Uwaga! Tylko do 31 grudnia czas na wywiązanie się z obowiązku korekty odpisu na zfśs za 2023 rok

Przeliczenie stanu zatrudnienia

Wykonanie przeliczenie stanu zatrudnienia jest konieczne u wszystkich podmiotów prowadzących działalność socjalną:

  • nawet jeśli przez część 2023 r. zfśś był u pracodawców spoza sfery budżetowej zawieszony (w trybie zwykłym lub specjalnym na podstawie art. 15ge KoronawirusU, który nie może być dłużej stosowany wskutek odwołania 1.7.2023 r. stanu zagrożenia epidemicznego),
  • z uwzględnieniem zmiany wysokości odpisów podstawowych od 1.7.2023 r.
Więcej treści kadrowych po zalogowaniu. Nie posiadasz dostępu? Przetestuj

Przeprowadzenie korekty odpisów na zfśs krok po kroku

Krok 1. Ustalenie przeciętnej liczby zatrudnionych w poszczególnych miesiącach

Z uwagi na brak wytycznych w regulacjach zfśs do obliczania średniej liczby zatrudnionych w przeliczeniu na pełne etaty w poszczególnych miesiącach stosuje się metody statystyczne. Pracodawca, u którego stan zatrudnienia jest stabilny, powinien zatem użyć metody:

  • uproszczonej, w której dodaje stany dzienne z pierwszego i ostatniego dnia miesiąca, a wynik dzieli przez 2, albo
  • średniej chronologicznej, wymagającej dodania stanów dziennych z pierwszego i ostatniego dnia miesiąca, podzielenia uzyskanej sumy przez 2, dodania do otrzymanego wyniku stanu zatrudnienia w 15. dniu miesiąca oraz podzielenia rezultatu przez 2.

Pracodawcom z dużą zmiennością liczby pracowników rekomenduje się natomiast metodę średniej arytmetycznej. Polega ona na dodaniu liczby pracowników (w przeliczeniu na pełne etaty) z każdego dnia danego miesiąca i podzieleniu uzyskanego wyniku przez liczbę dni kalendarzowych w tym miesiącu.

Krok 2. Wyliczenie faktycznej średniej liczby zatrudnionych

Żeby obliczyć faktyczną średnią liczbę zatrudnionych pracodawca dodaje przeciętne liczby zatrudnionych w poszczególnych miesiącach, a sumę dzielić przez 12. Wykonuje te działania zarówno wtedy, gdy zfśs dział u niego przez cały, jak i przez część 2023 r.

Krok 3. Korygowanie odpisów i zwiększeń

Pracodawca przeprowadza korektę w odniesieniu do faktycznej średniej liczby zatrudnionych osobno dla danej kategorii pracowników zatrudnionych w normalnych i szczególnych warunkach. Odrębnie weryfikuje też odpisy na pracowników młodocianych oraz zwiększenia na poszczególne grupy osób uprawnionych. To efekt obowiązywania odmiennych stawek odpisów i zwiększeń, przy czym w tym roku konieczne są dodatkowe dwa działania ze względu na zmianę odpisów i zwiększeń od 1.7.2023 r. W każdym trzeba użyć 6/12 jako odpowiednika dla okresu obowiązywania danej wysokości odpisów i zwiększeń, a uzyskane wyniki zsumować dla występujących u pracodawcy kategorii.

Przeliczone odpisy i zwiększenia w poszczególnych grupach należy dodać, a sumę porównać do kwot przekazanych na zfśs do 31 maja i 30 września. Niedopłatę należy przekazać na rachunek zfśs, a nadpłatę – z niego wycofać lub o jej wysokość zmniejszyć odpis na 2024 r.

Szkolenia z zakresu prawa pracy – aktualna lista szkoleń Sprawdź

Tabela. Odpisy na zfśs w 2023 r.

Odpisy podstawowe
Rodzaj odpisu Wysokość odpisu w okresie 1.1.–30.6.2023 Wysokość odpisu w okresie 1.7.–31.12.2023
Na jednego zatrudnionego w tzw. normalnych warunkach 1662,97 zł 1914,34 zł
Na jednego pracownika wykonującego prace w szczególnych warunkach lub prace o szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów o emeryturach pomostowych 2217,29 zł 2552,45 zł
Na jednego pracownika młodocianego 221,73 zł 255,25 zł
266,07 zł 306,29 zł
310,42 zł 357,34 zł
Zwiększenia odpisów podstawowych (tzw. odpisy fakultatywne)
Rodzaj zwiększenia Wysokość zwiększenia w okresie 1.1. – 30.6.2023 Wysokość zwiększenia w okresie 1.7. – 31.12.2023
Na każdą zatrudnioną osobę, w stosunku do której orzeczono znaczny lub umiarkowany stopień niepełnosprawności 277,16 zł 319,06 zł
Na każdego emeryta i rencistę uprawnionego do opieki socjalnej u pracodawcy 277,16 zł 319,06 zł
Na każdą zatrudnioną osobę u pracodawcy prowadzącego zakładowy żłobek lub klub dziecięcy oraz przeznaczą na ten cel z odpisu podstawowego kwotę odpowiadającą 7,5 punktu procentowego tego odpisu 332,59 zł 382,87 zł

Najczęściej zadawane pytania

W jaki sposób należy rozliczyć odpis podstawowy na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych na koniec roku kalendarzowego?

Ustalenie kwoty odpisu podstawowego następuje na początku roku na podstawie planowanej przeciętnej liczby pracowników w roku kalendarzowym. Kwota ta podlega korekcie na koniec roku po ustaleniu faktycznej przeciętnej liczby zatrudnionych. Na koniec roku pracodawca ustala faktyczną przeciętną liczbę zatrudnionych pracowników i na podstawie tych danych koryguje wartość dokonanego odpisu. W tym celu powtarza działania matematyczne, które wykonuje się przy naliczeniu odpisu na dany rok, odprowadzonego na konto funduszu, z tą różnicą, że przeciętną liczbę planowanego zatrudnienia zastępuje przeciętną liczbą faktycznego zatrudnienia w zakładzie. Korekta powinna być dokonana do 31 grudnia danego roku.

