Klauzula informacyjna powinna być również przesłana raz podczas pozyskiwania danych osobowych

Dane osobowe to informacje o zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osobie fizycznej; możliwa do zidentyfikowania osoba fizyczna to osoba, którą można bezpośrednio lub pośrednio zidentyfikować w szczególności na podstawie identyfikatora takiego jak imię i nazwisko, numer identyfikacyjny, dane o lokalizacji, identyfikator internetowy lub jeden bądź kilka szczególnych czynników określających fizyczną, fizjologiczną, genetyczną, psychiczną, ekonomiczną, kulturową lub społeczną tożsamość osoby fizycznej (art. 4 pkt. 1 RODO).

Administratorem danych w rozumieniu art. 4 pkt. 7 RODO jest osoba fizyczna lub prawna, organ publiczny, jednostka lub inny podmiot, który samodzielnie lub wspólnie z innymi ustala cele i sposoby przetwarzania danych osobowych.

W imieniu administratora danych dane osobowe mogą przetwarzać, osoby, które są przez niego stosownie upoważnione, a także podmioty z którymi administrator danych zawarł umowy powierzenia lub umowy o współadministrowaniu danymi osobowymi. Każdorazowo bowiem administrator musi mieć pewność, że dana osoba, która w jego imieniu przetwarza dane osobowe, będzie czyniła to zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz procedurami wdrożonymi u tego administratora.

Art. 6 ust. 1 RODO przewiduje zaś sześć podstaw prawnych przetwarzania danych osobowych. W przypadku braku możliwości oparcia przetwarzania o dyspozycję przesłanek uregulowanych w art. 6 ust. 1 lit. b–f RODO, obowiązkiem administratora danych tj. osoby lub podmiotu, który decyduje o celach i sposobach przetwarzania danych osobowych jest uzyskanie od osoby, której dane dotyczą zgody na przetwarzanie jej danych w określonym celu lub celach przetwarzania.

Przepisy RODO w art. 4 pkt. 11 wskazują na to, że zgoda powinna być dobrowolna, konkretna, świadoma i jednoznaczna. Ponadto art. 7 ust. 1 RODO wskazuje, że jeżeli przetwarzanie odbywa się na podstawie zgody, administrator danych musi być w stanie wykazać, że osoba, której dane dotyczą wyraziła zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych. Jeśli zaś osoba, której dane dotyczą wyraża zgodę w pisemnym oświadczeniu, które dotyczy także innych kwestii, zapytanie o zgodę musi zostać przedstawione w sposób pozwalający wyraźnie odróżnić je od pozostałych kwestii, w zrozumiałej i łatwo dostępnej formie, jasnym i prostym językiem (art. 7 ust. 2 RODO).

W doktrynie przyjmuje się, że zgoda z art. 6 ust.1 lit. a RODO powinna zawierać m.in. informacje: kto, komu wyraża zgodę, na co oraz w jakim celu. Ponadto treść zgody może zawierać wskazanie podstawy prawnej jej udzielenia. Oświadczenie wyrażające zgodę na przetwarzanie danych powinno być wyrażone przez osobę, której dane dotyczą w określonym celu przetwarzania. Jeśli zatem osoba, której dane dotyczą raz wyraziła zgodę na przetwarzanie jej danych np. w celach kontaktowych z administratorem nie ma obowiązku obierania każdorazowo nowej zgody przesyłając kolejne wiadomości e-mail. Wyrażona przez osobę, której dane dotyczą zgoda będzie obowiązywała tak długo jak będzie istniał cel przetwarzania danych lub do momentu, aż osoba, której dane dotyczą wycofa zgodę na podstawie art. 7 ust. 3 RODO.

Poza uzyskaniem oświadczenia woli wyrażającego zgodę przetwarzanie danych osobowych, obowiązkiem administratora danych wynikającym z art. 13 RODO jest przekazanie osobie, której dane dotyczą informacji, które zostały szczegółowo uregulowane w art. 13 ust. 1 lit. a–f oraz ust. 2 lit. a–f RODO.

Przepisy RODO nie wskazują w jakiej formie treść informacji z art. 13 RODO powinna zostać osobie, której dane dotyczą przekazana, nie mniej jednak zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 2 RODO – administrator jest odpowiedzialny za przestrzeganie przepisów (zasad RODO) i musi być w stanie wykazać ich przestrzeganie. Jako przykłady można wskazać: przedstawienie informacji z art. 13 RODO w formie oświadczenia na piśmie, czy też przesłanie ich w formie elektronicznej na adres poczty elektronicznej wskazany do korespondencji pomiędzy stronami. Dopuszczalne będzie również przedstawienie obowiązku informacyjnego na tablicy informacyjnej w miejscu w którym, każda osoba będzie miała możliwość zapoznania się treścią informacji.

