Zmiana stawki podatku dochodowego dla skali podatkowej

Jedną z najważniejszych zmian wprowadzonych nowelizacją, która ma wejść z początkiem lipca jest zmiana wysokości podatku dochodowego.

Po zmianach skala podatkowa będzie wyglądała następująco:

Podstawa obliczenia podatku w złotych Podatek wynosi
Ponad do
120 000 12% minus kwota zmniejszająca podatek 3600 zł
120 000 10 800 zł + 32% nadwyżki ponad 120 000 zł

 

Nowa, niższa stawka podatkowa dotyczyć będzie każdego podatnika (uzyskującego dochody na skali), bez względu na źródło osiąganych przychodów, wysokość przysługujących kosztów uzyskania przychodu, fakt zatrudnienia u kilku pracodawców, czy też równoczesnego pobierania emerytury. Z nowej, niższej stawki podatku skorzystają również przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą opodatkowaną według skali podatkowej.

Zmiana kwoty zmniejszającej podatek

Skutkiem zmniejszenia zaliczki na podatek jest zmiana kwoty zmniejszającej podatek. Nowa kwota zmniejszająca podatek (przekładająca się na kwotę wolną od podatku w wysokości 30 000 zł) wynosi 3600 zł (30 000z ł x 12% = 3600 zł)

Konsekwencją innej kwoty zmniejszającej podatek wynoszącej 3600 zł jest też odpowiadająca jej kwota zmniejszająca miesięczne zaliczki na podatek wynosząca 300 zł (1/12 z kwoty zmniejszającej podatek 3600 zł = 300 zł).

Więcej treści podatkowych po zalogowaniu. Nie posiadasz dostępu? Przetestuj. Sprawdź

Limit odliczenia składki zdrowotnej dla podatku liniowego

Od 1.1.2022 r. uchylono prawo do pomniejszania podatku dochodowego o kwotę stanowiącą 7,75% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Od 1 lipca wprowadzono zmiany w zakresie możliwości odliczania. Przedsiębiorcy rozliczający się według jednolitej, 19% stawki podatku będą mogli dokonać odliczenia od podstawy obliczenia podatku (dochodu) lub zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej – zapłaconej przez podatnika składki na ubezpieczenie zdrowotne związanej z działalnością opodatkowaną w tej formie.

Wysokość rocznego odliczenia składek będzie limitowana. Limit będzie dotyczył podatnika. Obliczony zostanie na bazie limitu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, tj. rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ogłoszonej w roku poprzednim na podstawie art. 19 ust. 10 SysUbSpołU.

Limit będzie stanowił kwotę stanowiącą 4,9% (stawka składki na ubezpieczenie zdrowotne płaconych przez podatników opodatkowanych podatkiem liniowym) z 30-krotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej (w 2022 r. 177 660 zł).

Zatem na kwotę tę składa się kwota obliczona wg wzoru 177 660 zł x 4,9%.

W roku 2022 r. kwota ta stanowi 8705 zł, ale w przepisie zaproponowane zostało zaokrąglanie kwoty przysługującego odliczenia do pełnych stu złotych, czyli kwota ta wyniesie 8700 zł.

Wysokość tej kwoty będzie podlegała corocznie podwyższeniu o wskaźnik odpowiadający ilorazowi rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ogłoszonej w roku poprzednim na podstawie art. 19 ust. 10 SysUbSpołU, oraz rocznej podstawy wymiaru tych składek ogłoszonej dwa lata wstecz, po zaokrągleniu do pełnych 100 złotych w górę.

Ponadto minister finansów zostanie zobowiązany do ogłaszania, do końca roku podatkowego, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” wysokości tak zwaloryzowanej kwoty.

Oprócz podatników prowadzących działalność gospodarczą opodatkowaną tzw. podatkiem liniowym (19%), prawo do odliczenia części zapłaconych składek zdrowotnych przysługiwać będzie podatnikom, którzy opodatkowują przychody z działalności gospodarczej ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Ponadto w projekcie ustawy przewiduje się również odliczenie 19% zapłaconej składki zdrowotnej od karty podatkowej. W konsekwencji, ta nowa preferencja podatkowa skierowana jest do podatników prowadzących działalność gospodarczą i płacących podatek dochodowy od osób fizycznych stosując inne formy opodatkowania.

