Przypomniał o tym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie (post. WSA w Olsztynie z 10.11.2020 r., II SA/Ol 684/20, Legalis).
Z art. 52 § 1 ustawy z 30.8.2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej: PostAdmU) wynika wprost, że skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w PostAdmU.
W sprawach, w których obowiązuje postępowanie dwuinstancyjne przedmiotem zaskarżenia do sądu administracyjnego może być, co do zasady, wyłącznie orzeczenie (decyzja, postanowienie) wydane przez organ orzekający w sprawie w drugiej. Sąd administracyjny nie może zastępować organów odwoławczych, a jego działanie nie może naruszać zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego. W konsekwencji niedopuszczalne jest wniesienie skargi na decyzję wydaną przez organ pierwszej instancji.
Zaskarżona do WSA decyzja kierownika miejskiego ośrodka pomocy społecznej w sprawie zasiłku stałego stanowi rozstrzygnięcie podjęte przez organ pierwszej instancji. Od decyzji takiej przysługiwało w pierwszej kolejności odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, w terminie 14 dni od daty doręczenia tej decyzji, a nie skarga do WSA.