W ramach zadanego pytania obowiązkiem administratora razem z odebraniem oświadczenia o zgodzie na przetwarzanie danych osobowych będzie również przesłanie treści obowiązku informacyjnego. Taka klauzula informacyjna powinna być również przesłana raz podczas pozyskiwania danych osobowych. Dopiero wówczas, gdy nastąpią jakiekolwiek zmiany w treści samej klauzuli administrator ma obowiązek przekazać nowo obowiązujące informacje zgodnie z art. 13 ust. 3 i 4 RODO.

Podsumowując zatem administrator danych powinien odebrać zgodę od osoby, której dane dotyczą raz w określonym celu przetwarzania danych i w związku pozyskaniem określonych danych spełnić raz obowiązek informacyjny. Nie ma konieczności każdorazowo przesyłania oświadczenia o wyrażeniu zgody na przetwarzanie danych oraz treści obowiązku informacyjnego, jeśli zakres pozyskanych danych, cel przetwarzania oraz pozostałe informacje z art. 13 ust. 1 i 2 RODO nie ulegają zmianie.

ODO 24 – optymalny kosztowo outsourcing ochrony danych osobowych – ODO24.pl

Projekt ustawy o systemach sztucznej inteligencji trafił do konsultacji społecznych

Opracowanie na podstawie: https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12390551

Księgowe ujęcie nadwyżki aktywów nad pasywami

 

Sporządzenie inwentarza jest konieczne dla ustalenia wartości stanów początkowych (bilansu otwarcia) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. W sytuacji, gdy spółka cywilna (przekształcana) nie prowadziła ksiąg rachunkowych, inwentarz jest wykazem aktywów i pasywów, które zostały potwierdzone inwentaryzacją. Inwentarz stanowi również element ksiąg rachunkowych. Z powyższego wynika obowiązek rozliczenia wszelkich różnic inwentaryzacyjnych w księgach rachunkowych roku obrotowego, na który przypadał termin inwentaryzacji. To oznacza, że różnica opisana w pytaniu powinna zostać ujęta wśród stanów początkowych stanowiących o bilansie otwarcia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Ustalona dodatnia różnica pomiędzy aktywami a pasywami zidentyfikowanymi w toku inwentaryzacji i wycenionymi zgodnie z regulacjami ustawy o rachunkowości, podlega ujęciu jako kapitał zapasowy, z poniższym zastrzeżeniem. W toku przygotowania do otwarcia ksiąg rachunkowych koniecznym jest, obok sporządzenia inwentarza, obliczenie tzw. skorygowanego dochodu, tj. przekształcenie dochodu (straty) wynikającego z ewidencji prowadzonej dotychczas w podatkowej księdze przychodów i rozchodów do kwoty zysku (straty) obliczonej zgodnie z regulacjami ustawy o rachunkowości. Korekta ta dotyczy okresu od pierwszego dnia roku obrotowego, w którym nastąpiło przekształcenie, do dnia poprzedzającego przekształcenie spółki cywilnej. Zakładając, że różnica, o której pytający pisze w swoim pytaniu, stanowi kwotę już po uwzględnieniu ewentualnych korekt z tytułu różnic w ustalaniu dochodu (straty podatkowej) i zysku (straty rachunkowej), to w całości różnica ta powinna zostać zaprezentowana w kapitale zapasowym, który pozostaje do dyspozycji wspólników.

Jeżeli w kwocie, o której mowa w pytaniu, zawarty jest zysk od pierwszego dnia roku obrotowego, w którym nastąpiło przekształcenie, do dnia poprzedzającego przekształcenie, to odpowiednia część tej różnicy powinna zostać ujęta jako „Zysk z lat ubiegłych”, chyba że wspólnicy podjęli uchwałę o podziale tego zysku. W takim przypadku właściwe ujęcie księgowe to grupa zobowiązań.

Zatrudnianie osób niepełnosprawnych. Wyjaśnienia PIP

Czas pracy osoby niepełnosprawnej

Rozkład czasu pracy pracowników niepełnosprawnych, przy zachowaniu zasady pięciodniowego tygodnia pracy, pracodawca może określić na dowolne dni pracy. Rozkład czasu pracy może przewidywać pracę również w weekendy.

Czas pracy osoby niepełnosprawnej nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo, a osoby zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo.

Osoba niepełnosprawna nie może być zatrudniona (bez względu na stopień niepełnosprawności):

Wskazana powyżej obniżona norma czasu pracy jak również zakaz zatrudniania w porze nocnej i godzinach nadliczbowych nie dotyczy:

Uprawnienia do obniżonej normy czasu pracy przysługują od dnia, od którego osoba niepełnosprawna została wliczona do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych, tym dniem jest dzień przedstawienia pracodawcy orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność.