Czy do przeciętnego zatrudnienia wlicza się zatrudnionych na podstawie umów cywilnoprawnych?

Do przeciętnego zatrudnienia nie wlicza się osób, z którymi pracodawca zawarł umowę zlecenia lub umowę o dzieło.

Czy do przeciętnego zatrudnienia wlicza się pracowników młodocianych?

Pracowników młodocianych nie wlicza się do przeciętnego zatrudnienia ze względu na odmienny sposób naliczania odpisu.

Czy należy korygować odpis na emerytów i rencistów?

Zwiększenie lub zmniejszenie liczby emerytów w zakładzie pracy w ciągu roku kalendarzowego nie powoduje konieczności dokonania korekty odpisu na zfśs.

Kup Legalisa Księgowość Kadry Biznes online i uzyskaj natychmiastowy dostęp! Sprawdź

Przedłużenie terminu do złożenia Informacji TPR

W dniu 27.11.2023 r. opublikowane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z 24.11.2023 r. w sprawie przedłużenia terminu do złożenia informacji o cenach transferowych (Dz.U. z 2023 r. poz. 2571)

Na podstawie art. 50 ustawy z 29.8.1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.; dalej: OrdPU) przedłużono termin do złożenia informacji o cenach transferowych, o których mowa w art. 11t ust. 1 ustawy z 15.2.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 23zf ust. 1 ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Termin do złożenia informacji o cenach transferowych za rok podatkowy rozpoczynający się po 31.12.2021 r., w przypadku gdy termin ten upływa w okresie od 30.11.2023 r. do 31.12.2023 r. – został przedłużony do 31.1.2024 r.

Zmiany wchodzą w życiem z dniem następującym po dniu ogłoszenia rozporządzenia.

Źródło: Ministerstwo Finansów

Kup Legalisa Księgowość Kadry Biznes online i uzyskaj natychmiastowy dostęp! Sprawdź

Zmiany w rozporządzeniu w sprawie JPK_VAT z deklaracją

Dotychczasowe rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z 15.10.2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2019 r. poz. 1988 ze zm.; dalej: SzczegZakrDanDeklR), określa szczegółowy zakres danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji.

Szkolenia z zakresu podatków – aktualna lista szkoleń Sprawdź

Celem proponowanych zmian w projekcie jest dostosowanie SzczegZakrDanDeklR do zmian wprowadzanych w VATU w zakresie wdrożenia obligatoryjnego Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF) i aktualizacja treści tego aktu prawnego poprzez:

Dodatkowo w projekcie rozporządzenia wprowadza się rozwiązania o charakterze doprecyzowującym dotychczasowe konstrukcje prawne, w tym zmianę w części deklaracyjnej dotyczącą pouczenia poprzez dostosowanie jego treści w zakresie podstawy do wystawiania tytułów wykonawczych dotyczących przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

W związku z ww. zmianami zostanie zaproponowana modyfikacja struktury logicznej JPK_VAT z deklaracją (tzw. schema JPK_VAT z deklaracją), której aktualna wersja zostanie odrębnie opublikowana.

Rozporządzenie ma wejść w życie z 1.7.2024 r.

 

Kup Legalisa Księgowość Kadry Biznes online i uzyskaj natychmiastowy dostęp! Sprawdź

Wysokość wynagrodzenia dla pracowników młodocianych od 1 grudnia 2023 roku

Zmiany w przepisach
W dniu 1.9.2023 r. weszło w życie rozporządzenie RM z 6.7.2023 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania (Dz.U. z 2023 r. poz.1348). Głównym celem nowelizacji rozporządzenia jest uaktualnienie wynagrodzenia młodocianego w okresie nauki zawodu przez podwyższenie stosunku procentowego tego wynagrodzenia. Nowelizacja dokonała również rozszerzenia opisów, „z pierwszego roku nauki” na „pierwszy rok nauki lub klasie I branżowej szkoły I stopnia w przypadku młodocianego realizującego dokształcanie teoretyczne w tej szkole”. stosunek procentowy wynagrodzenia został podniesiony o 3 punkty procentowe.

Zgodnie z § 19 ust. 1 PrzygotZawMłodR młodocianemu w okresie nauki zawodu przysługuje wynagrodzenie obliczane w stosunku procentowym do przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w poprzednim kwartale, obowiązującego od pierwszego dnia następnego miesiąca po ogłoszeniu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”. Natomiast zgodnie z §19 rozporządzenia młodocianym odbywającym przyuczenie do wykonywania określonej pracy przysługuje nie mniej niż 7% wynagrodzenia.

Stosunek procentowy wynagrodzenia, wynosił do końca sierpnia 2023 r.:

  1. w pierwszym roku nauki – nie mniej niż 5%,
  2. w drugim roku nauki – nie mniej niż 6%,
  3. w trzecim roku nauki – nie mniej niż 7%.

Natomiast w okresie przyuczenia do wykonywania określonej pracy młodocianym przysługiwało nie mniej niż̇ 4% wynagrodzenia, o którym mowa w § 19 ust. 1 PrzygotZawMłodR.

Więcej treści kadrowych po zalogowaniu. Nie posiadasz dostępu? Przetestuj

Stosunek procentowy wynagrodzenia młodocianego w okresie nauki zawodu od 1.9.2023 r.

Zgodnie z przepisami po nowelizacji wynagrodzenie młodocianego w okresie nauki zawodu wynosi:

1) w pierwszym roku nauki – nie mniej niż 8%,

2) w drugim roku nauki – nie mniej niż 9%,

3) w trzecim roku nauki – nie mniej niż 10%,

a w okresie przyuczenia do wykonywania określonej pracy nie mniej niż 7% wynagrodzenia, o którym mowa w § 19 ust. 1 rozporządzenia.

Przeciętne miesięczne wynagrodzenie od 1.12.2023 r.
Przeciętne miesięczne wynagrodzenie będące podstawą naliczenia w kolejnym okresie wyniosło 7194,95 zł. To oznacza, że od 1.12.2023 r. do 29.2.2024 r. pracownik młodociany otrzyma wynagrodzenie wynoszące nie mniej niż:

Młodocianemu odbywającemu przyuczenie do wykonywania określonej pracy w tym okresie przysługuje wynagrodzenie w wysokości nie mniej niż 503,65 zł.

