Inspektorat Ochrony Danych ustalił również, że spółka w odpowiedzi na wnioski skarżących nie podawała wszystkich celów, dla których dane skarżącego w określonym zakresie nadal miały być przetwarzane.

Badając sprawę, litewski organ ustalił również, że spółka, w celu zapewnienia bezpieczeństwa platformy i jej użytkowników, bezprawnie stosowała praktykę tzw. „shadow blocking”, tj. nie informowała użytkownika, który rzekomo naruszył zasady działania platformy, o dalszym przetwarzaniu jego danych osobowych, pomimo zamiaru usunięcia go z platformy. Zdaniem organu nadzorczego tego rodzaju praktyka stanowiła naruszenie zasad rzetelnego i przejrzystego przetwarzania danych, co negatywnie wpłynęło na inne prawa użytkowników platformy i możliwość ich dochodzenia.

Spółka nie wdrożyła też odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych, aby spełnić wymogi związane z realizacją zasady rozliczalności, by móc wykazać, że podjęła lub zasadnie odmówiła podjęcia działań w oparciu o żądanie prawa dostępu do danych.

Biorąc pod uwagę, że sprawa dotyczyła również obywateli innych państw członkowskich, w wydanie decyzji były również zaangażowane organy ochrony danych z Polski, Francji, Holandii i Hiszpanii.

Źródło: https://uodo.gov.pl

Możliwość uwzględnienia w podstawie obliczenia daniny solidarnościowej straty z lat ubiegłych

W rozpoznawanej sprawie podatnik zwrócił się do Dyrektora KIS z pytaniem: „Czy w deklaracji DSF-1 składanej w 2024 r. a dotyczącej dochodów osiągniętych w 2023 r. może (…) pomniejszyć wykazane dochody o kwotę straty za lata ubiegłe w wysokości X PLN, uwzględnionej w deklaracji PIT-38 dotyczącej dochodu w roku podatkowym 2023?”.

Zdaniem podatnika dochody będące podstawą obliczenia daniny solidarnościowej za dochody w 2023 r. powinny zostać pomniejszone o stratę z lat ubiegłych wykazaną w deklaracji podatkowej PIT-38 za 2023 r. w kwocie X – pole 28.

W wydanej interpretacji indywidualnej Dyrektor KIS uznał stanowisko podatnika za prawidłowe i wskazał, że skoro na podstawie art. 30h ust. 2 PDOFizU podstawę obliczenia daniny solidarnościowej ustala się na podstawie zasad określonych w art. 27 ust. 1 bądź też art. 30b, to co do zasady zastosowanie (do obliczenia tej podstawy) znajduje również art. 9 ust. 3.

Zgodnie natomiast z art. 9 ust. 3 PDOFizU o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, podatnik może:

1) obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty, albo

2) obniżyć jednorazowo dochód uzyskany z tego źródła w jednym z najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych o kwotę nieprzekraczającą 5 000 000 zł, nieodliczona kwota podlega rozliczeniu w pozostałych latach tego pięcioletniego okresu, z tym że kwota obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% wysokości tej straty.

W świetle powyższej interpretacji Dyrektora KIS należy zatem przyjąć, że dla potrzeb ustalenia wysokości daniny solidarnościowej za dany rok podatkowy podatnik może pomniejszyć podstawę jej obliczenia o wskazaną stratę podatkową z lat ubiegłych wykazaną w PIT-38.

Kary za przestępstwa i wykroczenia skarbowe obowiązujące od 1.7.2024 r.

Od 1.7.2024 r. wzrosło po raz drugi wynagrodzenie minimalne w 2024 r. Zatem wzrosły też kary za wykroczenia i przestępstwa skarbowe.

Odpowiedzialny za przestępstwa lub wykroczenia skarbowe

Za przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe odpowiada jak sprawca podatnik, ale także ten, kto na podstawie przepisu prawa, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania zajmuje się sprawami gospodarczymi, w szczególności finansowymi, osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, której odrębne przepisy przyznają zdolność prawną (art. 9 § 3 KKS). W konsekwencji za przestępstwa skarbowe lub wykroczenia odnośnie prowadzonej działalności w pierwszej kolejności odpowiada przedsiębiorca, a w określonych okolicznościach również np. księgowa (podmiot prowadzący finanse przedsiębiorcy).

