Zasiedzenie nieruchomości w gminie – podmioty uprawnione

Władysława M. wraz z mężem, w październiku 1970 r., nabyła 6 działek gruntu położonych w obrębie miejscowości N. Do jednej z nabytych działek przylegała inna działka gruntu o powierzchni 100 m kw. Wnioskodawczyni ogrodziła tę działkę i od początku traktowali posesję, jako integralną całość z pozostałymi nieruchomościami.

Mąż wnioskodawczyni zmarł w 2011 r., a spadek po nim w całości nabyła wdowa – Władysława M.

Kilka lat po śmierci męża Władysława M. złożyła wniosek o stwierdzenie zasiedzenia działki z dniem 1.10.2005 r. Gmina P., w której skład wchodzi miejscowość N. , gdzie położone są grunty, zgłosiła sprzeciw.

Sprawa trafiła do sądu, który uznał rację Wnioskodawczyni oraz orzekł, że oboje małżonków nabyli przez zasiedzenie przedmiotową działkę w 2005 r. Apelację złożyła gmina, ale sąd II instancji powziął wątpliwość prawną.

Sąd Najwyższy podjął pytanie, czy sąd jest związany żądaniem stwierdzenia zasiedzenia na rzecz tylko jednego z małżonków w sytuacji, gdy oboje małżonkowie byli posiadaczami nieruchomości i okres ewentualnego zasiedzenia upłynąłby w czasie trwania wspólności ustawowej małżeńskiej.

Wątpliwość wynikała z orzeczenia sądu I instancji, który uznał, że doszło do zasiedzenia przez oboje małżonków nieruchomości na zasadzie wspólności majątkowej. Zgodnie z uchwałą SN z 11.6.2015 r., (III CZP 112/14), stwierdzenie zasiedzenia własności nieruchomości może nastąpić tylko na rzecz osoby wskazanej przez wnioskodawcę lub innego uczestnika postępowania. Władysława M. żądała stwierdzenia zasiedzenia tylko na swoją rzecz.

Sąd powinien zwrócić uwagę uczestników na ewentualną potrzebę zmiany wniosku. Oznacza to, że wniosek Władysławy M. może zostać uwzględniony, ale po ewentualnym uzupełnieniu o żądanie stwierdzenia zasiedzenia także na rzecz zmarłego małżonka, jeżeli w dacie stwierdzenia zasiedzenia jeszcze żył.