Szkolenia z zakresu prawa pracy – aktualna lista szkoleń Sprawdź

Ewidencja księgowa lokalu mieszkalnego zakupionego w celu dalszej odsprzedaży

Nabyty lokal należy potraktować jako towar handlowy.

Zakupiony w celu dalszej odsprzedaży lokal mieszkalny nie będzie rozpatrywany jako środek trwały, gdyż nie spełnia on warunków wynikających z art. 3 ust. 1 pkt 15 RachunkU.

Więcej praktycznych wyjaśnień po zalogowaniu. Nie posiadasz dostępu? Odbierz

 

Jeżeli nieruchomość została nabyta w celu jej odsprzedaży, wówczas należy wykazać ją w bilansie do aktywów obrotowych – towary.

Wartość zakupionej nieruchomości ujmuje się na podstawie dowodu dokumentującego jej zakup na koncie 330 „Towary”, zapisem:

– Wn konto 330 „Towary”,

– Ma konto 201 „Rozrachunki z dostawcami”.

Nabyta nieruchomość nie stanowi kosztów uzyskania przychodu w chwili zakupu, ale dopiero w chwili jej sprzedaży.

W chwili sprzedaży dokonujemy księgowania zgodnie z dokumentem potwierdzającym sprzedaż tj. akt notarialny:

– Wn konto 202 „Rozrachunki z odbiorcami”,

– Ma konto 700 „Sprzedaż”,

I jednocześnie rozliczamy koszty:

– Wn konto 760 „Pozostałe koszty operacyjne”,

– Ma konto 330 „Towary”.

Zdaniem autora należy wykazać nabycie nieruchomości, która stanowi towar handlowy, jako pozostałe nabycia i wykazać transakcję w JPK VAT za miesiąc, w którym został nabyty lokal.

 

Kup Legalisa Księgowość Kadry Biznes online i uzyskaj natychmiastowy dostęp! Sprawdź

Prawo pracy i ubezpieczenia 2024 r. Na jakie zmiany mają przygotować się pracodawcy

Ustawa o minimalnym wynagrodzeniu – nowe wyłączenia

Od 1.1.2024 r. wśród nowych wyłączeń niewchodzących w skład puli minimalnego wynagrodzenia wejdzie dodatek za szczególne warunki pracy.

Ustawa z 28.7.2023 r. o zmianie ustawy o emeryturach pomostowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2023 r. poz. 1667) – dalej: ustawa zmieniająca, wprowadziła bowiem w art. 1 pkt 10 MinWynagrU definicję dodatku za szczególne warunki pracy. Zgodnie z jej zapisami jest to dodatek do wynagrodzenia z tytułu:

– przysługujący pracownikowi na zasadach określonych w odrębnych przepisach, układzie zbiorowym pracy, innym opartym na ustawie porozumieniu zbiorowym, regulaminie wynagradzania, statucie określającym prawa i obowiązki stron stosunku pracy, umowie o pracę lub spółdzielczej umowie o pracę.

Na podstawie zmienionego od 1.1.2024 r. art. 6. ust. 5 MinWynagrU dodatek ten nie będzie już uwzględniany przy obliczaniu wysokości wynagrodzenia pracownika porównywanego z wysokością minimalnego wynagrodzenia za pracę. Jest to rozwiązanie korzystne dla pracowników. Mimo że dodatek ten jest świadczeniem fakultatywnym, to jego uwzględnianie w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, powodowało, że w niektórych przypadkach jego przyznanie nie skutkowało zwiększeniem otrzymywanego wynagrodzenia.

Po wyroku uznającym wypowiedzenie za bezskuteczne pracownik wróci do pracy

Od 1.1.2024 r. art. 4772 § 2 KPC zawiera jednoznaczną dyrektywę adresowaną do sądu co do konieczności nałożenia na pracodawcę w wyroku uznającym wypowiedzenie umowy o pracę za bezskuteczne albo przywracającym pracownika do pracy, obowiązku dalszego zatrudnienia pracownika do czasu prawomocnego zakończenia postępowania. Uznając wypowiedzenie umowy o pracę za bezskuteczne albo przywracając pracownika do pracy, sąd na wniosek pracownika nałoży w wyroku na pracodawcę obowiązek dalszego zatrudnienia tego pracownika – do czasu prawomocnego zakończenia postępowania.

Więcej treści kadrowych po zalogowaniu. Nie posiadasz dostępu? Przetestuj

Pracownicy podlegający szczególnej ochronie z dodatkowym zabezpieczeniem

Od 1.1.2024 r. dodano art. 7555 § 1 KPC, który wprowadza szczególną regulację dotyczącą zabezpieczenia w sprawach z zakresu prawa pracy, w których pracownik podlegający szczególnej ochronie przed rozwiązaniem stosunku pracy za wypowiedzeniem lub bez wypowiedzenia dochodzi roszczenia o uznanie wypowiedzenia stosunku pracy za bezskuteczne lub o przywrócenie do pracy. Od tego momentu pracownik taki może złożyć do sądu wniosek (na każdym etapie postępowania sądowego) o zabezpieczenie. Sąd taki wniosek musi uwzględnić. Zabezpieczenie to nakazanie przez sąd dalszego zatrudnienia przez pracodawcę do czasu prawomocnego zakończenia postępowania.

Sąd będzie mógł odmówić udzielenia zabezpieczenia wyłącznie w sytuacji, gdy roszczenie jest oczywiście bezzasadne. Zmiana postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia będzie niedopuszczalna, a zażalenie będzie przysługiwać dopiero do sądu drugiej instancji.

Pracodawca będzie mógł zażądać uchylenia prawomocnego postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia wyłącznie jeżeli wykaże, że po udzieleniu zabezpieczenia zaistniały przesłanki, o których mowa w art. 52 § 1 KP, czyli w razie

  1. ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych;
  2. popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem;
  3. zawinionej przez pracownika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku.

Zwiększenie limitu odliczeń składek na związki już za 2023 r.