Limit odliczenia składki zdrowotnej dla ryczałtu

Przedsiębiorcy rozliczający się według ryczałtu od 1.7.2022 r. mogą dokonać odliczenia 50% zapłaconych składek zdrowotnych (pomniejszenie przychodu). Odliczeniu podlegać będą składki płacone w związku z działalnością opodatkowaną w tej formie.

Od 2022 r. wyliczenie składki zdrowotnej u ryczałtowca zależy od osiągniętego przychodu, a składka na ubezpieczenie zdrowotne dla ryczałtowców wyniesie 9% podstawy jej wymiaru. Będzie się ona opierać na trzech stawkach:

  • 60% przeciętnego wynagrodzenia przy rocznych przychodach nieprzekraczających 60 000 zł – czyli 335,94 zł
  • 100% przeciętnego wynagrodzenia przy rocznych przychodach w przedziale od 60 000 zł do 300 tys. zł, czyli 559,89 zł
  • 180% przeciętnego wynagrodzenia przy rocznych przychodach przekraczających 300 000 zł, czyli 1007,81 zł
Przykład

Podatnik rozpoczął działalność od 1 lipca 2022 wybrał jako formę opodatkowania ryczałt opłaca składkę zdrowotną w wysokości 1007,81 zł. Zatem ma możliwość odliczenia składki za 6 miesięcy.

1007,81 zł x 6 = 6046,86

6046,86 zł x 50% = 3023,43

Limit odliczenia składki zdrowotnej dla karty podatkowej

W przypadku osób opłacających podatek w formie karty podatkowej, odliczeniu podlegać będzie kwota stanowiąca 19% składki na ubezpieczenie zdrowotne zapłaconej w roku podatkowym w związku z prowadzoną działalnością opodatkowaną w tej formie.

Warto dodać, iż na zmianie podatnicy, którzy płacą składkę zdrowotną na zmianie zyskają 308,83 zł. Zakładając, że opłacą 6 razy w 2022 r. składkę zdrowotną na nowych zasadach:

270,9 zł x 6 = 1625,40 zł x 19% = 308,83 zł. Miesięcznie zysk wyniesie 51,47 zł.

Szkolenia z zakresu podatków – aktualna lista szkoleń Sprawdź

Likwidacja ulgi dla klasy średniej

Niekorzystne rozwiązanie podatkowe w postaci braku możliwości odliczania od podatku składki na ubezpieczenie zdrowotne dla niektórych podatników zostało zrekompensowane tzw. ulgą dla klasy średniej.

Ulga dla klasy średniej to rozwiązanie, które pojawiło się w przepisach podatkowych od 1 stycznia. Jego celem, jak informuje MF na swoich stronach, jest amortyzacja zmian w składce zdrowotnej, czyli likwidacja odliczenia tej daniny od podatku. Ulga dla klasy średniej dotyczy przedsiębiorców rozliczających się według skali podatkowej oraz pracowników, w tym pracowników poniżej 26 roku życia, jeżeli osiągane przez nich przychody (dochody dla działalności) podlegające opodatkowaniu w danym roku mieszczą w przedziale:

  • od 68 412 zł do 102 588 zł (I próg ulgi) – podatnik zapłaci wówczas rocznie od 3,91 zł do 2286,84 zł mniej podatku, a wraz ze wzrostem wynagrodzenia kwota ulgi rośnie);
  • od 102 588 zł do 133 692 zł (II próg ulgi) – wówczas korzyść podatnika wyniesie od 2286,84 zł do 2,64 zł (wraz ze wzrostem wynagrodzenia kwota ulgi maleje).

Ulga dla pracowników dotyczy tych których przychody ze stosunku pracy wynoszą miesięcznie od 5701 zł do 11 141 zł.

Z uwagi na zakres podmiotowy ulgi dla klasy średniej oraz skomplikowany algorytm, w oparciu o który ulga ta jest obliczana po półrocznym obowiązywania rządzący doszli do wniosku, że należy ją zlikwidować.

Likwidacja ulgi na zabytki

Ulga na zabytki powszechnie znana jako „pałacyk plus” została wprowadzona od 1.1.2022 r. Była przewidziana zarówno dla członków wspólnot i spółdzielni mieszkaniowych, którzy są współwłaścicielami zabytku, jak i dla indywidualnych właścicieli nieruchomości.