Wynagrodzenie za pracę osoby niepełnosprawnej

Stosowanie skróconych norm czasu pracy wobec osób zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie może powodować obniżenia wysokości wynagrodzenia wypłacanego w stałej miesięcznej wysokości.

Godzinowe stawki wynagrodzenia zasadniczego, odpowiadające osobistemu zaszeregowaniu lub zaszeregowaniu wykonywanej pracy, przy przejściu na skrócone normy czasu pracy ulegają podwyższeniu w stosunku, w jakim pozostaje dotychczasowy wymiar czasu pracy do tych norm.

Urlop osoby niepełnosprawnej

Prawo do dodatkowego urlopu przysługuje pracownikowi, który zaliczony został do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności i wynosi 10 dni roboczych w roku kalendarzowym.

Pracownik nabywa prawo po raz pierwszy do dodatkowego urlopu wypoczynkowego po przepracowaniu jednego roku po dniu zaliczenia go do umiarkowanego lub znacznego stopnia niepełnosprawności. Przepracowanie jednego roku nie musi mieć miejsca u jednego pracodawcy, a także nie musi być zachowana ciągłość zatrudnienia, tylko sumujemy wszystkie okresy pracy.

W przypadku nabycia prawa do dodatkowego urlopu w trakcie roku kalendarzowego stosujemy zasady obowiązujące przy urlopie uzupełniającym, a zatem urlop ten nie będzie podlegał proporcjonalnemu obniżeniu do okresu, w którym pracownik nie miał do niego prawa. Oznacza to, że jeżeli pracownik niepełnosprawny uzyska prawo do dodatkowego urlopu w grudniu, bo w tym miesiącu upływa rok zatrudnienia po dniu zaliczenia do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, to nabywa on prawo do pełnych 10 dni dodatkowego urlopu. Prawo do kolejnego urlopu dodatkowego uprawniony pracownik niepełnosprawny nabywa 1 stycznia każdego roku kalendarzowego.

Jeśli dojdzie do rozwiązania w trakcie roku kalendarzowego stosunku pracy z dotychczasowym pracodawcą i nawiązania stosunku pracy z kolejnym pracodawcą, pracownik powinien otrzymać u każdego z tych pracodawców urlop wypoczynkowy w wymiarze proporcjonalnym do okresu zatrudnienia u każdego z nich.

Dodatkowa przerwa

Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, jeżeli dobowy wymiar czasu pracy pracownika wynosi co najmniej 6 godzin, to pracownik ma prawo do płatnej przerwy w pracy, wliczanej do czasu pracy trwającej co najmniej 15 minut.

Niezależnie od powyższego, osoba niepełnosprawna, bez względu na stopień niepełnosprawności, ma prawo do dodatkowej przerwy w pracy na gimnastykę usprawniającą lub wypoczynek. Czas takiej dodatkowej przerwy wynosi 15 minut i również jest wliczany do czasu pracy. Prawo do dodatkowej przerwy przysługuje od dnia przedłożenia pracodawcy orzeczenia o niepełnosprawności.

Dodatkowe dni zwolnienia od pracy

Podobnie jak uprawnienie dotyczące dodatkowego urlopu, osobie zaliczonej do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności przysługuje zwolnienie od pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia:

Źródło: gov.pl

Niższe limity podatkowe na 2025 r.

Przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się, co do zasady, według średniego kursu tej waluty ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego.

W 2024 r. 1 października był pierwszym dniem roboczym października, a zatem do liczenia limitów podatkowych na 2025 r. należy wziąć średni kurs euro z tego dnia. Kurs euro na 1.10.2024 r. wynosił 4,2846 PLN/1 EURO, natomiast kurs na 2.10.2023 r. (który był podstawą liczenia limitów na 2024 r.) wynosił 4,6091 PLN/1 EURO. Zatem kurs z 1.10.2024 r. jest niższy w porównaniu do kursu euro z 2.10.2023 r., a w konsekwencji limity podatkowe w 2025 r. będą niższe niż w 2024 r.

Mały podatnik

Pojęcie małego podatnika używane jest zarówno na potrzeby podatku dochodowego (PIT i CIT), jaki i VAT. Status małego podatnika w podatku dochodowym łączy się z możliwością wpłacania zaliczek na podatek dochodowy za okresy kwartalne, możliwością stosowania jednorazowej amortyzacji, a także w CIT z korzystaniem z 9% stawki podatku.