Odliczenie z tytułu opłacania składek członkowskich w związkach zawodowych wprowadzono od 1.1.2022 r., początkowo z rocznym limitem 300 zł, a następnie od 1.7.2022 r. limit ten podwyższono do 500 zł. Przy czym limit ten miał zastosowanie w odniesieniu do dochodów uzyskanych od 1.1.2022 r. Zatem podatnicy po raz pierwszy zastosowali ulgę w zeznaniach podatkowych za 2022 r. (składanych w 2023 r.).

Ustawą zmieniającą podwyższono roczny limit odliczenia od dochodu wydatków z tytułu składek członkowskich zapłaconych na rzecz związków zawodowych w roku podatkowym z kwoty 500 zł do kwoty 840 zł. Rozwiązanie będzie miało zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1.1.2023 r.

Emerytury pomostowe, które miały stopniowo wygasać, wciąż będą przyznawane

Wyżej przywołaną ustawą zmieniającą uchylono wygaszający charakter emerytur pomostowych. Zgodnie z art. 4 pkt 5 EmPomU, jednym z podstawowych warunków uzyskania emerytury pomostowej jest wykonywanie przed dniem 1.1.1999 r. pracy w szczególnych lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 EmPomU lub w rozumieniu z art. 32 i 33 EmRentyFUSU.

Ponieważ zakładany postęp technologiczny nie poprawił warunków pracy w stopniu upoważniającym do stwierdzenia, że warunki szkodliwe zostały w całości wyeliminowane, o czym świadczy liczba pracowników wykonujących prace w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze, zasadnym zostało zniesienie wymogu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, wykonywanej przed 1.1.1999 r, jako warunku nabycia prawa do emerytury pomostowej.

Od 1.1.2024 r. prawo do emerytury pomostowej przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

  1. urodził się po 31.12.1948 r.;
  2. ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;
  3. osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;
  4. ma okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;
  5. po 31.12.2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze.

Ponieważ zniesienie wygasającego charakteru emerytur pomostowych jest rozwiązaniem szczególnie korzystnym dla osób, które podjęły prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze po 1.1.1999 r., gdyż pozwala im nabyć prawo do tego świadczenia bez względu na termin, w jakim zaczęły świadczyć tego typu prace, konieczne było wprowadzenie przepisu przejściowego:

Rekompensata z ZUS – transparentne i dogodniejsze warunki przyznawania

W konsekwencji skorygowano instytucję rekompensaty (art. 2 pkt 5 EmPomU). Po zmianach od 1.1.2024 r. rekompensata to odszkodowanie za utratę możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze dla osób, które nie nabędą prawa do emerytury pomostowej. Jest to zmiana, która pozwala na wyeliminowanie wątpliwości interpretacyjnych odnoszących się do obecnego brzmienia art. 2 pkt 5 EmPomU, przez co ZUS odmawiał ustalenia rekompensaty w sytuacji, kiedy ubezpieczeni spełniali warunki ustawowe uzyskania prawa do emerytury pomostowej, ale nie nabywali do niej prawa.

Od 1.1.2024 r. okres pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, który uprawnia do ustalenia rekompensaty musi przypadać przed 1.1.2009 r. i powinien wynosić co najmniej 15 lat.

Rekompensata natomiast nie będzie przysługiwać osobie, która ma ustalone decyzją prawomocną prawo do emerytury na podstawie przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS lub przepisów odrębnych.

Szkolenia z zakresu prawa pracy – aktualna lista szkoleń Sprawdź

Na emeryturze pomostowej nie będzie można już „dorabiać”

W praktyce stosowania przepisów EmPomU pojawił się problem „obchodzenia” przepisów regulujących kwestie zawieszania prawa do emerytury pomostowej. Zgodnie z art. 17 ust. 4 EmPomU prawo do emerytury pomostowej ulega zawieszeniu bez względu na wysokość uzyskiwanego przychodu w razie podjęcia przez uprawnionego pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze. Regulacja ta pozwalała na zawieszenie prawa do emerytury pomostowej osobom pobierającym emeryturę pomostową tylko w sytuacji, świadczenia przez nich pracy w ramach stosunku pracy.

Od 1.1.2024 r. prawo do emerytury pomostowej ulegać będzie zawieszeniu bez względu na wysokość uzyskiwanego przychodu w razie podjęcia przez uprawnionego pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze – tak na podstawie stosunku pracy, jak i umowy cywilnoprawnej (zmieniony art. 17 ust. 4 EmPomU).

Nowa regulacja dotycząca zasad zawieszenia emerytury pomostowej nie dotyczy jednak umów cywilnoprawnych zawartych przed dniem wejściem w życie ustawy (art. 5 ust. 2 ustawy zmieniającej).

Odsetki od nieopłaconych w terminie składek na FEP

Do końca 2023 r. próg naliczania odsetek w przypadku nieopłaconych składek na FEP pozostaje na poziomie 6,60 zł. Od 1.1.2024 r. odsetki te będą naliczane analogicznie jak w przypadku niepłaconych składek ZUS. Oznacza to, że odsetek za zwłokę nie nalicza się, jeżeli ich wysokość nie przekraczałaby 1% kwoty minimalnego wynagrodzenia (zmieniony art. 40 ust. 1 ustawy pomostowej).

Ustawa mieniająca przewiduje również przepis przejściowy, zgodnie z którym do odsetek za zwłokę od składek na FEP za okres przed dniem wejścia jej w życie będzie stosować się przepisy nowe, wprowadzone od 1.1.2024 r.

Świadczenie wspierające – nowe wsparcie dla niepełnosprawnych

Od 1.1.2024 r. pojawia się nowy rodzaj świadczenia. Jest to świadczenie wspierające, którego celem jest udzielenie osobom z największymi trudnościami w samodzielnym funkcjonowaniu pomocy służącej częściowemu pokryciu wydatków związanych z zaspokojeniem szczególnych potrzeb życiowych tych osób – ustawa z 7.7.2023 r. o świadczeniu wspierającym (Dz.U. z 2023 r. poz. 1429)

Świadczenie wspierające, w odróżnieniu od aktualnie przyznawanych świadczeń opiekuńczych przeznaczonych dla opiekuna osoby wymagającej opieki, będzie świadczeniem kierowanym bezpośrednio do osoby z niepełnosprawnościami.