Ulga polega na odliczeniu od podstawy opodatkowania:

  • 50% kwoty poniesionych wydatków na wpłaty na fundusz remontowy oraz na prace konserwatorskie, restauratorskie i roboty budowlane, dotyczące zabytku (wpisanego do rejestru zabytków lub znajdującego się w ewidencji zabytków),
  • wydatku na nabycie zabytku wpisanego do rejestru zabytków, nie więcej niż kwota odpowiadająca iloczynowi 500 zł i liczby metrów kwadratowych powierzchni użytkowej tego zabytku. Limit odliczenia na wszystkie inwestycje podatnika z tego tytułu nie może przekroczyć 500 000 zł.

Ulga ta spotkała się z ogromną krytyką, dlatego też zdecydowano się na uchylenie tej regulacji. Projektowana ustawa zachowuje prawa nabyte do odliczenia wydatków określonych w art. 26hb PDOFizU do wydatków poniesionych do dnia 30.6.2022 r.

Zmiana zasad stosowania przez płatników kwoty wolnej od podatku

Ustawodawca zdecydował o pozostawieniu wyższej kwoty wolnej od podatku wprowadzonej od stycznia 2022 r. w kwocie 30 000 zł.

Co niezwykle istotne zmiany w poborze zaliczek w PIT będą dotyczyć kwoty zmniejszającej podatek, która występuje w skali podatkowej (aktualnie jest to kwota 5100 zł, a po zmianie, kiedy stawka PIT zostanie obniżona do 12 proc. będzie to kwota 3600 zł). Kwota zmniejszająca podatek, to kwota, która generuje kwotę wolną od podatku, która od stycznia 2022 r. została podniesiona do 30 000 zł. W efekcie dzięki kwocie wolnej od podatku roczne dochody danego podatnika na skali, które nie przekraczają 30 000 zł, nie rodzą obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

Konsekwencją innej kwoty zmniejszającej podatek wynoszącej 3600 zł jest też odpowiadająca jej kwota zmniejszająca miesięczne zaliczki na podatek wynosząca 300 zł (1/12 z kwoty zmniejszającej podatek 3600 zł = 300 zł).

Dla przypomnienia zaliczkę pomniejsza się o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, jeżeli pracownik przed pierwszą wypłatą wynagrodzenia w roku podatkowym złoży zakładowi pracy oświadczenie według ustalonego wzoru na formularzu PIT-2.

Formularz PIT-2 to oświadczenie pracownika, w którym wyraża on zgodę, by pracodawca przy wyliczaniu zaliczek na podatek dochodowy uwzględniał kwotę wolną od podatku. W efekcie złożenia tego formularza, pracownik dostaje wynagrodzenie większe, bo comiesięczne zaliczki są pomniejszane o przypadającą na każdy miesiąc kwotę wolną.

W oświadczeniu tym pracownik wskazuje, iż:

1) nie otrzymuje emerytury lub renty za pośrednictwem płatnika;

2) nie osiąga dochodów z tytułu członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną;

3) nie otrzymuje świadczeń pieniężnych wypłacanych z Funduszu Pracy lub z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych;

4) nie osiąga dochodów, od których jest obowiązany opłacać zaliczki na podstawie art. 44 ust. 3 tj dochodów:

  • z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 ustawy,
  • z najmu lub dzierżawy.

PIT-2 należy złożyć u pracodawcy. Można to zrobić:

  • przy podpisywaniu umowy/przed pierwszą wypłatą
  • przed pierwszym przelewem w nowym roku podatkowym.

Zgodnie z art. 32 ust. 4 PDOFizU zakład pracy nie zmniejsza zaliczki o kwotę wolną, jeżeli podatnik powiadomił go o zmianach stanu faktycznego wynikającego z oświadczenia.

Jeśli ktoś nie złożył PIT-2 i nie ma zaliczek na podatek pomniejszanych o część kwoty wolnej, może doświadczyć wzrost obciążeń podatkowych co w konsekwencji rodzi niższe wynagrodzenia. Oczywiście, pieniądze te będzie można odzyskać przy rozliczeniu rocznym, bo zwrot podatku będzie powiększony o całą, nierozliczoną kwotę wolną.

Do tej pory pracownikowi przysługiwała tylko jedna kwota wolna. Jeśli więc pracownik jest zatrudniony na kilku etatach, to składał PIT-2 tylko jednemu z pracodawców.

