Wydaną decyzją Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego (PINB) nakazał PGWWP rozbiórkę pomostu położonego na jeziorze. Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie wniosło odwołanie do Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego (WINB) stwierdzając, że nie jest ani właścicielem, ani też inwestorem czy zarządcą wskazanego w decyzji obiektu budowlanego wzniesionego na gruncie pokrytym wodą, wobec powyższego nie może być adresatem decyzji o rozbiórce, gdyż wszelkie budowle znajdujące się na gruntach pokrytych wodami, które nie służą celom melioracji wodnych nie stanowią z mocy ustawy własności właściciela wód, czyli Skarbu Państwa.
Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego po rozpatrzeniu odwołania PGWWP, wydał decyzję, którą utrzymał w mocy decyzje PINB. Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie wniosło do WSA skargę na decyzję organu drugiej instancji.
Zgodnie z art. 216 ust. 1, 2 i 3 ustawy z 20.7.2017 r. – Prawo wodne (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 310 ze zm.; dalej: PrWod) grunty pokryte śródlądowymi wodami płynącymi, wodami morza terytorialnego oraz morskimi wodami wewnętrznymi stanowią własność właściciela tych wód, które nie podlegają obrotowi cywilnoprawnemu, z wyjątkiem przypadków określonych w ustawie. Gospodarowanie tymi gruntami należy do PGWWP (ust. 3).
Natomiast urządzenia wodne, które zostały wykonane albo są wykonywane przez PGWWP na gruntach pokrytych śródlądowymi wodami płynącymi lub na będących własnością Skarbu Państwa nieruchomościach niebędących gruntami pokrytymi śródlądowymi wodami płynącymi, stanowią własność Skarbu Państwa (art. 216 ust. 6 PrWod). A zatem, jak stwierdził WSA, jasne jest, że urządzenie wodne, którego PGWWP nie wykonały albo nie wykonywały nie jest własnością Skarbu Państwa, a zatem i mieniem (rzeczą, obiektem), którym w jego imieniu PGWWP gospodaruje reprezentując Skarb Państwa i wykonując w jego imieniu uprawnienia właścicielskie.