W przypadku powstania zbiegu egzekucji komorniczych, zestawienie składników wynagrodzenia pracownika-dłużnika należy udostępnić drugiemu komornikowi tylko wówczas, gdy – w wyniku rozstrzygnięcia zbiegu – to on okaże się właściwy do dalszego łącznego prowadzenia postępowania egzekucyjnego.
Gdy do pracodawcy zgłosił się z zajęciem wynagrodzenia za pracę danej osoby kolejny komornik, mamy do czynienia ze zbiegiem egzekucji komorniczych (cywilnych, sądowych). Powstaje on w dniu doręczenia zakładowi pracy zajęcia wynagrodzenia za pracę tego samego pracownika od drugiego z kolei komornika.
Zgodnie z art. 7731 Kodeksu postępowania cywilnego, prowadzenie obu egzekucji przejmuje z mocy prawa komornik właściwy miejscowo, tj. komornik właściwy dla:
1) miejsca zamieszkania pracownika-dłużnika (miejsca jego stałego pobytu),
2) miejsca pobytu pracownika-dłużnika w Polsce – jeśli nie ma on miejsca zamieszkania w kraju,
3) ostatniego miejsca zamieszkania w Polsce – jeżeli miejsce pobytu pracownika nie jest znane lub znajduje się poza granicami kraju.
Jeżeli na podstawie tych kryteriów okaże się, że właściwych jest kilku komorników albo że żaden nie jest właściwy, łączne prowadzenie postępowania przejmuje komornik, który pierwszy wszczął egzekucję z wynagrodzenia. Komornik niewłaściwy ma obowiązek przekazać sprawę komornikowi właściwemu wraz z informacją o zbiegu egzekucji i rozliczeniem kosztów.
Pracodawca ma obowiązek pisemnie poinformować obu komorników o zaistniałym zbiegu egzekucji sądowych, w ciągu 7 dni od jego powstania. W piśmie powinien ich również poinformować, który komornik jego zdaniem jest właściwy na podstawie wskazanych kryteriów właściwy do łącznego prowadzenia dalszej egzekucji. Następnie przystępuje do dokonania skumulowanych potrąceń, przekazując je komornikowi oznaczonemu w ww. piśmie jako właściwy.
Dokonując zajęcia wynagrodzenia za pracę, komornik wzywa pracodawcę pracownika-dłużnika do:
1) przedstawienia za okres 3 miesięcy poprzedzających zajęcie, za każdy miesiąc oddzielnie zestawienia periodycznego wynagrodzenia dłużnika za pracę oraz oddzielnie jego dochodu z wszelkich innych tytułów,
2) podania, w jakiej kwocie i w jakich terminach zajęte wynagrodzenie będzie przekazywał wierzycielowi,
3) złożenia oświadczenia o rodzaju przeszkód do wypłacenia wynagrodzenia za pracę, jeśli takowe zaistniały, a w szczególności: czy inne osoby roszczą sobie prawa, czy i w jakim sądzie toczy się sprawa o zajęte wynagrodzenie, o jakie roszczenia została ew. skierowana do zajętego wynagrodzenia egzekucja przez innych wierzycieli.
Na podstawie art. 882 Kodeksu postępowania cywilnego pracodawca ma obowiązek niezwłocznego zawiadomienia komornika oraz wierzyciela o każdej zmianie wymienionych okoliczności.