Od 1.1.2023 r. podatnik będzie miał prawo upoważnić maksymalnie 3 płatników (w tym zleceniodawców) do stosowania odliczenia w wysokości 1/12 kwoty zmniejszającej podatek.

W oświadczeniu o stosowanie pomniejszenia podatnik wskazuje, że płatnik jest uprawniony do pomniejszenia zaliczki o kwotę stanowiącą:

1) 1/12 kwoty zmniejszającej podatek (czyli – po zmianie wynikającej z omawianej nowelizacji – o 300 zł) albo

2) 1/24 kwoty zmniejszającej podatek (czyli – po zmianie wynikającej z omawianej nowelizacji – o 150 zł) albo

3) 1/36 kwoty zmniejszającej podatek (czyli – po zmianie wynikającej z omawianej nowelizacji – o 100 zł).

Płatnik pomniejsza zaliczkę o kwotę stanowiącą 1/12 kwoty zmniejszającej podatek, chyba że podatnik złoży temu płatnikowi oświadczenie albo wniosek o rezygnację ze stosowania pomniejszenia.

W przypadku uzyskiwania w danym miesiącu przychodów od więcej niż jednego płatnika, podatnik może złożyć oświadczenie o stosowanie pomniejszenia, jeżeli:

1) łączna kwota pomniejszenia stosowana przez wszystkich płatników w tym miesiącu nie przekracza kwoty stanowiącej 1/12 kwoty zmniejszającej podatek oraz

2) w roku podatkowym podatnik za pośrednictwem płatnika nie skorzystał w pełnej wysokości z pomniejszenia kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, w tym również, gdy złożył wniosek o niepobieranie zaliczek w danym roku podatkowym, o którym mowa w art. 31c.

Ważne!

Co niezwykle istotne kwotę wolną będą mogli stosować do zaliczek na PIT również zleceniodawcy i pozostali płatnicy wypłacający świadczenia z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 PDOFizU oraz płatnicy pobierający zaliczki od dochodów z praw majątkowych. Do stosowania omawianego zmniejszenia będą bowiem upoważnieni wszyscy płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 1 PDOFizU, oraz dodatkowo płatnicy, o których mowa w art. 35 ust. 1 pkt 9 PDOFizU.

Tym samym do zmniejszania zaliczki na podatek maksymalnie o 1/12 kwoty zmniejszającej podatek – oprócz ww. płatników – uprawnione będą:

  • osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4–9 PDOFizU (m.in. przychody z umów zlecenia i o dzieło, przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, przychody z umów o zarządzenie przedsiębiorstwem, czy z kontraktów menadżerskich) oraz art. 18 PDOFizU (przychody z praw majątkowych),
  • podmioty przyjmujące na praktykę absolwencką lub staż uczniowski przy poborze zaliczek na podatek od świadczeń pieniężnych wypłacanych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w PrAbsolwentU lub odbywania stażu uczniowskiego, o którym mowa w art. 121a PrOśw – obecnie art. 35 ust. 1 pkt 8 PDOFizU.
Łatwe obliczenia dzięki kalkulatorom w Legalis Księgowość Kadry Biznes. Nie posiadasz dostępu? Sprawdź

Brak poboru zaliczek

Zgodnie z nowo dodanym art. 31c ust 1 PDOFizU płatnik nie pobiera zaliczek, o których mowa w art. 32–35 i art. 41 ust. 1, jeżeli podatnik złoży płatnikowi wniosek o niepobieranie zaliczek w danym roku podatkowym.

Podatnik może złożyć wniosek o niepobieranie zaliczek w danym roku podatkowym, jeżeli przewiduje, że uzyskane przez niego dochody podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27, czyli według skali nie przekroczą w roku podatkowym kwoty 30 000 zł, przy czym podatnik jest obowiązany niezwłocznie wycofać ten wniosek, jeżeli stwierdzi, że wysokość tych dochodów przekroczy tę kwotę.

W przypadku wycofania przez podatnika wniosku o niepobieranie zaliczek w danym roku podatkowym złożonego do płatnika lub uzyskania przez podatnika dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 przekraczających u tego płatnika w roku podatkowym kwotę 30 000 zł, płatnik oblicza zaliczki bez pomniejszania.