W 2024 r. kwoty grzywien i kar pieniężnych za wykroczenia i przestępstwa skarbowe, które wyznaczane są w oparciu o aktualne minimalne wynagrodzenie jest znacznie wyższe niż w 2023 r. Minimalne wynagrodzenie przy tym w 2024 r. jest po raz kolejny dwukrotnie podwyższane (po raz pierwszy dwukrotnie podwyższane było w 2023 r.).

Od 1.1.2024 r. do 30.6.2024 r. minimalne wynagrodzenie za pracę wynosiło 4242 zł, a od 1.7.2024 r. w wynosi 4300 zł (czyli wzrosło o 700 zł w stosunku do obowiązującego w tym okresie w 2023 r.). Minimalne wynagrodzenie zostało ogłoszone w rozporządzeniu Rady Ministrów z 14.9.2023 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2024 r. (Dz.U. z 2023 r., poz. 1893).

Kara grzywny za wykroczenia skarbowe

Kara grzywny za wykroczenie skarbowe jest określana kwotowo. Zgodnie z art. 48 KKS, kara grzywny w przypadku wykroczeń skarbowych, może być wymierzona w granicach od jednej dziesiątej do dwudziestokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia, chyba że kodeks stanowi inaczej.

Wykroczeniem może być czyn zabroniony, jeśli kwota uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej nie przekracza pięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia w czasie jego popełnienia. A zatem w okresie od 1.7.2024 r. do 31.12.2024 r. wykroczeniem może być czyn zabroniony jeśli kwota uszczuplenia nie przekracza 21 500 zł (5 x 4300 zł).

Kara grzywny orzeczona za wykroczenie skarbowe w okresie od 1.7.2024 r. do 30.7.2024 r. może być wymierzona od kwoty 430 zł (1/10 minimalnego wynagrodzenia) do kwoty 86 000 zł (20 x minimalne wynagrodzenie).

Kara grzywny za przestępstwo skarbowe

W przypadku orzeczenia kary grzywny za przestępstwa skarbowe, zgodnie z art. 23 KKS, sąd określa liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki dziennej. Jeżeli kodeks karny skarbowy nie stanowi inaczej, najniższa liczba stawek wynosi 10, a najwyższa 720.

Ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. Niemniej jednak, stawka dzienna nie może być niższa od jednej trzydziestej części minimalnego wynagrodzenia. Zatem stawka dzienna w okresie od 1.7.2024 r. do 31.12.2024 r. nie może być niższa od: 143,33 zł (4300 zł/30). Jednocześnie stawka dzienna nie może przekraczać jej 400-krotności, czyli w okresie od 1.7.2024 r. do 31.12.2024 r. nie może przekraczać kwoty 57 332 zł (400 x 143,33zł).

W rezultacie, stawka dzienna w okresie od 1.7.2024 r. do 31.12.2024 r. mieści się w granicach kwot: od 143,33 zł do 57 332 zł.

Kara grzywny za przestępstwa skarbowe może być natomiast orzeczona w okresie od 1.7.2024 r. do 31.12.2024 r. w granicach kwot: od 1433,30 zł (10 stawek dziennych x 143,33 zł) do 41 279 040 zł (720 stawek x max stawkę dzienną, tj. 57 332 zł).

Tabela. Wysokość kar za wykroczenia i przestępstwa skarbowe od 1.7.2024 r.

Wykroczenia
Granica między wykroczeniem a przestępstwem skarbowym (5-krotność minimalnego wynagrodzenia)	21 500 zł
Grzywna za wykroczenie skarbowe wymierzona przez urząd skarbowy mandatem (od 1/10 do 5-krotności minimalnego wynagrodzenia)	od 430 zł do 21 500 zł
Grzywna za wykroczenie skarbowe wymierzona przez sąd wyrokiem (od 1/10 do 20-krotności minimalnego wynagrodzenia)	od 430 zł do 86 000 zł
Grzywna za wykroczenie skarbowe wymierzona przez sąd nakazem od 1/10 do 10-krotności minimalnego wynagrodzenia)	od 430 zł do 43 000 zł
Przestępstwa
Stawka dzienna	od 143,33 zł do 57 332 zł
Grzywna za przestępstwo skarbowe wymierzona przez sąd wyrokiem	od 1433,30 zł do 41 279 040 zł
Grzywna za przestępstwo skarbowe wymierzona przez sąd nakazem	od 1433,30 zł do 41 279 040 zł

Ochrona sygnalistów. Najważniejsze informacje dla pracodawców

Ustawa z 14.6.2024 r. o ochronie sygnalistów (Dz.U. z 2024 r. poz. 928) określa w szczególności:

Między innymi organu publicznego oraz podmiotu prawnego (zobowiązanych do utworzenia kanałów zgłoszeń), działań następczych czy też działań odwetowych.

