Dodatkowe wynagrodzenie roczne powinno zostać przyjęte do podstawy wymiaru wynagrodzenia lub zasiłku chorobowego po uzupełnieniu. Uzupełnienie obejmuje wszystkie okresy usprawiedliwionej nieobecności w pracy.

Wynagrodzenie roczne podlega uzupełnieniu na zasadach określonych w art. 37 ust. 2 ustawy z 25.6.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 645 ze zm.), jeżeli w roku kalendarzowym, z którego składnik roczny podlega uwzględnieniu w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego, pracownik był nieobecny z przyczyn usprawiedliwionych i w związku z tym wysokość tego składnika została z tego tytułu proporcjonalnie zmniejszona. Uzupełnienie wysokości polega na ustaleniu, w jakiej wysokości pracownik otrzymałby „trzynastkę”, gdyby przepracował cały rok.

Więcej treści z prawa pracy po zalogowaniu. Nie posiadasz dostępu? Przetestuj. Sprawdź

Uzupełnienie dotyczy wszystkich okresów usprawiedliwionej nieobecności. Obie wskazane w pytaniu rodzaje nieobecności są nieobecnościami usprawiedliwionymi, stąd należy je w pełni brać pod uwagę, ustalając hipotetyczną wysokość „trzynastki” dla celów ustalenia podstawy wymiaru świadczeń chorobowych.

Jak wskazuje ZUS („Komentarz do ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa – wybrane zagadnienia”, www.zus.pl, teza 313): „Składnik roczny, którym jest dodatkowe wynagrodzenie roczne (tzw. trzynastka) może być uzupełniony z zastosowaniem metody przewidzianej dla zmiennych składników wynagrodzenia, tj. kwotę otrzymanego składnika rocznego, po pomniejszeniu o kwotę potrąconych składek, dzieli się przez liczbę dni przepracowanych w roku kalendarzowym oraz mnoży przez liczbę dni, którą pracownik przepracowałby w roku kalendarzowym albo z zastosowaniem metody przewidzianej dla stałych składników wynagrodzenia, tj. może być przyjęty w kwocie, którą pracownik otrzymałby, gdyby w danym roku kalendarzowym nie chorował, a więc w kwocie równej 8,5% sumy pełnego wynagrodzenia, które pracownik otrzymałby w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługuje to wynagrodzenie”.

Wciąż masz wątpliwości? Zapytaj eksperta. Sprawdź