O sposobie wykorzystania zwolnienia „na siłę wyższą” w danym roku decyduje pracownik w pierwszym wniosku w danym roku. Jeśli wybierze zwolnienie w dniach, będzie mógł wykorzystać zwolnienie na dwie swoje dniówki, zgodnie z obowiązującym pracownika rozkładem czasu pracy.
Zwolnienie od pracy „na siłę wyższą”
Pracownikowi przysługuje w ciągu roku kalendarzowego zwolnienie od pracy, w wymiarze 2 dni albo 16 godzin, z powodu działania „siły wyższej” w pilnych sprawach rodzinnych spowodowanych chorobą lub wypadkiem, jeżeli jest niezbędna natychmiastowa obecność pracownika. O sposobie wykorzystania w danym roku kalendarzowym takiego zwolnienia od pracy (tj. czy zwolnienie będzie wykorzystywane w dniach czy w godzinach) decyduje pracownik w pierwszym wniosku o udzielenie takiego zwolnienia złożonym w danym roku kalendarzowym. W każdym kolejnym roku kalendarzowym uprawnienie do decydowania o sposobie wykorzystania zwolnienia „się odnawia” i może się w praktyce zdarzyć, że w jednym roku pracownik będzie potrzebował zwolnienia w dniach (i takie wybierze w pierwszym wniosku), w kolejnym roku nie wykorzysta takiego zwolnienia w ogóle, a w następnym wybierze zwolnienie w wymiarze godzinowym, np. na 2 godziny według potrzeb.
Pracodawca jest zobowiązany udzielić zwolnienia na wniosek pracownika (wniosek składa się najpóźniej w dniu wykorzystania zwolnienia), a za jego okres przysługuje pracownikowi połowa wynagrodzenia.
Zwolnienie „na dni”
Jeśli pracownik wybierze zwolnienie w wymiarze „na dni”, wówczas niezależnie od tego, czy pracuje w podstawowym, czy w równoważnym systemie czasu pracy, ma prawo do 2 dni zwolnienia od pracy (czy je wykorzysta w pełnym wymiarze to już inna kwestia). Podobnie nie ma znaczenia, czy pracownik jest zatrudniony w pełnym, czy niepełnym wymiarze czasu pracy – i tak będzie miał prawo do 2 dni zwolnienia od pracy „na siłę wyższą” (czyli w praktyce na 2 jego dniówki). Gdyby pracownik wybrał zwolnienie w wymiarze godzinowym, wówczas miałby prawo np. do:
- 16 godzin zwolnienia (2 x 8 godzin przy pełnym etacie),
- 14 godzin zwolnienia (2 x 7 godzin przy pełnym etacie i siedmiogodzinnej dobowej normie czasu pracy, np. z tytułu niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym),
- 8 godzin zwolnienia (2 x 8 godzin x 1/2 etatu przy zatrudnieniu na 1/2 etatu; w razie zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy zwolnienie „godzinowe” ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika, a niepełną godzinę zwolnienia od pracy zaokrągla się w górę do pełnej godziny).