Kwota otrzymywanego świadczenia wspierającego będzie powiązana z wysokością renty socjalnej, której aktualna wysokość w 2023 r. po waloryzacji wynosi 1588,44 zł miesięcznie brutto. Ustawa zakłada, że świadczenie wspierające przysługiwać będzie, w wysokości 2-krotności renty socjalnej, albo jej jednokrotności lub 50% jej wartości.

Ustalenie prawa do świadczenia wspierającego będzie następować na wniosek osoby uprawnionej złożony do ZUS. W przypadku niepełnosprawnych dzieci oraz osób nieposiadających zdolności do czynności prawnych wniosek o świadczenie wspierające będzie mógł złożyć jeden z rodziców, opiekun prawny dziecka, rodzina zastępcza, osoba prowadzącej rodzinny dom dziecka lub inna osoba upoważniona do reprezentowania dziecka lub pełnoletniej osoby niepełnosprawnej.

Świadczenie wspierające będzie przysługiwać bez względu na osiągany przez osobę z niepełnosprawnościami dochód (brak kryterium dochodowego) oraz będzie nieopodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Ponadto za osobę pobierającą świadczenie wspierające będą również opłacane składki na ubezpieczenie zdrowotne. Świadczenie nie będzie podlegać egzekucji komorniczej.

W przypadku, gdy osoba niepełnosprawna zdecyduje się ubiegać świadczenie wspierające, wypłata świadczeń opiekuńczych zostanie opiekunowi wstrzymana lub rozpatrywanie wniosku opiekuna o jedno z świadczeń zostanie zawieszone.

Opiekunowie niepełnosprawnych będą mogli pracować bez utraty świadczeń

W obowiązującym stanie prawnym świadczenia opiekuńcze nie przysługują jeżeli opiekun niepełnosprawnego członka rodziny nie podejmuje lub rezygnuje z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się odpowiednim orzeczeniem o niepełnosprawności lub znacznym stopniem niepełnosprawności.

Od 1.1.2024 r., zgodnie z nowym brzmieniem art. 16a ust. 1 oraz art. 17 ust. 1 ŚwRodzU, specjalny zasiłek opiekuńczy i świadczenie pielęgnacyjne będą przysługiwać uprawnionym opiekunom osób niepełnosprawnych jeżeli nie podejmują lub rezygnują z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą posiadającą orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności oraz albo nad osobą posiadającą orzeczenie o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji. Dodatkowym warunkiem będzie posiadanie przez osoby nad którymi sprawowana będzie opieka decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia w której potrzebę wsparcia określono na poziomie: od 1 do 3 punktów w skali potrzeby wsparcia (w przypadku dzieci poniżej 3. roku życia) lub od 70 do 100 punktów w skali potrzeby wsparcia (w przypadku dzieci i osób powyżej 3. roku życia), czyli taką decyzję, która uprawnia do ubiegania się o świadczenie wspierające.

Od 1.1.2024 r. osoby uprawnione do otrzymywania świadczenia pielęgnacyjnego, specjalnego zasiłku opiekuńczego oraz zasiłku dla opiekuna będą mogli podjąć zatrudnienie lub inną pracę zarobkową. Jeżeli jednak osiągną w danym roku kalendarzowym dochód w wysokości przekraczającej 6-krotność kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującej na 31 grudnia danego roku kalendarzowego – prawo do świadczeń zostanie uchylone.

Jak w 2024 r. zmieni się Karta Nauczyciela: zfśs, emerytury i nauczycielskie świadczenia kompensacyjne

W mijającym roku kalendarzowym przepisy oświatowe wielokrotnie ulegały zmianom. Do tej pory ustawą z 28.7.2023 r. o zmianie ustawy – Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2023 r. poz. 1672) w 2023 r.:

Od 1.1.2024 r. w zakresie art. 53 ust. 2 KartaNauczU wprowadzono rozwiązanie, zgodnie z którym odpis na ZFŚS dla nauczycieli będących emerytami lub rencistami oraz nauczycieli pobierających nauczycielskie świadczenie kompensacyjne będzie dokonywany w wysokości ustalonej jako iloczyn planowanej, przeciętnej w danym roku kalendarzowym liczby nauczycieli będących emerytami lub rencistami oraz nauczycieli pobierających nauczycielskie świadczenie kompensacyjne, skorygowanej w końcu danego roku kalendarzowego do faktycznej, przeciętnej liczby tych nauczycieli i 42% kwoty bazowej, o której mowa w art. 30 ust. 3 KartaNauczU, obowiązującej 1 stycznia danego roku.

Od 1.9.2024 r. nauczyciele, po rozwiązaniu na swój wniosek stosunku pracy, będą mogli przejść na emeryturę w wieku niższym niż określony w art. 24 ust. 1 EmRentyFUSU, jeżeli spełnią łącznie następujące warunki:

  1. rozpoczęli przed 1.1.1999 r. faktyczne wykonywanie pracy na stanowisku nauczyciela, wychowawcy lub innego pracownika pedagogicznego, o których mowa w art. 1 KartaNauczU, brzmieniu obowiązującym w dniu rozpoczęcia pracy na tym stanowisku,
  2. mają okres składkowy, o którym mowa w art. 6 EmRentyFUSU, wynoszący co najmniej 30 lat, w tym co najmniej 20 lat faktycznego wykonywania pracy na stanowisku nauczyciela, wychowawcy lub innego pracownika pedagogicznego, o których mowa w art. 1 KartaNauczU, brzmieniu obowiązującym w okresie faktycznego wykonywania pracy na tych stanowiskach, z wyjątkiem nauczyciela szkoły za granicą, w wymiarze co najmniej 1/2 obowiązkowego wymiaru zajęć,
  3. nie przysługuje im prawo do przejścia na emeryturę bez względu na wiek na podstawie art. 88 ust. 2a KartaNauczU

– a wysokość emerytury obliczonej zgodnie z ust. 5 i 6, nie jest niższa niż kwota, o której mowa w art. 85 ust. 2 EmRentyFUSU.