Natomiast w podatku VAT mały podatnik może rozliczać się kasowo (tzn. taki podatnik płaci podatek VAT dopiero po uzyskaniu zapłaty od kontrahenta) i kwartalnie.

Warunkiem uzyskania statusu małego podatnika w VAT jest uzyskanie ze sprzedaży (wraz z VAT) kwoty nie przekraczającej równowartości 2 000 000 euro (kwotę po przeliczeniu zaokrągla się do 1000 zł). Zatem przedsiębiorca będzie mieć status małego podatnika w VAT w 2025 r., jeśli wartość ze sprzedaży za 2024 r. nie przekroczy kwoty 8 569 000 zł (2 000 000 euro × 4,2846 PLN/EURO w zaokrągleniu do 1 000 zł).

W przypadku prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, będącego agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze (z wyjątkiem komisu) małym podatnikiem jest ten podatnik, którego kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym równowartości 45 000 euro. Za 2024 r. limit ten będzie wynosić 193 000 zł (45 000 euro x 4,2846 PLN/EURO w zaokrągleniu do 1 000 zł).

W przypadku podatków dochodowych małym podatnikiem jest przedsiębiorca, u którego wartość przychodu ze sprzedaży nie przekroczyła kwoty, która odpowiada równowartości 2 000 000 euro (kwotę po przeliczeniu zaokrągla się do 1000 zł). Małym podatnikiem w 2025 r. będzie przedsiębiorca, którego przychód ze sprzedaży (wraz z VAT należnym) w 2024 r. nie przekroczył kwoty 8 569 000 zł.

Jednorazowy odpis amortyzacyjny

Z jednorazowej amortyzacji mogą korzystać podatnicy mający status małego podatnika, a także nowo założone podmioty. Podatnicy, których przychód ze sprzedaży w 2024 r. nie przekroczył kwoty 8 569 000 zł (mali podatnicy) i kupili środek trwały zaliczany do grupy 3-8 klasyfikacji środków trwałych (z wyłączeniem samochodów osobowych) mogą zaliczyć go jednorazowo do kosztów podatkowych. Oznacza to, że w roku podatkowym, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych przedsiębiorca może dokonać tych odpisów amortyzacyjnych do określonego limitu łącznej kwoty stanowiącej równowartość 50 000 euro w roku podatkowym. A zatem w 2025 r. przedsiębiorcy będą mogli zaliczyć jednorazowo do kosztów łączny zakup środków trwałych (z wyjątkiem samochodów osobowych) do wysokości 214 000 zł (50 000 euro x 4,2846 PLN/EURO w zaokrągleniu do 1.000 zł).

Rozliczanie w formie ryczałtu

Zgodnie z ogólną zasadą przedsiębiorcy mogą wybrać opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy uzyskali przychody z działalności gospodarczej, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, bądź wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, z tym że w tym przypadku ww. limit dotyczy sumy przychodów wspólników spółki z tej działalności – w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro. A zatem osoby fizyczne (przedsiębiorcy) lub spółki cywilne (jawne) osób fizycznych, które osiągnęły przychód z działalności w 2024 r. do kwoty 8 569 200 zł (2 000 000 euro x 4,2846 PLN/EURO) mogą rozliczać przychód w 2025 r. w formie ryczałtu ewidencjonowanego.

Kwartalne opłacanie ryczałtu

Na podstawie art. 21 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy mogą obliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca po upływie kwartału, za który ryczałt ma być opłacony, a za ostatni kwartał roku podatkowego – w terminie do dnia 20 stycznia następnego roku podatkowego. Kwartalne rozliczenie ryczałtu mogą stosować wyłącznie podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności oraz podatnicy, których otrzymane przychody z działalności prowadzonej samodzielnie albo przychody spółki – w roku poprzedzającym rok podatkowy – nie przekroczyły kwoty stanowiącej 200 000 euro, czyli za 2024 r. nie przekroczył kwoty 856 920 zł (200 000 euro x 4,2846 PLN/EURO).

Prowadzenie ksiąg rachunkowych

Jeśli przychód przedsiębiorcy lub spółki osobowej przekroczy za 2024 r. 2 000 000 euro to mają oni obowiązek w 2025 r. prowadzić ewidencję działalności w formie ksiąg rachunkowych. Do przeliczenia tej kwoty należy wziąć pod uwagę średni kurs euro ogłaszany przez NBP na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok obrotowy. A zatem jeśli w 2024 r. przedsiębiorca osiągnął przychód ponad kwotę 8 569 200 zł powinien w 2025 r. prowadzić księgi rachunkowe.