Po wycofaniu przez podatnika wniosku o niepobieranie zaliczek w danym roku podatkowym płatnik będzie obliczał zaliczki, jednakże bez pomniejszania zaliczki na podatek o miesięczną kwotę zmniejszającą zaliczkę na podatek.

Przywrócenie preferencji dla osób samotnie wychowujących dzieci

Do końca 2021 r. podatnicy, którzy samotnie wychowywali dziecko, mogli korzystać z podwójnej kwoty wolnej od podatku, a granica drugiego progu podatkowego była dla nich mnożona razy 2. Polski Ład wprowadzony od 1.1.2022 r. pozbawił podatników takiej możliwości.

W związku z powszechną krytyką postanowiono preferencję przywrócić jednak w zmienionym zakresie. W myśl nowych przepisów dochody takich osób, będą najpierw dzielone przez 1,5 (a nie na pół, jak wcześniej), od nich zostanie wyliczona wartość podatku według nowych zasad ogólnych, a na koniec pomnożona przez 1,5. Dlatego też dla samotnie wychowujących, podatki będą wyższe niż zapowiadano. Będą oni wpadali w drugi próg od dochodu w wysokości 160 000 zł, a nie 240 000, jak to pierwotnie zakładano.

Zasady z roku 2021 zostały zachowane jedynie dla tych osób samotnie wychowujących, które opiekują się dziećmi z niepełnosprawnością. W ich przypadku mnożnik wynosi nadal 2.

Ulgi a kryterium dochodu dziecka

W obecnym stanie prawnym PDOFizU przewiduje preferencje podatkowe dla rodzin wychowujących dzieci, jak możliwość skorzystania z PIT-0 dla rodzin 4+ i ulgę na dzieci.

Ulga dla rodzin 4+ to potoczna nazwa preferencji zawartej w art. 21 ust. 1 pkt 153 PDOFizU. Obowiązuje od 1.1.2022 r. i ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od tego dnia.

Ulga dla rodzin 4+ polega na zwolnieniu od podatku PIT przychodów na etacie, przychodów z umów zlecenia zawartych z firmą oraz przychodów z działalności gospodarczej.

Ulga obejmuje przychody:

1) do których ma zastosowanie:

  • skala podatkowa ze stawkami 17% (po zmianie 12%) i 32%,
  • jednolita 5% albo 19% stawka podatku dla przedsiębiorców lub
  • ryczałt od przychodów ewidencjonowanych,

2) do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 85 528 zł rocznie u każdego z rodziców (opiekunów prawnych). Dla dwojga rodziców (opiekunów prawnych) limit przychodu zwolnionego od podatku wynosi 171 056 zł rocznie,

3) uzyskane od 1.1.2022 r.

Z ulgi skorzysta podatnik, który w roku podatkowym w stosunku do co najmniej czworga dzieci:

  • wykonywał władzę rodzicielską,
  • był opiekunem prawnym, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
  • był rodzicem zastępczym na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą,
  • a wobec dorosłych, uczących się dzieci wykonywał ciążący na nim obowiązek alimentacyjny albo był rodzicem zastępczym.

Ulga dotyczy rodziców, w tym rodziców zastępczych oraz opiekunów prawnych, bez względu na ich stan cywilny. Mogą z niej korzystać zarówno samotni rodzice (opiekunowie prawni), jak i małżonkowie.

Natomiast ulga na dzieci obejmuje rodziców, opiekunów prawnych, jeżeli dziecko z nimi zamieszkuje oraz osoby pełniące funkcje rodziny zastępczej. Z odliczenia nie mogą korzystać zatem rodzice pozbawieni władzy rodzicielskiej oraz opiekunowie prawni, w przypadku, gdy dziecko z nimi nie zamieszkuje.

Z odliczenia mogą skorzystać podatnicy podatku dochodowego od dochodów opodatkowanych według skali podatkowej.

Osoby wychowujące w roku jedno dziecko skorzystają z odliczenia, o ile ich roczne dochody (tj. przychody pomniejszone o koszty ich uzyskania i dodatkowo pomniejszone o zapłacone przez podatnika składki na jego ubezpieczenia społeczne) nie przekroczą kryterium dochodowego, wynoszącego:

  • 56 000 zł w przypadku podatnika niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku,
  • 112 000 zł w przypadku podatnika pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim (dochody podatnika i jego małżonka),
  • 112 000 zł w przypadku podatnika będącego osobą samotnie wychowującą dziecko.