Ponadto od 1.9.2024 r. do nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych nabędą również prawo nauczyciele zatrudnieni w poradniach psychologiczno-pedagogicznych (zmieniony art. 2 NauczŚwiadU).

Urzędnicy cywilni otrzymają wynagrodzenie za godziny nadliczbowe

Z kolei ustawą z 16.6.2023 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2023 r. poz. 1598) wprowadzono zmiany do ustawy z 21.11.2008 r. o służbie cywilnej (tj. Dz.U. z 2022 r. poz. 1691 ze zm.). Jak wiadomo od 27.9.2023 r. obowiązują nowe przepisy dotyczące czasu pracy urzędników zatrudnionych w korpusie służby cywilnej. Pojawiły się m.in. nowe rozwiązania dotyczące systemów czasu pracy oraz okresów rozliczeniowych.

Od 1.1.2024 r. urzędnikowi służby cywilnej za pracę nadliczbową albo w niedzielę przysługuje dzień wolny od pracy w najbliższym tygodniu, a za pracę w święto przysługuje inny dzień wolny, albo wynagrodzenie za czas przepracowany w tych dniach (powyższe nie dotyczy zatrudnienia w systemie weekendowym) – zmieniony art. 97 SłużbaCywilU.

Wypłata wynagrodzenia będzie następować na wniosek urzędnika. Wynagrodzenie to będzie ustalane na podstawie godzinowej stawki wynagrodzenia należnego w miesiącu, w którym nastąpiła praca w godzinach nadliczbowych, zaś stawkę godzinową będzie się obliczać poprzez podzielenie miesięcznego wynagrodzenia przez normę godzin czasu pracy w danym miesiącu.

 

Od 2024 r. koalicyjny rząd obiecuje prace nad kolejnymi zmianami w zatrudnieniu. Są to m.in. skrócenie czasu pracy, wydłużenie urlopów wypoczynkowych i uregulowanie dostępności pracownika po godzinach pracy. W dniu publikacji niniejszego podsumowania – nie są znane projekty ani kształt zapowiedzi. Gdyby zmiany miały dojść do skutku działy kadrowo-płacowe czeka kolejny pracowity rok, zaś pracowników kolejne przywileje.

 

Kup Legalisa Księgowość Kadry Biznes online i uzyskaj natychmiastowy dostęp! Sprawdź

Odstąpienie od umowy o dzieło przez upływem rocznego czasu trwania umowy

Zamawiający może odstąpić od umowy o dzieło przez upływem rocznego czasu trwania umowy.

Zgodnie z art. 627 KC, przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.

W przepisach Kodeksu cywilnego przewidziano dwa typy odstąpienia od umowy o dzieło. Pierwszy odnosi się do sytuacji, gdy przyjmujący zamówienie wykonywa dzieło w sposób wadliwy albo sprzeczny z umową. Wówczas zamawiający może wezwać go do zmiany sposobu wykonania i wyznaczyć mu w tym celu odpowiedni termin. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu zamawiający może od umowy odstąpić (art. 636 § 1 KC). W sytuacji z pytania wątpliwe jest zastosowanie tego przepisu przez zamawiającego, gdyż przedmiotem umowy było jedynie umieszczanie postów. Influencer nie odpowiada za brak wzrostu sprzedaży. Zamawiający mógłby skorzystać z tego przepisu, gdyby influencer nie umieścił postu albo post miałby niewłaściwą treść.

Jeśli chcesz przetestować Legalis Księgowość Kadry Biznes kliknij: Sprawdź

Drugi typ odstąpienia przewidziano w art. 644 KC. Zgodnie z tym przepisem, dopóki dzieło nie zostało ukończone, zamawiający może w każdej chwili od umowy odstąpić płacąc umówione wynagrodzenie. Jednakże w takim wypadku zamawiający może odliczyć to, co przyjmujący zamówienie oszczędził z powodu niewykonania dzieła.

Skoro w art. 644 KC jest mowa o odstąpieniu w każdej chwili od umowy o dzieło, to zamawiający mógłby skorzystać z tego przepisu pod warunkiem uznania dzieła za nieukończone. O tym, że dzieło nie zostało ukończone, przesądza fakt, że np. nie wykonano jeszcze wszystkich jego elementów, ogólnie rzecz ujmując, że nie znajduje się ono w stanie, w jakim powinno być wydane zamawiającemu. Należy przy tym uwzględnić zgodność zaoferowanego dzieła z jego cechami określonymi w danej umowie o dzieło. W sytuacji, gdy dzieło miało polegać na regularnym umieszczaniu postów, można uznać je za nieskończone, jeżeli nie osiągnięto końcowego terminu umowy o dzieło. Wydaje się więc, że zamawiający może więc odstąpić od umowy o dzieło, jednakże trudno wypowiedzieć się jednoznacznie bez znajomości treści umowy.

Orzecznictwo

Jednocześnie należy zapłacić wykonującemu dzieło całe umówione wynagrodzenie (a więc w sytuacji z pytania za cały czas trwania umowy). Jednak zamawiający może odliczyć to, co przyjmujący zamówienie oszczędził z powodu niewykonania dzieła. Oszczędności przyjmującego zamówienie w rozumieniu art. 644 KC nie są przy tym tożsame z umowną wartością prac niewykonanych, ponieważ chodzi tu o oszczędności z zaprzestanych prac, a nie w pracach zrealizowanych przed odstąpieniem (wyrok SA we Wrocławiu z 13.12.2013 r., I ACa 1214/13, Legalis). Niestety, kwestie wzajemnych rozliczeń w takiej sytuacji budzą wątpliwości, a orzecznictwo jest niejednolite.

Dodatkowo należy podkreślić, że ze względu na charakter zobowiązania przyjmującego zamówienie, wyrażającego się w wykonaniu dzieła (umówionego rezultatu), nie wypowiada się umowy o dzieło. Jest tak dlatego, że wypowiedzenie ma skutki jedynie na przyszłość, a strony rozliczają się za okres do zakończenia umowy w skutek wypowiedzenia.