Przy czym do Sejmu 10.10.2024 r. wpłynął projektu ustawy o zmianie ustawy o rachunkowości, ustawy o biegłych rewidentach, firmach audytorskich oraz nadzorze publicznym oraz niektórych innych ustaw, w którym przewidziano podniesienie do równowartości 2 500 000 euro limit przychodów netto ze sprzedaży, których przekroczenie powoduje obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych. Przewidziane zmiany miałyby zastosowanie po raz pierwszy do roku obrotowego rozpoczynającego się po 31.12.2024 r., przy czym na potrzeby ustalenia spełnienia warunku określonego w tych przepisach uwzględnia się przychody osiągnięte w poprzednim roku obrotowym rozpoczynającym się po 31.12.2023 r.

Tabela. Limity podatkowe na 2025 r.

Preferencje gospodarcze dla określonych podmiotów w związku z wystąpieniem powodzi

W Dz.U. z 2024 r. pod poz. 1473 opublikowano ustawę z 1.10.2024 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi oraz niektórych innych ustaw.

Zmiany wprowadzono przede wszystkim do ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi (dalej: UsuwSkutkPowU). W odniesieniu do obowiązków związanych z terminami postępowań administracyjnych, ważnych dla poszkodowanych w powodzi, nowelizacja wprowadziła nowy art. 9a UsuwSkutkPowU, zgodnie z którym w stosunku do stron postępowań, zamieszkujących lub mających siedzibę na obszarze dotkniętym powodzią, będących poszkodowanymi, terminy dotyczące czynności stron w postępowaniach podatkowych, administracyjnych i sądowoadministracyjnych nie rozpoczynają się, a rozpoczęte ulegają zawieszeniu na okres wskazany w tych przepisach i odpowiednio rozpoczynają swój bieg albo po okresie zawieszenia biegną dalej po upływie 14 dni od daty wskazanej w tych przepisach.

Dodano też przepisy art. 22a–22h UsuwSkutkPowU, które dotyczą świadczenia interwencyjnego dla przedsiębiorców poszkodowanych na skutek powodzi. Z przepisów tych wynika m.in., że poszkodowanemu w wyniku wystąpienia powodzi będącemu przedsiębiorcą w rozumieniu art. 4 ust. 1 lub 2 ustawy Prawo przedsiębiorców, który prowadził działalność gospodarczą na dzień 16.9.2024 r., może być w związku z tą powodzią przyznane jednorazowo świadczenie interwencyjne na wsparcie dalszego prowadzenia działalności gospodarczej.

Świadczenie interwencyjne może być przyznane wyłącznie przedsiębiorcy który:

1) poniósł szkodę polegającą na utracie, uszkodzeniu lub zniszczeniu, bezpośrednio w wyniku powodzi, składników materialnych przedsiębiorstwa niezbędnych do dalszego prowadzenia działalności gospodarczej oraz

2) zobowiąże się do prowadzenia działalności gospodarczej przez co najmniej 6 miesięcy od dnia otrzymania świadczenia interwencyjnego, oraz

3) zobowiąże się do utrzymania poziomu zatrudnienia przez okres 6 miesięcy od dnia 16.9.2024 r., tzn. do 16.3.2025 r.

Aby otrzymać świadczenie interwencyjne trzeba złożyć wniosek do ZUS (zob. art. 22b UsuwSkutkPowU). Świadczenie interwencyjne podlega zwrotowi przez przedsiębiorcę w całości, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, liczonymi od dnia jego wypłacenia, na rachunek bankowy wskazany przez ZUS, na warunkach określonych w art. 22e UsuwSkutkPowU. Ponadto ZUS jest uprawniony do kontroli prawidłowości i rzetelności danych, informacji i oświadczeń przekazanych przez przedsiębiorcę we wniosku, zgodnie z art. 22f UsuwSkutkpowU.

Odliczenie lub zwrot wydatków poniesionych na zakup kas rejestrujących w przypadku powodzi

Zgodnie projektem rozporządzenia, odliczenie od podatku należnego lub zwrot, o których mowa w art. 111 ust. 5c ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: VATU), przysługuje podatnikom, którzy:

1) posiadali kasy rejestrujące w celu prowadzenia ewidencji sprzedaży przy ich zastosowaniu, które utracili lub uległy trwałemu uszkodzeniu w wyniku klęski żywiołowej na skutek powodzi;

2) w okresie od dnia wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi (dalej: UsuwSkutkPowU) do końca szóstego miesiąca następującego po miesiącu, w którym weszły w życie te przepisy, zakupili kasę rejestrującą, o której mowa w art. 111 ust. 6a VATU, w miejsce kasy utraconej lub trwale uszkodzonej w wyniku klęski żywiołowej na skutek powodzi.