Natomiast rodzice wychowujący dwoje i więcej dzieci skorzystają z ulgi bez względu na wysokości uzyskanego dochodu.

Kwota odliczenia wynosi:

  • po 92,67 zł miesięcznie (rocznie 1112,04 zł) na pierwsze i drugie dziecko,
  • 166,67 zł miesięcznie (rocznie 2000,04 zł) na trzecie dziecko,
  • po 225 zł miesięcznie (rocznie 2700 zł) na czwarte dziecko i każde następne.

Obie opisane powyżej preferencje przysługują podatnikowi wychowującemu dzieci: małoletnie, dorosłe, ale otrzymujące zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną – bez względu na wysokość ich rocznych dochodów oraz pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się dzieci.

Przy czym podatnik skorzysta z ulgi, jeśli dorosłe, do ukończenia 25. roku życia, uczące się dzieci w roku podatkowym:

  • nie stosowały przepisów o 19% podatku liniowym lub RyczałtU, z wyjątkiem opodatkowania przychodów z tzw. najmu prywatnego,
  • nie podlegały opodatkowaniu podatkiem tonażowym na zasadach określonych w PodTonażU lub tzw. podatkiem okrętowym na zasadach określonych w ustawie o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych, lub
  • nie uzyskały dochodów opodatkowanych według skali podatkowej lub
  • 19% podatkiem z odpłatnego zbycia papierów wartościowych, udziałów (akcji) lub pochodnych instrumentów finansowych lub przychodów zwolnionych od podatku w ramach tzw. ulgi dla młodych (art. 21 ust. 1 pkt 148 PDOFizU) czy ulgi na powrót (art. 21 ust. 1 pkt 152 PDOFizU), w łącznej wysokości przekraczającej 3 089 zł, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Projektowane zmiany dotyczą kwoty kryterium dochodowego pełnoletniego uczącego się dziecka. Zaproponowano, aby kwota ta wynosiła dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w RentaSocU, w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Od marca 2022 r. kwota renty socjalnej wynosi 1338,44 zł, zatem jej dwunastokrotność to kwota 16 061,28 zł.

Ten wskaźnik jest również wyznacznikiem dochodu, który w uldze rehabilitacyjnej (art. 26 ust.7e PDOFizU) wskazuje, że dana osoba z niepełnosprawnościami pozostaje na utrzymaniu bliskiej osoby. Nieuzyskanie w danym roku podatkowym dochodu w tej wysokości przez osoby z niepełnosprawnościami powoduje, że odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne dokonuje bliska osoba, na której utrzymaniu pozostaje osoba z niepełnosprawnościami.

Zasady normujące doliczanie w rozliczeniu rocznym dochodów niepełnoletnich dzieci do dochodów rodziców

Obecnie dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dolicza się do dochodów rodziców, chyba że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.

Jeżeli małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu, dochody małoletnich dzieci dolicza się po połowie do dochodu każdego z małżonków.

Zatem rodzice nie doliczają do swoich dochodów, a rozliczają dochody swoich małoletnich dzieci jako ich przedstawiciele ustawowi, w przypadku dochodów z szeroko rozumianej pracy (tj. np. przychodów ze stosunku pracy, umowy zlecenia), stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych dzieciom do swobodnego użytku. Zatem w tej sytuacji dochody dzieci korzystają z kwoty wolnej od podatku w wysokości 30 000 zł.

Omówioną regulację nie są natomiast objęte inne dochody w tym renty małoletnich dzieci. Oznacza to, że przy obowiązku doliczenia renty małoletniego dziecka do dochodów rodziców przychody z renty i przychody rodzica korzystają z jednej kwoty wolnej od podatku. Rozwiązanie to znacznie różnicuje podatników wychowujących niepełnoletnie dzieci. Projektowana ustawa niweluje to zróżnicowanie.

Po zmianie wszystkie dochody dziecka podlegające opodatkowaniu wg skali podatkowej, w tym renty małoletniego dziecka, skorzystają z kwoty wolnej od podatku w wysokości 30 000 zł.

Ulga dla pracujących seniorów

Ulga dla pracujących seniorów obowiązuje od 1.1.2022 r. i ma zastosowanie do przychodów uzyskanych od tego dnia. Ulga polega na zwolnieniu od podatku PIT:

  • przychodów z pracy na etacie
  • przychodów z umów zlecenia zawartych z firmą
  • przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

otrzymanych przez podatnika po ukończeniu:

  • 60. roku życia w przypadku kobiety,
  • 65. roku życia w przypadku mężczyzny.

