Rozporządzenie z 27.3.2023 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu zagrożenia epidemicznego przewiduje, że do końca kwietnia 2023 r. będzie w Polsce obowiązywał stan zagrożenia epidemicznego. Od 16.5.2022 r. nie funkcjonuje w Polsce stan epidemii, niemniej od tego czasu obowiązuje jednak stan zagrożenia epidemicznego.
To oznacza, że praca zdalna wdrożona na podstawie przepisów covidowych nadal obowiązuje. Zgodnie art. 3 ustawy z 2.3.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, oraz w okresie 3 miesięcy po ich odwołaniu, w celu przeciwdziałania COVID-19, pracodawca może polecić pracownikowi wykonywanie, przez czas oznaczony, pracy określonej w umowie o pracę, poza miejscem jej stałego wykonywania (praca zdalna).
Zgodnie z nowelizacją Kodeksu pracy z 1.3.2022 r., od 7.4. 2023 r. uchylony zostaje art. 3 ustawy covidowej. To oznacza, że płynnie przechodzimy z pracy zdalnej tymczasowej (covidowej) do kodeksowych rozwiązań. Po zmianach, praca zdalna zostanie zdefiniowana jako praca, która może być wykonywana całkowicie lub częściowo w miejscu wskazanym przez pracownika i każdorazowo uzgodnionym z pracodawcą, w tym pod adresem zamieszkania pracownika, w szczególności z wykorzystaniem środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość.
Należy pamiętać, że poza pracą zdalną jest wiele innych przepisów, których obowiązywanie jest powiązane ze stanem zagrożenia epidemicznego.