Przepisy chroniące sygnalistę mają zastosowanie do naruszeń prawa przewidzianych przez dyrektywę 2019/1937 oraz do wszystkich naruszeń prawa w odpowiadających tym obszarom dziedzinach prawa krajowego (np. zamówień publicznych, bezpieczeństwa transportu, ochrony środowiska).

Dodatkowo rozszerzono zakres przedmiotowy ustawy o:

1. konstytucyjne wolności i prawa człowieka i obywatela (lecz tylko występujące w stosunkach jednostki z organami władzy publicznej i niezwiązane z pozostałymi dziedzinami wskazanymi w projektowanej ustawie),
2. korupcję.

Ochrona przysługuje sygnaliście niezależnie od formy świadczenia pracy lub pełnienia służby (m.in. umowa o pracę, umowa cywilnoprawna, prowadzenie działalności gospodarczej, wolontariat czy służba wojskowa).

Ochroną są objęci też sygnaliści dokonujący zgłoszenia lub ujawnienia publicznego przed nawiązaniem stosunku pracy lub innego stosunku prawnego stanowiącego podstawę pracy, lub gdy taki stosunek już ustał.

Ustawa obejmuje ochroną także:

1. osoby fizyczne, które zgłoszą lub ujawnią publicznie informację o naruszeniu prawa uzyskaną w kontekście związanym z pracą,
2. osoby pomagające w dokonaniu zgłoszenia,
3. osoby powiązane z sygnalistą,
4. osoby prawne lub inne jednostki organizacyjne pomagające lub powiązane z sygnalistą (w szczególności stanowiące własność lub zatrudniające sygnalistę).

Status sygnalisty jest pochodną dokonania zgłoszenia wewnętrznego lub zgłoszenia zewnętrznego bądź ujawnienia publicznego.

Dodatkowo, sygnalista powinien mieć uzasadnione podstawy sądzić, że będąca przedmiotem zgłoszenia lub ujawnienia publicznego informacja jest prawdziwa w momencie dokonywania zgłoszenia lub ujawnienia publicznego i że informacja taka stanowi informację o naruszeniu prawa (w rozumieniu ustawy).

Na podmioty prawne na rzecz których według stanu na dzień 1 stycznia lub 1 lipca danego roku wykonuje lub świadczy pracę co najmniej 50 osób został nałożony obowiązek ustanowienia procedury zgłoszeń wewnętrznych i podejmowania działań następczych. Nie dotyczy to podmiotów działających w sektorze finansowym (m.in. banki, fundusze inwestycyjne), które mają obowiązek stworzenia kanałów zgłoszeń w każdym przypadku. Wyłączone z ww. obowiązku są gminy lub powiaty liczące mniej niż 10 000 mieszkańców.

Na organy publiczne został nałożony obowiązek ustanowienia procedury zgłoszeń zewnętrznych, jak również obowiązek wydania zaświadczenia o podleganiu sygnalisty ochronie przewidzianej w ustawie, w przypadku gdy sygnalista zwróci się z takim żądaniem.

Organ publiczny będzie także:

1. przyjmował zgłoszenie,
2. przekazywał je zgodnie z właściwością, gdy zgłoszenie nie będzie należało do jego właściwości,
3. rozpatrywał zgłoszenia należące do jego właściwości,
4. podejmował działania następcze,
5. przekazywał zgłaszającemu informację zwrotną.

Dodatkowo na organ publiczny zostanie nałożony obowiązek prowadzenia rejestru zgłoszeń zewnętrznych oraz rocznych sprawozdań zawierających dane dot. zgłoszeń zewnętrznych.