Ulga obejmuje przychody:

1) do których ma zastosowanie:

  • skala podatkowa ze stawkami 17% i 32%,
  • jednolita 5% (IP Box) albo 19% stawka podatku dla przedsiębiorców lub
  • ryczałt od przychodów ewidencjonowanych,

2) do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 85 528 zł,

3) uzyskane od 1.1.2022 r.

Zwolnienie przysługuje, jeżeli podatnik, mimo nabycia uprawnienia, nie otrzymuje:

  • emerytury lub renty rodzinnej z KRUS1,
  • emerytury lub renty rodzinnej z mundurowych systemów ubezpieczeń2,
  • emerytury lub renty rodzinnej z FUS3,
  • świadczeń pieniężnych w związku ze zwolnieniem ze służby stałej funkcjonariusza służby mundurowej,
  • uposażenia przysługującego w sędziemu w stanie spoczynku lub uposażenia rodzinnego.

Mając na uwadze powyższe, po zmianach ulga przysługuje również w sytuacji, gdy podatnik pobierał już świadczenie emerytalne, natomiast postanowił powrócić na rynek pracy i zawiesił świadczenie emerytalne.

Możliwość rezygnacji podatnika ze stosowania podwyższonych miesięcznych zryczałtowanych pracowniczych kosztów uzyskania przychodów – od 1.1.2023 r.

Na gruncie obecnie obowiązujących przepisów pracownik może złożyć wniosek o obliczanie zaliczek bez stosowania miesięcznych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 pkt 1 PDOFizU (dotychczasowe brzmienie art. 32 ust. 1f PDOFizU).

Zatem podatnik był na tej podstawie uprawniony do rezygnacji z korzystania z podstawowych miesięcznych kosztów uzyskania przychodów wynoszących 250 zł. Projektowana zmiana (nowe brzmienie art. 32 ust. 6 PDOFizU – zmiana ta wejdzie w życie 1.1.2023 r.) proponuje objęcie taką możliwością również kosztów określonych dla pracowników zamiejscowych, dojeżdżających do pracy z innej miejscowości (art. 22 ust. 1 pkt 3 PDOFizU). Koszty te wynoszą miesięcznie 300 zł.

Bezpośrednie konsultacje z ekspertami od podatków dzięki poradni eksperckiej. Sprawdź

Forma składania oświadczeń i wniosków

Na podstawie projektowanego art. 31a PDOFizU oświadczenia i wnioski, o których mowa w art. 31b ust. 1, art. 32 ust. 3, 6, 9 PDOFizU, będą mogły być złożone według ustalonego wzoru albo w inny sposób przyjęty u danego płatnika.

Regulacja ta dotyczy zatem:

1) oświadczenia w sprawie pomniejszania zaliczki o kwotę stanowiącą nie więcej niż 1/12 kwoty zmniejszającej podatek,

2) oświadczenia składanego pracodawcy w sprawie szczególnego sposobu obliczania zaliczki w przypadku zamiaru opodatkowania dochodu na zasadach określonych dla małżonków albo osób samotnie wychowujących dzieci,

3) wniosku o obliczanie zaliczek bez stosowania art. 21 ust. 1 pkt 148 (czyli tzw. ulgi dla młodych) lub bez kwotowych miesięcznych pracowniczych kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 2 pkt 1 lub 3 PDOFizU (250 zł albo 300 zł),

4) oświadczenia o spełnieniu warunku dla zastosowania podwyższonych miesięcznych kosztów uzyskania przychodów dla osób dojeżdżających do pracy z innej miejscowości (koszty te określa art. 22 ust. 2 pkt 3 PDOFizU, wynoszą one miesięcznie 300 zł),

5) wniosku o rezygnacji ze stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 9 pkt 1–3 PDOFizU.

Zatem pracodawca będzie miał do wyboru, czy chce skorzystać z określonego i udostępnionego przez Ministra Finansów w Biuletynie Informacji Publicznej wzoru, czy też w tym celu wykorzysta sporządzony przez siebie wzór, albo kadrowo-płacowy elektroniczny system funkcjonujący u pracodawcy.