Dodatkowo w projekcie wskazuje się, że odliczenie od podatku należnego lub zwrot, o których mowa w art. 111 ust. 5c VATU, przysługuje podatnikom, którzy łącznie spełniają następujące warunki:

1) są poszkodowanymi w rozumieniu UsuwSkutkPowU;

2) mają siedzibę, zarząd lub miejsce zamieszkania na terenie gminy określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2 UsuwSkutkPowU;

3) prowadzą działalność gospodarczą na terenie gminy, o której mowa w pkt 2;

4) utrata lub trwałe uszkodzenie kasy rejestrującej nastąpiło na terenie gminy, o której mowa w pkt 2;

5) zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 111 ust. 7a lub art. 111b ust. 3 pkt 2 VATU odpowiednio powiadomili o utracie kasy naczelnika urzędu skarbowego lub posiadają protokół sporządzony przez podmiot prowadzący serwis kas rejestrujących, który potwierdza trwałe uszkodzenie kasy;

6) rozpoczęli prowadzenie ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących nie później niż w ciągu 6 miesięcy następujących po miesiącu, w którym zakupili te kasy, w okresie obowiązywania potwierdzenia, o którym mowa w art. 111 ust. 6a VATU;

7) posiadają fakturę potwierdzającą zakup kasy rejestrującej oraz dowód zapłaty całej należności za jej zakup.

Natomiast samo odliczenie od podatku należnego lub zwrot, o których mowa w art. 111 ust. 5c VATU, przysługuje podatnikom w wysokości:

1) ceny zakupu kasy rejestrującej bez podatku od towarów i usług, nie więcej jednak niż 1626 zł – w przypadku podatników, którym przysługuje prawo do odliczenia od podatku należnego podatku naliczonego od wydatków poniesionych na zakup kasy rejestrującej;

2) ceny zakupu kasy rejestrującej wraz z podatkiem od towarów i usług, nie więcej jednak niż 2000 zł – w przypadku podatników, którzy wykonują wyłącznie czynności zwolnione od podatku od towarów i usług lub są podatnikami, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 VATU.

Odliczenie od podatku należnego lub zwrot, o których mowa w art. 111 ust. 5c VATU, stosuje się również w przypadku podatników, którzy zakupili kasę rejestrującą w miejsce kasy utraconej lub trwale uszkodzonej w wyniku klęski żywiołowej na skutek powodzi w okresie od 16.9.2024 r. do dnia wejścia w życie projektowanego rozporządzenia.

Rozporządzenie ma wejść w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.

Źródło: https://legislacja.gov.pl/

Uprawnienia operatora wózka a imienne zezwolenie na kierowanie wózkiem po konkretnym terenie

 

Stosownie do postanowień § 4 rozporządzenia MRiF z 15.12.2017 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy użytkowaniu wózków jezdniowych z napędem silnikowym (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 852) przyjęto generalną zasadę, że do obsługi wózków jezdniowych podnośnikowych z mechanicznym napędem podnoszenia dopuszcza się osoby, które ukończyły 18 lat i posiadają zaświadczenie kwalifikacyjne do obsługi wózków jezdniowych uzyskane na podstawie przepisów dotyczących trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych (rozporządzenie MPiT z 21.5.2019 r. w sprawie sposobu i trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych oraz sposobu i trybu przedłużania okresu ważności zaświadczeń kwalifikacyjnych; Dz.U. z 2019 r. poz. 1008).

Od zasady tej przewidziano jednak wyjątki, bowiem do obsługi wózków jezdniowych innych niż wymienione powyżej, pracodawca może dopuścić osoby, które:

1) ukończyły 18 lat i posiadają zaświadczenie ukończenia odpowiedniego szkolenia potwierdzającego nabyte umiejętności w oparciu o programy opracowane lub zatwierdzone przez Urząd Dozoru Technicznego, lub

2) posiadają dokumenty stwierdzające uprawnienie do kierowania pojazdami silnikowymi lub zespołami składającymi się z pojazdu silnikowego i przyczepy lub naczepy, uzyskane na podstawie przepisów w sprawie wydawania dokumentów stwierdzających uprawnienia do kierowania pojazdami, lub

3) ukończyły 18 lat i posiadają zaświadczenie kwalifikacyjne do obsługi wózków jezdniowych, uzyskane na podstawie przepisów dotyczących trybu sprawdzania kwalifikacji wymaganych przy obsłudze i konserwacji urządzeń technicznych.

Dodatkowe kwalifikacje muszą posiadać operatorzy wózków zasilanych gazem oraz osoby dokonujące wymiany butli z gazem w tych wózkach, bowiem muszą oni/one zostać przeszkoleni/przeszkolone w zakresie bezpiecznego użytkowania butli, w tym ich bezpiecznej wymiany. Zakres tematyki takiego szkolenia powinien zostać określony w programie szkolenia dla operatorów wózków zasilanych gazem.