 

Kup Legalisa Księgowość Kadry Biznes online i uzyskaj natychmiastowy dostęp! Sprawdź

Zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących – nowe rozporządzenie

Na podstawie art. 111 ust. 8 oraz art. 145a ust. 17 VATU – Minister Finansów przygotował nowe rozporządzenie w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Obecnie zakres zwolnień z obowiązku ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących jest wyznaczony rozporządzeniem Ministra Finansów z 22.12.2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2021 r. poz. 2442 ze zm.). Rozporządzenie to przewiduje zwolnienia o charakterze czasowym (tj. do 31.12.2023 r.), co oznacza, że konieczne jest wydanie nowego rozporządzenia w tym zakresie. Regulacje te dotyczą wszystkich rodzajów kas rejestrujących (kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, kas online oraz kas mających postać oprogramowania), tym samym niecelowe jest wydanie dwóch odrębnych rozporządzeń o tych samych zapisach dotyczących różnych rodzajów kas rejestrujących.

Nowe rozporządzenie, co do zasady, przewiduje przedłużenie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących określonych w ww. rozporządzeniu z 2021 r. Zostaną one przedłużone na okres jednego roku – tj. do 31.12.2024 r. przy utrzymaniu na dotychczasowym poziomie kryterium wielkości sprzedaży, tj. 20 000 zł dla podmiotów kontynuujących, jak i dla rozpoczynających działalność gospodarczą (dla tych ostatnich liczone w proporcji).

Rozporządzenie wejdzie w życie 1.1.2024 r.

 

Kup Legalisa Księgowość Kadry Biznes online i uzyskaj natychmiastowy dostęp! Sprawdź

Wyższe kary za przestępstwa i wykroczenia skarbowe w 2024 roku

Za przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe odpowiada jak sprawca podatnik, ale także ten, kto na podstawie przepisu prawa, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania zajmuje się sprawami gospodarczymi, w szczególności finansowymi, osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, której odrębne przepisy przyznają zdolność prawną (art. 9 § 3 KKS). W konsekwencji za przestępstwa skarbowe lub wykroczenia odnośnie prowadzonej działalności w pierwszej kolejności odpowiada przedsiębiorca, a w określonych okolicznościach również księgowa (podmiot prowadzący finanse przedsiębiorcy).

Kwoty grzywien i kar pieniężnych za wykroczenia i przestępstwa skarbowe wyznaczane są w oparciu o aktualne minimalne wynagrodzenie za pracę. Minimalne wynagrodzenie zostało ogłoszone w rozporządzeniu Rady Ministrów z 14.9.2023 r. w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2024 r. (Dz.U. z 2023 r., poz. 1893). Podobnie jak w tym roku będzie ono podwyższane dwukrotnie i będzie znacznie wyższe niż w 2023 r.

Od 1.1.2024 r. do 30.6.2024 r. minimalne wynagrodzenie za pracę będzie wynosić 4242 zł (odpowiednio za ten okres w tym roku wynosiło 3490 zł, czyli wzrośnie o 752 zł). Natomiast od 1.7.2024 r. do 31.12.2024 r. minimalne wynagrodzenie za pracę będzie wynosić 4300 zł (odpowiednio za ten okres w tym roku wynosi 3600 zł, czyli wrośnie 700 zł).

Więcej treści podatkowych po zalogowaniu. Nie posiadasz dostępu? Przetestuj

Kara grzywny za wykroczenia skarbowe

Kara grzywny za wykroczenie skarbowe jest określana kwotowo. Zgodnie z art. 48 KKS, kara grzywny w przypadku wykroczeń skarbowych, może być wymierzona w granicach od jednej dziesiątej do dwudziestokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia, chyba że kodeks stanowi inaczej. Wykroczeniem może być czyn zabroniony jeśli kwota uszczuplonej lub narażonej na uszczuplenie należności publicznoprawnej nie przekracza pięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia w czasie jego popełnienia.

A zatem w okresie od 1.1.2024 r. do 30.6.2024 r. wykroczeniem może być czyn zabroniony jeśli kwota uszczuplenia nie przekracza 21 210 zł (5 x 4242 zł ).

Natomiast w okresie od 1.7.2024 r. do 31.12.2024 r. wykroczeniem może być czyn zabroniony jeśli kwota uszczuplenia nie przekracza 21 500 zł (5 x 4300 zł).

Kara grzywny orzeczona za wykroczenie skarbowe w okresie od 1.6.2023 r. do 30.6.2024 r. może być wymierzona od kwoty 424,20 zł (1/10 minimalnego wynagrodzenia) do kwoty 84 840 (20 x minimalne wynagrodzenie).

Natomiast w okresie od 1.7.2024 r. do 31.12.2024 r. kara grzywny orzeczona za wykroczenie skarbowe może być wymierzona od kwoty 430 zł (1/10 minimalnego wynagrodzenia) do kwoty 86 000 (20 x minimalne wynagrodzenie).

Szkolenia z zakresu podatków – aktualna lista szkoleń Sprawdź

Kara grzywny za przestępstwo skarbowe

W przypadku orzeczenia kary grzywny za przestępstwa skarbowe, zgodnie z art. 23 KKS, sąd określa liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki dziennej. Jeżeli kodeks karny skarbowy nie stanowi inaczej, najniższa liczba stawek wynosi 10, a najwyższa 720. Ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. Niemniej jednak, stawka dzienna nie może być niższa od jednej trzydziestej części minimalnego wynagrodzenia.

Zatem stawka dzienna nie może być niższa w okresie od 1.1.2024 r. do 30.6.2024 r. od: 141,40 zł (4242 zł/30 ), a w okresie od 1.7.2024 do 31.12.2024 r. nie może być niższa od: 143,33 zł (4300 zł/30).

Jednocześnie stawka dzienna nie może przekraczać jej czterystukrotności, czyli w okresie od.1.1.2024 r. do 30.6.2024 r. nie może przekraczać kwoty 56 560 zł (400 x 141,40 zł), a w okresie od 1.7.2024 r. do 31.12.2024 r. nie może przekraczać kwoty 57 332 zł (400 x 143,33 zł).

