Dotychczas, tj. od 1.7.2019 r. ustawa z 4.10.2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2215 ze zm.) była stosowana tylko do tych podmiotów zatrudniających, które zatrudniają co najmniej 250 osób zatrudnionych (wg stanu na dzień 31.12.2018 r.). Natomiast do podmiotów zatrudniających, które zatrudniają co najmniej 20 osób zatrudnionych (wg stanu na dzień 31.12.2019 r.) ustawa będzie stosowana od 1.7.2020 r., a do pozostałych podmiotów zatrudniających – od 1.1.2021 r.

Ważne

Do liczby osób zatrudnionych, od których zależy obowiązek utworzenia pracowniczych planów kapitałowych (PPK) wlicza się nie tylko pracowników w rozumieniu art. 2 ustawy z 26.6.974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1040 ze zm.) (tj. w ramach stosunku pracy), ale także m.in. nakładców oraz osoby wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z art. 750 Kodeksu pracy stosuje się przepisy dot. zlecenia.

Podmiot zatrudniający zawiera umowę o zarządzanie PPK, jeżeli zatrudnia co najmniej jedną osobę zatrudnioną, w imieniu której, jest obowiązany zawrzeć taką umowę. W celu zawarcia takiej umowy:

  1. podmiot zatrudniający, u którego działa zakładowa organizacja związkowa − wybiera instytucję finansową, z którą zostanie zawarta umowa o zarządzanie PPK
     w porozumieniu z tą organizacją;
  2. podmiot zatrudniający, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa − wybiera instytucję finansową, z którą zostanie zawarta umowa o zarządzanie PPK
    w porozumieniu z reprezentacją osób zatrudnionych wyłonioną w trybie przyjętym w danym podmiocie zatrudniającym.

Wyboru dokonuje się w szczególności na podstawie:

  1. oceny proponowanych przez instytucje finansowe warunków zarządzania środkami gromadzonymi w PPK; 
  2. efektywności instytucji finansowych w zarządzaniu aktywami oraz 
  3. posiadanego przez nie doświadczenia w zarządzaniu funduszami inwestycyjnymi lub funduszami emerytalnymi. 

Wyboru dokonuje się mając także na uwadze najlepiej rozumiany interes osób zatrudnionych.

Podmiot zatrudniający zawiera umowę o zarządzanie PPK − w imieniu i na rzecz osób zatrudnionych w tym podmiocie − nie później niż na 10 dni roboczych przed dniem, w którym w stosunku do pierwszej osoby zatrudnionej jest obowiązany zawrzeć umowę o prowadzenie PPK. Przed zawarciem takiej umowy podmiot zatrudniający może (nie musi) poinformować osoby zatrudnione o warunkach uczestnictwa w PPK oraz obowiązkach i uprawnieniach podmiotu zatrudniającego oraz osoby zatrudnionej związanych z uczestnictwem w PPK. Natomiast instytucja finansowa, z którą została zawarta umowa o prowadzenie PPK, jest obowiązana poinformować osoby zatrudnione o warunkach uczestnictwa w PPK oraz o obowiązkach i uprawnieniach podmiotu zatrudniającego oraz osoby zatrudnionej związanych z uczestnictwem w PPK.

Podmiot zatrudniający nie zawiera umowy o prowadzenie PPK w imieniu i na rzecz osoby zatrudnionej, która najpóźniej w pierwszym dniu zatrudnienia ukończyła 70. rok życia, natomiast w imieniu i na rzecz osoby zatrudnionej, która ukończyła 55. rok życia i nie ukończyła 70. roku życia, zawiera taką umowę wyłącznie na jej wniosek.

Wpłata podstawowa finansowana:

  1. przez podmiot zatrudniający wynosi 1,5% wynagrodzenia, a dodatkowo podmiot taki może zadeklarować w umowie o zarządzanie PPK dokonywanie wpłaty dodatkowej
     w wysokości do 2,5% wynagrodzenia;
  2. przez uczestnika PPK wynosi 2% wynagrodzenia, przy czym wpłata ta może być niższa, ale nie niższa niż 0,5% wynagrodzenia, jeżeli jego wynagrodzenie osiągane z różnych źródeł w danym miesiącu nie przekracza kwoty odpowiadającej 1,2-krotności minimalnego wynagrodzenia. Ponadto uczestnik może zadeklarować wpłatę dodatkową w wysokości do 2% wynagrodzenia.

Do obliczania i dokonywania wpłat do wybranej instytucji finansowej w ramach PPK jest obowiązany podmiot zatrudniający. Wpłaty mają być dokonywane w terminie do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostały obliczone i pobrane. Podmiot zatrudniający nie ponosi odpowiedzialności za brak lub błędne obliczenie, pobranie lub dokonanie wpłaty, jeżeli jest to spowodowane przekazaniem podmiotowi zatrudniającemu przez osobę zatrudnioną błędnych informacji, skutkujących błędnym ustaleniem w przedmiocie podlegania przez daną osobę zatrudnioną obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu z tytułu zatrudnienia w tym podmiocie zatrudniającym.

Niezależnie od powyższego w terminie 30 dni po zakończeniu kwartału minister właściwy do spraw pracy przekazuje uczestnikowi PPK wpłatę powitalną w kwocie 250 zł, w celu zaewidencjonowania jej na jego rachunku PPK. Ponadto z tytułu uczestnictwa w PPK w danym roku kalendarzowym uczestnik PPK otrzymuje dopłatę roczną do PPK w wysokości 240 zł.

Kto, jako podmiot zatrudniający albo osoba obowiązana do działania w imieniu podmiotu zatrudniającego, nie dopełnia obowiązku zawarcia umowy o zarządzanie PPK w przewidzianym przepisami terminie, podlega karze grzywny w wysokości do 1,5% funduszu wynagrodzeń u danego podmiotu zatrudniającego w roku obrotowym poprzedzającym popełnienie czynu zabronionego. Taka sama kara grozi za nakłanianie osoby zatrudnionej lub uczestnika PPK do rezygnacji z oszczędzania w PPK.

Ponadto, kto, jako podmiot zatrudniający albo osoba obowiązana do działania w imieniu podmiotu zatrudniającego:

1) nie dopełnia obowiązku zawarcia w imieniu i na rzecz osoby zatrudnionej umowy o prowadzenie PPK w przewidzianym terminie;

2) nie dopełnia obowiązku dokonywania wpłat do PPK w przewidzianym przepisami terminie;

3) nie zgłasza wymaganych ustawą danych lub zgłasza nieprawdziwe dane albo udziela w tych sprawach nieprawdziwych wyjaśnień lub odmawia ich udzielenia;

4) nie prowadzi dokumentacji związanej z obliczaniem wpłat do PPK

– podlega karze grzywny w wysokości od 1000 zł do 1 000 000 zł.