Pracownicy obsługujące wózki widłowe, posiadający stosowne uprawnienia operatora, nie muszą posiadać imiennych zezwoleń wydanych przez pracodawcę. Niemniej jednak pracodawca może wprowadzić takie procedury w swoim zakładzie pracy w celu zwiększenia bezpieczeństwa pracy.

Utrata prawa do opodatkowania estońskim CIT

 

Zgodnie z art. 28l ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: PDOPrU) podatnik opodatkowany ryczałtem traci prawo do tego opodatkowania z końcem roku podatkowego, w którym podatnik nie spełnił któregokolwiek z warunków, o których mowa w art. 28j ust. 1 pkt 2 i 3 PDOPrU. W art. 28j ust. 1 pkt 3 PDOPrU mowa jest o warunku zatrudniania pracowników/zleceniobiorców.

Oznacza to, że skoro w 2024 r. podatnik nie spełniał tego warunku, to traci on prawo do estońskiego CIT z końcem 2024 r. (a tym samym do końca tego roku nadal jest opodatkowany na zasadach właściwych dla estońskiego CIT).

Brak jest w przepisach PDOPrU lub przepisach innych ustaw regulacji, która przewidywałaby, że zawieszenie działalności gospodarczej umożliwia zachowanie prawa do estońskiego CIT, pomimo braku spełnienia przesłanki zatrudnienia pracowników. Oznacza to, że jeśli podatnik nie spełnił w 2024 r. wymogu zatrudnienia pracowników, to utraci prawo do estońskiego CIT również wtedy, gdy zawiesi działalność gospodarczą.

Utrata prawa do estońskiego CIT w analizowanym przypadku następuje z końcem roku podatkowego, a więc do końca tego roku nie stosuje się zasad ogólnych. Obowiązek zapłaty zaliczek na poczet CIT dotyczy zysku wypracowanego w okresie stosowania zasad ogólnych, a nie estońskiego CIT. Oznacza to, że nie powstaje obowiązek korekty zaliczek.

Zgodnie z art. 28h ust. 3 PDOPrU podatnik, który zakończył opodatkowanie ryczałtem i osiągnął dochód z tytułu zysku netto oraz nie dokonał jednorazowego rozliczenia ryczałtu od tego dochodu w sposób, o którym mowa w art. 28t ust. 2 PDOPrU, stosuje przepisy niniejszego rozdziału w zakresie rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto do dnia, w którym suma wszystkich należnych ryczałtów od rozdysponowanego dochodu z tytułu zysku netto osiągnie wartość odpowiadającą kwocie należnego ryczałtu od dochodu z tytułu zysku netto.

Zgodnie z art. 28t ust. 2 PDOPrU podatnik może zapłacić ryczałt, o którym mowa w art. 28 ust. 1 PDOPrU, jednorazowo w kwocie odpowiadającej ryczałtowi należnemu od dochodu z tytułu zysku netto do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po ostatnim roku opodatkowania ryczałtem.

Z powyższego wynika, że po utracie prawa do estońskiego CIT podatnik może dokonać jednorazowego rozliczenia podatku (zapłaty ryczałtu od dochodu spółek od zysku wypracowanego w okresie estońskiego CIT) oraz może nie dokonywać opodatkowania tego dochodu na moment wyjścia z estońskiego CIT, tylko odroczyć je do momentu dystrybucji w formie dywidendy (co wynika z zasady stosowania do tego dochodu przepisów właściwych dla estońskiego CIT do momentu pełnej dystrybucji zysku z okresu opodatkowania estońskim CIT).

Specustawa powodziowa z podpisem Prezydenta. Rozwiązania dla pracodawców i pracowników

Dodatkowy urlop na usuwanie skutków powodzi

W specustawie zawarto regulację, która pozwala pracownikom bezpośrednio poszkodowanym w powodzi na skorzystanie ze specjalnego zwolnienia od pracy w wymiarze 20 dni płatnego w 100% w celu konieczności usuwania skutków zalania.

Podwójny wymiar urlopu na żądanie

Osoby zamieszkujące tereny poszkodowane, które nie mogą wrócić do pracy, będą mogły skorzystać z 8 dni urlopu na żądanie.

Wykorzystywanie urlopu w wymiarze godzinowym

Wprowadzone przepisy dają możliwość wykorzystania urlopu w wymiarze godzinowym. Elastyczne podejście ma na celu pomóc pracownikom wygospodarować czas na usuwanie skutków powodzi.