Rolą RPO jest przyjmowanie zgłoszeń zewnętrznych, w tym wstępna weryfikacja zgłoszenia i nadanie sprawie dalszego biegu przez skierowanie zgłoszenia do organu publicznego właściwego do podjęcia działań następczych lub – w zakresie konstytucyjnych wolności i praw człowieka i obywatela – rozpatrzenie zgłoszenia i podjęcie działań następczych.

Dodatkowo RPO będzie udzielał sygnalistom środków wsparcia (np. porad nt. praw i środków ochrony prawej).

Na RPO został również nałożony obowiązek sporządzania rocznego sprawozdania dot. zgłoszeń zewnętrznych (na podstawie sprawozdań uzyskanych od organów publicznych) i przekazywania go do Komisji Europejskiej oraz do Sejmu i Senatu.

Ujawnienie takie jest objęte ustawową ochroną, gdy ujawniający dokona w pierwszej kolejności zgłoszenia wewnętrznego i zewnętrznego lub od razu zgłoszenia zewnętrznego, ale w odpowiedzi na zgłoszenie nie zostaną podjęte w terminie żadne odpowiednie działania.

Środki ochrony sygnalistów obejmują:

1. zakaz działań odwetowych (np. zakaz wypowiedzenia stosunku pracy),
2. odwrócony ciężar dowodu (na stosującym działanie odwetowe będzie spoczywał ciężar dowodu, że podjęte działanie nie jest działaniem odwetowym),
3. odszkodowanie za dopuszczenie się działań odwetowych,
4. zakaz zrzeczenia się ochrony przyjętej w projektowanej ustawie,
5. sankcje.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, czyli 25.9.2024 r. Natomiast przepisy dotyczące zgłoszeń zewnętrznych wejdą w życie w terminie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.

Źródło: gov.pl

Nowy wzór zgłoszenia SD-ZP

Przedmiotowa nowelizacja rozporządzenia Ministra Finansów z 15.10.2018 r. w sprawie zgłoszenia o nabyciu własności przedsiębiorstwa (Dz.U. poz. 2030) ma na celu dostosowanie struktury formularza Zgłoszenia o nabyciu własności przedsiębiorstwa (SD-ZP) wraz z Informacją o pozostałych składnikach przedsiębiorstwa (SD-ZP/A) do zasad (schematów) wymaganych dla formularzy zamieszczanych na portalu e-Urząd Skarbowy i przygotowania ich obsługi w Scentralizowanym Systemie Poboru (dalej: SSP).

Wprowadzone zmiany usystematyzują formularz zgodnie z zasadami obowiązującymi na portalu e-Urząd Skarbowy, dostosują je do standardów formularzy interaktywnych, ale przede wszystkim ułatwią wdrożenie tego formularza w systemach informatycznych (e-Urząd i SSP) oraz późniejszą jego obsługę w tych systemach przez użytkowników (podatników i pracowników KAS).

W rozporządzeniu dokonano zmiany tytułu i treści rozporządzenia oraz wzoru formularza SD-ZP w załączniku, dostosowując odpowiednio do treści delegacji zawartej w art. 4b ust. 4 ustawy z 28.7.1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 596). W tytule zgłoszenia o nabyciu własności przedsiębiorstwa dodano wyrazy „lub udziału w nim”.

Ponadto w nowelizacji zmodyfikowano również:

1) wzór Zgłoszenia o nabyciu własności przedsiębiorstwa lub udziału w nim (SD-ZP) – w Części A doprecyzowano opis „nabywcy”, w Części B i C usunięto pola Poczta, w tabeli w Części G usunięto pola bez opisów szczegółowych, doprecyzowano w Części H opisy poz. 80, 81, 82, przeredagowano w Części I informacje o załącznikach, zmieniono numeracje pól w formularzu, oraz w objaśnieniach usunięto pkt 3 (powtarzał brzmienie objaśnienia z części wstępnej), i dodano pkt 6 – objaśnienie do poz. 59, ponadto zaktualizowano publikator aktu prawnego;

2) wzór Informacji o pozostałych składnikach przedsiębiorstwa (SD-ZP/A) – doprecyzowano opis poz.14 oraz usunięto pouczenie, ponieważ powinno być jedno dla całego składanego dokumentu, a nie odrębne dla załącznika;

3) inne zmiany w wzorze formularza mają charakter redakcyjno-techniczny.

