Podstawą kierowania takich osób na badania profilaktyczne są przepisy dotyczące profilaktycznych badań pracowników oraz decyzja lekarza medycyny pracy o zakresie tych badań.
Zgodnie z art. 39j ust. 1 oraz art. 39k ust. 1 ustawy o transporcie drogowym:
1) kierowca wykonujący przewóz drogowy podlega badaniom lekarskim w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy,
2) kierowca wykonujący przewóz drogowy podlega badaniom psychologicznym w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy.
Przepisów tej ustawy nie stosuje się jednak m.in. do przewozu drogowego wykonywanego pojazdami samochodowymi lub zespołami pojazdów:
1) przeznaczonymi konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą – w niezarobkowym przewozie drogowym osób,
2) o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony:
a) w krajowym transporcie drogowym rzeczy, w przypadku gdy przedsiębiorca wykonuje wyłącznie krajowy transport drogowy rzeczy,
b) w niezarobkowym przewozie drogowym rzeczy,
2a) o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 2,5 tony w transporcie drogowym rzeczy.
Można więc przyjąć, że pytanie nie dotyczy transportu drogowego pojazdami objętymi przepisami ustawy o transporcie drogowym, a wskazane osoby nie są zatrudnione na stanowiskach kierowców. W konsekwencji nie podlegają one pod przepisy tej ustawy.
Skierowanie na badania profilaktyczne wydawane przez pracodawcę powinno zawierać:
1) określenie rodzaju badania profilaktycznego, jakie ma być wykonane,
2) w przypadku osób przyjmowanych do pracy lub pracowników przenoszonych na inne stanowiska pracy – określenie stanowiska pracy, na którym osoba ta ma być zatrudniona; w tym przypadku pracodawca może wskazać w skierowaniu dwa lub więcej stanowisk pracy, w kolejności odpowiadającej potrzebom zakładu,
3) w przypadku pracowników – określenie stanowiska pracy, na którym pracownik jest zatrudniony,
4) opis warunków pracy uwzględniający informacje o występowaniu na stanowisku lub stanowiskach pracy, o których mowa w pkt 2 i 3, czynników niebezpiecznych, szkodliwych dla zdrowia lub czynników uciążliwych i innych wynikających ze sposobu wykonywania pracy, z podaniem wielkości narażenia oraz aktualnych wyników badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia, wykonanych na tych stanowiskach.
O zakresie konkretnych badań, które należy przeprowadzić w związku z przedstawionymi przez pracodawcę danymi decyduje lekarz medycyny pracy przeprowadzający badania. Lekarz opiera się na opisie warunków pracy, w ramach którego istotną informacją jest wskazanie, że pracownik w związku z realizacja obowiązków prowadzi samochód.
Interpretacje
PIP w stanowisku z dnia 8.11.2012 r. (GNP – 433-023-159-1/12) wskazuje, że „kierując na badania profilaktyczne pracownika, który wykorzystuje samochód do celów służbowych, należy w skierowaniu umieścić informację w tym zakresie. Zakres i częstotliwość badań pracownika określa wyłącznie lekarz, a zasadność wykonywania badań okulistycznych bądź badań psychoruchowych nie podlega ocenie pracodawcy kierującego pracownika na badania profilaktyczne”.