Zmniejszenie czasu pracy maksymalnie do połowy etatu
Jeśli pracownik nie może wrócić do pracy w pełnym godzinowym wymiarze, będzie mógł wystąpić o zmniejszenie czasu pracy maksymalnie do połowy etatu, a pracodawca (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie będzie mógł mu tego odmówić. Procedura zmiany czasu pracy nie będzie mogła trwać dłużej niż dwa dni.

Delegacje i nadgodziny

Pracownik z terenów dotkniętych powodzią, który ma możliwość podejmowania pracy, musi mieć zagwarantowane, że nie będzie musiał udawać się w delegację lub pracować w nadgodzinach.

Badania okresowe i szkolenia BHP

Uproszczone zostały procedury dotyczące badań okresowych i szkoleń BHP dla pracodawców z terenów dotkniętych powodzią. Zmiany polegają na zawieszeniu na okres trwania powodzi i jej skutków przeprowadzania badań lekarskich oraz przedłużeniu o okres 30 dni od dnia zakończenia okresu zagrożenia powodzią terminu ważności orzeczeń lekarskich. Talie samo rozwiązanie zaproponowano w zakresie przeprowadzania szkoleń w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Więcej czasu na odwołanie się do sądu pracy
Ustawa przewiduje więcej czasu na odwołanie się do sądu pracy w razie zwolnienia. W czasie powodzi utrudniony jest dostęp stron do sądu, dlatego bieg terminów rozpocznie się po 14 dniach od zakończenia okresu określanego w rozporządzeniu powodziowym, a terminy które już trwają zostają zawieszone.

Wsparcie dla pracowników socjalnych działających w terenie

Nowe przepisy pozwalają z jednej strony na delegowanie pracowników socjalnych z innych miejsc w kraju, a z drugiej – na przyznanie osobom przeprowadzającym rodzinne wywiady środowiskowe w czasie powodzi, również pracownikom przeniesionym, jednorazowych dodatków w wysokości 2000 zł.

Wsparcie dla prowadzących działalność gospodarczą na terenach dotkniętych powodzią

Pracodawca, który mimo zniszczenia części zakładu utrzymał zatrudnienie, może ubiegać się o zwrot kosztów na utrzymanie aktualnych miejsc pracy. Taki wniosek może złożyć w urzędzie pracy. Co ważne, jeżeli z powodu powodzi nie opłaci składek w terminie, uniknie kar i odsetek.

W ramach nowych przepisów pracodawca może uzyskać z urzędu pracy zwrot kosztów za zatrudnienie skierowanych bezrobotnych. Odpowiedni wniosek w tej sprawie należy złożyć do urzędu pracy. Świadczenie skierowane jest do pracodawców, którzy utrzymali po powodzi zatrudnienie, mimo że ich zakład pracy uległ częściowemu zniszczeniu. Okres zwrotu kosztów wynosi maksymalnie 12 miesięcy.

Osobie bezrobotnej, której umorzono środki przyznane na podjęcie działalności gospodarczej w związku z utratą miejsca pracy na skutek powodzi, przysługuje prawo ponownego złożenia wniosku o przyznanie środków na podjęcie działalności gospodarczej.

Sytuacja osób z niepełnosprawnościami

Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych ma rozdzielać środki na utrzymanie miejsc pracy dla osób z niepełnosprawnościami, odtworzenie dostosowanej infrastruktury, zakup sprzętu, usunięcie szkód w infrastrukturze czy dofinansowania do kredytów. Wsparcie utrzymania miejsc pracy dla osób z niepełnosprawnościami jest zapewnione również przez wydłużenie terminu płatności dla organów korzystających z pomocy PFRON.

Jeżeli w wyniku powodzi zniszczeniu uległy dokumenty potrzebne do ustalenia świadczeń dla osób z niepełnosprawnościami, to nowe przepisy pozwalają uwzględnić również inne dokumenty, które mogą potwierdzić niepełnosprawność lub stopień niepełnosprawności oraz potrzebę wsparcia.

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy

Nowe przepisy wprowadzają dodatkowy zasiłek opiekuńczy w przypadku, gdy żłobek, szkoła czy inna placówka wychowawcza, do której uczęszczało dziecko lub osoba z niepełnosprawnością (również dorosła), uległy zniszczeniu, nie działają, są w trakcie remontu czy odbudowy, to rodzice lub opiekunowie otrzymają dodatkowe zwolnienie na czas ich zamknięcia. W tym okresie otrzymywać będą 80% wynagrodzenia.

Jednorazowy zasiłek losowy

W celu zaspokojenia potrzeb edukacyjnych dziecka kształcącego się w formie dziennej może zostać przyznany jednorazowy zasiłek losowy (tzw. zasiłek edukacyjny) w kwocie 1000 zł, niezależnie od dochodów.

Źródło: gov.pl