W rezultacie, stawka dzienna w okresie od 1.1.2024 r. do 30.6.2024 r. mieści się w granicach kwot: od 141,40 zł do 56 560 zł, a w okresie od 1.7.2024 r. do 31.12.2024 r. w granicach kwot: od 143,33 zł do 57 332 zł.

Kara grzywny może być natomiast orzeczona w okresie od 1.1.2024 r. do 30.6.2024 r. w granicach kwot: od 1414 zł (10 stawek dziennych x 141,40 zł) do 40 723 200 zł (720 stawek x max stawkę dzienną, tj. 56.560). Natomiast w okresie od 1.7.2024 r. do 31.12.2024 r. kara grzywny może być orzeczona w granicach kwot: od 1433,30 zł (10 stawek dziennych x 143,33 zł) do 41 279 040 zł (720 stawek x max stawkę dzienną, tj. 57 332).

WYSOKOŚĆ KAR ZA WYKROCZENIA I PRZESTĘPSTWA SKARBOWE W 2024 ROKU
WYKROCZENIA OD 1.1.2024

DO 30.6.2024

 

OD 1.7.2024

DO 31.12.2024

Granica między wykroczeniem a przestępstwem skarbowym (5.krotność minimalnego wynagrodzenia) 21 210 zł 21 500 zł
Grzywna za wykroczenie skarbowe wymierzona przez urząd skarbowy mandatem

(od 1/10 do 5. krotności minimalnego wynagrodzenia)

od 424 zł

do 21 210 zł

od 430 zł

do 21 500 zł

Grzywna za wykroczenie skarbowe wymierzona przez sąd wyrokiem

(od 1/10 do 20.krotności minimalnego wynagrodzenia)

od 424 zł

do 84 840 zł

od 430 zł

do 86 000 zł

Grzywna za wykroczenie skarbowe wymierzona przez sąd nakazem

od 1/10 do 10.krotności minimalnego wynagrodzenia)

od 424 zł

do 42 420 zł

od 430 zł

do 43 000 zł

PRZESTĘPSTWA OD 1.1.2024

DO 30.6.2024

OD 1.7.2024

DO 31.12.2024

Stawka dzienna od 141,40 zł

do 56 560 zł

od 143,33 zł

do 57 332 zł

Grzywna za przestępstwo skarbowe wymierzona przez sąd wyrokiem od 1414 zł

do 40 723 200 zł

od 1433,30 zł

do 41 279 040 zł

Grzywna za przestępstwo skarbowe wymierzona przez sąd nakazem od 1414 zł

do 40 723 200 zł

od 1433,30 zł

do 41 279 040 zł

Minimalne i maksymalne stawki podatku od środków transportowych na rok 2024

Minimalne stawki podatku od środków transportowych

Zgodnie z obwieszczeniem Ministra Finansów z 12.10.2023 r. minimalne stawki podatku od środków transportowych obowiązujące w 2024 r. pozostaną w tej samej wysokości co w 2023 r. Poszczególne stawki podatku od środków transportowych dotyczą właścicieli m.in. samochodów ciężarowych, autobusów, ciągników siodłowych i przyczep.

Z art.12b ustawy z 12.1.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych wynika, że począwszy od 2004 r., stawki minimalne określone w załącznikach nr 1-3 do tej ustawy ulegają przeliczeniu na następny rok podatkowy zgodnie z procentowym wskaźnikiem kursu euro na pierwszy dzień roboczy października danego roku w stosunku do kursu euro w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Do przeliczenia stawek stosuje się kurs wymiany euro i walut krajowych opublikowany w Dz. Urz. Unii Europejskiej. Minister Finansów oblicza corocznie ww. wskaźnik procentowy. Jeżeli wskaźnik jest niższy niż 5%, to stawki określone w zał. nr 1-3 ustawy nie ulegają zmianie w następnym roku podatkowym. W tym roku wskaźnik ten był niższy niż 5%, zatem minimalne stawki podatku od środków transportowych nie uległy podwyższeniu i będą w 2024 r. wynosić tyle samo co w tym roku.

W przypadku nieuchwalenia przez gminę stawek podatku od środków transportowych, jeśli stawki minimalne dla poszczególnych rodzajów pojazdów są wyższe od stawek uchwalonych na rok poprzedzający rok podatkowy – stosuje się odpowiednie stawki wynikające z zał. nr 1-3 do ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Więcej treści podatkowych po zalogowaniu. Nie posiadasz dostępu? Przetestuj

Maksymalne stawki podatku od środków transportowych

Ponadto maksymalne stawki podatku od środków transportowych w 2024 roku zostały określone w obwieszczeniu Ministra Finansów z 21.7.2023 r. w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok 2024 (M.P. z 2023 r., poz. 774). Górna granica stawek będzie znacznie wyższa w stosunku do 2023 roku. Stawki bowiem ulegają co roku zmianie w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszego półrocza roku, w którym stawki ulegają zmianie, w stosunku do analogicznego okresu roku poprzedniego. Zatem stawki zostały zwaloryzowane zgodnie ze wskaźnikiem cen towarów i usług konsumpcyjnych obowiązujących w I półroczu 2023 r. w stosunku do I półrocza 2022 r. i nastąpił realny wzrost cen o 15%. (Komunikat Prezesa GUS z 14.7.2023 r. w sprawie wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych w I półroczu 2023 r.). Jednak przy uchwalaniu stawek podatku od środków transportowych gminy nie mogą przekroczyć tych maksymalnych stawek podanych ww. obwieszczeniu.

Obowiązek zapłaty podatku od środków transportowych

Podatkiem od środków transportowych są objęte: samochody o DMC powyższej 3,5 tony, ciągniki siodłowe i balastowe przystosowane do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o DMC zespołu pojazdów od 3,5 ton, przyczepy i naczepy, które łącznie z pojazdem silnikowym posiadają DMC od 7 ton (z wyjątkiem tych, które wykorzystywane są wyłącznie w ramach działalności rolniczej prowadzonej przez podatnika podatku rolnego), a także autobusy.

 

Kup Legalisa Księgowość Kadry Biznes online i uzyskaj natychmiastowy dostęp! Sprawdź