Obowiązek zapewnienia środków ochrony indywidualnej spoczywa na pracodawcy użytkowniku.

Skonsultuj z ekspertem rozwiązanie problematycznych kwestii. Sprawdź

Stosownie do postanowień art. 207 § 2 Kodeksu pracy, pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników poprzez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. Przejawem tej powinności, zgodnie z art. 2376 § 1 Kodeksu pracy, jest obowiązek nieodpłatnego dostarczania pracownikom przez pracodawcę środków ochrony indywidualnej, zabezpieczających przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informowanie pracowników o sposobach posługiwania się tymi środkami.

Ponadto, zgodnie z art. 2377 § 1 Kodeksu pracy, pracodawca ma obowiązek dostarczać pracownikom nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach:

  1. jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu,
  2. ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.

Stosownie do postanowień art. 2378 § 1 Kodeksu pracy, pracodawca powinien ustalić rodzaje środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, których stosowanie na określonych stanowiskach jest niezbędne w związku z art. 2376 § 1 i art. 2377 § 1 Kodeksu pracy, jak również przewidywane okresy użytkowania odzieży i obuwia roboczego. Dokument ten, zgodnie z art. 23711a § 1 Kodeksu pracy, powinien zostać skonsultowany z przedstawicielami pracowników.

W art. 9 ust. 2a ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych wskazano, że to pracodawca użytkownik dostarcza pracownikowi tymczasowemu odzież i obuwie robocze oraz środki ochrony indywidualnej. Zarówno odzież, jak i środki ochrony indywidualnej powinny być kompletne.

Mając na uwadze powyższe, obowiązek zapewnienia środków ochrony indywidualnej spoczywa na pracodawcy użytkowniku.

Szkolenia z zakresu prawa pracy – aktualna lista szkoleń Sprawdź