Rozporządzenie wejdzie w życie w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 1.7.2024 r.

Źródło: https://legislacja.rcl.gov.pl/ oraz https://dziennikustaw.gov.pl/

Na administratorze spoczywa obowiązek współpracy z Prezesem UODO – WSA potwierdza

WSA w Warszawie wyrokiem z 21.6.2024 r., (II SA/Wa 2216/23, Legalis), oddalił skargę spółki handlowej na decyzję Prezesa UODO, w której organ nadzorczy nałożył na spółkę karę w wysokości 56 tys. zł. Powodem zastosowania sankcji był brak reakcji spółki na wielokrotnie wezwania Prezesa UODO do złożenia wyjaśnień. Dodatkowo spółka na pytania organu nadzorczego, sformułowane w związku z otrzymaną skargą osoby fizycznej, udzielała niepełnych odpowiedzi przesyłanych nieterminowo. Nie dostarczyła także dokumentu pełnomocnictwa, z którego wynikałoby umocowanie pracownika spółki do reprezentowania jej w postępowaniu przed Prezesem UODO.

Oddalając skargę spółki WSA w Warszawie potwierdził, że brak podjęcia współpracy z Prezesem UODO, może prowadzić do nieuzasadnionego wydłużenia postępowania administracyjnego prowadzonego przez organ nadzorczy oraz utrudniać wnikliwe rozpoznanie sprawy. Takie zachowanie administratora bezpośrednio narusza prawa osoby, której dane dotyczą, oczekującej na rozstrzygnięcie przez PUODO, złożonej skargi.

Sprawa dotyczy decyzji Prezesa UODO o sygnaturze DOKE.561.8.2023

Źródło: https://uodo.gov.pl

Wzrost płacy minimalnej to większy ZUS – w drugim półroczu niektórzy przedsiębiorcy zapłacą wyższe składki

Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów ustawy z 6.3.2018 r. – Prawo przedsiębiorców lub innych przepisów szczególnych w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej stanowi zadeklarowana kwota nie niższa jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia, które wynosi:

1. w pierwszym półroczu 2024 r. – 4242 zł, czyli minimalna podstawa ZUS to 1272,60 zł, zaś
2. w drugim półroczu – 4300 zł, co oznacza podstawę wynoszącą co najmniej 1290 zł.

 

Najniższa podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wynosi zatem w 2024 r.:

Rodzaj ubezpieczenia	Stawka procentowa składki	W okresie od 1.1. do 30.6.2024 r.	W okresie od 1.7. do 31.12.2024 r.
emerytalne	19,52	248,41 zł	251,81 zł
rentowe	8	101,81 zł	103,20 zł
chorobowe	2,45	31,18 zł	31,61 zł
wypadkowe	Stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe regulują przepisy rozporządzenia MPiPS z 29.11.2002 r. w sprawie różnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w zależności od zagrożeń zawodowych i ich skutków

 

Od 1 lipca 2024 r. wyższy limit przychodów dla działalności nierejestrowanej 

Drugi raz w tym roku wzrosła wysokość płacy minimalnej, co przełożyło się m.in. na kwotę limitu przychodów dla działalności nierejestrowanej. Osoba fizyczna nie jest zobligowana do rejestracji swojej działalności, jeśli miesięcznie osiąga z niej przychody niższe niż 75% płacy minimalnej, czyli od 1 lipca 2024 r. jest to kwota 3225 zł (dla przypomnienia – do 30.6.2024 r. było to 3181,50 zł).

Podatnik – oprócz warunku ograniczającego miesięczne przychody z tej działalności – nie może w okresie ostatnich 60 miesięcy prowadzić działalności gospodarczej. Pozwala mu to na uproszczenie formalności, nie jest zobligowany do wpisu do CEIDG oraz opłacania składek ZUS. Musi jednak pamiętać, że z dniem przekroczenie w danym miesiącu limitu przychodów należnych (czyli obecnie 3225 zł, dotyczy to kwot należnych, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont) działalność nierejestrowana staje się działalnością gospodarczą. A to już wymaga od osoby prowadzącej tę działalność złożenia wniosku o wpis do CEIDG w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiło przekroczenie wysokości wspomnianego limitu.