Umowę winna podpisać spółka, a nie filia. Filia nie musi posiadać odrębnego rachunku bankowego.
Autor raczej skłaniałaby się do uznania, że stroną umowy winna być polska spółka, nawet jeżeli prowadzi w Szwecji działalności w postaci oddziału polskiego przedsiębiorcy. Generalnie bowiem oddział/filia w obrocie gospodarczym nie występuje samodzielnie. Podejmując działania, korzysta z podmiotowości spółki. Działania te są prowadzone na ryzyko i odpowiedzialność spółki polskiej. Pośrednio na poparcie tego stanowiska należy przytoczyć wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z 30.11.2017 r. (I ACa 126/17, Legalis) zgodnie z tezą, którego posłużenie się firmą oddziału osoby prawnej, a tym bardziej wskazaniem jedynie siedziby tego oddziału, nie oznacza, że stroną czynności prawnych lub procesowych jest oddział tej osoby, jako niezależny podmiot stosunków prawnych. W takim przypadku w postępowaniu sądowym stroną jest sama osoba prawna mająca swój oddział, z którego działalnością wiąże się przedmiot postępowania sądowego. To orzeczenie akurat dotyczy zdolności sądowej i procesowej, ale wskazuje na istotę samego oddziału/filii w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 33 Kodeksu cywilnego osobami prawnymi są Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną, a więc np. spółki, a nie ich oddziały.
Również w ujęciu podatkowym, jeżeli uznamy, że filia w Szwecji jest zakładem zagranicznym spółki należy uznać, że filia ta jest jedynie formą prawną prowadzenia przez spółkę działalności w Szwecji, a nie odrębnym podmiotem prawa. Zakład podatkowy nie jest odrębnym bytem podatkowym.
Bardzo często dla filii/oddziałów są prowadzone odrębne rachunki bankowe, ale autor nie odnajduje wprost wymogu posiadania odrębnego rachunku w przepisach prawa.
